Каб быць на прафесійнай вышыні, Віталь Лукша наведваў самыя сучасныя курсы, сярод якіх «Дэмаграфічныя і сацыяльна значныя захворванні органаў стрававання», «Хуткая медыцынская дапамога», «Ультрагукавая доплераўская дыягностыка захворванняў сасудаў галаўнога мозгу інтра- і экстракраніяльнага ўзроўню» і іншыя. Ён адным з першых прайшоў перападрыхтоўку як урач-эндаскапіст і ўрач агульнай практыкі.
Настойлівы ў дасягненні пастаўленых мэт, дысцыплінаваны, ініцыятыўны, з калегамі па працы ветлівы і тактоўны — так характарызуюць Лукшу самі медработнікі.
За тыя вынікі, якіх дасягнуў, Віталь Станіслававіч удзячны перш за ўсё сваім настаўнікам: педагогу Лясноўскай СШ Н.К. Караленка, загадчыцы тэрапеўтычнага аддзялення Капыльскай ЦРБ А.П. Мінчэні і былому ўрачу-неўролагу Г.П. Раку. 
У сельгаспрадпрыемстве жанчына працуе поруч з мужам Сяргеем. На ўвесь цялятнік, дзе ўтрымліваецца больш за сотню галоў, — усяго дзве пары руплівых рук.
Наталля Міхайлаўна прыйшла сюды два гады таму, да гэтага працавала раздатчыкам абедаў. Спачатку і плакала, і перажывала, і пакідаць думала новы занятак — такім цяжкім ён здаваўся. Пасадзейнічаў у адаптацыі муж. Ён прыходзіў на выручку пасля выканання сваіх прафесійных абавязкаў, а праз некаторы час па рашэнні дырэктара яго таксама перавялі працаваць у цялятнік. Зараз уся цяжкая работа, дзе патрабуецца мужчынская сіла, на ім. Наталля ж больш займаецца цяляткамі: гаворыць, яны, як бездапаможныя дзеці, — маюць патрэбу і ў доглядзе, і ў цеплыні, і ў ласцы.
— Каб вады не было ці ежы ў жывёлы — не здараецца ў нас такога. На сябе можам рукой махнуць, калі часу не хапае, але не на іх, — з пяшчотай у голасе гаворыць жанчына.
А адсюль — выдатныя паказчыкі, прывагі, добрае стаўленне ды давер з боку кіраўніцтва і нават прызнанне лепшай па прафесіі з занясеннем на раённую Дошку гонару. 
Аўтобус МАЗ-256100, на якім працуе вадзіцель-прафесіянал, пастаянна ва ўзорным парадку — Іван Васільевіч шануе машыну як сваю. Адзначае, што з забеспячэннем запчасткамі праблем няма і кіраўніцтва прадпрыемства заўсёды своечасова рэагуе на просьбы і ідзе насустрач. Немалаважнымі застаюцца і адносіны з кліентамі — пасажырамі розных маршрутаў (а гэта і прыгарадныя, і міжгароднія). Іван Васільевіч з імі заўсёды ветлівы і ўважлівы.
— У каго ёсць жаданне, той заўсёды будзе працаваць, — адкрывае простую формулу поспеху Іван Васільевіч. — Работу патрэбна любіць, адносіцца да яе з душой. 
І хаця далей было навучанне ў Акадэміі Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь, Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь, першая ВНУ дала трывалыя веды па псіхалогіі і педагогіцы, што дапамагло знаходзіць кантакт з людзьмі.
Пачынаў Юрый Анатольевіч сваю службу ў Капыльскім РАУС сяржантам. Быў участковым інспектарам міліцыі, участковым інспектарам і начальнікам інспекцыі па справах непаўналетніх, з 2011 года прызначаны на пасаду намесніка начальніка аддзела аховы правапарадку і прафілактыкі, з якой паспяхова спраўляецца.
— У асноўным нашаму аддзелу неабходна рэагаваць на заявы грамадзян, сачыць за выкананнем матэрыялаў, эфектыўнасцю прыняцця рашэнняў участковымі інспектарамі міліцыі, — расказвае Юрый Анатольевіч. — Шмат увагі надаём забеспячэнню аховы правапарадку, асабліва падчас масавых мерапрыемстваў, працуем па прафілактыцы сямейнага недабрабыту, з праблемнымі катэгорыямі грамадзян. Цесную сувязь трымаем з сельвыканкамамі, саветамі пунктаў аховы правапарадку. 
Вынікам паспяховай дзейнасці становіцца тая шматлікая смаката, якая з’яўляецца ў магазінах. То духмяныя булачкі з рознымі начынкамі, то казінакі, то арыгінальныя каўбасныя вырабы. І ўся прадукцыя кааппрама адрозніваецца натуральнасцю інгрэдыентаў і высокай якасцю. Таму яна запатрабавана не толькі ў гандлёвых кропках Капыльшчыны, але і за яе межамі.
Пачынала Тамара Абрамовіч 19 гадоў таму простым кандытарам, потым працавала тэхнолагам. Як кажуць, прайшла ўсе прыступкі кар’ернай лесвіцы, таму работу на кожным этапе ведае дасканала. Гэта дазваляе кантраляваць увесь вытворчы працэс і, калі трэба, уносіць карэктывы. 
Умовы ўтрымання жывёлы і працы лю-дзей тут знаходзяцца на высокім узроўні. Шмат увагі ўдзяляецца якасці малака. Кіраўніцтва і работнікі сельгас-прадпрыемства добра разумеюць: чым вышэйшы гатунак, тым вышэйшая цана продажу. — Садзейнічаюць нашай паспяховай працы па нарошчванні вытворчасці малака, — адзначае брыгадзір вытворчай брыгады ў жывёлагадоўлі № 1 Надзея Вержыкоўская, — трывалая кармавая база, удасканаленне селекцыйнай работы, дакладнае выкананне тэхналогіі вытворчасці прадукцыі. Круглы год грамадскі статак забяспечаны якаснымі і збалансаванымі кармамі.
Сярод пералічаных аспектаў адным з важных з’яўляюцца кадры. Кожны на сваім рабочым месцы — ад спецыяліста да жывёлавода — з адказнасцю выконвае сваю задачу. Па словах Надзеі Уладзіміраўны, даручаная справа заўсёды будзе выканана, калі за яе возьмуцца Наталля Балакір, Святлана Юрчанка, Яўген Мяцельскі, Міхаіл Шыдлоўскі, Аляксей Юрчанка і іншыя. 
Яго заўсёды вызначае вялікая адказнасць да выканання даручанай справы, імкненне арганізаваць работу сваіх падначаленых так, каб не ўзнікала ніякіх праблемных сітуацый. Нездарма ААТ «Семежава» з года ў год знаходзіцца ў ліку лідараў агляду-конкурсу сярод мехдвароў сельгаспрадпрыемстваў Капыльшчыны.
Добраўпарадкаванне тэрыторыі, стан майстэрняў, гаражоў, навесаў, пляцовак для захоўвання сельгастэхнікі, вытворча-бытавых памяшканняў у ААТ «Семежава» — усе гэтыя крытэрыі ацэнкі ў многім дзякуючы намаганням Міхаіла Мінца атрымліваюць толькі высокую адзнаку.
Міхаіл Іванавіч нарадзіўся ў Семежаве, скончыў мясцовую школу і паступіў у Мар’інагорскі саўгас-тэхнікум, дыпламаваным спецыялістам вярнуўся ў родную гаспадарку. Затым была вучоба ў Беларускай дзяржаўнай сельскагаспадарчай акадэміі, якая ўмацавала яго прафесіяналізм. 
У будаўнічай арганізацыі Сяргей Сяргеевіч працуе побач з бацькам і дзядзькам. Таму дысцыплінаванасць і адказнасць абумоўлены, да таго ж, і жаданнем не сапсаваць добрую рэпутацыю прадстаўнікоў старэйшага пакалення. Дарэчы, будаўнічая дынастыя Коўчураў магла б і не ўтварыцца, бо пасля школы цяперашні машыніст збіраўся звязаць жыццё з іншым заняткам. Аднак спроба знайсці сябе ў асвоенай падчас навучання ў каледжы прафесіі электрыка не мела поспеху. Малады чалавек рызыкнуў і перавучыўся, бо да гэтага часу ўмацаваўся ў жаданні кіраваць магутнай тэхнікай. І ні разу за пяць гадоў працы машыністам аўтакрана не пашкадаваў, што прыняў такое рашэнне: цяперашняя праца прыйшлася па душы і прыносіць задавальненне. 
— Удзельнічаць у раённым спаборніцтве нам дазволілі высокія вынікі ў адукацыйным працэсе, — дзеліцца дырэктар установы Ірына Абас. — Нашы гімназісты — удзельнікі і пераможцы разнастайных раённых, абласных, рэспубліканскіх і нават міжнародных навукова-практычных канферэнцый, алімпіяд па вучэбных прадметах і конкурсаў. І ў гэтым несумненная заслуга ўсяго калектыву педагогаў, адміністрацыі, навучэнцаў і іх бацькоў. 
Праведзена 14 яго пасяджэнняў, падчас іх разгледжана 139 спраў на асоб, якія схільны да здзяйснення супрацьпраўных дзеянняў і вядуць асацыяльны лад жыцця. Праведзена абследаванне назіральнай камісіяй 841 домаўладання па пытаннях пажарнай бяспекі. Акрамя таго вывучаўся стан парадку на зямлі, дарог, асвятлення населеных пунктаў і сельгасаб’ектаў, арганізацыя адпачынку моладзі і г.д.
Дзякуючы рабоце, якая праводзіцца саветам грамадскага пункта аховы правапарадку, у 2018 годзе звярнуліся да ўрача-нарколага для кансультацый і лячэння 8 чалавек, 2 накіраваны ў лячэбна-працоўныя прафілакторыі. За мінулы год на тэрыторыі сельсавета здзейснена 10 злачынстваў (за 2017 г. — 16). 
