Номинальная начисленная среднемесячная заработная плата работников Беларуси (кроме субъектов малого предпринимательства негосударственной формы собственности) в январе-ноябре прошлого года составила Br1 млн. 205,6 тыс., сообщили корреспонденту БЕЛТА в Национальном статистическом комитете.
Ноябрьская средняя зарплата работников республики увеличилась по сравнению с октябрьской на 7,5% (на Br100,1 тыс.) и достигла Br1 млн. 428,3 тыс.
Реальная заработная плата (рассчитанная с учетом роста потребительских цен на товары и услуги) в январе-ноябре прошлого года по сравнению с январем-ноябрем 2009-го возросла на 13,2%, в ноябре по сравнению с октябрем - на 6,5%. 
Народны абрад «Калядныя цары» прайшоў 13 студзеня ў аграгарадку Семежава. За ўнікальнай традыцыяй, якая сустракаецца толькі ў гэтай мясцовасці, назіралі і тутэйшыя вяскоўцы, і замежныя госці, а таксама прадстаўнікі СМІ рэспублікі. На працягу некалькіх гадзін пад прыцэлам шматлікіх фота- і кінакамер “Цары” заходзілі ў хаты, дзе разыгрывалі міні-спектакль “Цар Максіміліян”, і віншавалі гаспадароў са Шчодрым вечарам. А тыя, у сваю чаргу, адорвалі удзельнікаў абраду разнастайнымі пачастункамі.
Больш падрабязны матэрыял пра каляднае свята абрадавага калектыву “Цары” – лаўрэата спецыяльнай прэміі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь — чытайце ў бліжэйшых нумарах “Слава працы”.
Сяргей ЛАЗОЎСКІ 
Что для этого нужно, рассказывает начальник отделения призыва на военную службу Копыльского райвоенкомата майор Сергей ЯРМОЛИК:
— Военная академия Республики Беларусь создана в мае 1995 года. Она осуществляет прием кандидатов из числа военнослужащих и гражданской молодежи для обучения в качестве курсантов.
В академию принимаются на конкурсной основе только граждане Республики Беларусь, имеющие общее среднее, или профессионально-техническое с общим средним, либо среднее специальное образование, в возрасте от 17 до 21 года. В академии имеются шесть факультетов: общевойсковой, противовоздушной обороны, авиационный, внутренних войск, военной разведки; связи и АСУ.
Желающие поступить в академию подают заявление в райвоенкомат до 1 апреля 2011 года с указанием выбранного факультета. К заявлению прилагаются: автобиография, характеристика с места учебы или работы, копия документа, подтверждающего получение общего среднего образования (копия аттестата) либо копия диплома и приложения к нему, копия свидетельства о рождении, три заверенные фотографии размером 3x4 см. Для абитуриентов в возрасте до 18 лет — заверенное письменное согласие родителей или иных законных представителей.
По прибытии в академию для регистрации абитуриент лично предъявляет: паспорт, оригинал документа, подтверждающего получение общего среднего образования (аттестат, диплом и приложение к нему), свидетельство о приписке, оригинал сертификата централизованного тестирования, проведенного в Республике Беларусь в 2011 году по государственному (белорусскому или русскому) языку, математике и физике (для поступающих на специальности военно-технического профиля) или же по истории Беларуси (для поступающих на специальности военно-гуманитарного профиля), документы, подтверждающие право на льготы при приеме на обучение.
О времени прибытия в академию для регистрации и окончательного профессионального отбора председатель приемной комиссии сообщит через военкомат до 20 июня с. г. Профессиональный отбор абитуриентов осуществляется путем всесторонней оценки каждого абитуриента по следующим показателям: состояние здоровья, физическая общеобразовательная подготовка, профессионально-психологический отбор (оценка военно-профессиональной направленности и индивидуально-психологических качеств).
Зачисление в академию проводится по конкурсу в соответствии с количеством баллов, указанных в сертификатах централизованного тестирования по предметам вступительных испытаний, средним баллом документа об образовании и результатами профессионального отбора. Отбор кандидатов для поступления в Военную академию Республики Беларусь и военно-технические факультеты вузов проводится в Копыльском районе с 15 января по 1 апреля т. г.
Подготовил Владимир СКРИПИНСКИЙ 
Першымі на старт двухкіламетровай дыстанцыі выйшлі дзяўчынкі 2000 г. н. і маладзей. Упэўненую перамогу тут святкавала Паліна Вабішчэвіч, “праляцеўшы” 2 км за 8.12. На 2 мінуты і 23 секунды адстала ад яе Зарына Чадовіч, якая заняла другое месца, а Таццяна Сысун з вынікам 11.31 стала трэцяй. У малодшых хлопчыкаў 1999 г. н. і маладзей перамога на такой жа дыстанцыі дасталася Іллю Васілевічу (7.06). З вынікам 7.18 другім прыйшоў да фінішу Сяргей Дарашэвіч, а Дзяніс Кандыбовіч стаў трэцім (7.34). На два кіламетры выйшлі і дзяўчынкі 1998- 1999 г. н. Добрую тэхніку і волю да перамогі паказала Жанна Кандраценя, якая ў выніку заняла першае месца (7.24). Усяго шэсць секунд саступіла лідару Вікторыя Адзінец. Яна – на другой прыступцы. Нялёгка далася дыстанцыя Настассі Калацкай, але ў выніку яе час (8.44) стаў трэцім.
Больш складаным для спартсменаў 1997-1998 г. н. быў забег на тры кіламетры, які аказаўся яшчэ і самым масавым. Добрую лыжную падрыхтоўку паказаў неаднаразовы пераможца і прызёр разнастайных лёгкаатлетычных спаборніцтваў Яўген Лазоўскі, параадолеўшы дыстанцыю за 10.31. Другі час паказаў Максім Салагуб (11.12), а трэці – Вадзім Гардзей (11.14). На парадак вышэй сярод дзяўчынак 1996-1997 г. н. выглядала Наталля Ібель, дэманструючы выдатную тэхніку бегу свабодным стылем. У выніку – больш чым упэўненая перамога Наталлі і абсалютна лепшы час на трохкіламетровай дыстанцыі (10.25). Роўна паўтары хвіліны прайграла лідару “сярэбраны” прызёр Хрысціна Бахта. А Вераніка Сердзюкова стала трэцяй (12.42). На тыя ж 3 км беглі і дзяўчаты старэйшай групы, 1994-1995 г. н. Толькі дзве ўдзельніцы змагаліся тут за першынство. Мацнейшай стала Вераніка Дмітранок (11.24), другое месца – у Валерыі Леус (11.54).
[caption id="attachment_6013" align="aligncenter" width="580" caption="Віктар Васілеўскі (справа) уручае ўзнагароду Жанне Кандрацені"]
[/caption]
Сярод юнакоў 1995-1996 г. н. на дыстанцыі 5 км разгарнулася сапраўдная барацьба. Пасля праходжання паловы дыстанцыі вызначыліся тры асноўныя прэтэндэнты на званне мацнейшага. Да апошняга высокі тэмп трымаў Дзмітрый Трыгубовіч, які паказаў лепшы вынік дня – 14.04. Павел Паплаўскі на фінішы быў другім (14.28), а замкнуў тройку лідараў Раман Халяўскі (14.52). Сяргей Ляхаў стаў мацнейшым сярод юнакоў 1993-1994 г. н. Яго вынік – 14.14. Другі час у старэйшай падгрупе паказаў Дзмітрый Парыбак (15.13). Трэ-цім з вынікам 15.25 стаў Віктар Праказаў.
Напрыканцы турніру начальнік аддзела фізічнай культуры, спорту і турызму райвыканкама Віктар Васілеўскі падзякаваў спартсменам за мэтанакіраванасць, стойкасць і вернасць спорту, а таксама ўручыў пераможцам, прызёрам граматы і памятныя падарункі.
У бягучым годзе каляндар зімовых спаборніцтваў даволі насычаны. І паколькі некалькі стартаў звязаны з лыжнымі гонкамі, то, мяркую, вышэйзгаданыя прозвішчы юных спартсменаў яшчэ не раз з’явяцца на старонках нашай раёнкі.
Сяргей ЛАЗОЎСКІ
Фота аўтара 
Калектывы мастацкай самадзейнасці сельскіх дамоў культуры Капыльшчыны радуюць нас такімі мілагучнымі і кранаючымі за душу песнямі, якія даўней спявалі нашы бабулі і дзядулі. Але ці гучала б гэтая народная спадчына сёння, калі б вучоныя-фалькларысты не вышуквалі і беражліва не занатоўвалі іх у сваіх працах. Да такіх зацятых зберагальнікаў вуснай народнай творчасці адносіцца наш зямляк, вучоны-фалькларыст Антон Іванавіч Гурскі, які сёлета, якраз на Стары Новы год, адзначыў 75-годдзе.
Астролагі лічаць, што ад таго, у якую пару нарадзіўся чалавек, такі і лёс у яго будзе. Будучы фалькларыст і казачнік з’явіўся на свет у спрыяльны час у сям’і хлебаробаў Івана і Марыі Гурскіх.
Вёска Свінка (Лугавая) - незвычайнае паселішча. Яна дала Айчыне сузор’е таленавітых вучоных-моваведаў Гурскіх, пісьменніка Васіля Сташэўскага, прафесараў розных навук. Прадоўжыць справу першапраходцаў наканавана было Антону Іванавічу Гурскаму. На яго долю выпала шмат нягод. Калі хлопчыку было ўсяго два гады, любімага бацьку Івана Вікенцьевіча, лепшага працаўніка калгаса «Бальшавік», арыштавалі па даносе, асудзілі і пазбавілі волі. Маці, якая сумленна працавала даяркай, як жонку ворага народа, выключылі з калгаса. Жыць стала цяжка. Антон не па гадах сталеў. Чацвёра дзетак Гурскіх чым маглі дапамагалі маці, абраблялі прысядзібны ўчастак, збіралі дары лесу. Ды і суседзі не засталіся абыякавымі да гаротнікаў, дзяліліся збожжам і бульбай. Старэйшая сястра Таццяна набыла прафесію настаўніцы і падма-цоўвала сваёй зарплатай сям’ю. Неўзабаве перад самай вайною вярнуўся са зняволення бацька, і жыць стала лягчэй.
Вайна прынесла гора. Карнікі часта рабілі набегі на бліжэйшыя да мястэчка Пясочнага вёскі. Здзекаваліся і забівалі вяскоўцаў. Ды і фашысцкія самалёты таксама не давалі спакою. У адным з налётаў запалілі хату Гурскіх, брацікі і сястрычкі Антона цудам засталіся жывыя. А калі хлопчык пасвіў кароўку каля лесу, з неба нямецкі лётчык сваімі чэргамі накрыў яго, але і на гэты раз па міласці Божай, Антон застаўся жывым. I хоць прыйшло доўгачаканае вызваленне, сям’я Гурскіх яшчэ шэсць гадоў жыла ў зямлянцы. Толькі ў 1950 пабудуюць новую хату. Старэйшы брат Яўген мужна змагаўся на фронце. Пра яго ў адным з нумароў райгазеты напісаў былы дырэктар Лясноўскай СШ Валянцін Юльянавіч Жалкоўскі: «3 Яўгенам можна было смела ісці ў разведку». У будучым Яўген Гурскі стане прафесарам матэматыкі і будзе працаваць у ваеннай акадэміі.
Незабыўнымі стануць гады вучобы ў Бальшавіцкай дзесяцігодцы. Школа мясцілася на беразе вірлівай рачулкі Лоша, якая ўпадае ў славутую раку Нёман. Менавіта маладыя настаўнікі расказвалі вучням легенды і паданні пра Нёман і Лошу. Толькі Лоша ў гэтых аповядах была прыгожай дзяўчынай, а Нёман працавітым асілкам. Гісторыя іх пераўвасаблення зацікавіла, і Антон занатаваў яе ў сшытак. Слухаў ён расказы вяскоўцаў, і кожны з іх даносіў паданні па-свойму. У будучым, калі Гурскі стане навукоўцам, ён адпрацуе і верне, так бы мовіць, першапачатковую чысціню падання.
Настаўніца рускай мовы і літаратуры Ніна Антонаўна Цвірка арганізавала драмгурток, ладзіла пастаноўкі, літаратурныя вечары, якія не абмінаў Антон Іванавіч Гурскі. Такая творчая атмасфера заклала ў душы будучага вучонага моцны падмурак. Ад маці і бацькі яму перадалася любоў да паэзіі, прозы. I гэта ўсё станоўча спрыяла даследаванню вуснай мастацкай творчасці беларусаў.
Заканчэнне Мінскага педагагічнага інстытута ў 1959 годзе, затым нястомная праца ў Інстытуце мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору Нацыянальнай Акадэміі навук Беларусі прынеслі яму славу. У вайну багатыя скарбы беларускага фальклору былі знішчаны фашыстамі, і такія навуковыя працаўнікі, як Антон Іванавіч Гурскі, большасць народнай спадчыны аднавілі. Ён сам даследуе народную творчасць і вучыць студэнтаў памнажаць фальклорныя багацці, пакуль носьбіты яшчэ жывыя. Як кіраўнік фальклорных студэнцкіх экспедыцый, збірае тысячы ўзораў народнай творчасці. Паспяхова абараняе дысертацыі, становіцца самавітым вучоным. Такія вядомыя даследчыкі этнаграфіі і фальклору, як Васіль Ліцвінка і іншыя яго вучні, дабаўляюць яму гонару. Валодаючы літаратурным талентам, Антон Іванавіч Гурскі напісаў шмат кніг пра паданні, загадкі, легенды, народныя песні. Нядаўна выйшла добра аформленая ў каляровай гаме кніга «У ноч на Івана Купалу». Апрацаваныя Гурскім легенды і паданні настолькі цікавыя, што чытаюцца на адным дыханні. Аўтар тут выступае ў ролі пісьменніка-казачніка (ну чым не Яршоў ці Сакалоў - Мікітаў - гэтыя рускія пісьменнікі таксама пераказвалі казачныя творы прашчураў). Тут ёсць пра лесавікоў і вадзянікаў, пра свавольствы паноў, якіх ставяць на месца, як людзі, так і сілы прыроды. Знайшлося месца для русалак, дамавых, ваўкалакаў, якія бытуюць у славянскай міфалогіі.
Абсягі яго даследаванняў вялікія. Гурскі выдаў такія кнігі: «Зімовыя песні», «Калядкі і шчадроўкі», «Земляробчы каляндар», «Святкаванне Калядаў на Беларусі», выдаў зборнік казак, абрадаў беларусаў.
Для выхавання нашых дзяцей вучоны-педагог выдаў шмат зборнікаў казак, легенд: «Музыка-Чарадзей», «Дрэва Кахання», «Не сілай, да разумам» і шмат-шмат іншых цікавых кніжак. Яго імя назаўсёды ўпісана ў фалькларыстыку і этнаграфію. Ён вучыць любіць свой народ і паважаць яго багатую спадчыну.
Антон Іванавіч Гурскі ўжо не адзін год сябруе з супрацоўнікамі раённай бібліятэкі. Часта бывае ў кніжнай скарбніцы, дзе ён расказвае аб сваіх задумах і планах, перадае шмат кніг і манаграфій. Да юбілейнай даты вучонага ў чытальнай зале цэнтральнай бібліятэкі экспануецца выстава яго работ, жыццяпіс юбіляра.
Іван ІГНАТЧЫК,
г. Капыль 
[/caption]
Я хачу расказаць пра цудоўнага чалавека, які кожную раніцу сустракае хлопчыкаў і дзяўчынак на парозе Мажскага дзіцячага сада. Таццяна Леанідаўна Маргалік працуе ў гэтай установе выхавацелем ужо 10 гадоў. Колькі турбот кладзецца на плечы гэтай мілай, чулай жанчыны! Але на яе твары заўсёды прыемная ўсмешка. Кожны дзень выхавальніца бярэ маленькіх дзетак за рукі, каб разам з імі адправіцца ў цікавыя казачныя і забаўляльныя падарожжы. А самая лепшая ўзнагарода для яе — дзіцячы смех.
У мяне была магчымасць задаць некалькі пытанняў гэтай сціплай жанчыне.
— Таццяна Леанідаўна, што паслужыла штуршком да выбару прафесіі?
— З дзяцінства вельмі люблю дзяцей. Калісьці, у пачатковай школе, у сачыненні на тэму “Кім я мару стаць” напісала: “Мару працаваць у дзіцячым садзе, бо мне падабаецца даглядаць малых дзетак, гуляць з імі”. Так і здарылася.
— Што было самым цяжкім у першыя студэнцкія гады?
— Гэтая пара была, бадай, адным з самых шчаслівых і цудоўных перыядаў у маім жыцці. Асаблівых цяжкасцей не адчувала, а наадварот, усё было цікава: новыя знаёмствы, новы рытм самастойнага жыцця.
— Чым запомніўся Ваш першы працоўны дзень?
— Гэта было ўлетку. Калі я прыйшла на дзіцячую пляцоўку, то ўбачыла дваццаць хлопчыкаў і дзяўчынак ад двух за шасці гадоў. Найбольш смелыя кінуліся да мяне знаёміцца, іншыя здалёк цікаўна гля-дзелі на новую выхаваль-ніцу. А ў маёй галаве было адно пытанне: “Ці спраўлюся я з такой колькасцю дзяцей, ці палюбяць яны мяне?”
— А якое пачуццё ўзнікае зараз, калі Вы раніцай пераступаеце парог дзіцячага сада?
— Непамерная радасць ад сустрэчы са сваімі выхаванцамі. Кожную ра-ніцу я спяшаюся на працу, каб убачыць іх шчырыя вочкі, навучыць малых дабру і сумленнасці.
— Што б Вы хацелі пажадаць сваім выхаванцам і іх бацькам?
— Жадаю, каб мае юныя сябры былі шчаслівымі, занялі дастойнае месца ў грамадстве. Каб ажыццявіліся ўсе іх дзіцячыя мары. Бацькам жа хацелася б выказаць пажаданне словамі Януша Корчака: “Любіце сваё дзіця любым — маленькім, дарослым, неталенавітым, няўдачлівым. Маючы зносіны з ім — радуйцеся, бо дзіця — гэта свята, якое пакуль з вамі”.
— Вялікі дзякуй за гутарку.
Гутарыў Ігар РУСАКОВІЧ,
вучань 10 “Б” класа гімназіі № 1 г. Капыля
Фота Маргарыты САКОВІЧ 
Правядзенне прамых ліній – дзейсны сродак у вырашэнні надзённых пытанняў паміж прадстаўнікамі мясцовай улады, розных службаў і насельніцтвам.
12 студзеня адбылася прамая лінія з начальнікам раённага аддзела па надзвычайных сітуацыях Аляксандрам БОБРЫКАМ. На яе паступіў толькі адзін званок, што паказвае наладжаную работу службы з насельніцтвам. Тэлефанавала жыхарка г. Капыля з вул. Заазёрнай Яніна Мірончык, якая скардзілася на падтапленне ў сувязі з умовамі надвор’я яе ўчастка. Аляксандр Бобрык паабяцаў, што супрацоўнікі РАНС з іншымі структурамі ў бліжэйшы час выедуць на месца і прымуць меры па ліквідацыі падтаплення.
Сяргей КОЗЕЛ 
У студзені грамадская арганізацыя “Ахова птушак Бацькаўшчыны” ў супрацоўніцтве з Навукова-практычным цэнтрам Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі па біярэсурсах праводзіць падлік вадаплаўных і каляводных птушак, якія засталіся зімаваць.
Прыняць удзел у акцыі можа любы жадаючы. Для гэтага неабходна спецыяльна альбо папутна зазірнуць на бліжэйшы вадаём, палічыць вадаплаўных птушак, што там зімуюць, і паведаміць у “Ахову птушак Бацькаўшчыны” (АПБ) пра відавы склад і іх колькасць.
Традыцыйна найбольш распаўсюджанымі месцамі зімовак вадаплаўных птушак з’яўляюцца ўчасткі рэк у межах гарадской рысы, якія не замярзаюць, і сажалкі гарадскіх ачышчальных збудаванняў.
Любая інфармацыя пра відавы і колькасны склад вадаплаўных птушак, якія не адляцелі ў вырай, у тым ці іншым рэгіёне для арнітолагаў з’яўляецца вельмі значнай.
Даныя назіранняў неабходна высылаць у сакратарыят АПБ не пазней за 7 лютага на адрас: 220023 г. Мінск, а/с 81 альбо адправіць SMS на кароткі нумар 0841. Рэзультаты ўлікаў таксама можна паведаміць па тэлефоне (8-017)263-01-30, выслаць па электроннай пошце Этот адрес электронной почты защищён от спам-ботов. У вас должен быть включен JavaScript для просмотра. альбо пакінуць на форуме сайта www. ptuski.org у адпаведным раздзеле.
Маргарыта САКОВІЧ 
[/caption]
Машынна-трактарны парк гаспадаркі адзін з самых вялікіх у раёне. Толькі трактароў тут налічваецца 87 адзінак, з якіх 17 – энерганасычаныя. Дзякуючы гэтаму яшчэ ўвосень было пасеяна 3010 га азімых збожжавых, 550 га рапсу і паднята зябліва на 4000 гектарах. Вялікі аб’ём работ запланаваны і на веснавую кампанію: неабходна пасеяць 2500 га яравых, з іх 490 га збожжавых, 950 га кукурузы на сілас, 525 га – на зерне, 175 га аднагадовых траў, 60 га цукровых буракоў і г. д.
Значную ўвагу ў гаспадарцы надаюць добраўпарадкаванню тэрыторый МТП. А іх у адкрытым акцыянерным таварыстве налічваецца тры – у аг. Цімкавічы, вв. Лешня і Навасёлкі. Работа, праводзімая сельгаспрадпрыемствам у гэтым напрамку, адзначана і на раённым аглядзе-конкурсе, дзе ААТ “Капыльскае” заняло трэцяе месца. Большасць тэхнікі і агрэгатаў пастаўлена на зімовае захоўванне, але кожная адзінка ў свой час будзе перагледжана і пры неабходнасці пройдзе падрыхтоўку і рамонт.
[caption id="attachment_5973" align="aligncenter" width="296" caption="Газаэлектразваршчык Уладзімір Пісарэнка"]
[/caption]
– У дадзены момант у нас ідзе планавы рамонт і абслугоўванне чатырох трактароў – ТО-18 (“Амкадор”), двух МТЗ-80 і МТЗ-1221. Ёсць у наяўнасці неабходныя запчасткі, якія дазваляюць зрабіць своечасовы і якасны рамонт, – расказвае загадчык мехмайстэрні МТП “Цімкавічы” Вячаслаў Наркевіч. – Да таго ж, самі механізатары да гэтай работы ставяцца з усёй адказнасцю, таму што як будуць адладжаны машыны, такі і аб’ём работ яны змогуць выканаць. А гэта фактычна іх заработная плата.
У мехмайстэрні сваёй-чужой тэхнікі няма. Кожны з працаўнікоў заўсёды прыйдзе на дапамогу таварышу. Вось і Юрый Лагойка, які працуе ў гаспадарцы з 1980 года, не пакідае сам-насам з няспраўным МТЗ-80 маладога работніка Аляксандра Пятакова. Разам выяўляюць і вы-праўляюць непаладкі. Вопытны механізатар з тэхнікай на “ты”. Нездарма ўжо дваццаць гадоў яго МТЗ не падводзіць на розных палявых работах. За рамонтам “Амкадора” засталі вадзіцеляў Уладзіміра Шчаглова і Уладзіміра Чупрыяноўскага, якія таксама на пару ўстаранялі агрэхі кампрэсара. Заўсёды побач газаэлектразваршчык Уладзімір Пісарэнка. Нягле-дзячы на малады ўзрост, неабходную работу па сваім профілі зробіць якасна і своечасова.
Як адзначыў першы намеснік дырэктара Сяргей Малібошка, вялікая ўвага кіраўніцтвам гаспадаркі надаецца набыццю новай і сучаснай тэхнікі. Так, за апошні час у сельгаспрадпрыемстве з’явіліся 6 МТЗ-80, 6 энерганасычаных МТЗ-3022, 3 пагрузчыкі “Амкадор-527”, 7 адзінак плугоў, новенькія культыватары. Таму вясеннюю пасяўную плануецца правесці якасна і ў аптымальны тэрмін.
Сяргей ЛАЗОЎСКІ
Фота аўтара 
В связи с непростыми погодными условиями главный санитарный врач района Алексей Король еще раз напомнил руководителям организаций и предприятий о соблюдении гигиенических требований по содержанию территорий населенных пунктов. Так, необходимо своевременно чистить тротуары, пешеходные зоны, крыльцо, ступеньки зданий, остановочных пунктов от снега и наледи, использовать противогололедные средства. Также необходимо принимать меры по предотвращению травмирования граждан, связанного со сходом с крыш снега и льда. 
