Так, у адносінах да 2017 года за мінулы год Капыльскім РБУ на 117,5% дасягнуты рост аб'ёму будаўніча-мантажных работ, на 126,5% — прадукцыйнасці працы. І гэта ўсё дзякуючы 142 прафесіяналам сваёй справы — у кожнага багаты вопыт і грунтоўныя веды за плячыма. Як пацвярджэнне таму выказванне: «Кадры вырашаюць усё!»
На рахунку зладжанага працавітага калектыву нямала будаўнічых аб'ектаў. У планах на бягучы год: работы на новай вытворчасці — цэха па афарбоўцы шчэбню, здача двух 16-кватэрных дамоў па вул. 50 год БССР, узвядзенне 16-кватэрнага дома па вул. Партызанскай, прадаўжэнне будаўніцтва жывёлагадоўчых аб'ектаў у аграгарадках Старыца і Н. Доктаравічы, мантажу сянажна-сіласных траншэй. 
У бальніцы, работу якой узначальвае ўрач-тэрапеўт Вераніка Тароцька, аказваюць тэрапеўтычную дапамогу. Размешчаны стацыянар на 21 ложак, з якіх 4 — медыка-сацыяльнага догляду, 6 — дзённага стацыянара і 11 — тэрапеўтычныя. Магутнасць бальніцы — 30 наведванняў у змену, але ў перыяды росту вострых рэспіраторных захворванняў узрастае да 50-60 чалавек. Не апошнюю ролю ў лячэнні хвароб іграе іх папярэджанне, таму ў бальніцы праводзяць вялікую прафілактычную работу: супрацоўнікі выязджаюць у арганізацыі, дзе чытаюць лекцыі, раздаюць інфармацыйныя буклеты. Гутараць з жыхарамі пра тое, як правільна прымаць лекавыя сродкі, калі наведваць дактароў. 
Среди сельскохозяйственных предприятий по валовому производству молока — ОАО «Преснаки» (директор В.В. Платун), наивысшее валовое производство молока — 119,4% к уровню 2017 года.
Среди молочнотоварных ферм:
МТФ «Андросовщина» ОАО «Старица-Агро» (управляющий С.И. Червяковский), удой от коровы 6752 кг (+1340 кг к 2017 году);
МТФ «Рымаши» ПУП «ПИК-Лесное» (управляющий Т.В. Горностай), удой от коровы 6276 кг (+2297 кг к 2017 году);
МТФ «Котельники» ОАО «Душево» (управляющий С.Н. Веренич), удой от коровы 5274 кг (+720 кг к 2017 году).
Среди операторов машинного доения:
Червяковская Оксана Федоровна (ОАО «Старица-Агро»), удой от коровы 10092 кг (+589 кг к 2017 году);
Гущеня Елена Александровна (ОАО «Старица-Агро»), удой от коровы 9691 кг (+627 кг к 2017 году);
Чумакова Анжела Брониславовна (ОАО «Пионер-Агро»), удой от коровы 6924 кг (+16 кг к 2017 году).
Среди звеньев операторов машинного доения — Оксана Ивановна Котова, Татьяна Витальевна Матвеева, Анна Михайловна Кухаренко (ОАО «Семежево»), удой от коровы 5838 кг (+465 кг к 2017 году).
Среди животноводов — звено в составе Виталия Николаевича Неронского, Владимира Александровича Насевича (ОАО «Пионер-Агро»), удой от коровы 6445 кг.
Среди техников-осеменаторов — Наталья Александровна Вишневская (ОАО «Тимирязевский), выход телят на 100 коров — 91 голова (+19 голов к 2017 году).
Среди трактористов-машинистов по приготовлению и раздаче кормосмеси — Александр Александрович Пархомчик (СХФ «Рудное» ОАО «Копыльский райагросервис»).
Среди сельскохозяйственных предприятий по доращиванию молодняка крупного рогатого скота — ОАО «Старица-Агро» (директор В.А. Рудаковский), наивысший валовой привес 772 грамма (+10 граммов к уровню 2017 года).
Среди ферм по производству говядины —товарная ферма «Куцевщина» филиала «Великая Раевка» ОАО «Криница» (управляющий Г.В. Макаренко), среднесуточный привес 713 граммов (+8 граммов к 2017 году).
Среди операторов по выращиванию молодняка КРС до 3-месячного возраста — Валентина Борисовна Синкевичюс (ЗАО «Жилихово»), среднесуточный привес 886 граммов (+27 граммов к 2017 году).
Среди операторов по выращиванию молодняка КРС старше 3-месячного возраста — Наталья Михайловна Насевич, Сергей Александрович Насевич (ОАО «Прогресс 2010»), среднесуточный привес 1067 граммов (+159 граммов к 2017 году).
Среди операторов комплекса по выращиванию молодняка КРС до 6-месячного возраста — Людмила Ростиславовна Шумченя (ОАО «Старица-Агро»), среднесуточный привес 1097 граммов (+137 граммов к 2017 году).
Все победители награждены Дипломами Копыльского районного исполнительного комитета и денежными премиями. 
Яна адзіная ў раёне пераадолела лічбу ў 10 000 кг і дабавіла да паказчыка папярэдняга года 589 кг.
— У чым жа сакрэт такога поспеху? — пытаемся ў жанчыны.
— Ды ніякага асаблівага сакрэту я не бачу, — чуем у адказ. — Проста трэба добрасумленна працаваць, адказна ставіцца да выканання сваіх абавязкаў. Вядома ж, жывёла патрабуе належнага догляду і кармлення. Без гэтага таксама годных паказчыкаў не дасягнеш. І матэрыяльнае, і маральнае стымуляванне таксама неабходна. А наконт гэтага ў нас поўны парадак.
У калектыве фермы Аксана Фёдараўна працуе пяты год, да гэтага гадоў пятнаццаць аддала справе сацыяльнага работніка. Вельмі задаволена працай сваіх калег, яны мала ў чым адстаюць ад лідара, таму і ферма, якую ўзначальвае яе муж Сяргей Чарвякоўскі, з’яўляецца адной з лепшых у раёне па вытворчасці малака. 
Мядельский район образован в 1940 году, с 1960-го находится в составе Минской области. Более половины территории относится к природоохранному учреждению «Национальный парк «Нарочанский». Численность населения составляет около 25 тысяч человек.
Древний Мядель возник рядом с одноименным озером в начале ХI века как пограничное укрепление Полоцкого княжества. Его название происходит от литовского medinis, что означает лесной, деревянный. Несмотря на то, что в середине ХV века после нескольких эпидемий чумы и холеры жители поселения переместились на северный берег озера Мястро, название городка осталось прежним. В 1762 году Мядель получил Магдебургское право, потом в результате второго (1793) и третьего (1795) разделов Речи Посполитой этот озерный край был присоединен к Российской империи.
Праздник в Будславе
Ежегодно в начале июля в бывшем монастыре бернардинцев в Будславе отмечается престольный праздник Будславской иконы Божьей Матери, заступницы католиков Беларуси. В это время вот уже четыре столетия сюда приходят тысячи пилигримов из многих стран. Сегодня комплекс носит наименование Белорусского Национального Санктуария. Главная святыня храма — Будславская икона Божьей Матери, коронованная папскими коронами.
Озеро Нарочь
За отдыхом — на озеро Нарочь. За свои размеры (почти 80 кв. км) озеро получило название «Белорусское море». Водоем образовался из-за таяния ледника несколько тысячелетий назад: на затопленной территории со временем началось понижение уровня воды, в результате чего и образовалась Нарочанская группа озер.
Сад природы
Дендрологический сад имени ГПУ «Национальный парк «Нарочанский» создан в 2002 году для сохранения природных богатств, собрания коллекционного фонда растений, не произрастающих в естественных условиях Беларуси. Площадь дендросада — 16 га, находится он между озерами Нарочь и Мястро.
Вся его территория разделена на пять ботанико-географических зон (различных материков) — на каждом участке представлены растения, характерные для флоры данного региона. Коллекционный фонд насчитывает около 400 пород различных растений: хвойные и лиственные породы, плодово-ягодные деревья и кустарники, декоративные и лекарственные растения, пряно-ароматические травы. Все это предлагается вниманию экскурсантов в виде прогулки по специально обустроенным тропинкам. На территории дендросада находится интересный экскурсионный объект — Музей леса. Экспозиция музея состоит из шести блоков, которые посвящены основным лесообразующим породам Беларуси.
Зубренок
Среди удивительных озер и чудесных лесов расположена уникальная страна детства — Национальный детский образовательно-оздоровительный центр «Зубренок». Вот уже многие годы радует он юных жителей своей теплотой и нежностью, дарит им радостные встречи, незабываемые впечатления, хорошее настроение и дружеские отношения.
«Панскі маёнтак», аг. Нарочь
Хозяева сохранили каменные стены панской постройки и даже кусочек изначальной кровли.
В агроусадьбе «Панскі маёнтак» — причудливые скульптуры и водопад, музей старины, где можно увидеть вещи, которым более 100 лет. Агроусадьба утопает в цветах, зелени и радует своих гостей.
Сюда приезжают на отдых не только белорусы, но и россияне, литовцы, латыши.
Мядельская кальвария
Четыре раза в год прихожане римско-католического прихода Матери Божьей Шкаплерной в г. Мяделе (костел построен в 1754 году в стиле барокко) совершают Крестный ход на Мядельскую кальварию — историческое место поклонения католических верующих, задумана и построена по образу Крестовой дороги в Иерусалиме. В 1772 году Мядельская кальвария состояла из 21 каплицы и восьми арок. Общая протяженность Крестовой дороги — 2 км. В сентябре 2014 года состоялось торжественное открытие Мядельской кальварии. До нашего времени сохранились остатки 18 сооружений. В настоящее время восстановлено 14 каплиц. Крестовая дорога начинается с входной арки и заканчивается на горе трех Крестов. Находится на выезде из г. Мяделя по автодороге Р-27.
Подготовила Мария ШЕИНА. Фото автора 
А нарадзіўся ён у невялікай вёсачцы, якая знаходзіцца на тэрыторыі Белавежскай пушчы. Усё дзяцінства і школьныя гады праходзілі побач ці непасрэдна ў лесе. Бацька Валодзі працаваў у лесе і сына прыцягваў да гэтай справы. Вось чаму, скончыўшы школу, ён пайшоў у лясніцтва і працаваў на лесапавале. Пасля службы ў арміі юнак скончыў Шацкі лясны тэхнікум, а затым і Беларускі тэхналагічны інстытут.
Прайшоўшы ўсе прыступкі лясной іерархіі, Уладзімір Уладзіміравіч зразумеў, што акрамя ведаў лясной справы яшчэ неабходны велізарная працавітасць і павага да людзей працы. У маі 2005 года У.У. Васілько прызначаны галоўным ляснічым ДВЛГУ «Капыльскі вопытны лясгас».
Ён добры сем’янін, бацька траіх дзяцей, у якіх выхаваў беражлівае стаўленне і любоў да лесу. 
«Нават у думках ніколі не бачыў сябе гарадскім жыхаром, — дзеліцца Аляксандр Валянцінавіч. — Я чалавек вясковы. Тут мае карані. Я да вёскі прырос!»
Якія толькі трактары не давялося асвойваць былому выпускніку Капыльскага СПТВ-156. Праўда, праца на такой тэхніцы для яго была не зусім у навіну. Бацька Аляксандра прысвяціў 44 гады свайго жыцця механізацыі, шмат чаму навучыў і сына. Дарэчы, менавіта ён дапамагаў Сашу сабраць з дзвюх старэнькіх «Ніў» адну перад пачаткам першай для яго ўборачнай кампаніі.
Пасля былі працоўныя перамогі і дасягненні. У ліку самых памятных — трэцяе месца ў абласным спаборніцтве.
Амаль усе пасяўныя і ўборачныя работы праходзяць у гаспадарцы з удзелам Гарашчэні. І ўсюды працуе шчыра і самааддана. 
У Капыльскі камбінат бытавога абслугоўвання яна прыйшла адразу пасля заканчэння Слуцкага прафесіянальна-тэхнічнага вучылішча № 209 у далёкім ужо 1987 годзе.
— Цырульнік — гэта прафесія, дзе нельга дасягнуць нейкай вышыні, — упэўнена Марына Уладзіміраўна. — Пастаянна з’яўляюцца новыя вяршыні, новыя тэндэнцыі, новыя тэхнікі, а таму ў прафесіі можна расці вечна.
Імкненне спецыяліста да пастаяннага самаўдасканалення дапамагло заваяваць аўтарытэт не толькі сярод калег, але і наведвальнікаў цырульні. Хаця работу цырульніка лёгкай не назавеш. Увесь дзень на нагах, пастаянна заняты рукі — а гэта значная фізічная нагрузка. Таму вельмі дарагія тыя імгненні, калі ёсць магчымасць правесці вольны час з блізкімі людзьмі, унукам Савушкам.
Марына Уладзіміраўна добрая гаспадыня, клапатлівая, любячая дачка, жонка, маці, бабуля. Ёй уласціва нейкая асаблівая далікатнасць, цеплыня ў адносінах да людзей і адначасова ўпэўненасць у сваіх сілах. А гэта заўсёды цэніцца. 
Звыш 22 гадоў яна ўжо на гэтай пасадзе. Добра ведаюць яе жыхары 30 населеных пунктаў, размешчаных на тэрыторыі сельсавета. Па словах Алены Мечыславаўны, агульная мова знойдзена з кіраўнікамі і працаўнікамі больш чым трыццаці прадпрыемстваў, арганізацый і ўстаноў сельсавета. Яны ўсе прымаюць актыўны ўдзел у грамадскім жыцці.
Прыярытэтным напрамкам на працягу 2018 года заставалася работа па добраўпарадкаванні тэрыторый і навядзенні парадку на зямлі. Надавалася вялікая ўвага расчыстцы пустуючых участкаў у Савічах (сёлета яны таксама прыбіраюцца ў Навасёлках), прывядзенню грамадзянскіх могілак у парадак (асабліва ў Кукавічах і В. Раёўцы), спілоўванню аварыйных дрэў, зносу непрыгодных агароджаў. Ствараліся месцы адпачынку ў Вялікай Раёўцы, Рудным, Цімкавічах. Актыўны ўдзел у праводзімых работах прымалі мясцовыя жыхары, работнікі сельвыканкама, сельгаспрадпрыемстваў, дэпутаты сельскага Савета дэпутатаў, а таксама старэйшыны населеных пунктаў. 
Сярод іх — Дыплом І ступені яе вучаніцы Веры Васілеўскай на трэцім этапе алімпіяды па вучэбных прадметах і нават удзел дзяўчыны ў алімпіядзе школьнікаў Саюзнай дзяржавы «Расія і Беларусь: гістарычная і духоўная супольнасць» па рускай мове і літаратуры, якая праходзіла ў Новасібірску.
Святлана Леанідаўна мае свой стыль работы. Настаўніца не застаецца ўбаку ад творчай і грамадскай дзейнасці: заўсёды прымае актыўны ўдзел у жыцці школы, разам з вучнямі рыхтуе навуковае даследаванне. Акрамя выкладання рускай мовы і літаратуры, Святлана Леанідаўна — класны кіраўнік у 11 класе. Таму яна ў адказе не толькі за веды юнакоў і дзяўчат, але і за іх выхаванне.
Аднак да падобных іспытаў настаўніца гатова, бо прафесію педагога выбрала асэнсавана і да мэты вучыць ішла ўпэўнена і мэтанакіравана. 
Ён прадаўжае хлебаробскую дынастыю Дарашэвічаў: яго бацька працаваў механізатарам, брат займаецца гэтай справай зараз.
Без Віктара Міхайлавіча, можна сказаць, не абыходзіцца ў гаспадарцы ніводзін від работ. Ён рыхтуе глебу, уносіць угнаенні, займаецца пасадкай і доглядам бульбы, летам садзіцца за штурвал збожжаўборачнага камбайна, а вось зімой чысціць дарогі ад снегу і нарыхтоўвае дровы для гаспадаркі. 
