Адсутнасць археалагічных даных і абмежаванасць пісьмовых звестак спрыялі ўзнікненню розных легенд і паданняў, часам нават фантастычных, наконт існавання падземнага хода паміж Капылём і Слуцкам.
Даныя археалагічных раскопак, што праводзіліся на Замкавай гары пад кіраўніцтвам Л. Калядзінскага ў 1996 - 1999 гг. і каля яе ў 2005 і 2007 гг., сведчаць пра высокі ўзровень развіцця Капыля ў час ранняга Сярэднявечча. Гэта і звесткі аб разнастайных рамёствах, у тым ліку апрацоўцы чорнага і каляровага металу, промыслах, працы ў сельскай гаспадарцы, гандлёвых сувязях з далёкімі землямі. Падчас археалагічных раскопак былі выяўлены прылады працы і рэчы побыту, прадметы ўзбраення і ўпрыгожанні, у большасці выпадкаў – жаночыя: фрагменты шкляных бранзалетаў (пераважна сіняга колеру), пацеркі шкляныя і з сердаліку. Але сярод археалагічных артэфактаў вылучаюцца эксклюзіўныя рэчы, у тым ліку пазалочаная падвеска ад галаўнога ўбору ў выглядзе шматграннай пацеркі, сярэбраны нацельны крыжык, хірургічны нож, арбалетны болт, фрагменты шкляных кубкаў з роспісам і латунны пярсцёнак дружынніка з авальным шчытком, на якім маецца выява крынаў - квітнеючай лазы.
Менавіта з гэтым пярсцёнкам звязана рамантычнае паданне. Даўно гэта было, многа стагоддзяў таму. На высокай гары стаяў замак багатага князя. Недалёка ад замка цякла рэчка, якая разлівалася шырокім возерам каля княжацкіх харомаў. Была ў таго князя адзіная дачка, ды такой прыгажосці, што бацька не дазваляў, каб глядзелі на яе простыя людзі.
Хто ведае, як склаўся б лёс князёўны Міланегі, калі б аднойчы не сустрэла яна на сваім шляху маладога дружынніка Багуслава. Яму ўжо даўно падабалася княжацкая дачка, ды толькі не ведаў, як з ёй пачаць гаворку. А тут дзяўчына спытала першая:
- А скажы, Багуслаў, ці цяжка адолець мядзведзя?
Хлопец падумаў і адказаў:
-Ну, калі моцная рагаціна, то не надта.
- Здабудзь для мяне мядзведжы ікл, Багуслаў, - папрасіла прыгажуня. Кажуць, ён прыносіць шчасце і ўдачу. Здабудзеш - заручуся з табой!
Сэрца дружынніка затахкала. Няўжо гаворыць праўду? Колькі разоў кпіла, калі ён, хлопец простага роду, прапаноўваў руку, а тут ...
- Заўтра, Міланега, буду першым на паляванні, - цвёрда паабяцаў ён.
На наступны дзень князёўна праглядзела ўсе вочы, чакаючы дружынніка з палявання. Ён паказаўся толькі пад вечар. Ззаду на возе ляжала вялізная звярыная туша. Дружыннік падараваў дзяўчыне мядзведжы ікл і зняў з рукі свой пярсцёнак дружынніка, каб адзець яго на палец дзяўчыне. Але не заўважылі яны, што ўпаў пярсцёнак не на палец дзяўчыны, а ў гушчыню травы.
Таццяна ВАРАНЦОВА,
старшы навуковы супрацоўнік ДУ “Капыльскі раённы краязнаўчы музей”
Фота Сяргея ЛАЗОЎСКАГА 
[/caption]
Почтовое отделение в деревне Рудное человек заезжий, новый в этих краях, возможно, не сразу и отыщет, ведь находится оно, почитай, в самом конце улицы Центральной.
Зато у местных жителей оно пользуется особой популярностью. Они протоптали сюда стежки-дорожки, почти ежедневно бывают здесь по различным вопросам. Ведь без почты, несмотря на технический прогресс, близость деревни к районному центру, востребованность в работе этого небольшого коллектива для многих жителей более чем очевидна.
Профессия почтальона имеет свои особенности. Трудовой день его начинается с сортировки корреспонденции, поступившей в почтовое отделение. На каждый участок заведен специальный журнал, в котором расписаны адреса читателей и названия газет и журналов, на которые они подписались. Для удобства вся почта сортируется по улицам и номерам домов и в таком порядке укладывается в сумку, что позволяет при доставке соблюдать последовательность и не перебегать по несколько раз с одной улицы на другую.
Современные почтальоны в городской и сельской местности по большей мере пешие или на велосипедах. Вот так и приходится им топтать грязь осенью и мерзнуть зимой, дабы обрадовать своим визитом людей на участке, с нетерпением ожидающих писем, свежих газет, и, конечно же, доставку пенсии.
— Подписная кампания, — делится начальник местного почтового узла Светлана Насевич, — проводится оживленно, как правило, читатели сами активно подписываются на свои любимые издания. Впрочем, по подписке на местную газету «Слава працы» мы постоянно выполняем план - у нас уже подписано более 88 экземпляров!
Само здание отделения — маленькое. В дни, выпадающие на выплату пенсий, посетителям приходится потесниться. Тем не менее, как и подобает современному узлу связи, здесь оказывают самые различные услуги. Есть тут уголок подписчика, и большой ассортимент товаров на любой вкус. Можно сделать заказ на некоторые виды продукции. Коллектив почты небольшой: с начальником узла на обслуживании населения работают два почтальона — Алла Смольская, участок которой охватывает дд. Рудное, Савичи, Коловку, Колодезное, Тамара Логишинец, посещающая деревни Рудное и Конотопы. Кстати, Тамара Ивановна в свое время была лучшим почтальоном Копыльщины и ее фотографию можно было видеть на районной Доске почета.
По словам начальника отделения, в их коллективе сложились прекрасные взаимоотношения, и трудятся они как одно целое.
Пока работницы ждали почтовую машину, у меня была возможность расспросить их об увлечениях. Как оказалось, это — разведение цветов.
Посетители, находящиеся на почте, единодушно подтвердили, что у этих женщин всегда красиво во дворе, очень много цветов, поделок, сделанных своими руками. Просто приятно проходить рядом и смотреть на их чудеса!
В нашей районной газете они хотели бы видеть фольклорную рубрику, в которой рассказывалось бы о народных обычаях, приметах, праздниках. А на вопрос, в чем особенности вашей профессии, мне ответили, что в любую погоду (будь-то жара или лютый холод, дождь или снег) почтальоны всегда должны доходить до своего читателя.
Игорь РУСАКОВИЧ,
учащийся ГУО «Гимназия №1 г. Копыля»
Фото автора 
[/caption]
Такі праект капыльскія камунальнікі рэалізуюць аднымі з першых у рэспубліцы. Спачатку будзе ўстаноўлена абсталяванне на кацельні №5 (у раёне сельгастэхнікі), пазней – на цэнтральнай. Як мяркуюць у ЖКГ, праектна-каштарысная дакументацыя і будаўніцтва на першым аб’екце будзе праведзена сёлета, з апераджэннем графіка. Зроблены прапрацоўкі па кошце саломы – вядома ж, ён ні ў якое параўнанне не ідзе з газам. Будуць задзейнічаны імпартныя тэхналогіі для падборкі новага віду паліва, яго здрабнення, спрасавання, а таксама спальвання. Фінансаванне будзе ажыццяўляцца па праграме энергазберажэння. Словам, усё накіравана на эканомію, у тым ліку і на змяншэнне нагрузкі на раённы бюджэт.
Шмат неабходна будзе выканаць і па праграме “Чыстая вада”. Упершыню сур’ёзная ўвага звернута на вёску. Так, сёлета станцыі абезжалезвання будуць пабудаваны ў аграгарадках Семежава, Ванелевічы, Быстрыца і Старыца. Самы буйны праект па гэтай праграме – рэканструкцыя ачышчальных збудаванняў, разлічаная на два гады (паралельна для гэтых мэт па той жа праграме будзе фінансавацца і масласырзавод). Будзем спадзявацца, што доўгачаканая праблема нарэшце вырашыцца.
Сёлета, як і кожны год, прадоўжацца работы па замене цеплатрас на папярэдне ізаляваныя трубы, капітальным рамонце жыллёвага фонду, дарог, безумоўна, пры наяўнасці належнага фінансвання.
Напярэдадні прафесійнага свята шэраг працаўнікоў прадпрыемства будуць адзначаны на розных узроўнях. І яны гэтага заслужылі.
Сяргей КОЗЕЛ
Фота Сяргея ЛАЗОЎСКАГА 
[/caption]
Тры месяцы таму Алена набрала групу першацёлак, раздаіла іх. Хаця было і складана, але вынікі апраўдваюць усе цяжкасці. Тым больш калі яшчэ адчуваецца дапамога з боку кіраўніцтва гаспадаркі, спецыялістаў, ды і калег па ферме Марыны Чмары і Наталлі Коршук (дарэчы, працуюць яны на старэйшай, цяпер мадэрнізаванай, ферме комплексу).
У жывёлагадоўлі Алена Гушчэня ўжо сем гадоў, адразу пасля школы прыйшла сюды. Дарэчы, у 2009 годзе яна прымала ўдзел у абласным конкурсе маладых прафесіяналаў Міншчыны, дзе хоць і не стала пераможцай, але паказала ня-дрэнныя вынікі. Як адзначае Алена, яе старанні ацэньваюцца па заслугах: атрымлівае добрую зарплату, а сям’і выдзелілі новы дом у в. Андросаўшчына.
Калі гаварыць увогуле пра ААТ “Старыца-Агра”, то жывёлагадоўлі тут надаецца пільная ўвага. Напрыклад, летась у сельгаспрадпрыемстве атрымалі больш за 2,5 млрд прыбытку, толькі галіна жывёлагадоўлі дае каля 70% выручкі.
[caption id="attachment_8402" align="aligncenter" width="413" caption="Лабарант Алена Галуза, аператар Наталля Коршук і вадзіцель малакавоза Андрэй Коршук"]
[/caption]
Як адзначыў дырэктар Уладзімір Рудакоўскі, у гаспадарцы налічваецца 1300 галоў кароў. Большасць з іх знаходзяцца на стойлавым утрыманні, пераведзены на аднатыпны від кармлення. Дарэчы, заўсёды хапае сенажу і сіласу, поўнасцю забяспечаны канцэнтратамі. І ў станоўчых перавагах такога ўтрымання пераконваюць рэзультаты. Па вытворчасці малака за мінулы год дасягнуты шасцітысячны рубеж па надоі ад адной каровы. Зараз у гаспадарцы выйшлі на мінулагодні ўзровень і атрымліваюць па 16 кг 400 г, улічваючы тое, што статак павялічыўся больш чым на 200 галоў. Па валавым зборы кожны месяц на Капыльскі МСЗ паступае каля 20 т малака гатункамі экстра і вышэйшым, што ў фінансавым выражэнні складае каля 700 млн рублёў.
Сяргей КОЗЕЛ
Фота Сяргея ЛАЗОЎСКАГА 
По инициативе издательства Белорусского Экзархата и при поддержке Минского облисполкома и Копыльского райисполкома с 22 по 27 марта в районном Центре культуры проходит православная выставка-ярмарка «Семья-Единение-Отечество». Мероприятие приурочено к юбилейной дате первого печатного издания «Апостол», изданного на Руси Иваном Федоровым и Петром Мстиславцем в 1564 г.
Перед торжественным открытием выставки-ярмарки Благочинный церквей Копыльского округа отец Сергий совершил молебен с водоосвящением и окропил святой водой выставочные экспонаты. Поздравив всех участников и гостей выставки, он отметил, что все мы с чувством глубокой радости воспринимаем сегодняшнее событие, поскольку подобные встречи показывают красоту, силу, благодатность христианской православной веры. Изобретение книгопечатания открыло мир духовных богатств широкому кругу людей и тем самым дало новый толчок развитию науки, техники, общественной мысли, подчеркнул отец Сергий.
На выставке побывало достаточно большое количество посетителей, в том числе детей и подростков из дошкольных и средних учебных заведений и учреждений образования нашего района. Им представилась возможность прикоснуться к святыням православия, ознакомиться с тысячелетними традициями православной культуры, приобрести иконы, сувениры, церковную утварь, духовную литературу, аудио- и видеопродукцию, мед, травы, а также украшения из серебра. Посетители смогли увидеть редкую печатную святыню, расположенную в центральной части выставки, – Слуцкое Евангелие.
Посетив духовно-просветительскую выставку-ярмарку, вы получите огромное удовольствие от интересного общения, узнаете полезную информацию, выберете подарки для близких и друзей. Ведь через подобные выставки просвещается народ Божий, чтобы не только по имени быть христианами, но и по делам своим.
Татьяна БОХАН
Фото Сергея ЛАЗОВСКОГО
