Жыццё кожнага чалавека ацэньваецца яго працай, яго дасягненнямі, яго нашчадкамі. Пра Ніну Яўгенаўну Гарашчэню можна сказаць адназначна - усё гэта яна мае. Выхавала двух сыноў і дачку, мае цудоўных унукаў. Сваё жыццё звязала з культурай, дзе працуе і сёння. Любае захапленне перарасло ў любую працу, якая дае адчуванне задавальнення. А карпатлівасць, старанне, майстэрства паднялі на прыступку значнага дасягнення.
Нарадзілася Ніна Яўгенаўна ў вёсцы Ванелевічы. У 1967 годзе закончыла Ванелевіцкую сярэднюю школу. Працавала загадчыцай Ляшнянскага сельскага клуба. 3 1972 па 2005 год — загадчыцай Ляшнянскай сельскай бібліятэкі. Працу ў бібліятэцы сумяшчала з вучобай у Магілёўскім бібліятэчным тэхнікуме.
Працуючы на пасадзе бібліятэкара, яна вяла гурток па вышыўцы «Чароўная іголачка», а затым яшчэ і гурток па ткацтве «Су- квецце» пры Ляшнянскім СДК. 3 2006 года Ніна Яўгенаўна працуе майстрам-метадыстам творчай майстэрні раённага Цэнтра ткацтва пры Ляшнянскім СДК.
Для Ніны Яўгенаўны занятак за кроснамі ці вышыўка — гэта не толькі адкрыццё свайго творчага патэнцыялу, выражэнне сваёй фантазіі і выдумкі. Гэта, перш за ўсё, успаміны дзяцінства, калі яна, маленькая дзяўчынка, дапамагала маці па гаспадарцы, а ў вольную хвіліну садзіліся разам за кросны ці вышывалі. Гэтае захапленне засталося на ўсё жыццё.
У сваім рамястве Ніна Яўгенаўна выкарыстоўвае мясцовыя традыцыі, творча іх развівае, надаючы вырабам адметныя рысы сучаснасці. Працуючы майстрам-метадыстам Цэнтра ткацтва, займаецца выпускам сувенірнай прадукцыі. Вырабляе сурвэткі, ручнікі, ходнікі.
Але самае каштоўнае і галоўнае яе дасягненне — навучанне дзяцей народнаму мастацкаму ткацтву. Старэйшая яе навучэнка Даша Рудзеня — дыпламантка рэгіянальных святаў «Матчыны кросны» (2008 г. Старыя Дарогі), «Млечны шлях ад рук бабулі»(2009 г. аг. Семежава). У 2010 годзе дзяўчынкі, удзельніцы гуртка «Суквецце» прымалі ўдзел у І рэгіянальным свяце-конкурсе дзіцячай творчасці «Калыска талентаў» (г. Клецк). Ніна Яўгенаўна атрымала дыплом лаўрэата за арганізацыю пераемнасці і перадачу мясцовых традыцый падрастаючаму пакаленню. Лаўрэатам стала яе вучаніца Алеся Шчэглік. Хрысціна Кавалеўская і Алеся Каражанец атрымалі дыпломы свята ў намінацыі за зберажэнне і творчае развіццё традыцый ткацтва.
Ніна Яўгенаўна — удзельніца выставы «Горад майстроў» на абласным свяце «Зажынкі-2009». Прымала ўдзел у рэспубліканскім фестывалі-кірмашы «Вясновы букет» (2007, 2008 гг.). З’яўляецца дыпламантам раённага свята-конкурсу па вышыўцы «Сем колераў вясёлкі» (2009, 2010 гг.). Узнагаро- джана дыпломам абласной выставы «Традыцыйнае ткацтва Міншчыны».
У кожнага майстра свой узор, свой стыль. Але вынік адзін — прыгажосць, якую ствараюць іх рукі і сэрца. Руплівасць, старанне, майстэрства даюць свае вынікі. Саюз майстроў Беларусі высока ацаніў працу і майстэрства Ніны Яўгенаўны. У 2011 годзе ёй прысвоена ганаровае званне «Народны майстар Беларусі». Гэта трэцяя ткачыха ў нашым раёне, якая атрымала такое званне.
Наталля ХОЛАД,
дырэктар раённага Цэнтра ткацтва
НА ЗДЫМКУ: Н. Я. Гарашчэня перадае сакрэты свайго майстэрства.
Фота Наталлі Царковай
Весела будзе ў суботу, 25 чэрвеня, у Капылі. Сюды збяруцца аматары гумару на ІV абласны фестываль «Капыльскія пацехі».
Пачнецца свята ў 10.30 прэзентацыяй часопіса «Вожык» (з нагоды яго 70-годдзя). А ў 11 гадзін адкрыюцца фестывальныя пляцоўкі ў цэнтры горада, на якіх выступяць калектывы не толькі Міншчыны, але і з Брэсцкай вобласці, і нават з Літвы. Да ўвагі капылян і гасцей будзе прапанавана шмат забаўляльных праграм, дзіцячых і спартыўных пляцовак. Будуць працаваць горад майстроў, гандаль сельгаспрадпрыемстваў, кафэ на свежым паветры. Таксама адбудзецца розыгрыш прызоў і дыскатэка.
Пасля заканчэння Лясноўскай СШ Кацярына Місевіч цвёрда ведала, што абавязкова стане ўрачом. Выбар прафесіі для Кацярыны Аляксандраўны быў невыпадковым. Прыкладам для яе сталі ўрачы Бабаўнянскай урачэбнай амбулаторыі Марыя Мечыславаўна і Сцяпан Сцяпанавіч Яршы, якія заўсёды ўважліва і клапатліва ставіліся да сваіх пацыентаў.
Нягледзячы на тое, што першая спроба паступіць у Беларускі дзяржаўны медыцынскі ўніверсітэт у г. Мінску (БДМУ) не стала паспяховай, дзяўчына не адмовілася ад свайго выбару. Ужо праз год пасля заканчэння падрыхтоўчага аддзялення пры ВНУ яе мара здзейснілася – Кацярына стала студэнткай.
Вось ужо чатыры гады (спачатку ў Цімкавіцкай участковай, цяпер – у цэнтральнай раённай бальніцы) урач УЗІ-дыягностыкі, тэрапеўт Кацярына Місевіч працуе на роднай Капыльшчыне, дапамагаючы людзям справіцца з іх хваробамі.
Сяргей ЛАЗОЎСКІ
Паважаныя чытачы! У каторы раз мы працягваем знаёміць вас з творчасцю Валянціна Рабкевіча.
У Аксамітах кажуць:
Абы скварка і чарка, дак там будзе і Марка.
Без вусоў і без барады – як чорт малады.
Вольнаму – воля, а шалёнаму – поле.
Галоднай куме хлеб наўме.
Да чаго не дайду, тое ў кніжцы знайду.
Еш, пакуль не запяеш.
Жаніўся б і сёння, але дзе жонка спаць будзе?
З вялікага грому малы дождж.
Мае лапці ліповыя пераносяць твае боты валовыя.
Каму смятанку з тваражком, а каму і сыроватку з гаршком.
Лепш сто сяброў, чым сто рублёў.
Падрыхтавала Таццяна БОХАН
