Праз год ствараецца аднакласнае вучылішча для дзяўчынак, а для хлопчыкаў – двухкласнае, выпуск якога адбыўся ў 1905 годзе. Дарэчы, сярод навучэнцаў – Дзмітрый Жылуновіч. Школа размяшчалася ў дрэнных умовах у звычайнай сялянскай хаце. З верасня 1907 года і да Першай сусветнай вайны вучылішча месцілася ў хаце Еселя Шустэра. І толькі ў 1909 годзе на сходзе жыхароў мястэчка было вырашана сабраць з кожнага дома па 2 рублі 75 капеек на будаўніцтва школы. Аднак да 1914 года былі ўзведзены толькі сцены будынка, а з пачаткам вайны работы зусім спыніліся. Напярэдадні Першай сусветнай вайны было пачата будаўніцтва цаглянага аднапавярховага вучылішча. Завершана яно было ў 1917 годзе. І менавіта там, пасля буржуазнай рэвалюцыі, адкрылася гімназія Хадасевіча, у якой за навучанне трэба было плаціць вялікія грошы. А ў 20-х гадах яна была ператворана ў школу працоўнай моладзі. Гэты будынак з чырвонай цэглы (здымак 1) па вул. Какорыцкай (сучасная вуліца М. Горкага) функцыянуе і цяпер. У ім размешчаны школьныя майстэрні. А ў 1922 годзе вучылішча было рэарганізавана ў сямігадовую школу № 1 г. Капыля, дырэктарам якой да 1929 года быў Фама Сілыч Міськевіч.
У 30-х гадах для сярэдняй школы быў пабудаваны драўляны двухпавярховы будынак, які спалілі фашысты ў 1942 годзе (здымак 2).
Адразу пасля выгнання немцаў заняткі працягваліся ў адноўленай цаглянай школе, пабудаванай яшчэ ў 20-я гады. Але аднаго будынка было мала, таму класы размяшчаліся ў прыватных дамах капылян па вул. Энгельса, зав. Пушкіна, вул. Савецкая.
У 1946 годзе па загадзе тагачаснага раённага кіраўніцтва на школьны двор быў перавезены вялікі драўляны дом, прыстасаваны пад школу. Да нашага часу ён не захаваўся.
У 1955 годзе была пабудавана новая цагляная двухпавярховая школа (зараз там навучаюцца пачатковыя класы).
У 1936 годзе была створана пачатковая руская школа, якая стала растучай сямігодкай. Нягледзячы на назвы школ, дзеці ў іх размяркоўваліся не па нацыянальнай, а па тэрытарыяльнай прымеце.
Па звестках краязнаўца Фелікса Мароза ў час вайны класы так званай рускай сямігадовай школы месціліся ў наступных дамах: Бахты-Пятровіча па вул. Пушкіна, Салавейчыка – па вул. Камсамольскай, Язерскай і Тамашэўскай – вул. Энгельса, Шантора-Жыбуртовіча – вул. Пушкіна, Вендрова – зав. Пушкіна, Барысевіча Ф. М. (брыга-дзіра калгаса).
Даныя Слуцкага архіва сведчаць аб тым, што да канца 1949 года колькасць навучэнцаў Капыльскай рускай школы складала 228 чалавек.
Пасля Вялікай Айчыннай руская школа знаходзілася на ўзгорку (здымак 3), дзе зараз існуе раённы метадычны кабінет. І ужо ў 1964 годзе адчыніў дзверы новы, трохпавярховы, будынак школы.
Не так даўно стала вядома, што другая беларуская школа была адкрыта ў 1926 годзе. А ў 1938 годзе яўрэйская школа стала поўнай сярэдняй школай, потым – беларускай СШ №2. Школа месцілася там, дзе зараз РВМК. Гэтыя звесткі на старонках тагачаснай раёнкі “Калгаснік Капыльшчыны” знайшоў былы фотакарэспандэнт нашай газеты Іван Ігнатчык.
Так, да вайны ў Капылі працавалі тры (!) гарадскія школы: дзве беларускія і адна руская. Руская і беларуская №1 знаходзіліся побач на адным двары па вул. Горкага: руская – у чырвоным будынку, беларуская – у двухпавярховым, а беларуская №2 – на ўзгорку, дзе зараз працуе раённы метадычны кабінет. Таму мы звяртаемся да вас, паважаныя капыляне, калі вы ведаеце што-небудзь цікавае пра існаванне другой беларускай школы, паведаміце нам у рэдакцыю або ў раённы краязнаўчы музей!
У артыкуле акрамя адзначаных крыніц выкарыстаны матэрыялы саіскальніка Гродзенскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Я. Купалы Мікалая Мароза, даследаванні Барыса Канстанцінавіча Багдановіча, змешчаныя на старонках “Слава працы” за 1967 год.
Падрыхтавала Дзіяна ТКАЧЭНКА.
Фота з архіва краязнаўчага музея і Фелікса Мароза
На падвор’і Алы Марксаўны Раеўскай і яе мужа Уладзіміра Міхайлавіча ёсць невялікі куточак, дзе асабліва праяўляюцца іх майстэрства і акуратнасць. Менавіта тут і ўвасабляюцца ўсе задумкі надзвычай творчай натуры гаспадыні. Экспазіцыя, створаная на прысядзібным участку, спалучае ў сабе элементы фальклору, казак, а ўсё разам — праяўленне любові і павагі да нашай спадчыны.
З любоўю адносяцца да свайго прысядзібнага ўчастка Станіслаў Канстанцінавіч і Таццяна Емяльянаўна Чарнушэвічы, якія ўжо ў другі раз прымаюць удзел у конкурсе ветэранскіх падвор’яў. У экспазіцыях выкарыстаны народныя матывы, аздобленыя вялікай колькасцю кветак, што гаворыць аб творчым падыходзе гаспадароў да афармлення сядзібы.
Да афармлення прысядзібнага ўчастка Эдуард Барысавіч Пацэнкер і яго жонка Валянціна Віктараўна падышлі надзвычай творча. Фасад жылога дома, кампазіцыі з разнастайных кветак і экзатычных раслін, невялічкая каплічка — усё гэта гаворыць аб тым, што на падвор’і жывуць людзі, прыгожыя душой і з вялікай верай у Бога.
Сядзіба Яўгена Васільевіча Сіўца і яго жонкі Надзеі Міхайлаўны патанае ў кветках, ствараючы асаблівы настрой не толькі гаспадарам, але і гасцям, усім, хто праходзіць побач. Кожны куточак адметны незвычайнай экспазіцыяй, дзе любая дэталь служыць яркім дапаўненнем і адыгрывае сваю непаўторную ролю.
Не адстае i моладзь
Конкурс на лепшае маладзёжнае падвор’е стаў ужо традыцыйным на Капыльшчыне. Сёлета ў ім прымаюць удзел 12 сем’яў, якія пражываюць у сельскай мясцовасці. Нягледзячы на сваю занятасць (большасць канкурсантаў працуе ў сельскай гаспадарцы), яны знаходзяць час, каб зрабіць свае сядзібы і тэрыторыю ля іх утульнымі і прыгожымі. Акрамя гэтага, моладзь займаецца хатняй гаспадаркай, прымае актыўны ўдзел у грамадскім жыцці сельгаспрадпрыемстваў, раёна. З кожнай сям’ёй, планамі на будучыню пазнаёміліся падчас аб’езду падвор’яў разам з намеснікам начальніка аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі райвыканкама Наталляй Гарбацэвіч і першым сакратаром райкама ГА “БРСМ” Аляксеем Загорцавым.
Марыя і Аляксандр Дзічкоўскія пражываюць у аграгарадку Быстрыца. Добраўпарадкаваннем займаюцца пастаянна і робяць гэта ўсёй сям’ёй. На прасторным участку можна ўбачыць невялікую сажалку, шмат кветнікаў. Цэнтральную частку ля ўваходу ў сядзібу ўпрыгожваюць дэкаратыўныя ліхтары. Але на дасягнутым спыняцца не збіраюцца. У планах маладой сям’і зрабіць альтанку і паставіць новую агароджу.
Добра ведаюць, як упрыгожыць лужок ля свайго катэджа Марына і Віталь Несцерукі з аг. Цімкавічы. Літаральна за два апошнія гады (у 2011-м сям’я прымала ўдзел у конкурсе) прысядзібны ўчастак папоўніўся шматлікімі малымі архітэктурнымі формамі. Сярод іх — хатка, кветкі з другаснай сыравіны, грыбкі, буслы і лебедзі, якія выдатна ўпісаліся ў агульную карціну прыгожага падвор’я. Знайшлося месца для басейна і арэляў для сваіх дзяцей.
У Алены і Сяргея Гардзей з аг. Семежава цэнтральную частку падвор’я ўпрыгожвае фантан, зроблены ўласнымі сіламі ў гэтым годзе. Дом акружаюць разнастайныя кветнікі, дэкаратыўныя куставыя расліны. Гаспадыня не без гонару расказала пра экзатычныя асьцільбы, хосты, дэльфініўмы. Ля агароджы дружна растуць тры сасны. Кожны год гэты куток адорвае гаспадароў неблагім ураджаем маслякоў. У планах сям’і — упрыгожванне выявамі жывёл, зробленых з другаснай сыравіны.
Сям’я Анатоля Качура і Наталлі Хоміч з в. Бучаціна набыла дом сем гадоў таму. Спачатку займаліся яго рамонтам, паступова ператвараючы ў сучасную сядзібу. Пасля на ўчастку з’явіліся кветнікі, невялічкі вадаём, альтанка. Непадалёку ад дома высадзілі парк, дзе растуць бярозы і сосны. Планаў па добраўпарадкаванні ў іх яшчэ шмат: палажыць тратуарную плітку, разбіць дэндрапарк.
На падвор’і Алы і Алега Пяцігорцаў з аг. Быстрыца ўсё патанае ў кветках. Ёсць тут рознакаляровыя півоні, хрызантэмы, гартэнзіі. Асабліва гаспадыні падабаюцца касачы і ружы. На працягу апошніх сямі гадоў упрыгожваецца іх прысядзібны ўчастак.
Віталь і Наталля Юхі з в. бабоўня клапатліва год ад года добраўпарадкоўваюць уласнае падвор’е. Спачатку перавагу аддавалі вырошчванню садавіны і агародніны. Цяпер замест цяпліцы з’явілася сажалка з рыбамі, уздоўж дарожак прыгажэюць цыніі, гладыёлусы, гваздзікі. Нават ганак ператварыўся ў міні-аранжарэю.
У належным стане ўтрымліваюць падвор’е Ірына і Ігар Бойкі з аг. Грозава. Тэрыторыю акрамя жывых упрыгожваюць і штучныя кветкі. За домам — шмат пладовых дрэў і кустоў. А ля ўваходу на сядзібу прыгажэюць клумбы, зробленыя з аўтапакрышак.
Толькі пазалетась сям’я Валерыя і Святланы Лазарэвічаў з в. Бабоўня атрымала новы дом. Але за кароткі тэрмін іх прысядзібная тэрыторыя застракацела багаццем фарбаў. Гаспадыня вельмі захапляецца кветкаводствам, таму і не траціла марна часу. Асаблівым гонарам з’яўляюцца кусты белых, ружовых і цёмна-бардовых ружаў.
Сям’я Наталлі і Мікалая Каральчукоў з аг. Старыца ў конкурсе прымае ўдзел упершыню. Абустройваць свой дворык пачалі два гады таму, пераехаўшы ў аграгарадок з в. Русакі. Перад домам і ўздоўж цэнтральнай дарожкі з’явіліся кветнікі, для дзяцей пабудавалі пясочніцу. Па словах гаспадара, у планах узвесці лазню і летнюю кухню.
Заходзячы на падвор’е Алены і Аляксея Калінавых з в. Душава, трапляеш нібы ў казку. Ёсць тут Баба Яга і хатка на курыных ножках, чароўны калодзеж і буслянка з бусламі, вясёлыя грыбы пад парасонамі і сімпатычны павучок. Свае дызайнерскія задумкі па добраўпарадкаванні рэалізуе сам гаспадар, а за гаспадыняй застаецца толькі ўпрыгожыць двор кветкамі. Любімым месцам сям’і з’яўляецца альтанка, роспісам і афармленнем якой займаліся разам.
Аляксей і Юлія Шыдлоўскія жывуць у аг. Скабін. асноўны клопат сям’і на сёння — капітальны рамонт сядзібы, але не забываюць яны і пра добраўпарадкаванне тэрыторыі. На пляцоўцы ля дома ў іх размясціўся невялічкі парк з кветкамі, дэкаратыўнымі раслінамі і сажалкай.
Уражвае сядзіба Святланы і Максіма Сіцкіх з аг. Н. Доктаравічы. На зялёным газоне ля дома з густам размясціліся вадаём, аздоблены каменнем, мосцік, шматлікія туі. Гаспадары адкрылі сакрэт такой гармоніі: усе задумкі яны абмяркоўваюць і рэалізуюць сумесна.
Падрыхтавалі Марыя ШЭІНА, Павел ШЭІН і Сяргей ЛАЗОЎСКІ
Правила дорожного движения (ПДД), как известно, утверждаются Указом Президента Республики Беларусь и имеют силу Закона. Они являются обязательными для всех участников дорожного движения.
Как же выполняют водители Копыльщины требования ПДД, обеспечивают безопасность детей, готовящихся к школе?
С этой целью был организован рейд, проведенный редакцией «СП» совместно с ОГАИ
Копыльского РОВД.
Площадь в г. Копыле, где расположены торговые ряды, была выбрана нами неслучайно Место всегда многолюдное из-за многочисленных торговых павильонов, магазинов и самой большой в районе по количеству учащихся средней школы №2.
Неслучайно, в свое время в райисполкоме было принято решение максимально ограничить количество автомобилей, прибывающих на эту площадь. С этой целью при въезде на нее был установлен знак 3.2 «Движение запрещено». Но, чего скрывать, многие водители игнорировали его требования и буквально заполоняли площадь, нередко создавая предпосылки к ДТП. Их периодически наказывали штрафами, но, увы…
За несколько дней до начала нового учебного года мы побывали на площади. Начало девятого утра. Под знак неспеша въезжает «Хендай Лантра», за рулем которого житель аг. Скабин Александр Музыка. Останавливаем. Оказывается, Александр Иванович прибыл за покупками. Знак, запрещающий движение, он видел, а на вопрос: «Почему нарушил?» вразумительного ответа не дал. При проверке документов выяснилось, что техосмотр его автомобиля истек в апреле 2012 года. На нарушителя составлен административный протокол по ст. 18.12 ч. 5 КоАП Республики Беларусь (эксплуатация автомобиля с непройденным техническим осмотром – 0,5 б. в.) и ст. 18.14 ч. 6 КоАП (невыполнение требований дорожных знаков и разметки – 1 б. в.). Общая сумма штрафа, который выплатил на месте этот водитель, составила 150 тысяч рублей.
Вот въезжает на площадь Эдуард Лапутько, управляющий а/м «Сеат Альхамбра». Он прибыл за покупками в магазин «Зимняя вишня», а Борис Бояров на своем автомобиле «Мерседес Бенц», работающий в службе доставки по интернету, договорился с заказчицей из г. Копыля о встрече и передаче ей заказного товара на площади. Оба водителя выплатили штраф по 100 тысяч рублей каждый.
Многим водителям в этот день было вынесено предупреждение за движение по площади. В их числе Андрей Протасевич, житель д. Черногубово, который прибыл с женой и ребенком за покупками, копылянка Виктория Пархимович и др. Всем было разъяснено, что их причины – это не повод для нарушения требований ПДД. Напротив райпо, на площади Ленина, у Дома быта имеются оборудованные стоянки, где можно оставить автомобиль.
Возникали во время рейда и спорные вопросы. Так, один из водителей нарушил требования знака и подъехал к магазину, чтобы приобрести телевизор. Наказывать рублем его не стали, поскольку он предоставил выписанный в магазине чек на покупку этого товара. Точно также несколько человек подъезжали к магазину «Мастер», чтобы приобрести 2 мешка цемента, батареи отопления.
Всем нарушителям было разъяснено, что действие знака 3.2 «Движение запрещено» не распространяется лишь на транспортные средства дорожно-эксплуатационной и коммунальной служб, автомобили с наклонной белой полосой на бортах (почта) и на другие ТС, обслуживающие торговые и другие организации, расположенные в обозначенной зоне (граждан, проживающих или работающих в данной зоне), а также на транспортные средства, принадлежащие гражданам, проживающим или работающим в этой зоне при отсутствии иных возможностей их подъезда. Такие транспортные средства должны въезжать в обозначенную зону и выезжать из нее на ближайшем к месту назначения перекрестке.
Игнорирование Правил дорожного движения может привести к беде, оборвать или искалечить чью-то жизнь и поломать собственную. Помнить об этом необходимо всегда.
В РЕЙДЕ УЧАСТВОВАЛИ:
Владимир КАЖУРО, инспектор ДПС ОГАИ Копыльского РОВД, старший лейтенант милиции;
Владимир СКРИПИНСКИЙ, ответственный секретарь газеты «Слава працы»
Фото Владимира СКРИПИНСКОГО
Раннее субботнее утро. На стоянку у озера Богуши один за другим прибывают автомобили с участниками соревнований по любительскому лову рыбы на поплавковую удочку.
Не дожидаясь регистрации, самые нетерпеливые вытаскивают из чехлов удочки, забрасывают. Вот и Павел Борисовец, работник филиала КУП “Минскоблдорстрой” — “Дрсу №124” после нескольких забросов подсек-таки щуку, которая потянула более, чем на килограмм. К сожалению, в зачет этот улов не пошел, т. к. щука была выловлена до начала соревнований и не тем орудием лова.
Закончена регистрация, проведена жеребьевка. Оживление рыболовов вызвало то, что постоянный участник мероприятий, проводимых Копыльской оргструктурой РГОО “БООР”, директор ДУП “ПМК-194” УП “Минск-облсельстрой” Александр Кильчевский вновь, как и в соревнованиях по подледному лову, вытащил первый номер.
Каждому участнику “нарезается” сектор в 4 метра, и ровно в 7 утра звучит протяжный автомобильный сигнал, возвещающий о начале соревнований.
Интересно со стороны наблюдать за действиями рыболовов. Не секрет, что среди них немало людей суеверных. Так, прежде
чем забросить удочку, иной считает непременным поплевать на наживку, забросив ее — провести поплавок этакой змейкой. У других — свои “странности”…
Выглянуло солнце, и водная гладь озера засверкала миллионами бликов, мешающих наблюдать за поплавками. Последние, правда, как бы застыли в воде, не совершая радующих глаз поклевок. С берега в воду полетели комья подкормки. Опять-таки, у каждого рыболова она своя: от разваристой перловки до жмыха подсолнечника. Наконец поплавок Виталия Касаковского, работающего охранником на одном из предприятий г. Минска, робко дернулся раз, второй. Следует умелая подсечка, и вот уже небольшой карасик затрепыхался над поверхностью водоема. Но, увы, он срывается с крючка уже практически на берегу и в несколько прыжков уходит в озеро…
— Ничего, никуда он не денется, — улыбаясь, говорит Виталий Викторович. — Я, собственно, не собирался участвовать в соревнованиях, решил посмотреть на других, но, не удержался…
Пока он говорил, поплавок его удочки несколько раз судорожно дернулся. Подсечка, и вот уже удачливый рыболов снимает с крючка небольшого подлещика. Его соседу слева Александру Бураку, вальщику леса ГЛХУ “Копыльский лесхоз”, повезло больше: на его удочку попался небольшой карп.
Судейская коллегия в составе директора Копыльской районной организационной структуры РГОО “БООР” Владимира Римашевского, егерей Ивана Витебского, Антона Пархимовича и Владимира Ковалени периодически обходит участников лова, смотрит, чтобы не нарушались условия проведения соревнований.
Два часа пролетели незаметно. Звучит автомобильный сигнал, возвещающий об окончании рыбной ловли. Рыболовы сматывают и зачехляют удочки, направляются к столу жюри со своим уловом.
— Надеюсь, рыба без шарикоподшипников, — произнес притворно-строго Александр Кильчевский. Ответом ему был дружный смех участников…
Поясню читателям суть ставшего анекдотичным случая. Дело, правда, было зимой, лет 7 назад, при подледном лове. Когда закончилось время рыбалки и начали взвешивать улов, у одного паренька целлофановый пакет с рыбой, что называется, сильно потянул в весе, хотя рыбы в нем было не так уж и много. Предполагая, что в пакете могут находиться металлический болт, гайки или что-либо в этом роде, его рыбу высыпали на наст. Но, увы, ничего необычного там не было: рыба как рыба. Удивленные члены жюри уже решили определить паренька победителем, как вдруг одна из рыбешек, еще подававшая признаки жизни, изогнулась на насте и изо рта ее выкатился металлический шарик из подшипника. Заглянули в рот второй, третьей рыбешке — в каждой находились шарикоподшипники…
— Ну и закормил, — произнес кто-то из зрителей… И в настороженной тишине грянул гомерический хохот… Паренек этот, как рассказывал бывший в то время начальник охотхозяйства Анатолий Нагорный, конечно же, был дисквалифицирован, а сам случай, обрастая все новыми “подробностями”, стал анекдотичным...
Взвесив улов, члены судейской коллегии присудили первое место Владимиру Дудко. Он награжден дипломом I степени с вручением 5-метровой маховой угольной удочки. Его супруге, которая поддерживала мужа морально, вручен набор для оснащения удочки. Диплом II степени присужден за 2-е место Александру Бураку. Под аплодисменты присутствующих В. А. Римашевский вручил ему спиннинг, а подсак и диплом III степени — Виталию Касаковскому.
Соревнования закончились. Всех участников пригласили отведать ухи, приготовленной егерями. На свежем воздухе у водной глади озера она оказалась на удивление вкусной и наваристой.
Владимир СКРИПИНСКИЙ
Фото автора
Нацыянальны фестываль эстафетнага бегу “Капыльскія пагоркі” пройдзе з 20 па 21 верасня гэтага года ў Капылі.
Такое рашэнне прыняў Капыльскі раённы выканаўчы камітэт на аснове каляндарнага плана Рэспубліканскіх спартыўна-масавых, фізкультурна-аздараўленчых і турысцкіх мерапрыемстваў Міністэрства спорту і турызму Рэспублікі Беларусь на 2013 год.
У мэтах падрыхтоўкі і правядзення мерапрыемства ў раёне створаны аргкамітэт, якія ўзначаліў старшыня райвыканкама Анатоль Жданеня. Зацверджаны рабочы план па падрыхтоўцы і правядзенні Нацыянальнага фестывалю.
У мінулую сераду адбылося першае пасяджэнне арганізацыйнага камітэта. Анатоль Жданеня засяродзіў увагу кіраўнікоў упраўленняў, аддзелаў райвыканкама, арганізацый, устаноў і прадпрыемстваў на тым, што фестываль праводзіцца ў Капылі ўжо ў шаснаццаты раз, а значыць ёсць пэўны вопыт па арганізацыі падобнага мерапрыемства. Але гэта не азначае, што патрэбна расслабляцца. Спартыўнае свята выйшла ўжо на міжнародны ўзровень, а значыць патрабуе яшчэ большай аддачы.
Вядучы спецыяліст Беларускай Федэрацыі лёгкай атлетыкі Сяргей Зыкаў паведаміў прысутным, што на спаборніцтвы збярэцца каля 1000 удзельнікаў, улічваючы і дзіцячую эстафету. Каманды будуць прадстаўлены з усіх рэгіёнаў Рэспублікі Беларусь і яе сталіцы. Таксама пацвердзілі свой удзел у мерапрыемстве каманды Латвіі, Літвы, Эстоніі. Чакаюцца заяўкі ад расійскіх каманд, у тым ліку з Тульскай вобласці і Якуціі. Сяргей Зыкаў канстатаваў, што Нацыянальны фестываль эстафетнага бегу “Капыльскія пагоркі” – адзін з лепшых фестываляў у краіне, які спалучае ў сабе не толькі спаборніцтвы бегуноў, яркае пацвярджэнне прыхільнасці да здаровага ладу жыцця, але і прадстаўляе Капыльшчыну як куток народных талентаў, традыцый.
На пасяджэнні аргкамітэта была закранута тэма фінансавання мерапрыемства. Яно будзе праводзіцца за кошт сродкаў Міністэрства спорту і турызму, Беларускай Федэрацыі лёгкай атлетыкі, абласнога і раённага бюджэту, а таксама з удзелам спонсараў.
Ужо да 10 верасня неабходна сфарміраваць судзейскія брыгады і правесці інструктаж. Над гэтым ідзе работа. Таксама плануецца прыцягнуць да мерапрыемства і валанцёраў у агульнай колькасці 15 чалавек з ліку маладых людзей, якія будуць расстаўлены па трасе прабегу.
Немалаважную ролю адыгрывае і пытанне матэрыяльна-тэхнічнага забеспячэння свята. Многае ўжо выконваецца: выраб афіш, сувенірнай атрыбутыкі, рэкламныя расцяжкі, банеры, медалі, кубкі з сімволікай фестывалю, п’едэстал. Вялікая ўвага надаецца падрыхтоўцы горада да важнага мерапрыемства. Таму старшыня райвыканкама засяродзіў увагу кіраўніка КУП “Капыльская ЖКГ” Дзмітрыя Дзямідчыка на рамонце асфальтавага пакрыцця трасы спаборніцтва. Сюды будзе падключана і ДРБУ №124. Упрыгожванне плошчы, подыума і трасы спаборніцтваў, энергазабеспячэнне месца правядзення фестывалю, пажарная бяспека – усё гэта было разгледжана на пасяджэнні аргкамітэта. Вырашыліся пытанні размяшчэння ўдзельнікаў спаборніцтваў, іх харчавання, медыцынскага абслугоўвання, правя-дзення культурна-забаўляльнай праграмы, забеспячэння аховы правапарадку ў месцах пражывання спартсменаў і правядзення спаборніцтваў.
Будучыя спаборніцтвы ўжо знаходзяцца ў цэнтры ўвагі сродкаў масавай інфармацыі. На беларускіх тэлеканалах пастаянна паказваюць рэкламны ролік аб “Капыльскіх пагорках”. Уключаюцца ў гэту работу і раённыя СМІ. Такі ж ролік можна пачуць у выпусках перадач “Раніца Капыльшчыны”, а на старонках “Слава працы” размесцяцца матэрыялы аб падрыхтоўцы да фестывалю.
Анатоль Жданеня выказаў упэўненасць, што Нацыянальны фестываль эстафетнага бегу “Капыльскія пагоркі” пройдзе на высокім узроўні і яшчэ раз пацвердзіць сваю вялікую значнасць у спартыўным і культурным жыцці нашай краіны.
Марыя ШЭІНА
