Установившаяся теплая погода зачастую приносит не только приятные сюрпризы, но и становится источником огорчений в связи с увеличением риска развития кишечных инфекций. Об особенностях и причинах расстройств деятельности желудочно-кишечного тракта мы попросили рассказать врача-эпидемиолога ГУ «Копыльский РайЦГЭ» Инну Король:
— Особенностью этих инфекций является то, что возбудитель проникает через рот в кишечник, размножается там и тем самым вызывает симптомы острой кишечной инфекции: боли в животе, тошноту, рвоту, повышение температуры тела, жидкий стул. Наверное, каждому человеку сегодня знакомы данные симптомы, однако мы не придаем значения последствиям перенесенной инфекции, порой не оценивая адекватно тяжесть состояния больного. Несмотря не достижения современной медицины, все же и в настоящее время встречаются случаи смерти от последствий кишечных инфекций, среди которых на первом месте стоит интоксикация и обезвоживание организма, в следствие которых могут развиться симптомы поражения сердечно-сосудистой и центральной нервной систем.
— Расскажите, как в Копыльском районе обстоят дела в этом плане?
— По данным медицинской документации у нас ежедневно заболевают кишечной инфекцией 2-3 человека, более 70 % заболевших — дети и лица пенсионного возраста. Реальная цифра в 3-4 раза больше, так как, по данным анонимного опроса, в медицинские учреждения по поводу ОКИ обращается только каждый 4 заболевший.
— Каким образом передается заболевание?
— Заболевание передается пищевым, водным и контактно-бытовым путями. Ведущим способом заражения является пищевой, когда заболевание развивается после употребления недоброкачественных продуктов питания. Контаминация продуктов происходит при несоблюдении правил их хранения, транспортировки, реализации, в процессе приготовления пищи. Салаты, винегрет, заливные, мясные рулеты, холодец, молочные продукты, могут представлять особую опасность, так как в них микроорганизмы не только долго сохраняются, но и прекрасно размножаются. Опасны и готовые продукты, которые мы употребляем в пищу без термической обработки.
Хотелось бы обратить внимание на продукты, купленные в местах несанкционированной торговли. Лучше не рисковать, покупая молочные продукты у бабушек на улице.
Водный путь заражения человека острыми кишечными инфекциями реализуется при использовании для питья, приготовления пищи воды из открытых водоемов, при заглатывании воды во время купания в водоемах.
Если больной или бактерионоситель не соблюдает правила личной гигиены и загрязненными руками переносит возбудителей на окружающие предметы — это уже третий путь передачи — контактно-бытовой.
— Что Вы посоветуете, чтобы сохранить здоровье?
— Необходимо следовать простым, но эффективным рекомендациям: соблюдать правила личной гигиены, особенно перед приготовлением или употреблением пищи; скоропортящиеся продукты хранить только при температуре холодильника; перед употреблением в пищу овощей, фруктов, сухофруктов, зелени тщательно промыть их под проточной водой, затем ошпарить кипятком, либо ополоснуть теплой кипяченой водой.
Нужно обращать внимание на сроки хранения продуктов, соблюдать товарное соседство при хранении продуктов. Для питья использовать только кипяченую или бутилированную воду, соки в мелкой фасовке.
При заболевании ребенка немедленно нужно обратиться к врачу для предотвращения распространения инфекции и снижения риска реинфекции (повторного заболевания) при возвращении в коллектив, а также с целью предотвращения тяжелых осложнений. Если пищевой продукт вызывает у вас сомнение - не употребляйте его в пищу. При организации застолий и семейных торжеств предпочтите сложным кулинарным шедеврам безопасные в эпидемическом отношении продукты, любое многокомпонентное блюдо несет в себе повышенный риск инфицирования. В жаркую погоду рационально основной прием пищи (обед) перенести на более позднее время (поменять местами обед и полдник), так как в период летнего зноя снижены защитные функции слизистых оболочек желудочно-кишечного тракта (местный иммунитет), необходимо увеличить в рационе питания количество молочно-кислых продуктов, содержащих «полезные» микроорганизмы, конкурирующие с болезнетворной микрофлорой (кефир, ряженка, простокваша, йогурт).
Берегите себя и окружающих вас людей! Забота о здоровье сегодня — вклад в благополучное завтра!
Подготовила Мария ШЕИНА
Відаць, пасля крыўднага пройгрышу на сваім полі камандзе “Беразіно” ў футбалістаў клуба “Капыль” прачнулася спартыўная злосць.
Падчас сустрэчы ў Смалявічах з мясцовым клубам капыляне ўсю сустрэчу пастаянна атакавалі, і, трэба сказаць, вельмі вынікова: арбітр зафіксаваў 13 узяццяў варот нашых сапернікаў. Галы ў ФК “Капыль” забівалі лепшы бамбардзір другой лігі Чэмпіяната Мінскай вобласці Аляксандр Бранавіцкі (6 мячоў), Яўген Ус (3), Дзмітрый Бохан (2) і капітан каманды Яўген Кахановіч (2).
Вельмі хацелася б убачыць падобную гульню і на сваім полі, якая адбудзецца на фізкультурна-аздараўленчым комплексе ў нядзелю, 19 чэрвеня, у 14.00. Сапернікамі капылян будуць футбалісты ФК “Крупкі”, якія напярэдадні ў сябе дома з буйным лікам 9:0 выйгралі ў ФК “Валожын-2010”.
Сяргей ЛАЗОЎСКІ
[/caption]
Программа турслета была насыщенной и состояла из нескольких конкурсов. Вначале ребята попробовали свои силы в полосе препятствий, где команда из 6 человек преодолевала на время ряд этапов: вязание узлов, бревно, навесную переправу, параллельные перила, транспортировку пострадавшего, маятник, гать, подъем-траверс-спуск. Причем за каждую ошибку начислялись штрафные очки. В этом конкурсе лучшую подготовку показала команда УО «ГОСШ №2 г. Копыля» (руководитель команды Александр Шакун).
[caption id="attachment_10763" align="aligncenter" width="443" caption="Ребята из гимназии №1 на завязывании узлов"]
[/caption]
Во втором конкурсе «Туристские навыки» команды с удовольствием демонстрировали умение искусно водить велосипед, преодолевая, при этом, различные преграды. Лучше всех здесь выступила команда УО «Потейковская ГОСШ» (руководитель Анатолий Водопьян). Определение азимута, умение ориентироваться на местности – необходимый навык любого уважающего себя туриста. Команда ГУО «Дзержинский УПК д/с – ОБШ» (руководитель команды Юрий Романейко) доказала, что в лесу она точно не заблудится. Как представляют себе туристическую романтику ребята, объяснил конкурс стенгазет, работа над которыми шла в течение всего дня соревнований. Жюри оценивало тематику, оригинальность, качество выполнения работы. Не подвело воображение команду ГУО «Гимназия №1 г. Копыля» (руководитель Борис Конопляник).
Во внеконкурсной программе ребята попробовали силы в перетягивании каната. За упорство, стремление к победе они были награждены грамотами районной организационной структуры ДОСААФ в номинации «Самая сильная команда».
Завершился слет конкурсом туристской песни, где ребята, сидя у костра, демонстрировали свои вокальные данные, исполняя песни под гитару.
[caption id="attachment_10764" align="aligncenter" width="443" caption="Перетягивание каната"]
[/caption]
Закрытие мероприятия проходило торжественно. Ребят поздравил с победой начальник отдела образования райисполкома Алексей Абросимов и вручил грамоты победителям. По итогам всех этапов программы 1 место досталось ГУО «Гимназия №1 г. Копыля», 2 место – УО «ГОСШ №2 г. Копыля», 3 место – УО «Потейковская ГОСШ». Также от отдела по делам молодежи райисполкома и РК ОО «БРСМ» всем участникам вручили памятные подарки.
И хотя турслет длился всего один день, ребята остались довольными, хорошо отдохнули, загорели и даже успели подружиться. Хотелось бы сказать слова благодарности командам и их руководителям за активную жизненную позицию и желание поддержать старую и добрую традицию проведения районных школьных турслетов, а учащимся гимназии №1 пожелать успехов на обла- стном турслете, который состоится с 21 по 23 июня в д. Подбережье Пуховичского района.
Сергей Мелешко,
директор ГУО «Копыльский районный центр детского туризма и краеведения»;
Сергей ЛАЗОВСКИЙ
Гады ідуць спешна, і ўсё менш і менш застаецца сведак таго страшнага часу, якія змагаліся з гітлераўскай навалай. А тым, хто жыве, напамінаюць шматлікія раны. Перад імі ажываюць малюнкі жорсткіх баёў і помняцца твары санітараў, медсясцёр, урачоў, якія выцягвалі іх, параненых, залітых крывёю, з самага пекла. Ім нават не верыцца, як кволыя, маладыя дзяўчынкі, не зважаючы на пікіруючыя нямецкія бамбардзіроўшчыкі і кулямётную траскатню, выцягвалі з поля бою іх з перабітымі нагамі, без памяці. Аб подзвігу медыкаў Капыльшчыны, якія выратавалі шмат байцоў і нават генералаў, пойдзе аповед.
А пачыналася гэтая дарога да подзвігу на пачатку вайны вельмі цяжка. Неба было чорным ад варожых самалётаў. Яны неслі смерць і пажары. Варожыя дэсанты перакрывалі шляхі для адступлення нашых войск, і першы перыяд вайны для краіны Саветаў быў самы страшны. Менавіта медыкі не панікавалі, а першымі кідаліся на дапамогу да параненых байцоў. Вось як успамінала выдатніца аховы народнага здароўя ўрач Старыцкай бальніцы Зінаіда Іванаўна Маскалевіч. 3 байцамі Беластоцкага гарнізона яна адна з першых убачыла самазадаволеныя твары гітлераўцаў з закасанымі рукавамі, але трапныя чэргі нашых кулямётаў і яе аўтамата прымусілі гэтых пачвараў павярнуць назад, але і нашых байцоў іх «шмайсеры» каго забілі, каго паранілі. Так яна адчула подых смерці. Наша зямлячка аказала дапамогу параненым салдатам. Тут яна пазнаёмілася з будучым камандзірам партатрада Шастапалавым, што будзе дзейнічаць на Капыльшчыне. Другая атака немцаў была больш масіраванай, з мінамётным і артылерыйскім абстрэлам, пасля якой засталіся лічаныя байцы. Нейкім цудам санітарная машына з параненымі і іх камандзірам вырвалася з «абдымкаў» ворага. «Неяк праскочылі Слуцк і, калі прыбліжаліся да Мінска, дарогу перарэзалі нямецкія дэсантнікі», — успамінала Маскалевіч. Лёгкараненыя байцы хутка выскачылі з машыны і лясамі, балотамі пайшлі на ўсход, а цяжка параненыя аказаліся ў палоне фашыстаў. Яны загадалі вадзіцелю адвезці ўсіх у лагер для ваеннапалонных у Слуцк. У Шышчыцах вяскоўцы накармілі пасажыраў «санітаркі» і параілі ехаць у Грэскую бальніцу.
Ваенфельчар Маскалевіч знайшла ў грэскіх медыкаў падтрымку. Тут яна разам з імі хутка паставіла на ногі 15 салдат, якія пайшлі ў рады народных мсціўцаў. Зінаіда Іванаўна ўвайшла ў падпольную групу і не раз рызыкавала сваім жыццём, ратуючы ад смерці партызан і падпольшчыкаў.
Нямецкая арда цясніла нашы часці, якія адступалі па Капыльскім раёне. У баях многія гінулі, а параненых ратавалі вяскоўцы. Вялешынец Антон Раманавіч Валога, па прафесіі ветфельчар, не думаў не гадаў, што давядзецца аказаць меддапамогу двум савецкім афіцэрам. Па дарозе Бабоўня-Шышчыцы адступалі з баямі часці генерала Русіянава. Кулямётная чарга з нямецкага танка параніла ў грудзі аднаго афіцэра, другому пашкодзіла нагу, іх давялося лячыць, прамыў раны чырвонаармейскім камандзірам і перавязаў. У аднаго з іх часта ішла кроў з горла і раны і таму вясковы выратавальнік адвязе афіцэра ў Капыльскую бальніцу як свайго сваяка і аддасць у рукі ўрача Івана Лепяцілы. Зразумела, рызыкаваў сваім жыццём Валога, рызыкаваў і Лепяціла, які выратаваў шмат салдат і афіцэраў, што не змаглі вырвацца з варожага акружэння. Бо за патрыятычныя дзеянні немцы штодзённа вешалі ратавальнікаў у Капылі. А выратавалі Валога і Лепяціла будучага Героя Савецкага Саюза камандзіра партбрыгады «Буравеснік» Міхаіла Глебавіча Мармулева.
Антон Валога пасля вызвалення Беларусі будзе ў дзеючай арміі санінструктарам, а Іван Лепяціла галоўным урачом партызанскага атрада. Медыкі выратуюць шмат воінаў.
Падраздзяленні Русіянава дадуць бой каля вёскі Старыца, і будуць адступаць у бок Масквы, праславяцца ў абароне сталіцы. Адступаючыя байцы не змаглі падабраць усіх параненых, але тыя не засталіся ў бядзе, іх забралі жыхары Старыцы і прылеглых вёсак. Асабліва вызначылася прыгожая дзяўчынка-камсамолка Алена Забела разам з сяброўкай Лідзіяй Красноўскай. Прыцемкамі, калі вораг пачаў драмаць, адшукалі першага параненага, перавезлі, пераапранулі яго ў цывільнае адзенне. Хаваўся ён у невялічкім свірні на ўскрайку вёскі. Затым, калі ўзыходзіла сонейка, знайшлі сярод канюшыны яшчэ аднаго салдаціка, які стагнаў ад болю. Дапамог яго адвесці ў названы свіран Рыгор Горбач, які падбіраў траву і вёз дадому. У суседа Луцэвіча сцякалі крывёю тры воіны. Яна іх хуценька перавязала і пабегла да ўрача Віктара Плявакі ў Грозаўскую бальніцу. I хоць там ужо гаспадарылі гітлераўцы, яна з ім дамовілася, як скрытна прывезці параненых у бальніцу. Вечарам іх адвёз ужо названы Іван Луцэвіч, а затым яна забрала акрываўленых байцоў у іншых жыхароў і завезла ў Грозава. Урач выратаваў ад смерці ўсе 18 чырвонаармейцаў, якіх даставіла яму Алена. Адны з іх пасля выздараўлення пайшлі ў партызаны, а іншыя дабраліся да сваіх часцей. Вось так, рызыкуючы жыццём, паўсюль на Капыльшчыне патрыёты дапамагалі стаць у строй нашым воінам. Вядома, Алена Аляксандраўна Забела - цётка акадэміка А. Кавалені, здзейсніла вялікі подзвіг і пра гэта нікому не расказвала, лічачы, што кожны савецкі чалавек мог здзейсніць такі ўчынак. Але яе сяброўка Красноўская думала, што Лена заслугоўвала самай высокай узнагароды, ды і Плявака таксама.
Іван ІГНАТЧЫК
(Працяг будзе)
[/caption]
На первом этаже Быстрицкой участковой больницы разместилась амбулатория на 40 посещений в смену. Здесь также работает дневной стационар. За участком закреплены ФАПы: Ванелевичский и Докторовичский, где работают замечательные люди, профессионалы своего дела. «Сегодня коллектив участковой больницы полностью удовлетворяет потребности по уходу за больными, по поддержанию порядка медицинского учреждения, — рассказывает заведующий больницей. — В основном здесь трудится молодежь. Недавно пришел работать участковый врач-педиатр. Проблему недостающих кадров решает районная больница, откуда 2 раза в неделю к нам приезжают врач-терапевт и онколог».
С апреля 2009 года на базе Быстрицкой участковой больницы был открыт хоспис для оказания паллиативной помощи преимущественно онкологическим больным, которые прошли все методы лечения злокачественных новообразований. В зону обслуживания входят 12 районов Минской области: Копыльский, Несвижский, Солигорский, Слуцкий, Ст.-Дорожский, Любанский, Столб- цовский, Червенский, Клецкий, Дзержинский, Узденский, Пуховичский. Понятие «паллиативная» (медицина, помощь) происходит от латинского «pallium» и означает «покрывало, покров, покрытие». Иными словами, это защита, всесторонняя опека и помощь пациентам, страдающим далеко зашедшими прогрессирующими заболеваниями, основной задачей которой является улучшение качества жизни и облегчение страданий неизлечимо больного.
Хоспис рассчитан на 25 койко-мест. За пять месяцев текущего года 283 нуждающимся была оказана медицинская помощь. Здесь работают особые люди, те, которые способны каждый день соприкасаться с человече- ским горем. Это высококвалифицированные врачи и медсестры, обладающие знаниями в области клинической медицины, онкологии и психотерапии, а также санитарки.
В стационаре больные находятся на свободном режиме: близкие и родные могут их посещать и принимать участие в уходе. Обстановка максимально приближена к домашней: удобные кровати, картины на стенах, цветы. В свободное время, которого у них более чем предостаточно, можно посмотреть телевизор, поиграть в шашки или шахматы, заняться вязанием или почитать, можно даже сходить на озеро, на рыбалку. Молодые пациенты предпочитают переживать свалившуюся на них болезнь в одиночестве. Пожилым людям, как правило, необходимо общение. Поэтому лечение и забота пациентов складываются из свободного общения между ними и обслуживающим персоналом, отличного ухода и непрерывной всесторонней медицинской помощи. Именно люди в белых халатах помогают больному достойно пережить столь сложный период жизни. Их поддержка зачастую важнее для пациентов, чем поддержка семьи.
Помимо медицинской помощи, которая связана, в широком смысле слова, с обезболиванием, уходом за больными и контролем над симптоматикой, то есть со всем, что входит в понятие паллиативной медицины, оказывается психологическая поддержка как больным, так и их родственникам. «Особая роль здесь отводится духовной поддержке, ее мы осуществляем с помощью представителей различных религиозных конфессий, — отмечает Сергей Александрович. –- У нас есть договоренность с настоятелем Лешнянской церкви, а также с ксендзом. Приходят к нам и послушники евангельской веры, которые всегда приносят предметы первой необходимости: разовые простыни, полотенца, памперсы. Посещают нас и добровольцы — простые люди, которые хотят внести свой небольшой вклад в помощь больным. В общем, хоспис – это обитель добра и милосердия. Хотя это и громко звучит, но это так».
Стоит отметить, что данное учреждение принимает любую помощь. Помочь ему сегодня можно, став волонтером-добровольцем, тем самым окружить пациентов заботой, вниманием, любовью и состраданием, чтобы не оставить их наедине со своими проблемами.
В заключение нашей беседы своему коллективу в профессиональный праздник заведующий Быстрицкой участковой больницей пожелал крепкого здоровья, счастья, успеха и оптимизма. «У нас сложился коллектив единомышленников, которые выполняют свою работу профессионально, и за каждого из них я ручаюсь, — подчеркнул Сергей Александрович. — Все наши внутренние проблемы стараемся решать сообща, по принципу «один — за всех и все — за одного».
Татьяна БОХАН
Фото автора
Нашы чытачы пра тое, што прымусіла думаць і перажываць.
Іван Мікалаевіч БАБКО, намеснік начальніка ўпраўлення па працы, занятасці, сацыяльнай абароне, загадчык сектара занятасці
Абрадавала
Нарэшце пасля знясільваючай спёкі прайшлі дажджы, якія прынеслі прахалоду. І гэта не толькі палепшыла самаадчуванне, але і дало ўпэўненасці ў тым, што нашы вяскоўцы змогуць атрымаць годны ўраджай, што іх старанні не стануць дарэмнымі. А ў асабістым жыцці радуе тое, што на гэтым тыдні ў мяне пачаўся водпуск.
Давялося задумацца
Ужо не адзін месяц думаю аб тым, якім чынам дасягнуць таго, каб ніхто з жадаючых атрымаць рабочую прафесію не застаўся за бартом. Усім, хто мае патрэбу, наш сектар прапаноўвае свае паслугі па навучанні па шматлікіх напрамках.
Абурае
Выводзіць з раўнавагі нежаданне некаторых асоб, чые дзеці прызнаны тымі, хто мае патрэбу ў дзяржаўнай абароне, працаваць і пакрываць расходы.
Хвалюе
Сітуацыя з вывазам з Беларусі сацыяльна значных тавараў. Мяркую, што кожны, хто хоча дапамагчы сваёй краіне і сабе, павінен думаць пра тое, як зрабіць і рэалізаваць як мага больш даброт, а не пра тое, як нажыцца на сітуацыі, што склалася.
Падрыхтаваў Сяргей КОЗЕЛ
Вызначаецца незвычайнай працаздольнасцю, прагай да ведаў, валодае фенаменальнай памяццю. Заняў другое месца ў раённай алімпіядзе па англійскай мове і атрымаў Дыплом І ступені.
Таццяна САДОВІК, СШ №3 г. Капыля
Настойліва пераадольвае цяжкасці і імкнецца дасягнуць пастаўленых мэт. Заняла І месца ў раённай алімпіядзе па беларускай мове, была ўдзельніцай абласной алімпіяды па гэтым прадмеце.
Святлана ШУМАНСКАЯ, СШ №3 г. Капыля
Працавітая, імкнецца авалодаць ведамі, умее самастойна арганізаваць сваю вучэбную работу. У раённай алімпіядзе па біялогіі заняла І месца, па беларускай мове - другое месца.
Вольга ПРОХАРАВА, Цімкавіцкая СШ
Актыўная, творчая, умелы арганізатар цікавых спраў, вылучаецца эрудыцыяй, неардынарнасцю. На раённых алімпіядах па хіміі і біялогіі атрымала дыпломы І і ІІІ ступеняў, у абласным турніры «Юны хімік» з яе ўдзелам каманда раёна заняла ІІІ месца.
Вераніка ЛОБАН, Навасёлкаўская СШ
Актыўна ўдзельнічала ва ўсіх справах школы, ініцыятыўная, працавітая, карыстаецца аўтарытэтам і павагай сярод аднаклас-нікаў. Уладальнік дыпломаў розных ступеняў у раённых алімпіядах па біялогіі і хіміі.
Арцём ТРУС, Быстрыцкая СШ
Імкнецца да ведаў. Яму ўласна актыўная жыццёвая пазіцыя, творчасць. Займаецца спортам. З’яўляецца неаднаразовым пераможцам раённых навукова-практычных канферэнцый і алімпіяд па хіміі і матэматыцы.
Аляксандра ІВАНОЎСКАЯ, Старыцкая СШ
Таленавітая, аналітык па складзе розуму, адкрытая, добрая, справядлівая, разам з тым - смелая і рашучая. Марыць атрымаць вышэйшую адукацыю і стаць менеджарам. Жыццёвае крэда - дапамагаць людзям.
Таццяна ЛАБАЦЭВІЧ, Пацейкаўская СШ
Настойлівая, добрасумленная, ініцыятыўная, уласціва самастойнасць. Вучылася толькі на выдатна, шмат увагі надавала самаадукацыі. Мае добрыя веды па ўсіх прадметах вучэбнага цыкла. З павагай адносіцца да настаўнікаў.
Яўгенія ДРОЗД, СШ №2 г. Капыля
Выдатную вучобу спалучала са спортам. Добразычлівая, дысцыплінаваная, адказная, актыўная, любіць маляваць. Дабілася высокіх рэзультатаў у інтэлектуальных конкурсах «Журавлик» і «Буслік».
Кірыл КРУЧКОЎ, гімназія №1 г. Капыля
Валодае добрымі ведамі па геаграфіі, рускай літаратуры, англійскай мове. Навукова-даследчая работа па выніках адборачнага тура на прэстыжных чытаннях імя Вернадскага адзначана Дыпломам.
Гаспадаркі раёна завяршаюць першы ўкос траў. Гэтаму спрыяе добрае надвор’е, забяспечанасць сучаснай магутнай тэхнікай і, бясспрэчна, працавітасць сельгасработнікаў. Сёлета, як і ў мінулыя гады, правафланговымі на жніве з’яўляюцца аграрыі ААТ “Старыца-Агра”.
Умела арганізаваны працэс, добрасумленныя адносіны да даручанай справы працаўнікоў з года ў год дазвалялі гаспадарцы быць адной з лепшых не толькі ў раёне, але і ў вобласці. Неаднойчы старыцкія механізатары станавіліся пераможцамі абласных, рэспубліканскіх спаборніцтваў. Сярод іх – Сяргей Дубовік. Вось і ў бягучым годзе ён на энерганасычаным “Фэндце-930” з агрэгатам КПР-9 задае тон на кашэнні траў. А вось яго маладзейшы калега Анатоль Шнітко на “Нью-Холандзе” з’яўляецца бясспрэчным лідарам па нарыхтоўцы сянажнай масы. Яшчэ адзін старыцкі працаўнік, вадзіцель МАЗа-5551 Сяргей Мысліцкі, упэўнена трымае лідарства на адвозцы зялёнай масы.
Усе трое працаўнікоў занесены на Дошку гонару ў раённай газеце. Таму невыпадкова ў сельгаспрадпрыемства завіталі галоўны спецыяліст аддзела ідэалагічнай работы райвыканкама Алена Міхайлоўская і старшыня райкама прафсаюза работнікаў АПК Аляксандр Татарыцкі. Яны выказалі ўдзячнасць перадавікам за выдатныя поспехі на “зялёным жніве”, пажадалі ім усяго самага найлепшага, а таксама ўручылі маланкі-падзякі старшыні райвыканкама, пераможныя вымпелы і грашовыя прэміі.
Сяргей ЛАЗОЎСКІ
НА ЗДЫМКУ: (злева направа) А. Татарыцкі, А. Шнітко і А. Міхайлоўская.
Фота аўтара
Старшыня Цімкавіцкага сельскага выканаўчага камітэта Алена ОСТРЫКАВА:
— Для мяне і маёй сям’і “Слава працы” – гэта настольнае выданне, якое чытаюць і перачытваюць усе. Нам даспадобы ўсе навіны, асабліва цікавімся інфармацыяй з раёна. Я сама нарадзілася на Капыльшчыне, тут і жыву. Таму заўсёды з захапленнем чытаю паведамленні пра сваю малую Радзіму. Мяне звычайна прываблівае старонка, прысвечаная мясцоваму самакіраванню, на якой асвятляюцца нашы праблемы і іх вырашэнне. Увогуле інфармаванне ў газеце даволі шырокае: можна даведацца пра жыццё краіны, вобласці, раёна. Шмат увагі надаецца прафілактыцы работы з праблемнымі сем’ямі. Магчыма, гэта некага прымусіць задумацца і зрабіць пэўныя вывады. Заўсёды звяртаю ўвагу на экалагічную старонку. Таксама было б нядрэнна, каб яна з’яўлялася часцей, бо выхаванне любові да навакольнага асяроддзя нам так неабходна. 
Упершыню на плошчы Леніна ў Капылі 11 чэрвеня адбыўся агульнагарадскі выпускны баль. Доўгіх адзінаццаць гадоў крок за крокам набліжаліся гэтыя юнакі і дзяўчаты да самага хвалюючага і запамінальнага дня ў іх жыцці. Гэтае свята — толькі лёгкае і нядоўгае паслабленне паміж школьнымі іспытамі і далейшым паступленнем у вышэйшыя і сярэднія спецыяльныя ўстановы.
Урачыстым маршам да месца асноўнага дзейства ў цэнтры плошчы перад шматлікімі жыхарамі, гасцямі райцэнтра прайшлі калоны выпускнікоў трох навучальных устаноў горада, якія ўзначальвалі дырэктары і класныя кіраўнікі віноўнікаў свята. Многія з юнакоў і дзяўчат на працягу 11 школьных гадоў праявілі сябе самастойнымі, самасвядомымі, рознабакова развітымі асобамі. Сярод іх – удзельнікі раённых, абласных, рэспубліканскіх прадметных алімпіяд, спартыўных спаборніцтваў, актывісты культурнага жыцця раёна, вобласці, мерапрыемстваў патрыятычнага выхавання.
Павіншаваць выпускнікоў горада з іх святам прыйшлі ганаровыя госці – старшыня райвыканкама Анатоль Жданеня, намеснік старшыні Ала Раеўская, начальнік аддзела адукацыі Аляксей Абросімаў, начальнік аддзела фізкультуры, спорту і турызму райвыканкама Віктар Васілеўскі, вядучы спецыяліст аддзела культуры Любоў Дубовік, старшыня Капыльскай РАС ДТСААФ Аляксандр Касінскі, благачынны цэркваў Капыльскай акругі айцец Сергій. Не забываць сваіх настаўнікаў, школьных сяброў, рабіць усё, каб стаць прагрэсіўнымі, таленавітымі, годнымі людзьмі сваёй малой Радзімы, роднай Беларусі, – гэтыя пажаданні сталі лейтматывам кожнага выступлення, якое гучала для выпускнікоў са сцэны цэнтральнай плошчы.
Аляксей Абросімаў пад апладысменты прысутных уручыў пяці выдатнікам вучобы залатыя медалі, а спартсмены, удзельнікі ваенна-патрыятычных мерапрыемстваў, самадзейныя артысты атрымалі граматы і памятныя падарункі ад аддзела фізкультуры, спорту і турызму, РАС ДТСААФ, аддзела культуры.
Шмат прыгожых песень прагучала ў выкананні выпускнікоў гарадскіх школ. Але сапраўдным сюрпрызам для прысутных стала выступленне фіналіста дзіцячага Еўрабачання-2009 Юрыя Дземідовіча.
Запамінальнымі сталі хвіліны, калі над плошчай Капыля ўзляцелі дзясяткі рознакаляровых шароў з сімвалічнымі белымі галубамі. Яны доўга яшчэ прыцягвалі позіркі ўдзельнікаў свята, пакуль увогуле не зніклі ў блакіце нябёс.
Пад гукі вальса адны за другімі выходзілі выпускнікі гарадскіх адзінаццацігодак, дэманструючы разнастайныя “па” прыгожага танца. З цікавасцю капыляне сачылі за гэтым дзействам і адорвалі школьныя пары шчодрымі і заслужанымі апладысментамі (варта толькі здагадвацца, колькі часу патрацілі юнакі і дзяўчаты, каб пасля сучасных дыскатэк навучыцца вальсу. – С. Л.).
Амаль паўтары гадзіны ўрачыстасці праляцелі, як адно імгненне. Свята юнакі, дзяўчаты, іх бацькі і настаўнікі працягвалі ўжо ў сценах родных школ. Але дзейства на цэнтральнай плошчы горада для выпуску-2011 у далейшым бясспрэчна стане адным з лепшых успамінаў пра цёплы чэрвеньскі вечар.
Сяргей ЛАЗОЎСКІ
НА ЗДЫМКАХ: 1. Развітальны вальс на плошчы Капыля; 2. Госці свята; 3. Для выпускнікоў спявае Юрый Дземідовіч.
Фота аўтара 
