Мария ШЕИНА
Юбилей — это замечательное событие, и когда звучат поздравления с 75-летием, понимаешь и радуешься, что прожил это время не зря и достиг нужных целей. Вырастил детей, воспитал внуков, любуешься малышами-правнуками. Семейные отношения с супругой не устарели, а наоборот, стали более трепетными. Словом, позади — достойная, наполненная событиями трудовая жизнь, впереди — не менее интересное, с новыми красками и впечатлениями будущее.
Хочется надеяться, что такие чувства испытывает сегодня и Иван Яковлевич Малюжиц, человек заслуженный и на Копыльщине очень известный. Вся его длинная трудовая жизнь прошла здесь, в родном районе. Родом из Лешни, после окончания местной школы продолжил учебу в столичном техникуме. Получив диплом и направление на работу в копыльскую сельхозтехнику, прошел здесь апробацию на пригодность ко вступлению в трудовую элиту. Способного и трудолюбивого специалиста заметили и назначили главным инженером управления сельского хозяйства. А в 1971 году (тогда ему было 35) избирают председателем колхоза «Семежево». И на этой должности он проработал свыше тридцати лет.
Как вспоминает сам Иван Яковлевич, «Семежево» всегда было неплохим хозяйством. Люди здесь трудолюбивые, очень порядочные, дисциплинированные. Но нужно было завоевать их доверие. А для этого — работать так, чтобы слова не расходились с делами. Молодой руководитель решил, что постарается преобразить деревню настолько, чтобы людям здесь жилось не хуже, чем в городе. Пообещал колхозникам, что в Семежеве будут и уличное освещение, и хорошие дороги, и современные клуб, больница, школа, детский сад, торговый центр, спортивные сооружения… И обещание свое сдержал.
А еще он считал своим долгом не просто жить бок о бок с односельчанами, работать с ними в одном коллективе, но и воспитывать их, иногда, может быть, и не очень популярными методами. И помогало! «А самым страшным наказанием, — с присущим ему юмором вспоминает Иван Яковлевич, — было размещение стенгазеты, где разрисованы «подвиги» нарушителей дисциплины, в витрине магазина, на общее обозрение семежевцев».
И, конечно же, нельзя не упомнить, что, помимо создания достойных социально-бытовых условий для колхозников, Иван Малюжиц заботился о росте производственных показателей: внедрялись передовые технологии, закупалась новая современная техника, строились животноводческие и иные помещения, росли урожайность, надои, привесы, и, соответственно, пополнялась колхозная казна, улучшалось благосостояние тружеников.
Трудовой день председателя зачастую исчислялся не часами, а сутками. Дома его видели мало: уходил на работу — дети еще спали, возвращался — уже спали. Тем не менее, в доме всегда культивировался дух отца — мудрого, в меру строгого, заботливого, на которого в любую минуту можно положиться. И этому во многом содействовала жена Валентина Павловна — поистине надежная поддержка и опора для вечно занятого мужа. Сыновья Валерий и Леонид, прежде чем выйти в самостоятельное «плаванье», начинали свою трудовую деятельность под строгим присмотром отца — работали инженерами в колхозе «Семежево». Пройдя хорошую школу, они теперь уже сами применяют на практике полученные знания и умения.
Сегодня большая и дружная семья Малюжиц наверняка собралась в родительском доме, чтобы поздравить дорогого мужа, отца, дедушку и прадедушку с такой замечательной датой. И нет сомненья, что самым главным, самым важным подарком для него будут не цветы или какие-то дорогостоящие презенты, а любовь, внимание и уважение, которых этот неординарный человек воистину достоин.
Маргарита САКОВИЧ
Людмила ЖИЛКО,
художественный руководитель Старицкого СДК
У кожнай справе, каб яна атрымалася добрай і прыгожай, трэба мець талент, натхненне і вялікую ахвоту. Такімі асаблівасцямі валодае ўдзельніца народнага клуба майстроў “Скарбонка” Наталля Валога. Пазнаёміцца з сучасным відам мастацтва — арыгамі — жыхары аг. Мажа змаглі падчас прэзентацыі выставы майстра, якая адбылася ў раённым Цэнтры традыцыйнай культуры.
Наталля Валога родам з г. Чырчык Ташкенскай вобласці. У 1975 годзе, калі дзяўчыне было 10 гадоў, сям’я пераехала ў Беларусь — у г. п. Плешчаніцы Лагойскага раёна. 3 самага дзяцінства жанчына займалася выяўленчым мастацтвам — вельмі любіла маляваць — і гэта ў яе някепска атрымоўвалася. Пасля заканчэння школы паступіла ў кааператыўнае вучылішча. Па размеркаванні ў 1984 годзе прыехала ў Капыльскі раён у вёску Мажа, дзе і засталася.
Спачатку працавала ў краме, затым сакратаром у калгасе “Ленінец” (на той час), а пасля паштальёнам. Аднойчы ў часопісе “Гаспадар” убачыла фотаздымак і прачытала пра такі від сучаснага мастацтва, як арыгамі, якое прыйшло да нас з Японіі. Вельмі захацелася самой паспрабаваць рабіць такія цуды з паперы. Адразу не вельмі атрымоўвалася. Рабіла вырабы з лісточкаў са сшыткаў, але яны былі вельмі тонкімі і “не трымалі формы” вырабаў. Потым перайшла на белыя лісты фармата А-4. Першым творам быў лебедзь, як кажуць, не комам, але хацелася, каб было так, як на малюнку. I атрымалася.... Адна за адной пачалі з’яўляцца работы. Захапленне перарасло ў нешта большае. Цікавасцю да гэтага віду мастацтва пранікнулася ўся сям’я. А яна ў Наталлі Юр’еўны вялікая. Сама з’яўляецца мнагадзетнай маці — выхавала трох сыноў. Калі Наталля садзіцца за сваю справу, то муж і дзеці таксама прымаюць у гэтым удзел, складаюць з паперы нарыхтоўкі, а пасля яна з іх стварае цудоўныя работы. Апошнім часам зацікавілася захапленнем дачкі і яе маці Валянціна Рыгораўна. Цяпер яна дапамагае ствараць казачную прыгажосць.
А якія цуды можна ўбачыць каля хаты гаспадыні? Тут раскінуўся цэлы падворак, зроблены рукамі яе і мужа. Можна ўбачыць лебядзей, пальмы, кветкі, буслоў, парасят, а матэрыял — пластыкавыя бутэлькі, фанера, гумавыя калёсы.
У калекцыі Наталлі Юр’еўны больш за 100 работ. Яны пастаянна дэманструюцца на выставах у РЦТК. Упершыню асабістай увагі заслужылі вырабы модульнай арыгамі на раённым свяце майстроў “Прыгажосць роднага краю”. Як кажуць, спрытнасць рук — і са звычайнай паперы атрымоўваюцца цікавыя вырабы, трэба толькі мець цярпенне.
Галіна ГУРЛО,
дырэктар раённага Цэнтра традыцыйнай культуры
Нашы чытачы пра тое, што прымусіла думаць і перажываць.
Наталля ГАРБАЦЭВІЧ,
першы сакратар РК ГА «БРСМ»
Выклікае ўпэўненасць — На дыскатэцы, прысвечанай Дню Незалежнасці праходзіла акцыя «Спяваем гімн разам». Уся моладзь, якая прысутнічала, дружна выканала гімн нашай краіны. Гэта выклікае ўпэўненасць у тым, што маладое пакаленне з павагай адно-сіцца да дзяржаўнай сімволікі. Прыведзены факт не дае сумненняў у патрыятызме моладзі. Значыць, будучае нашай краіны ў надзейных руках. Цяжка не згадзіцца, што жаданне працаваць на карысць Радзімы пачынаецца менавіта з патрыятызму. Таксама я ўпэўнена: у моладзі Беларусі ёсць шмат крэатыўных ідэй. Абрадавала — На гэтым тыдні мяне парадавала з’яўленне сонейка. Яшчэ я вельмі рада таму, што ў Капылі хутка пройдуць раённы і абласны этапы конкурсу «Уладар вёскі», падрыхтоўка да якіх ужо пачалася. Давялося задумацца — Лета яшчэ не прайшло, а ўжо не за гарамі навучальны год. Трэба збіраць дачку ў сёмы клас. Дарэчы, ёй хутка споўніцца дванаццаць. Як вядома, з гэтых гадоў пачынаецца пераходны ўзрост. Спадзяюся,ў мяне атрымаецца зрабіць так, што мая дачка заўсёды будзе дзяліцца са мной сваімі перажываннямі і праблемамі. Аліна МІНАХАРАН, студэнтка Інстытута журналістыкі БДУМаргарыта САКОВІЧ
Рашэнне аб арганізацыі раённага спаборніцтва на ўборцы ўраджая збожжавых і зернебабовых культур сярод маладзёжных уборачных экіпажаў і маладых вадзіцеляў транспартных сродкаў, якія будуць ажыццяўляць перавозку зерня ад камбайнаў у 2011 годзе, прынята на пасяджэнні раённага выканаўчага камітэта 11 ліпеня 2011 года. Ім жа зацверджана Інструкцыя, згодна з якой будуць падводзіцца вынікі спаборніцтва. 
У закрытым акцыянерным таварыстве “Жыліхава” яшчэ ў нядзелю вывелі свае камбайны на палетак з азімым ячмянём. Гэта была своеасаблівая рэпетыцыя за паўгадзіны да жніва. Літаральна напярэдадні давялося сустрэцца з кіраўніком сельгаспрадпрыемства і галоўнымі героямі ўборачнай кампаніі — камбайнерамі, распытаць, як рыхтаваліся да самага адказнага для земляробаў экзамена.
Задачы перад гаспадаркай стаяць цалкам вырашальныя. “Калі нічога не перашкодзіць, уборачную правядзём за 20 дзён, — упэўнены Аляксандр Кукраш, дырэктар ЗАТ “Жыліхава”.— Для гэтага зроблена ўсё магчымае: на лінейку гатоўнасці своечасова выведзены 6 камбайнаў, адзін з якіх набыты сёлета. Фронт работ для іх — 1205 га збожжавых і зернебабовых і 157 га рапсу. Гатова СЗК-10 і на стадыі завяршэння работы па ўводзе ў эксплуатацыю новага сучаснага сушыльнага комплексу, які будзе здольны прапускаць за суткі 600 тон збажыны. Створаны камбайнавыя экіпажы (адметна, што большасць з іх сямейныя), прайшлі навучанне на базе Бярэзінскага раёна і машыністы збожжасушыльных комплексаў, якія будуць працаваць на дапрацоўцы зерня.”
Аляксандр Паўлавіч мяркуе, што старанную працу механізатараў трэба добра стымуляваць. Таму распрацаваны ўмовы аплаты, якая будзе ў першую чаргу залежаць ад якасці вядзення работ. “Калі летась градацыя вызначэння якасці мела дзве пазіцыі — высокая і нізкая, то сёлета вырашылі ацэньваць працу камбайнераў “на выдатна”, “добра” і “дрэнна”. Адпаведна — і сумы розныя. Для ацэнкі якасці стварылі камісію, якая, упэўнены кіраўнік, не прапусціць ніякіх агрэхаў. Для заахвочвання працаўнікоў у арсенале кіраўніцтва натураплата, прэміі за выкананне даведзенага задання. Словам, працаваць ёсць за што. Ды і ўмовы добрыя: смачнае двухразовае харчаванне, якое забяспечваюць повары мясцовай сталоўкі, магчымасць пасля цяжкага працоўнага дня прыняць душ, якую, як прызналіся камбайнеры, яны не прамінуць выкарыстаць.
Нягледзячы на даволі малады ўзрост Аляксандр Максіменя, Уладзімір Нікіцкі і Фёдар Кіеня ўжо вопытныя механізатары. Іх не палохаюць ні складаная сучасная тэхніка, ні цяжкасці, якія сустракаюцца на шляху да дажынак. Радуе, што збажына сёлета неблагая. “Аднак яна магла б быць яшчэ больш важкай, калі б не засуха, якая не дазволіла як след развівацца коласу, і таму каля тысячы тон мы ўжо згубілі, — працягвае расказ Аляксандр Кукраш. — Спадзяваліся на бункерны намалот у 7000 тон…”
Не сакрэт, што ўборачныя работы павінны весціся ў комплексе. А таму следам за камбайнамі пойдуць рулонныя прэсы (іх у гаспадарцы тры). За аглядам аднаго з іх засталі механізатара Мікалая Пархімовіча.
Самая балючая праблема — недахоп паліва. Аднак трэба спадзявацца, што дзяржава не пакіне земляробаў сам насам з гэтай бядой. Бо няма важней задачы, чым уборка хлеба.
Маргарыта САКОВІЧ
Падчас чарговага Дня дэпутата дэпутат Мінскага абласнога Савета дэпутатаў па Капыльскай выбарчай акрузе №48 Ірына Гулевіч разам са старшынёй Пацейкаўскага сельвыканкама Генадзем Лопухам сустрэлася з жыхарамі в. Душава. Народныя выбраннікі абмеркавалі надзённыя тэмы, выслухалі пытанні, наведалі мнагадзетныя сем’і.
Увогуле, як паведаміла Ірына Гулевіч, сустрэчы з насельніцтвам яна праводзіць кожны месяц, згодна з графікам. Большасць пытанняў да яе, яшчэ як і да галоўнага ўрача УАЗ “Капыльская ЦРБ”, паступаюць наконт медыцынскай сферы. А сярод іншых – забеспячэнне палівам, транспартнае абслугоўванне, рамонт водаправодных сетак і іншыя.
Сяргей КОЗЕЛ
- Паводле інфармацыі дыспетчарскай упраўлення райсельгасхарчу, у раёне ўбрана 2154 га азімага рапсу, што складае 47 % да плана. Намалочана 4287 тон пры сярэдняй ураджайнасці 19,9 ц/га. Самая высокая ўра-джайнасць гэтай культуры ў ААТ “Піянер-Агра” — 25,5 ц/га, РСУП “Бабоўня” — 20,7 ц/га, ААТ “Душава” — 20,6 ц/га.
- Адзінаццаць гаспадарак ужо распачалі рэалізацыю рапсу дзяржаве, усяго прададзена 2110 тон з 7000 неабходных. Так, на рахунку ААТ “Капыльскае” — 731 тона (у гаспадарцы выканана даведзенае планавае заданне), ААТ “Ціміразеўскі” — 605 тон з 1400 неабходных.
- Да ўборкі збожжавых і зернебабовых прыступілі чатыры гаспадаркі — ААТ “Скабін” — намалочана 50 тон пры ўраджайнасці 29,4 ц/га, ААТ “Капыльскае” (37 т — 41,1 ц/га), МАУП “Доктаравічы” (32,7 т — 36,3 ц/га), ЗАТ “Жыліхава” (19,8 т — 30,5 ц/га). Усяго па раёне намалочана 139,5 тоны пры сярэдняй ураджайнасці 33,6 ц/га. 
— Сельгаспрадпрыемствы Капыльшчыны пачалі ўборку азімага рапсу. Усяго, паводле інфармацыі дыспетчарскай упраўлення райсельгасхарчу па стане на 12 ліпеня, на палеткі выйшлі камбайны адкрытых акцыянерных таварыстваў “Піянер-Агра”, “Ціміразеўскі”, “Семежава”, “Капыльскае”, ЗАТ “Жыліхава”, сельгасфіліялаў “Крыніца” і “Руднае”. Усяго па раёне ўбрана 365 га, намалочана 764,6 тоны пры сярэдняй ураджайнасці 20,9 ц/га. Дарэчы, летась на названую дату быў убраны 41 га, атрымана 79 тон пры ўраджайнасці 19,6 ц/га.
— Першыя гектары ўбраных плошчаў збожжавых культур на рахунку ААТ “Скабін” і ЗАТ “Жыліхава”, адпаведна — 14 га і 6,5 га. Намалочана 49,8 тоны. У МАУП “Доктаравічы” ўбраны шматгадовыя травы на насенне на 5 га, намалочана 1,2 тоны. 
