В Копыльском ТЦСОН функционирует отделение первичного приема, информации, анализа и прогнозирования, специалисты которого первыми встречают посетителей, выслушивают, рассказывают об оказываемых Центром социальных услугах и порядке их предоставления, регистрируют обращения и направляют к специалистам в соответствующие отделения. Важным направлением работы является обследование материально-бытовых условий проживания людей для выявления потребности населения района в различных видах помощи (за истекший период 2010 г. обследовано 6568 человек). Особо значимо оказание оперативной помощи. Выявив в ходе обследования нужды, проведя их анализ, наши специалисты оказывают посильную помощь гражданам (семьям) в решении возникших проблем, преодолении трудных жизненных ситуаций, сотрудничая при необходимости с другими организациями и учреждениями города и района. Таким образом, например, оказывается содействие в ремонте электропроводки и печного отопления ветеранам Великой Отечественной войны и одиноким пожилым гражданам. Необходимую информацию об услугах, оказываемых Центром, консультацию специалистов в экстренном порядке можно получить по телефону 51-3-44. Ольга ТОНКО, заведующая отделением первичного приема, информации, анализа и прогнозирования
Вайна не шкадавала ні дарослых, ні дзяцей. На вачах яны мужнелі і станавіліся ў рады барацьбітоў з ненавісным ворагам, які акупіраваў нашу зямлю і сеяў гора і смерць. У падзеях тых гераічных гадоў вылучылася шмат юных герояў. Райгазета пастаянна публікуе ўсё новыя і новыя імёны капыльскіх гаўрошаў. Калі пачалася вайна Івану Грыбоўскаму з Быкоўцаў было 14 гадоў. Немцы з паліцаямі наводзілі “новы парадак”, за які людзі расплачваліся сваім жыццём, таму ён зненавідзеў акупантаў і стаў партызанскім разведчыкам атрада імя Чапаева. Хадзіў на разведку ў Капыль, цудам пазбягаючы варожых пастоў. Аднойчы яго злавілі і прывялі да бургамістра Лобана, але на яго шчасце таго паклікаў нямецкі афіцэр. У адсутнасць бургамістра хлопчык ціхенька выйшаў у калідор і праз заднія дзверы – у кусты. Іван угаварыў маці схаваць у адрыне вайскоўца Нікіціна, калі той уцякаў ад ворага (пазней – ён стаў вядомым партызанам атрада імя Будзённага). Грыбоўскі ў якасці правадніка дапамагаў лясным салдатам абысці варожыя пасты і выйсці з блакады на Палессе. А хіба не рызыкаваў жыццём 12-гадовы Юзік Каляда з Борка-Бялевіч, калі збіраў зброю на месцах баёў і перадаваў патроны і вінтоўкі партызанскай групе Іосіфа Якаўлевіча Камяка. Адчайным хлопцам у час вайны быў і наш зямляк — пісьменнік Алесь Адамовіч. 14-гадовы юнак разам са сваім старэйшым братам Яўгенам збіраў зброю, а таксама звесткі пра ворага, дапамагаў партызанам медыкаментамі, якія перадавала сынам маці – загадчыца аптэкі. Здраднік выдаў партызанскую сям’ю, але падпольшчыкі змаглі своечасова папярэдзіць патрыётаў аб пагрозе, і тыя сталі байцамі отрада імя Кірава. Як успамінаў вядомы літаратуразнаўца і публіцыст цімкаўлянін Рыгор Родчанка, які ў 12 гадоў стаў партызанам, у барацьбе з фашыстамі сапраўдны гераізм праяўлялі многія піянеры і камсамольцы Капыльшчыны. Некаторым, як і Рыгору, было па 12 гадоў, але асноўны касцяк маладых патрыётаў складаўся з 14-16-гадовых юнакоў. Асабліва іх шмат уступіла ў атрады брыгады імя Варашылава. Вясною 1943 года з вёсак Крывасёлкі, Савічы, Заракаўцы, Браткава, Вялікая Раёўка ў партызанскія рады ўлілося звыш 30 хлопцаў. Адзін з іх 13-гадовы Саша Бахановіч. Яго маці з двума малодшымі брацікамі карнікі расстралялі, а Саша са старэйшым братам Мішам уцёк у партызанскі атрад імя Чапаева. Аднойчы фашысты арга- нізавалі наступленне на базу партызан у Старыцкім лесе. Саша пасвіў партызанскі статак кароў. Калі пачалася стральба, ён хуценька пагнаў кароў далей і схаваў іх у сасонніку. Гітлераўцы, пастрэльваючы з аўтаматаў, прайшлі побач, але статак не заўважылі. Калі пачало цямнець, Саша адагнаў жывёлу ў вялешынскі лес, дзе і знайшоў свой атрад. Тым самым ён выратаваў ад галоднай смерці сотні жыццяў і падтрымаў боегатоўнасць партызан. За мужны ўчынак піянер быў узнагароджаны медалём “За адвагу”. Потым падлетак удзельнічаў у рэйкавай вайне і іншых аперацыях атрада. Равеснікам Бахановіча Міхаілу Роцьку і Валянціну Шакуну з Ванелевіч даводзілася не раз рызыкаваць сваім жыццём. Хлопчыкі таксама збіралі зброю і патроны па навакольных лясах, а затым, калі пасвілі ноччу коней, садзіліся на іх вярхом і адвозілі знойдзенае да чапаеўцаў у Старыцу ці Калінаўку. Аднойчы цудам пазбеглі смерці каля в. Кель. Іх хуткія коні праскочылі засаду, а пушчаныя ім услед аўтаматныя чэргі толькі падагналі рысакоў. Піянеры-патрыёты хадзілі замест бацькоў на работу ў т. з. “гауз” (чыгуначны пераезд каля Васільчыц). Тут яны разам з жыхарамі навакольных вёсак пілавалі дровы, абносілі ўмацаванні гітлераўцаў калючым дротам і выконвалі даручэнні партызан: запаміналі, дзе знаходзяцца кулямёты, мінамёты, і чым яшчэ ўзброены фашысты. А ў хуткасці юнакі скрыта правялі мінёраў на чыгунку, і тыя спусцілі пад адхон каля Смычкі варожы эшалон. Сярод герояў Лаўскага бою вызначыўся піянер Уладзімір Качаноўскі, прататып аднаго з герояў рамана пісьменніка Андрэя Клёнава “Поиски любви”. Ён першым з гранатай кінуўся на карнікаў, ад яе ўзрыву хваля атакуючых гітлераўцаў прыпынілася, але кулямёт нямецкага броне-транспарцёра прашыў героя… Яўген Беняш, калі вучыўся ў Какорыцкай школе, у час піянерскіх збораў вельмі заўзята спяваў песню “Орленок”. Па волі лёсу юны герой стаў сапраўдным арлёнкам. Вайна, бамбёжкі, пажары, смерць блізкіх людзей запальваюць у яго сэрцы агонь барацьбы супраць ворагаў. Ён наладжвае сувязь з партызанамі. На кані Орліку аператыўна дастаўляе ў атрад звесткі аб руху карнікаў, гэтым самым папярэджвае партызан аб нападзе, і ўжо не яны, а карнікі трапляюць пад чэргі партызанскіх кулямётаў. Перад самым вызваленнем Капыльшчыны знайшоўся здраднік і паведаміў фашыстам, па якім маршруце на коніку бу- дзе імчаць юны разведчык. Аўтаматная чарга, і… Орлік і Яўген падаюць, залітыя крывёю. Па ўспамінах партызан, сярод юных капыльскіх патрыётаў праславіўся былы школьнік Грозаўскай школы Коля Трыгубаў. Яго сэрца сціскалася ад болю, калі ён бачыў, як акупанты нявечаць наш край. Коля, як і ўсе яго равеснікі, збіраў зброю і, калі заявілі аб сабе партызаны, стаў сувязным атрада і перадаў яго камандзіру некалькі соцень патронаў, шмат гранат і 30 вінтовак. А ў канцы лета 1943 года Коля прыйшоў у брыгаду імя Ракасоўскага і папрасіўся залічыць яго кулямётчыкам. Пад канец 1943 года на шашы Мінск-Слуцк партызаны далі бой немцам. У гэтым баі Коля Трыгубаў знішчыў 10 гітлераўцаў. Юнак быў прадстаўлены да ордэна Чырвонай Зоркі. Трыгубаў удзельнічаў у разгроме варожых гарнізонаў, знішчэнні мастоў і порчы варожай тэлефоннай сувязі. У справядлівай барацьбе супраць фашыстаў Капыльшчына дала сваіх сыноў палка. Яны, як і герой аповесці Валянціна Катаева Ваня Сонцаў, перажылі жахі вайны, прайшлі ўсе выпрабаванні, і пра кожнага з іх можна напісаць кніжку. Былы выхаванец Какорыцкага спецдома імя Аляксандра Матросава Грыша Левін перанёс пакуты ў лагеры смерці. З гэтага пекла яго вызвалілі чырвонаармейцы, залічылі хлопчыка ў сваю часць, пашылі для яго салдацкую форму. Так ён стаў сынам палка. Хлопчык ваяваў самааддана, помсціў ворагу за сваю маці, спаленую ў лагернай печы. За Одэрам полк узяў плацдарм, і гітлераўцы стараліся выбіць адтуль нашых байцоў. Атака ішла адна за другой, рады савецкіх салдат радзелі. На вачах Грышы загінуў кулямётчык. Сын палка паўтарыў подзвіг юнай цімкаўлянкі Нюры Кіжаватавай пры абароне Брэсцкай крэпасці: стаў ля кулямёта і трапнымі чэргамі касіў наступаючых гітлераўцаў, за што быў узнагароджаны медалём “За адвагу”. Дзякуючы свайму выхаванцу полк адстаяў заняты рубеж. Не менш цяжкія баі былі пад Берлінам. Тут Грыша Левін ледзь не загінуў ад кулі нямецкага снайпера. Перамогу сустрэў каля сцен рэйхстага… А вось другі дзетдомавец Міша Слухоўскі таксама стане сынам партызанскага атрада. Немцы застрэлілі ў хаце яго маму. А Мішу ўдарылі штыком па галаве, а затым хату падпалілі. Ледзь не згарэў 10-гадовы хлопчык, але падаспелі ў вёску партызаны і выбілі карнікаў. З палаючай хаты беспрытомнага Мішу вынес яго сусед-партызан. З партызанамі хлопчык хадзіў у разведку. Адзеты ў лахманы, ён не выклікаў падазрэння. Пасля прускай трагедыі Грыша Вяндзіла застаўся сіратою, ды яшчэ быў цяжка паранены. Ледзь жывога на самалёце партызанскі ўрач Лідзія Уладзіміраўна Капусціна даставіла хлопчыка ў Маскву. Такія рэйсы з партызанскіх аэрадромаў ажыццяўляліся часта для ратунку цяжкапараненых байцоў. Грыша вылечыўся ў Маскве і стаў сынам палка. Удзельнічаў у штурме Кёнігсберга. Цікавы лёс яшчэ аднаго хлопчыка, таксама сына палка, Віктара Стэльмаха з Грозава. Нядаўна быў у райгазеце матэрыял пра праведнікаў з Булат- нікаў Эмілію Сцяпуру і яе дачку Ядвігу, якія выратавалі ад смерці хлопчыка. Бацькі Віктара яўрэі былі забіты ў Слуцкім гета, а хлопчык неяк вырваўся адтуль і прыйшоў у Булатнікі. Ноччу ён пастукаў у акно хаты на ўскрайку, але там адказалі, што ў гэтай хаце цесна і накіравалі да Эміліі Іванаўны Сцяпуры. Жанчына пусціла гаротнае дзіця ў хату. Ён дрыжэў ад холаду, і жанчыне стала шкада хлопчыка. Спачатку яна накарміла яго, а потым распытала: хто ён і адкуль? 12-гадовы хлопчык назваўся Колем Пятроўскім, што ехаў ён з бацькам з Оршы сюды, але пад бамбёжкай той загінуў. Яна паверыла яму. Потым ён заплакаў і папрасіў узяць яго да сябе. Навярнуліся слёзы ў гаспадыні, і, хоць пасля смерці мужа трэба было карміць двух сваіх сірацінак, прытуліла маленькага гаротніка. Хлопчык упершыню за шмат дзён спаў на цёплай печы. Эмілія Іванаўна спаліла хлопчыкавыя лахманы і падладзіла для яго мужава адзенне. Загаварыла потым у Віктара сумленне, і той прызнаўся даверлівай і добрай жанчыне, што ён яўрэйскі хлопчык і аповед пра сябе выдумаў. З трывогай білася сэрца жанчыны, было чаго баяцца: калі даведаюцца немцы, то пакараюць усю сям’ю. Булатнікаўцы ведалі пра гэты сакрэт і раілі пайсці ў Цімкавіцкі паліцэйскі ўчастак і запісаць як сына. Ды і хлопчык не выклікаў падазрэння, калі неаднаразова ў хату заходзілі паліцаі і немцы. Яна зрызыкавала і аформіла на пасынка дакументы. У чэрвені 1944 года Віктар Стэльмах прымкнуў да адной з часцей арміі Батава, якія вызвалялі наш раён, і стаў сынам палка. Разам з байцамі давялося фарсіраваць раку Буг, удзельнічаць у вызваленні Варшавы і дайсці да Берліна. Праз год Віктар-Ісак (Ісак яго сапраўд- нае, а імя Віктар яму дала прыёмная маці, калі афармляла дакументы) вярнуўся дадому. Эмілія Іванаўна даравала ўцекачу, асабліва былі рады стаўшыя яму роднымі Іосіф і Ядвіга. Эмілія Іванаўна купіла прыёмнаму сыну новае адзенне, у якім ён 1 верасня 1945 года пайшоў у Грозаўскую школу. Жыў з цёткай у роднай хаце ў Грозаве, але не забываў тых, хто даў яму прытулак і жыццё. Пасля заканчэння дзесяцігодкі ён паступіць у ваеннае вучылішча і стане ваенным лётчыкам. Помніць дарагіх людзей і заўсёды іх ад- дзячвае. Сынам палка з Цімкавіч быў і Анатоль Парыбак. Яго бацька, Іван Іванавіч Парыбак, ваяваў каля Брэста. “Вось-вось пой- дзем вызваляць Польшчу”, — пісаў дадому франтавік. А маці чытала дзецям услых, як ваюе бацька. 10-гадовы Толя ўсё запамінаў. Аднойчы хлопчык цішком дабраўся да Цімкавіцкай станцыі, сеў на поезд і памчаўся да Буга ў часць бацькі. Камандаванне часці ўзяло Анатоля на ўлік, яму пада- бралі абмундзіраванне, і стаў ён бравым салдатам. Хлопчык пазнаёміўся з усімі відамі стралковай зброі. Асабліва яму падабаўся станкавы кулямёт. Толя нават навучыўся набіваць патронамі кулямётныя ленты, і пры ўзяцці бугскага плацдарма кулі гэтых патронаў білі гітлераўцаў. Бой ішоў цэлы дзень, і бацька хлопчыка, адстрэльваючыся ад насядаючых ворагаў, як мог прыкрываў у акопе сына. Прыйшла дапамога, плацдарм расшырыўся, немцы прыціхлі. Кулямётчыкі пахвалілі свайго сына палка: ніводную ленту не заклініла ў “станкачах”. Так Толя паспяхова здаў свой першы салдацкі экзамен. Яшчэ з большай ахвотай ён рыхтаваў новыя ленты. Наперадзе былі яшчэ больш жорсткія баі, і камандзір палка пашкадаваў хлопчыка, бо ведаў: шансы выжыць на вайне невялікія, і таму даў яго бацьку тры дні водпуску. Бацька прывёз сына дадому. Праўда, як такога дома ў іх не было: хату спалілі ў час вызвалення нямецкія самалёты, а маці з двума дзеткамі вандравала па суседзях. Толя адразу пайшоў у школу ў вайсковай форме, паколькі іншага адзення не было. Равеснікі зай- здросцілі сябру, бо Толік пабываў на вайне, і нават у вачах дарослых ён выглядаў героем. Бацька яго будзе штурмаваць Берлін і распішацца на сценах рэйхстага. Пасля Перамогі адбудуе новую хату ў так званых Прысадах. А Анатоль Іванавіч Парыбак на ўсё жыццё звяжа свой лёс з арміяй і стане падпалкоўнікам ракетных войск. Вось так з цеплынёй паведаміла пра свайго любімага швагра цімкаўлянка Зоя Канстанцінаўна Лявар. Подзвігі загінуўшых 13-16-гадовых юных байцоў Капыльшчыны партызан брыгады імя Чапаева Міхаіла Васілеўскага, Ва- сіля Міхальчука, Аляксандра Кашубы, партызана брыгады імя Суворава Генадзя Забелы, асобна дзеючага атрада Аляксандра Новіка, атрада “За Ра- дзіму” Аляксандра Козела, партызанскіх сувязных з вёскі Жабчава Ніну Новік, з вёскі Асавец – Глафіру Дудзінскую назаўсёды застануцца ў памяці землякоў. Іван ІГНАТЧЫК
Ежегодно из средств Фонда социальной защиты населения направляются средства на летнюю оздоровительную кампанию. Разговор на эту тему мы ведем с начальником Копыльского райотдела Миноблуправления Фонда социальной защиты населения Людмилой ЖУКОВОЙ. — Людмила Александровна, ознакомьте, пожалуйста, с основными цифрами, касающимися оздоровления детей Минской области. — В текущем году планируется затратить 11,3 млрд руб. на оздоровление детей Минской области. Размер дотации за счет средств государственного социального страхования на содержание детей в лагерях в соответствии с постановлением Совета Министров Республики Беларусь №446 от 27 марта 2010г. «О финансировании летнего оздоровления детей в 2010 году» установлен с превышением уровня прошлого года и составляет на одну путевку в оздоровительные лагеря с круглосуточным пребыванием 280 тыс. руб., в оздоровительные лагеря с дневным пребыванием - 120 тыс. руб. и профильные оздоровительные лагеря сроком 9 дней - 125 тыс. руб. Кроме того, на подготовку 28 стационарных оздоровительных лагерей Минской области к работе в летний период направлено из средств Фонда социальной защиты населения 182 млн руб. — Как обстоят дела в Копыльском районе? — В Копыльском районе планируется оздоровить в летний период 1615 детей, в том числе с круглосуточным пребыванием 615 детей в 7 лагерях на базе районных школ и 1000 детей с дневным пребыванием также на базе районных школ. Всего на эти цели планируется израсходовать более 290 миллионов рублей средств Фонда социальной защиты. К сожалению, стационарных оздоровительных лагерей в Копыльском районе нет. — Вопросы выдачи путевок для детей в летние оздоровительные лагеря волнуют многих родителей, поэтому хотелось бы ознакомить наших читателей с теми нюансами законодательства, которые следует учитывать при оздоровлении детского населения. Прежде всего возникают вопросы о том, куда следует обращаться за путевкой? — Пунктом 12 Положения о порядке организации оздоровления детей в оздоровительных лагерях, утвержденного постановлением Совета Министров РБ №662 от 2 июня 2004 г. «О некоторых вопросах организации оздоровления и санаторно-курорт- ного лечения детей» (далее - Положение №662) конкретизировано место выдачи путевок в лагерь с круглосуточным пребыванием детей в зависимости от социального статуса их родителей или лиц, их заменяющих. Поэтому с заявлением о выделении путевки в лагерь с круглосуточным пребыванием в зависимости от категории детей следует обращаться: - по месту работы, службы одного из родителей в комиссию по оздоровлению и санаторно-курортному лечению населения - для детей лиц, подлежащих обязательному социальному страхованию, за которых в установленном порядке нанимателем уплачиваются обязательные страховые взносы в Фонд социальной защиты населения; для детей, оба родителя которых являются военнослужащими, лицами начальствующего и рядового состава; - в государственные органы управления образования по месту жительства: для детей-сирот и детей, оставшихся без попечения родителей, независимо от формы их устройства на воспитание, а также для детей-инвалидов, в т.ч. постоянно проживающих в домах-интернатах для детей с особенностями психофизического развития; - к специалисту представительства Республиканского Центра по оздоровлению и санаторно-курортному лечению населения - для детей лиц, самостоятельно уплачивающих в соответствии с законодательством обязательные страховые взносы в Фонд социальной защиты населения, для детей, родители которых, являются неработающими, пенсионерами или лицами получающими пособия по уходу за инвалидами I группы, детьми-инвалидами в возрасте до 18 лет либо лицами, достигшими 80-летнего возраста, а также детям безработных, зарегистрированных в управлении по труду, занятости и социальной защите районного исполнительного комитета; - в отдел физической культуры, спорта и туризма - для детей, обучающихся в специализированных учебно-спортивных учреждениях и училищах олимпийского резерва, при направлении их в спортивно-оздоровительный лагерь специализированного учебно-спортивного учреждения с дневным или круглосуточным пребыванием. — Какие документы необходимо представлять для выделения путевки? — Для выделения путевки в лагерь с круглосуточным пребыванием родители (лица, их заменяющие) подают письменное заявление в комиссию по оздоровлению и санаторно-курортному лечению по месту своей работы с приложением копии свидетельства о рождении ребенка. Кроме того, начиная со второй смены, необходимо представлять справку о необеспеченности ребенка в текущем году путевкой за счет средств государственного социального страхования в лагерь с круглосуточным пребыванием, выдаваемой организацией по месту работы, службы другого родителя. В исключительных случаях, вместо заявления родителей (лиц, их заменяющих) может быть представлено ходатайство о выделении путевки от комиссии по делам несовершеннолетних детей при исполнительных и распорядительных органах, учреждения образования, специализированного учебно-спортивного учреждения, училища олимпийского резерва. Для зачисления ребенка в лагерь с дневным пребыванием родители (лица, их заменяющие) подают письменное заявление, соответственно, в учреждение образования по месту учебы ребенка, специализированное учебно-спортивное учреждение, училище олимпийского резерва. Принимаются дети в лагерь с дневным пребыванием на основании приказа руководителя указанных учреждений. — Сколько раз в течение летней оздоровительной кампании можно выдавать одному и тому же ребенку путевку в лагерь с использованием дотации за счет средств государственного социального страхования в зависимости от категории детей? — С использованием средств государственного социального страхования дети имеют право на получение путевки в лагерь с круглосуточным пребыванием не более одного раза в календарном году. Однако, для отдельных категорий детей предусмотрено выделение путевки двукратно. Так, не более двух раз в календарном году могут быть направлены в лагерь с круглосуточным и дневным пребыванием следующие категории детей: - дети-сироты и дети, оставшиеся без попечения родителей, воспитывающиеся в опекунских и приемных семьях, детских интернатных учреждениях, детских домах семейного типа, детских деревнях и социальных приютах; - дети, обучающиеся в специализированных учебно-спортивных учреждениях и училищах олимпийского резерва, при направлении их в спортивно-оздоровительный лагерь специализированных учебно-спортивных учреждений; дети из многодетных и неполных семей; дети неработающих пенсионеров. При выделении путевки повторно должны представляться дополнительные документы, подтверждающие данное право. Кроме того, следует иметь ввиду, что вышеперечисленные категории детей в течение летних каникул имеют право на получение 2-х путевок с использованием средств государственного социального страхования в оздоровительный лагерь с круглосуточным пребыванием и одной путевки в профильный лагерь (сроком не более 9 дней) — Если в текущем году ребенок пользовался путевкой санаторно-курортной организации, имеет ли он право на использование путевки в летний оздоровительный лагерь с использованием средств государственного социального страхования? — Оздоровление детей с использованием средств государственного социального страхования в течение года в санаторно-курортных учреждениях не исключает их направления в течение каждого каникулярного периода на оздоровление в профильные лагеря (сроком не более 9 дней), а также в лагеря с дневным и круглосуточным пребыванием с использованием дотации из средств государственного социального страхования. Подготовила Мария ШЕИНА
В период летних каникул у детворы появилась масса свободного времени. Нередко дети находятся без контроля взрослых. Шалости, детское любопытство - вот основные причины их электротравматизма. Повышенный интерес к неизвестному, желание увидеть, потрогать и полное отсутствие ощущения опасности, которые подстерегают ребят в электроустановках, приводят к трагедиям. Ведь электрический ток не имеет ни цвета, ни запаха ... Для предотвращения детского электротравматизма на улице следует запрещать детям влезать на крыши домов и строений, где поблизости проходят электрические провода на опоры воздушных линий, играть под ними, устраивать стоянки во время походов и разводить костры под ВЛ, разбивать лампы уличного освещения и изоляторы на опорах, набрасывать на провода проволоку и другие предметы, запускать под ВЛ воздушных змеев. В электрических сетях для обеспечения сохранности, создания нормальных условий эксплуатации и предотвращения несчастных случаев отводятся земельные участки, устанавливаются охранные зоны, минимально допустимые расстояния от электрических сетей до зданий, сооружений, земной и водной поверхностей, прокладываются просеки в лесных массивах и зеленых насаждениях. Это расстояние составляет для линий до 20 киловольт - 10 метров, до 35 киловольт - 15 метров, 40 киловольт - 20 метров, 220 киловольт - 25 метров, 330 киловольт - 30 метров. Подходя к воздушной линии любого напряжения и назначения, необходимо убедиться, что на пути нет провисших и оборванных проводов или поваленных опор ЛЭП. Обнаружив оборванные или провисшие провода или поваленные опоры линий электропередач, следует организовать охрану места повреждения, предупредить всех об опасности приближения и немедленно сообщить о повреждении диспетчеру электросетей по тел.: 5-55-80, 5-67-22. Подстерегает ребят опасность и при рыбной ловле. Длина современных удилищ 6 и более метров, да еще прибавим рост человека, а ведь высота подвеса проводов 6 метров, и коснуться их при забросе удочки очень легко, даже ребенку. Поэтому при осуществлении рыбной ловли надо быть особенно внимательным и не приближаться к линиям элект- ропередач на расстояние возможного касания проводов или приближения к ним на недопустимо близкое расстояние, когда между проводом и удилищем возможен электрический разряд высокого напряжения. Энергонадзор предупреждает: - уважаемые взрослые, соблюдайте сами и объясните своим детям азы электробезопасности, значения знаков на электрооборудовании; - категорически запретите детям проникать в помещения электроустановок - это смертельно опасно для их жизни; - убедите детей в том, что заходить за временные ограждения с предупреждающими плакатами запрещается. В случае обнаружения открытых или взломанных дверей электроустановок, закройте их, немедленно сообщите в электрические сети об открытых электрошкафах и оборванных электропроводах, будьте бдительны к своей и дет- ской безопасности. Михаил ДРАЦКИЙ, инспектор Копыльской РИ «Энергонадзор»; Олег ЖДАНОВИЧ, мастер Копыльского участка «Энергосбыт»
Вы любите позагорать на солнышке? Тогда в пору прислушаться к мнению специалиста, который считает не таким уж безобидным чрезмерное увлечение солнечными лучами. Шоколадный загар – это здорово? Комментирует главный государственный санитарный врач Копыльского района Алексей КОРОЛЬ: — В жаркую погоду кожа ведет себя своеобразно: расширяются капилляры, увеличивается кровоток, повышается потоотделение. Организм также работает под нагрузкой. Меняется минеральный состав крови, происходит перестраивание работы желез внутренней секреции, дыхания, кровообращения. Самое неприятное от чрезмерного увлечения солнечными лучами — солнечный ожог. Любителям интенсивного загара и палящего солнца можно предложить использовать солнцезащитные крема до и после пребывания на солнце (людям с чувствительной кожей рекомендовано применять солнцезащитные средства с высоким содержанием светофильтра). При малейшем покраснении кожи необходимо уйти в помещение. Избегайте полуденного солнца даже в тени (горячее инфракрасное излучение усугубляет вредное воздействие ультрафиолетового света). Особенно нежный и красивый загар приобретается в полутени, где содержание ультрафиолета составляет не более 65%. После длительного контакта с солнцем коже необходимы влага и прохлада. Это поможет ей залечить повреждения, нанесенные солнцем, и сделает загар красивее. Нанесенные специальные косметические средства (крем, маска, лосьон) успокоят и охладят кожу, залечат мелкие повреждения в роговом слое. Если вы все же получили солнечный ожог, то придется воспользоваться старинным народным средством: компресс из охлажденной сметаны или кефира поможет в сложившейся ситуации. Приятного вам отдыха! Подготовила Мария ШЕИНА
Чуть больше недели тому все, кто работает в бюджетной сфере, порадовались хорошей новости: Совет Министров Республики Беларусь принял постановление №925, согласно которому с 1 июня 2010 г. увеличилась тарифная ставка 1 разряда. За разъяснением, что же такое тарифная ставка, кем и на основании чего она устанавливается, каковы условия ее изменения, мы обратились к ведущему специалисту управления по труду, занятости и социальной защите Копыльского райисполкома Татьяне ГРИБОК: — Согласно ст. 56 Трудового кодекса Республики Беларусь одной из социальных гарантий по оплате труда работников является тарифная ставка 1 разряда Единой тарифной сетки работников Республики Беларусь. Именно тарифная ставка 1 разряда стала основой для определения республиканских тарифов оплаты труда, которые обязаны использовать все наниматели: организации, финансируемые из бюджета и пользующиеся государственными дотациями, - напрямую, а иные наниматели - для дифференциации оплаты труда работников в качестве минимальных гарантий размеров оплаты труда (ст.60 ТК). Формы, системы и размеры оплаты труда работников коммерческих организаций, в том числе и размеры тарифной ставки 1 разряда, устанавливаются нанимателем на основании коллективного и трудового договора, соглашения с учетом финансовых возможностей организации. Повышение тарифной ставки 1 разряда в государственных организациях и организациях с долей собственности государства в их имуществе должно осуществляться в соответствии с Инструкцией о порядке повышения тарифной ставки первого разряда коммерческими организациями, утвержденной постановлением Минтруда и соцзащиты, Минфина, Минэкономики №18/23/34 от 24 февраля 2005 г., по установленным органом, уполномоченным управлять государственным имуществом, экономическим показателям, характеризующим эффективность работы организации, и нормативам ее повышения на каждый процент прироста экономического показателя. Обязательными условиями для повышения тарифной ставки являются: — отсутствие просроченной задолженности по заработной плате, платежам в бюджет, государственные целевые бюджетные фонды и в Фонд социальной защиты населения Министерства труда и социальной защиты Республики Беларусь; — выполнение условий оказанной государственной поддержки и иных преференций; — непревышение установленного нормативными правовыми актами базового предельного норматива тарифной ставки первого разряда с учетом дифференцированных отраслевых коэффициентов (для организаций государственной формы собственности и с долей собственности государства в их имуществе); — отсутствие просроченной кредиторской задолженности за полученную сельскохозяйственную продукцию и продукты ее переработки за отчетный период. Если в организации применяется тарифная ставка 1 разряда ниже размера, установленного правительством Республики Беларусь для оплаты труда работников организаций, финансируемых из бюджета и пользующихся государственными дотациями, то такая организация может повысить тарифную ставку до уровня, установленного правительством. Повышение тарифной ставки 1 разряда производится на основании локального нормативного правового акта (коллективного договора, соглашения) или по решению нанимателя при условии отсутствия задолженности по заработной плате и обязательным страховым взносам в Фонд социальной защиты населения. Из предприятий и организаций района по состоянию на 1 июня 2010 г. тарифная ставка 1 разряда ниже установленной правительством Республики Беларусь только в РСУП «Совхоз «Луч» и составляет 77 тыс. рублей. С 1 января 2010 года в республике действовала тарифная ставка в размере 81 тыс. рублей, а с 1 июня 2010 г. тарифная ставка 1 разряда повышена до 90 тыс. рублей, согласно постановлению Совета Министров Республики Беларусь №925 от 16 июня 2010 г. В среднем размер заработной платы работников организаций, финансируемых из бюджета и пользующихся государственными дотациями, увеличится на 13 процентов, при этом обеспечен прирост заработной платы низкооплачиваемым категориям работников с 1 по 7 разряды (сторожа, уборщики, санитарки), у которых заработная плата увеличится на 18 процентов, у работников 8 и 9 разрядов заработная плата увеличится на 16 и 15 процентов, соответственно. Повышение тарифной ставки позволит усилить социальную защиту как работников бюджетной сферы, так и работников предприятий и организаций района, где действует тарифная ставка 1 разряда, установленная правительством Республики Беларусь. Записала Маргарита САКОВИЧ
В связи обострением криминогенной обстановки в районе прокуратурой проведен анализ состояния преступности в регионе за 5 месяцев текущего года. Несмотря на предпринимаемые профилактические меры, данная проблема остается сложной и требует постоянного внимания не только со стороны правоохранительных органов, но и всех иных субъектов профилактики правонарушений. Так, за 5 месяцев 2010 года на территории района было совершено 191 преступление (за аналогичный период 2009 года – 183). Особо тяжких – 3 (2009 г. – 2), тяжких преступлений – 13 (2009 г. – 6), имеющими судимость – 52 (2009 г. – 55), в состоянии алкогольного опьянения – 58 (2009 г. – 57). Тяжелой остается обстановка с т. н. подростковой преступностью. Несовершеннолетними на территории района совершено 14 преступлений (2009 г. – 14). Удельный вес рецидивной преступности составляет почти 45 %, то есть практически половина всех преступлений совершается лицами, ранее судимыми, что свидетельствует о недостаточной профилактической работе со стороны Копыльского РОВД, а также исполнительными и распорядительными органами. Некоторые лица, в очередной раз вернувшиеся из мест лишения свободы, не желают становиться на путь исправления, даже не пытаются устроить свою жизнь в обществе, так как жажда легкой наживы для них превыше всего человеческого. Так, ранее неоднократно судимый за кражи 26-летний житель д. Блевчицы В. Власовец, 27 февраля 2010 года вернулся домой из мест лишения свободы. Мыслей о том, чтобы трудоустроиться и остепениться у него, по-видимому, никогда не возникало. Не прошло и недели с момента освобождения, как Власовец с участием также ранее судимого несовершеннолетнего Ю. Савостюка ограбил магазин Копыльского райпо в д. Киевичи, причинив ущерб на сумму 3 180 500 рублей. Основную часть похищенного составляли спиртные напитки и сигареты. В последующем в течение марта он ограбил еще один магазин Несвижского райпо в д. Текаловщина и магазин Копыльского райпо в д. Куковичи. Награбленное преступник пропивал вместе со своими приятелями – жителями Копыльщины А. Волнистым, А. Кошелем и В. Черным, которым, к слову, было известно, откуда у неработающего Власовца оказались в таком изобилии продукты питания, спиртное и сигареты. Итог похождений Власовца был закономерен. 29 марта 2010 преступник был задержан сотрудниками милиции вместе с похищенным. По приговору суда Копыльского района рецидивист В. Власовец наказан лишением свободы сроком на 3 года и 6 месяцев с отбыванием в исправительной колонии в условиях строгого режима. Несовершеннолетний преступник Ю.Савостюк также был приговорен к лишению свободы с отсрочкой исполнения наказания сроком на 2 года. К сожалению, в районе имеется масса примеров, когда взрослые дети (внуки) не работают, живут за счет средств родителей, пьянствуют, учиняют с ними скандалы, обворовывают, причиняют умышленные телесные повреждения, высказывают угрозы и даже совершают убийства. В целях недопущения таких асоциальных явлений сотрудниками Копыльского РОВД и работниками сельисполкомов при выявлении т. н. взрослых лодырей-иждивенцев их родителям разъясняются положения ст. 100 Кодекса о браке и семье Республики Беларусь, в соответствии с которой дети обязаны заботиться о родителях и оказывать им помощь. Содержание нетрудоспособных, нуждающихся в помощи родителей является обязанностью их совершеннолетних трудоспособных детей. Мишенью для преступников продолжают оставаться такие незащищенные слои населения, как пенсионеры, особенно те престарелые граждане, которые проживают одни в сельской местности. В отношении их в 2009 году совершено более 120 преступлений, из которых 90 % — кражи, но вместе с тем совершались и особо тяжкие преступления. Так, неработающий, ранее судимый 36-летний Милюченко, будучи в состоянии алкогольного опьянения, совместно с 15-летним Янцевичем, учащимся 1-го курса ГУО «Копыльский СПЛ», также находившимся в состоянии алкогольного опьянения, с целью продолжения распития спиртного, выставив оконную раму, проникли в дом 86-летнего ветерана войны, где с применением насилия, опасного для жизни потерпевшего, угрожая поджогом, избили хозяина жилища, открыто завладели незначительной суммой денег и продуктами питания. Ранее судимый неработающий 23-летний житель д. Лешня Ермоченко в марте 2010 года, будучи в состоянии алкогольного опьянения, зашел в дом 82-летнего пенсионера и, угрожая ножом, потребовал от того денег, но после того, как потерпевший ответил отказом, с места происшествия скрылся. Преступники получили по заслугам, и в настоящее время отбывают наказание в исправительных колониях. Районным исполнительным комитетом, сельисполкомами принимаются меры по учету лиц, возвратившихся из мест лишения свободы и ЛТП, и их трудоустройству. В целях реализации Закона Республики Беларусь «Об основах деятельности по профилактике правонарушений» в части предупреждения правонарушений и преступлений, совершаемых лицами, имеющими судимость, райисполкомом также был разработан план мероприятий по профилактике правонарушений и преступлений, совершаемых гражданами, освободившимися из мест лишения свободы, с осужденными, попадающими под амнистию и подлежащими освобождению от отбытия наказания на 2009 – 2010 годы. Пунктами 8 и 12 данного плана предусмотрено ежегодное бронирование рабочих мест для трудоустройства указанной категории граждан, а также оказание им необходимой медицинской помощи. За 1 квартал 2010 года в ЛТП направлено 12 лиц, злоупотребляющих спиртными напитками, привлечено к административной ответственности за нарушение антиалкогольного законодательства 235 человек, 20 человек — за незаконную реализацию спиртных напитков, что явно не соответствует реальной картине алкоголизации населения района. Большинство участковых инспекторов милиции, особенно те, которые обслуживают участки в г. Копыле, проигнорировали одно из важнейших направлений своей деятельности по направлению лиц, страдающих хроническим алкоголизмом, в ЛТП. Со вступлением в силу нового законодательства данный показатель должен повыситься – многие семьи избавятся от скандалов, бессонных ночей, выноса вещей из домов в обмен на спиртное. Заинтересованными службами и ведомствами района проводится значительная работа по профилактике преступлений, насилия и других негативных явлений в отношении несовершеннолетних. Проблема предупреждения асоциального поведения родителей, семейного неблагополучия постоянно находится на контроле райисполкома и прокуратуры. Регулярно проводятся мероприятия, направленные на профилактику негативных явлений в подростковой среде, а также в отношении нерадивых родителей, склонных к злоупотреблению спиртными напитками, совершению противоправных действий, уклоняющихся от работы. Постоянно посещаются семьи, составляются акты проверок условий проживания и воспитания детей. Подтверждением проделанной работы является отсутствие в 2008 – 2009 годах тяжких и особо тяжких преступлений в отношении несовершеннолетних. Работа в данном направлении будет продолжена, согласно плановым мероприятиям. Владимир НЕПОКУПНЫЙ, заместитель прокурора Копыльского района, юрист 2-го класса
здзіўляецца Аленга Сінькевіч з вёскі Браткава. Пра тых, хто на вёсцы трымае гаспадарку, у апошнія гады гаварылі, што займаюцца яны справай нявыгаднай. Маўляў, ці варта гнуць спіну, калі малако, смятану, масла, мяса, яйкі можна купіць у магазіне. Аднак маладая сям’я Сінькевічаў з вёскі Браткава аспрэчвае гэта меркаванне. У свае дваццаць шэсць гадоў Алена і Сяргей не лічаць нейкай надзвычайнай справай падняцца рана-ранютка, каб перад выганам у поле падаіць жывёлу. Паўтара года назад трымалі ажно чатыры каровы. Цяпер на падвор’і ў гэтай сям’і – дзве, ды яшчэ адна дапоўніла гаспадарку, калі пасля пажару да дачкі перайшла жыць маці Валянціна Іванаўна Раманчук. Калі вы думаеце, што каровы на падвор’і дояць рукамі, то памыляецеся. У сучасных умовах – сучасны падыход. Ужо тры гады, як Сінькевічы ўключаюць даільны апарат і… толькі паспяваюць напаўняцца вёдры. Навыкі такой работы атрыманы з уласнага вопыту. Сяргей – аператар машыннага даення малочнатаварнай фермы “Заракаўцы”, а Алена да дэкрэтнага водпуску даіла на МТФ “Браткава”. Акрамя кароў, на падвор’і ў Сінькевічаў утрымліваюцца конь, свінні, куры, індыкі, качкі, гусі. На ўсё хапае часу ў Алены і Сяргея. Але самы галоўны клопат – шасцігадовы Ромка і Кірыл, якому хутка споўніцца два годзікі. Дзеля іх дабрабыту і стараюцца бацькі. І хаця лічыць чужыя грошы не этычна, усё ж трэба адзначыць, што за здадзенае дзяржаве малако сям’я ў месяц мае больш за мільён рублёў прыбытку. — Я не ўяўляю, як можна сёння жыць на вёсцы і не трымаць гаспадарку?! – здзіўляецца Алена Сінькевіч. – Мне, напрыклад, гэта ў радасць. Можа, таму, што яшчэ маладыя, сілы ёсць. І ўсё ж, сёння пакуль не ўсе маладыя сем’і, што жывуць на вёсцы, імкнуцца да вядзення падсобнай гаспадаркі. Глыбокі след не ў аднаго пакалення пакінула так званая палітыка былога Саюза сямідзесятых гадоў, калі модным быў кліч “зраўняем сяло з горадам”, а пасля і наогул павальны выезд моладзі з вёскі. Спыніць гэты працэс стала зусім няпроста. Давялося на самым высокім узроўні прымаць адпаведныя рашэнні, адным з якіх з’явілася сапраўды дастойная павагі Дзяржаўная праграма адраджэння і развіцця вёскі. Ажыўленне эканомікі, рост вытворчасці сельскагаспадарчай прадукцыі, будаўніцтва добрага жылля, стварэнне сацыяльнай інфраструктуры – гэтыя і іншыя фактары прыпынілі, здавалася б, незваротны працэс. У вёсцы ўсё больш стала заставацца моладзі. Усвядоміўшы ісціну, што ад дабра дабра не шукаюць, многія з іх абсталёўваюцца ў сельскай мясцовасці, ствараюць сем’і. Таму невыпадкова Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка менавіта на дадзены момант акцэнтуе ўвагу на развіццё падсобных гаспадарак, падтрымку жадаючых мець уласнае падвор’е. Неяк у размове з вяскоўцамі адзін паважанага ўзросту чалавек прыкмеціў: “Калі па вуліцы ідзе хоць адна карова, значыць, вёска жыве”. І зноў я вяртаюся да маладой сям’і з Браткава. Аналіз работы мясцовага органа ўлады і мае асабістыя назіранні (даводзілася не раз пісаць пра тутэйшых людзей, што трымаюць гаспадарку) яшчэ раз пацвярджаюць той факт, што ў Браткаве і навакольных вёсках здаўна жыла цяга да падвор’я і перадавалася ад аднаго пакалення да другога. Хіба што старасць ды падарванае здароўе перашкаджалі трымаць карову, свіней, птушку. — Сапраўды, СГФ “Браткава” ў нас пастаянна выдзяляўся, — расказвае старшыня Браткаўскага сельвыканкама Іван Драцкі. – Вось і на дадзены момант на яго тэрыторыі пражывае 482 чалавекі, маецца 248 асабістых гаспадарак і ўтрымліваецца 94 галавы БРЖ, з якіх 68 – каровы. А вось на ўчастку “Навасёлкі” ААТ “Капыльскае” (былое ЗАТ “1 Мая”) пражывае 714 чалавек. На 332 гаспадаркі даво- дзіцца толькі 32 каровы. Такая розніца адмоўна адбіваецца на агульным паказчыку, але ўсё ж дазволіла нам заняць першае месца ў раёне за мінулы год па закупе малака ў разліку на адну карову. Трэба адзначыць, што закупам малака ў дадзеным сельскім Савеце круглы год ахоплены ўсе гаспадаркі, дзе ўтрымліваюць кароў. За пяць месяцаў на адну галаву даводзіцца па 866 кілаграмаў пры сярэднераённым паказчыку 490. Нягледзячы на зусім няпростую сітуацыю ў дадзеным пытанні, прыемна ўражвае той факт, што некаторыя сем’і ўжо не абмяжоў- ваюцца толькі адной каровай. Напрыклад, Віктар Малюкевіч з Браткава ўтрымлівае чатыры галавы. Яшчэ на 14 падвор’ях налічваецца па дзве каровы. А гэта значны прыбытак у сямейны бюджэт. Да таго ж не трэба, як у ранейшыя часы, уручную касіць выдзелены надзел або шукаць больш-менш лепшага травастою на лужках ці пругменях. Клопат на сябе бярэ гаспадарка. Кіраўнік сельскагаспадарчага філіяла “Браткава” ААТ “Капыльскі райаграсервіс” Уладзімір Лагута расказвае: — Тым, хто ўтрымлівае карову на падвор’і, выдаём па тры рулоны сена коштам 18 тысяч кожны з дастаўкай. За закуплены маладняк выдзяляем адзін рулон сена бяс-платна, за 1 кіла грам жывой вагі (да 75 кг) – па 25 кг збожжа бясплатна, за кожны наступны кілаграм – ужо па 20 кг. Стараемся арганізоўваць пашы, падкошваем іх… Такі падыход да патрэб вяскоўцаў робіць іх зусім не праблемнымі і пры раскладзе сваіх сіл у значнай меры акупаецца ў многа разоў. І не толькі пры ўтрыманні кароў. На апошнім пасяджэнні Браткаўскага сельвыканкама, дзе разглядалася пытанне ўтрымання і падтрымкі асабістых гаспадарак, размова ішла пра дапамогу вяскоўцам і ў іншых надзённых клопатах. Так, кіраўніцтву ААТ “Капыльскае” і СГФ “Браткава” даручана аказваць дапамогу грамадзянам у набыцці пасяўнога матэрыялу, у пасадцы і апрацоўцы прысядзібных участкаў, забеспячэнні падкормкі і падкошвання пашаў для ўласнай жывёлы, забеспячэнні сенам, саломай, аказанні ветэрынарнай дапамогі жывёле ў асабістых падвор’ях. На кантролі – бесперабойны закуп малака і кантроль за яго якасцю, своечасовы разлік з насельніцтвам. Гэтыя і іншыя пытанні абмяркоўваліся не безпадстаўна, бо на тэрыторыі дадзенага сельскага Савета ва ўласных падвор’ях акрамя кароў утрымліваецца 797 свіней, 32 авечкі, 60 коней, 14 коз, 5527 штук птушкі, 100 трусоў і 55 пчоласем’яў. У мінулым годзе вяскоўцамі было атрымана 702 050 кілаграмаў малака, 188 669 кг мяса, 710 500 штук яек, 306 кг мёду, а таксама сабрана 3933 цэнтнеры збожжавых, 23 305 ц бульбы, 6988 ц агародніны, 13 134 ц кармавых караняплодаў. Вышэйузгаданыя лічбы яскрава сведчаць аб тым, што выгаду ў падвор’і маюць не толькі вяскоўцы. Ад павышэння іх дабрабыту ў значнай меры расце і эканоміка гаспадаркі, яшчэ раз пацвярджаючы прынцып: гаспадарка асабістая — клопат агульны. Марыя ШЭІНА НА ЗДЫМКАХ: 1. Старшыня Браткаўскага сельвыканкама Іван Драцкі; 2. На падвор’і ў Сінькевічаў. Фота аўтара
Цэнтральны рэгіён павінен быць лідэрам, паколькі, па ацэнцы Прэзідэнта краіны, гэта асобы рэгіён, ад узроўню развіцця якога ў многім залежыць дынаміка сацыяльнага развіцця ўсёй Беларусі. Аб гэтым сказаў старшыня Мінскага абласнога выканаўчага камітэта, адказваючы на пытанні журналістаў падчас канферэнцыі, якая праходзіла 25 чэрвеня ў аблвыканкаме. У ёй бралі ўдзел прадстаўнікі ўсіх сродкаў масавай інфармацыі Міншчыны (як дзяржаўных, так і недзяржаўных), шэрагу рэспубліканскіх СМІ. Таксама працаваў тэлемост з г. Маладзечна, дзе ў студыі тэлепраграмы “МКТБ”, акрамя гаспадароў знаходзіліся журналісты з Валожынскага, Вілейскага, Мядзельскага і Уздзенскага раёнаў. Адказваючы на пытанне аб сацыяльна-эканамічным развіцці рэгіёну, Барыс Батура адзначыў, што па шэрагу асноўных пазіцый (вытворчасць прамысловай прадукцыі, спажывецкіх тавараў, тавараабарот, увод жылля, заработная плата і г. д.) назіраецца стабільны рост. Аднак ёсць пэўныя праблемы як аб’ектыўнага, так і суб’ектыўнага характару ў аграпрамысловым комплексе, дзе пакуль ідзе адставанне. Неабходна павышаць эфектыўнасць сельскагаспадарчай вытворчасці, зазначыў кіраўнік вобласці. І над гэтым актыўна працуюць кадры АПК. Як паведаміў Барыс Батура, дзяржаўная датацыя сельскай гаспадаркі захаваецца, паколькі сацыяльна арыентаваная палітыка прадугледжвае рэгуляванне цэн на сельгаспрадукцыю. Даціраванне сельскай гаспадаркі — гэта сусветная практыка, аднак сродкі, якія будуць выдзяляцца, павінны выкарыстоўвацца эфектыўна. Калі выпрацоўка на аднаго работніка будзе складаць ад 50 да 100 млн руб. у год, тады і вынік будзе, упэўнены губернатар. Узбуйненне сельгаспрадпрыемстваў трэба ўвязваць з тэрытарыяльным дзяленнем, пры гэтым прадугледжваць, каб было зручна для насельніцтва. Аптымальны аб’ём сельгасугоддзяў – 7 – 10 тысяч гектараў. Калі праграма будаўніцтва аграгарадкоў накіравана на стварэнне ўмоў пражывання, набліжаных да гарадскіх, на цэнтральнай сядзібе, то ў далейшым гаспадарка павінна ўжо сама клапаціцца пра іншыя вёскі, весці работу з насельніцтвам. У кожным канкрэтным выпадку трэба зыходзіць з абставін, якія склаліся, лічыць Барыс Васільевіч. На вёсцы сёння дастаткова жылля, каб вырашыць праблему ўшчыльнення і стварыць зручнасці для пражывання людзей. Адказваючы на пытанне аб замацаванні маладых спецыялістаў АПК, Барыс Батура адзначыў, што сёння ні ў адной іншай галіне большых мер для гэтага не прынята. Ёсць розныя прыклады, аднак самае галоўнае, перакананы губернатар – гэта адпаведныя адносіны кіраўніка сельгас- прадпрыемства, горада, раёна да спецыяліста. Калі яны будуць, то спецыяліст прыжывецца і не з’едзе пасля адпрацоўкі. Што тычыцца заработнай платы, то Барыс Батура адзначыў, што ў вобласці самы высокі яе сярэдні ўзровень: за 6 месяцаў ён складзе 1 млн 80 тыс рублёў. Неабходна сур’ёзна працаваць, каб да канца года выйсці на запланаваны паказчык у 500 долараў. Такі рост павінен быць увязаны з павелічэннем вытворчасці прадукцыі. Па словах Батуры, гэту вельмі адказную задачу павінны разумець і выконваць органы мясцовай улады, пакуль жа такой заклапочанасці ў рэгіёнах няма. Даўно наспела неабходнасць стварэння буйнога домабудаўнічага камбіната непадалёку ад сталіцы, лічыць Барыс Васільевіч, бо Барысаўскі і Салігорскі, дзе вядзецца мадэрнізацыя, не спраўляюцца з запланаванымі аб’ёмамі будаўніцтва жылля на бягучы год. У вобласці сур’ёзна працуюць над прыцягненнем інвестыцыйных рэсурсаў, развіццём малога і сярэдняга бізнесу. І тут вельмі важна, лічыць губернатар, якія адносіны будуць да патэнцыяльнага інвестара. Ад кіраўнікоў раёнаў і адпаведных служб аблвыканкама запатрабавана, каб яны змяніліся ў лепшы бок. За кошт гэтага, упэўнены Барыс Батура, на 30 – 40% павялічыцца аб’ём інвестыцый. Ён расказаў журналістам, якая падтрымка будзе аказвацца ў вобласці малому і сярэдняму бізнесу ў бягучым годзе. Журналістаў таксама цікавіла, як будуць вырашацца праблемы мясцовага значэння. Так, напрыклад, для маладзечанцаў даўно наспела неабходнасць будаўніцтва аб’язной дарогі. Планам яно прадугледжана на 2012 – 2015 гады, але кіраўнік вобласці паабяцаў, што пытанне будзе прапрацоўвацца, каб прыблізіць тэрміны. Будаўніцтва дзіцячага сада ў г. Лагойску запланавана на 2015 год, але ўжо сёння ёсць праблема з уладкаваннем дзяцей у дашкольныя ўстановы, таму праграма будзе перагледжана. Станцыю абезжалезвання вады ў Смалявічах плануецца пабудаваць у 2013 – 2014 годзе. Прапрацоўваецца і пытанне забеспячэння гарачай вадой у летні перыяд Валожына і іншых раённых цэнтраў. “Для мяне было нечаканасцю, што адсутнічае гарачае водазабеспячэнне ў некаторых райцэнтрах, — сказаў губернатар. — Будзе складзена праграма, каб рашыць гэту праблему па вобласці”. Таксама дадзена адпаведнае даручэнне і па стварэнні ў вобласці сістэмы структуры кіравання жыллёва-камунальнай гаспадаркі, якая сёння, па словах Батуры, адсутнічае. Гаворачы пра работу ЖКГ, старшыня аблвыканкама адзначыў, што гэта галіна па важнасці нічым не ўступае іншым галінам народнай гаспадаркі. Таму тут павінны працаваць высакакласныя спецыялісты. І галоўнае, каб была сістэма ў рабоце. Усё трэба дакладна арганізаваць, тады і нараканняў ад людзей не будзе. “Недарамонты сёння складаюць да 40 гадоў, і аб гэтым трэба гаварыць прама. Усё адразу не зробіш, таму ў першую чаргу неабходна зняць балявыя кропкі, а далей сказаць, калі і што будзе рабіцца», — упэўнены Барыс Васільевіч. Трэба своечасова, штогод праводзіць планава-папераджальныя рамонты, тады не прыйдзецца ўкладваць мільярды, — зазначыў кіраўнік вобласці. Прыдарожны сервіс у вобласці развіты, трэба ўдасканальваць тое, што ўжо маецца, лічыць Барыс Батура. Гаворачы аб сваім бачанні развіцця раённых цэнтраў, ён адзначыў, што тут галоўнае слова павінна быць за архітэктарам. Трэба, каб кожны горад меў свой шарм, а ў першую чаргу неабходна наводзіць парадак. Такая задача пастаўлена перад кіраўнікамі раёнаў. Барыс Батура заклікаў журналістаў быць аб’ектыўнымі пры напісанні сваіх матэрыялаў і паабяцаў, што прэс-канферэнцыі стануць рэгулярнымі. Таццяна РАІЦКАЯ
показала команда юных спасателей Копыльского района.
На прошлой неделе на Плещеницком водохранилище проходил VII областной полевой лагерь «Юный спасатель». Как подчеркнул инженер ИГПН Копыльского РОЧС, лейтенант внутренней службы Вадим Мордасевич, команда нашего района приняла в нем самое активное участие. Учащиеся СШ №2 и гимназии №1 г. Копыля (Дарья Евсейчик, Андрей Дубовик, Артем Майсюк, Анна Сытько, Вадим Федорович, Максим Шульга, Артем Выскварко, Татьяна Бобко, Татьяна Кетко, Владислав Крепский, Инна Колацкая, Наталья Кузьмичева и Ольга Мотус) померились силами с соперниками в комбинированной эстафете, которая включала множество этапов: преодоление навесной переправы, стрельба из пневматической винтовки по мишеням, водное маневрирование, метание спасательного круга на точность попадания, спасение утопающего.
Не менее увлекательными явились для юных спасателей и конкурсы «Мышеловка» (преодоление препятствия по-пластунски), «Тарзанка» (преодоление расстояния по двум натянутым веревкам), «Веселый носильщик», «Маятник» и др. Им пришлось оказывать первую медицинскую помощь, проявлять находчивость в заполнении водой емкости и разведении костра, выпускать стенгазету и участвовать в конкурсе веселых и находчивых, соревнованиях по волейболу.
В напряженной борьбе команда юных спасателей Копыльского района заняла 11-е место из 24-х возможных. Результат даже несколько лучше, чем быть в «золотой серединке».
Владимир СКРИПИНСКИЙ
НА СНИМКАХ: 1. Стрельба из пневматической винтовки; 2. Конкурс «Тарзанка»; 3. Команда юных спасателей Копыльского района.
Фото Вадима МОРДАСЕВИЧА