Першым тлумачэнні даваў намеснік старшыні райвыканкама Леанід Бурак, які, у прыватнасці, расказаў, што дзесяць гадоў таму кацельня, якая належала сельгастэхніцы, была перададзена на баланс КУП “Капыльская ЖКГ”. Яна мае вялікае значэнне для нашага горада, паколькі забяспечвае цяплом і гарачай вадой трэцюю частку ўсяго жылога фонду. У 2010 годзе яна была ўключана ў Дзяржаўную праграму будаўніцтва кацельняў на мясцовых відах паліва, і з таго часу вяліся праектныя і будаўнічыя работы. Згодна з праграмай, яна павінна была ўвайсці ў строй у снежні бягучага года, але, як адзначыў Леанід Міхайлавіч, дзякуючы агульным намаганням усіх зацікаўленых служб, яе будаўніцтва практычна завершана (здымак 1).
Расказ дырэктара КУП “Капыльская ЖКГ” Георгія Карэева тычыўся ўсіх аспектаў гатоўнасці да новага ацяпляльнага сезона: падрыхтоўка цеплатрас, водаправодна-каналізацыйнай гаспадаркі, школьных кацельняў, якія перададзены на баланс ЖКГ, замена помпавых агрэгатаў на ўсіх кацельнях. Вялікую ролю ў новым ацяпляльным сезоне, спадзяецца кіраўнік жыллёва-камунальнай гаспадаркі, будзе адыгрываць і новая кацельня, на прынцыпах работы якой ён падрабязна спыніўся.
Уважліва выслухаўшы выступоўцаў, старшыня Мінаблвыканкама Барыс Батура адзначыў, што жыллёва-камунальным гаспадаркам вобласці неабходна накіроўваць сваю дзейнасць перш за ўсё на тое, каб скараціць свае затраты і павысіць якасць абслугоўвання насельніцтва. “Людзей больш цікавіць пытанне, - адзначыў Барыс Васільевіч, - калі яны будуць піць чыстую ваду без утрымання жалеза, а не тое, якія намаганні прыкладваюць камунальнікі для таго, каб абустроіць інжынерныя сеткі”.
Удзельнікі нарады атрымалі магчымасць непасрэдна пазнаёміцца з работай новай кацельні, са сталярнай і жалезабетоннай прадукцыяй, якую выпускае КУП “Капыльская ЖКГ”, прапановамі ДП “Ізаліткамун-прам”, УП “Белізалітсэрвіс”, ПУП “Палімерканструкцыя”, ІП “Чыстае святло плюс” (здымак 2), ТАА “Альтэрнатыва Плюс”, ІП “Грундфост” па энерга- і рэсурсазберагальных тэхналогіях і прадукцыі, што яны выпускаюць альбо прапануюць.
ЗЩ цікавасцю прысутныя пазнаёміліся з рэалізацыяй інвестыцыйнага праекта “Рэканструкцыя і тэхнічнае пераасна-шчэнне Капыльскага завода ЖБВ”, пра які расказаў генеральны дырэктар СП “Унібокс” ТАА Сяргей Русак (здымак 3). Структурным падраздзяленнем менавіта гэтай фірмы з’яўляецца СТАА “БетонБокс”, якое і абаснавалася на тэрыторыі былога завода ЖБВ. Першая стадыя інвестыцыйнага праекта, паводле слоў Сяргея Рыгоравіча, – жалезабетонныя канструкцыі для фермы па ўтрыманні буйной рагатай жывёлы (здымак 4). Дарэчы, такая ферма зараз будуецца ў ААТ “Піянер-Агра”. На перспектыву СТАА “БетонБокс” плануе займацца вырабам жалезабетонных канструкцый для жыллёвага будаўніцтва, вытворчых збудаванняў і інш. Удзельнікі выязной нарады наведалі заводскія цэхі і пазнаёміліся з ходам вытворчага працэсу.
Апошнім пунктам прыпынку стала ААТ “Ціміразеўскі”, дзе ідзе рэканструкцыя малочнатаварнай фермы “Быстрыца”. Першы намеснік старшыні райвыканкама Ірына Кісляк пазнаёміла прысутных з ходам работ у раёне па выкананні даручэння кіраўніка дзяржавы аб будаўніцтве і рэканструкцыі жывёлагадоўчых памяшканняў, набыцці сучаснага даільнага і халадзільнага абсталявання (здымак 5). Як адзначыла Ірына Мікалаеўна, сёння ўжо можна гаварыць пра тое, што на стадыі выканання больш за 25% работ знаходзяцца 12 фермаў, звыш 50% - 11 фермаў і на адной ферме (у ААТ “Капыльскае”) работы выкананы ў аб’ёме больш за 70%. Увогуле на 24 малочнатаварных фермах будзе дабаўлена 2600 пастановачных месцаў.
Старшыня Мінаблвыканкама Барыс Батура выказаў патрабаванне, каб да 1 лістапада работы па будаўніцтве і рэканструкцыі малочнатаварных фермаў у вобласці былі завершаны, неабходна скласці і графік па пастаўцы халадзільнага і малочнага абсталявання. Цікавіла яго, колькі людзей пастаянна задзейнічана на будаўніцтве, і ці справяцца яны ў тэрмін з пастаўленай задачай? Як патлумачыў старшыня Капыльскага райвыканкама Анатоль Жданеня, да двухсот пяці-дзесяці з лішнім чалавек, якія сёння працуюць на гэтых аб’ектах, дабавяцца яшчэ тры будаў-нічыя атрады (па 20 чалавек) з ліку навучэнцаў Капыльскага прафесійна-тэхнічнага каледжа.
Удзельнікі нарады прайшлі па тэрыторыі малочнатаварнай фермы, з ходам рэканструкцыі якой пазнаёміў дырэктар ААТ “Ціміразеўскі” Аляксандр Турбан. Прадоўжылася нарада пленарным пасяджэннем, якое прайшло ў раённым Цэнтры культуры з удзелам кіраўнікоў структурных падраздзяленняў Капыльскага раёна.
Маргарыта САКОВІЧ
Фота аўтара
[/caption]
В День Независимости Республики Беларусь, 3 июля, Копыль в очередной раз посетит известный белорусский певец Александр Солодуха. Немного ранее корреспондент «СП» встретился со звездой нашей эстрады.
— Александр, известно, что год 2012-й для Вас очень насыщен юбилейными датами. Вспомните некоторые из них.
— Действительно, этот год для меня яркий и насыщенный. Судите сами: четверть века на сцене, с чем связано проведение гастрольного тура по Беларуси. Также исполняется 30 лет со дня окончания мной Минского госмединститута, 20 лет песне-мегахиту «Здравствуй, чужая-милая». Этот год юбилейный для моей сестры – ей будет 50, по 25 – сыновьям-двойняшкам Александру и Антону. И, безусловно, в 2012-м исполнилось бы по 80 лет моим родителям. — Ведь поэтому концерт, который состоится в Копыле, как Вы сообщили, будет посвящен Вашей маме? — В мае прошел такой концерт, посвященный моему отцу, на его родине в г. Барановичи. А вот 3 июля он состоится на стадионе в Копыле. И это неслучайно. Как многие знают, моя мама, Елена Зеноновна, родилась в д. Вошкаты Копыльского района. И 10 лет назад, в 2002 году, когда она была еще жива, также на ФОКе прошла программа в честь ее 70-летия. А вообще последний раз вместе родители присутствовали на моем концерте к 10-летию творческой деятельности 7 марта 1997 года в концертном зале «Минск». [caption id="attachment_19671" align="aligncenter" width="336" caption="Маленький Александр с мамой"]
[/caption]
Несколько слов о моих родных. Мама закончила педучилище в Несвиже. Потом работала учительницей начальных классов, воспитательницей детского сада. Я и моя сестра Алла, которая младше меня на 3,5 года, родились под Москвой, в г. Загорске (теперь г. Сергиев Посад), когда отец там нес службу. Позже его перевели в Казахстан, затем – в Беларусь.
Когда я еду по слуцкой трассе, то, доезжая до перекрестка в Шищицах, вижу указатель с тремя дорогими моему сердцу населенными пунктами – Барановичи, Несвиж, Копыль. Как я говорил, первый город – родина отца, Копыль – мамы, а в Несвиже родители встретились. Поэтому и дал себе слово, что в их честь устрою концерт. Ведь именно в этих местах проходило мое детство, когда во время папиного отпуска мы приезжали в Белоруссию.
— А у кого из наших земляков Вы бываете сейчас?
— В Вошкатах сейчас живут мои тетя Вера и двоюродный брат Володька. Тоже двоюродные: сестра Жанна – в Скабине и брат Сергей – в Копыле. По мере возможности стараюсь их посещать.
— Александр, невозможно не коснуться и Вашего творчества. Расскажите о новой программе.
— Программа, с которой я сейчас выступаю, называется «Берега» по одноименному альбому. Он сначала вышел в Москве в компании «Квадра-диск» 11.11.11 г. в 11 час. 11 мин., а в декабре уже и в Минске. В этом году состоялись сольники с аншлагами во дворцах и на стадионах в Гродно, Минске, Солигорске, Барановичах, Бобруйске и 3 июля, как я называю, пройдет в городе-герое Копыле.
— Чего же ожидать нашим зрителям?
— Будут как уже полюбившиеся, так и новые песни, безусловно, из альбома «Берега». Со мной также выступят мои сыновья (группа «Элемент»). Во втором отделении прозвучат «золотые» хиты за 25 лет работы на сцене, а также новая песня «Не заставляйте женщин долго ждать» (из готовящегося альбома). Концерт по возможности будет сопровождаться видеорядом клипов и фото. Будут и некоторые сюрпризы… Как всегда, состоится продажа продукции, раздача автографов и фотосессия. Верю, все будет здорово! Всех приглашаю – не пожалеете!
Беседовал Сергей КОЗЕЛ
Фото Марии ШЕИНОЙ и из семейного архива А. Солодухи
В ходе заготовки кормов и уборочной кампании возникает необходимость работы высокогабаритных сельскохозяйственных машин и механизмов вблизи линий электропередач и в охранных зонах данных линий. При этом может возникнуть угроза поражения электрическим током. Чтобы избежать беды, необходимо выполнять требования техники безопасности. Подробно об этом рассказывает Николай ЛАЗОВСКИЙ, начальник Копыльской районной инспекции «Энергонадзор»:
— В организациях, работа которых связана с эксплуатацией высокогабаритных транспортных средств и механизмов, персоналу, производственная деятельность которого связана с осуществлением работ в охранных зонах воздушных линий электропередач, необходимо пройти обучение безопасным методам работы и дополнительные инструктажи.
В целях предупреждения несчастных случаев рекомендуется по возможности все работы в охранных зонах линий электропередач проводить в утренние или вечерние часы. Движение работающей техники должно осуществляться преимущественно перпендикулярно линии электропередач.
Воздушная линия электропередачи имеет охранную зону в виде земельного участка и воздушного пространства. По ней запрещается проезд машинам и механизмам, имеющим общую высоту с грузом или без груза от поверхности земли (дороги) свыше 4,5 м. Здесь нельзя складировать корма, солому и другие материалы, а также производить заправку техники ГСМ. Обслуживающему персоналу запрещено находиться вне кабины машины в охранной зоне.
Имеют место случаи повреждения работающей техникой опор линий электропередач и, как следствие, обрыва проводов. Всем надо твердо знать, что оборванный, лежащий на земле провод линии электропередач несет значительную опасность для окружающих, так как он вполне может быть под напряжением. Проходя мимо упавшего провода, человек может попасть под так называемое «шаговое напряжение». Чем шире шаг, тем больше разность потенциалов между двумя точками опоры и тем больше вероятность поражения. Опасная зона вокруг упавшего провода в зависимости от напряжения составляет до 20 и более метров.
Подготовила Маргарита САКОВИЧ
З нагоды 70-годдзя Мікалая Міхайлавіча ў Капыльскім раённым краязнаўчым музеі была разгорнута выстава яго твораў. За якую б тэму ні браўся майстар, усё ў яго атрымліваецца таленавіта і прыгожа: ці то пейзаж, ці то партрэт, ці што-небудзь яшчэ. Але ўсе яго карціны вылучаюцца сваёй непаўторнасцю, захапленнем, любоўю да роднага краю, філасофскім сэнсам. Як адзначалі падчас прэзентацыі калегі і сябры мастака, тэмы для творчасці ён чэрпае ў коле сям’і, у сяброўскім акружэнні, падчас заняткаў любімай справай – рыбалкай і падчас вандровак па родных мясцінах. Вельмі шмат карцін ён прысвячае гораду і раёну.
А пачынаў маляваць хлопчык з в. Кандратавічы ў дзяцінстве. Вельмі захапляўся карцінамі знакамітых савецкіх мастакоў, таму і самому хацелася стварыць нешта падобнае. І атрымлівалася… Падчас вучобы ў школе афармляў насценгазету, таксама любіў шмат чытаць. На першых карцінах з’явіліся краявіды пятрылаўскага лесу, іншых блізкіх сэрцу мясцін. Няпростым быў шлях да мастацкага вучылішча, але паступіў і закончыў яго, потым працаваў мастаком-афарміцелем, настаўнікам малявання. Як педагогу, яму ўдалося прывіць любоў да прыгожага многім сваім выхаванцам, якія прадаўжаюць справу майстра. Менавіта ад іх, іх бацькоў, калег па СШ №2 г. Капыля, сяброў і супрацоўнікаў музея ў адрас мастака-юбіляра гучалі цёплыя віншаванні і шчырыя пажаданні падчас прэзентацыі. Адно з самых асноўных – плённай творчасці яшчэ на доўгія гады.
Сяргей КОЗЕЛ
Фота аўтара
[/caption]
— З высокаматываванымі дзецьмі ў нас працавалі настаўнікі-прадметнікі, якія на працягу года дасягнулі пэўных вынікаў па падрыхтоўцы да алімпіяд, — адзначыла начальнік лагера Валянціна Балажынская. — У першай палове дня выхаванцы наведвалі заняткі па прадметах, якія яны вывучалі на паглыбленым узроўні, а ў другой – праводзіліся шматлікія выхаваўчыя мерапрыемствы.
За змену адпачылі 70 школьнікаў раёна ва ўзросце ад 13 да 16 гадоў. Усе яны яркія, цікавыя, творчыя асобы. Пераканацца ў гэтым можна было пасля сустрэчы з некаторымі з іх.
Напрыклад, у лагеры прайшла вучэбна-прававая гульня “Выбары прэзідэнта”. З двух кандыдатаў на пост перамогу атрымала Кацярына Санковіч, апярэдзіўшы Васіля Макарчука. Быў абраны і “савет міністраў”. Пра сваё жыццё яны расказалі самі:
Кацярына САНКОВІЧ:
—У “Эрудыце” я ўжо не ўпершыню. Сёлета мне пашчасціла стаць “прэзідэнтам” лагера. Падчас выбараў у нас усё было амаль па-сапраўднаму: і перадвыбарная праграма, і збор подпісаў, і групы падтрымкі, і галасаванне. З дапамогай гульні мы атрымалі шмат прававых ведаў.
Дар’я МАЛІНОЎСКАЯ:
—У лагеры я “міністр адукацыі”. Мне спадабаліся заняткі па прадметах, што ўзбагаціла назапашаны раней багаж і не дазволіла забыцца школьную праграму. Я з задавальненнем вывучала англійскую мову. Мы атрымалі змястоўны і цікавы матэрыял.
Аксана БЕЛЬСКАЯ, “міністр спорту і турызму”:
—У нас таксама праходзіла шмат спартыўных мерапрыемстваў. Адбылася спартакіяда, чэмпіянат па баскетболе, шахматна-шашачны турнір, малыя алімпійскія гульні. Мы наведалі цэнтр экалагічнага турызму ў Станькаве Дзяржынскага раёна.
Ілона ЛУК’ЯНЧЫК, “міністр культуры”:
—У лагеры працавалі пяць гурткоў. Усе яны праходзілі ў форме майстар-класаў. Ужо за адзін-два заняткі можна было асвоіць канкрэтную тэхніку і паказаць свае ўменні. А яшчэ ў нас праводзілася шмат конкурсаў, спаборніцтваў і, вядома ж, канцэртаў, якія для мяне асабліва адметныя, бо вельмі люблю спяваць.
Аляксандра ЛІС, “прэм’ер—міністр”:
—Я курыравала выпуск інфармацыйнага стэнда. У нашым лагеры весела і здорава. Мы — каманда аднадумцаў, мы — адна вялікая сям’я. Развітвацца з сябрамі і выхавальнікамі было крыху сумна. Хачу запрасіць жадаючых адпачыць тут на наступны год.
Сяргей КОЗЕЛ
