Мария ШЕИНА
НА СНИМКЕ: водитель Николай Дубовик и механизатор Николай Тарасевич на севе овса.
Фото автора
На свяце з нагоды чарговай гадавіны абароннага таварыства на стадыёне ў в. Баравая пабывалі школьнікі з Бучацінскай і Каменскай сярэдніх школ (усяго каля 60 чалавек).
Стадыён «Зара» сустракаў наведвальнікаў гасцінна. Прыцягвалі ўвагу выставы аўтамабільнай тэхнікі, спецыяльных аўтамабіляў, матацыклаў, квадрацыклаў, картынгаў, узнагарод, заваяваных на спаборніцтвах розных узроўняў.
Яшчэ да адкрыцця свята нашы вучні сустрэліся са старшынёй Цэнтральнага Савета ДТСААФ генерал-маёрам А. Я. Сцепуком, які расказаў аб праграме свята, адказаў на пытанні школьнікаў.
І вось над стадыёнам з’явіліся верталёты Цэнтральнага аэраклуба ДТСААФ са сцягам Рэспублікі Беларусь. Нават мароз, які трымаўся ў гэты дзень, не змог запалохаць сапраўдных аматараў спорту, гледачоў, удзельнікаў.
Гонкі на матацыклах і квадрацыклах, а затым спаборніцтвы аўтамабілістаў захаплялі ўсіх прысутных. Сапраўды, у гэты дзень на стадыёне лёд гарачы быў.
У перапынках паміж заездамі праводзіліся спаборніцтвы па падняцці гіры, а таксама было арганізавана выступленне ансамбля ДТСААФ «Родны кут». Усё гэта стварала святочны настрой.
А свята для вучняў Каменскай і Бучацінскай СШ працягвалася. Наступны прыпынак – Цэнтральны аэраклуб ДТСААФ імя двойчы Героя Савецкага Саюза С.І. Грыцаўца. Там размясціўся адзіны ў Беларусі Музей авіяцыйнай тэхнікі пад адкрытым небам, дзе знаходзіцца каля 30 вінтакрылых машын. Кожны з удзельнікаў паездкі змог пазнаёміцца з авіяцыйнай тэхнікай, сфатаграфавацца на памяць.
Агляд авіяцыйнай тэхнікі завяршыўся, а ў галаве луналі думкі, можа, з цягам часу хто-небузь з прызыўнікоў Бучацінскай ці Каменскай школ будуць пакараць неба, закончыўшы авіяцыйны факультэт Беларускай ваеннай акадэміі. І можа, сённяшняя паездка стане адпраўной кропкай пры выбары прафесіі.
Сяргей ПРЫЛЕПКА,
старшыня пярвічнай
арганізацыйнай структуры ДТСААФ Бучацінскай СШ
Аляксандр КАСІНСКІ,
старшыня Капыльскай РАС ДТСААФ
Гэтыя спаборніцтвы па традыцыі закрываюць сезон зімовых відаў спорту. І таму не дзіўна, што больш за 100 юных спартсменаў прынялі ўдзел у лыжных гонках. У сваіх узроставых групах пераможцамі сталі Карына Малевіч, Антон Леус, Вікторыя Адзінец, Павел Жгун, Хрысціна Васілеўская, Павел Паплаўскі, Наталля Ібель, Раман Халяўскі, Ірына Паўлюшчык і Яўген Сцяпура. Мацнейшыя спартсмены атрымалі заслужаныя граматы і памятныя прызы ад арганізатараў першынства.
Сяргей ЛАЗОЎСКІ
Ва ўзроставай групе да 14 гадоў Марыя Корбут і Аляксей Пышко занялі першае месца, Настасся Корбут была другой. Яны будуць абараняць гонар Міншчыны на рэспубліканскіх спаборніцтвах.
Маргарыта САКОВІЧ
В Положении, утвержденном Указом Президента РБ №368 от 2 июня 2006 года, отмечается, что в первую очередь подлежат газификации те дома, которые расположены вдоль действующих личных распределительных газопроводов, но такие случаи единичны. В основном граждане создают кооперативы, так проще решить организационные и финансовые вопросы.
Жители населенных пунктов, где проживает менее двадцати тысяч человек, оплачивают лишь 30% затрат, остальное, согласно Указу Президента РБ №604 от 10 ноября 2008 года, выделяется из средств республиканского бюджета, передаваемых в бюджеты областей. Кооперативы, по мере регистрации в районном исполнительном комитете, включаются в очередь на газификацию. Преимущество у тех потребителей, кто подготовил все необходимые документы (отвод земли, техпаспорт и т. д.) Даже если кооператив зарегистрирован в райисполкоме первым, но проектно-сметная документация своевременно не оформлена, строительство не будет начато.
Возможно, придется подождать государственных субсидий, если выделенных средств в этом году не хватит. Указанные средства в первую очередь выделяются кооперативам, у которых имеется проектно-сметная документация на строительство, а члены кооператива готовы обеспечить финансирование своей части (30%) стоимости строительно-монтажных работ.
Заказчиком по проектированию и строительству уличных распределительных газопроводов с газопроводами-вводами для газификации эксплуатируемого жилищного фонда в Копыльском районе выступает газоснабжающая организация МНУ «Солигорскмежрайгаз».
При подключении новых потребителей природного газа к объектам газораспределительной системы, построенным с привлечением средств граждан в соответствии с вышеуказанным Положением, возможно частичное возмещение средств гражданам, осуществлявшим строительство данного газопровода.
Проектирование и строительство внутридомовых газопроводов производится Копыльским цехом природного и сжиженного газа по заявлениям граждан. Срок выполнения газификации жилого дома при наличии газопровода (ввода) — 30 дней.
Юрий СЕРГЕЕВ,
начальник Копыльского цеха природного и сжиженного газа
Память – это чувство присуще каждому человеку. У жителей деревни Тимковичи оно особенное. Оно густо настоено на славных традициях людей этого уголка белорусской земли. В годы войны только в Тимковичах погибли 990 человек. Герои Советского Союза – уроженцы Копыльщины – В. А. Наржимский, И. И. Козловский и А. А. Нечаев – выпускники Тимковичской школы. Хорошо знают в Тимковичах Софию Адамовну Кунцевич – лейтенанта медицинской службы, которая в годы войны спасла не одну человеческую жизнь. Имя легендарного защитника Брестской крепости, Героя Советского Союза Андрея Кижеватова тоже связано с Тимковичами: в 1939 году он служил в 17-м Тимковичском пограничном отряде, отсюда отряд ушел защищать Брестскую крепость.
Это люди, которых мы все помним и знаем. Но даже в наши дни есть еще немало безымянных героев, о подвигах которых мало кто знает. Вот их имена: Эмилия Степуро и ее дочь Ядвига Ельницкая – жители деревни Булатники. О подвиге этих людей и шла речь на вечере памяти.
…1941 год. Оккупированная немцами деревенька Булатники, расположенная на территории нынешнего Тимковичского сельсовета. Поздно ночью в дом, где жила Степуро Эмилия со своей семьей, постучали. На пороге – 12-летний мальчик. Назвался Николаем Петровским, беженцем из-под Витебска. Назавтра признался, что он из еврейской семьи, чудом спасшийся из гетто. Отец и брат погибли, а он уцелел. Виктор Моисеевич Стельмах – его настоящее имя. Он остался жить в этой семье и стал им родным не только по прописке. Эта семья стала его второй семьей, здесь он нашел защиту, любовь, заботу. После войны Виктор поступил в военное училище и уехал, но связь поддерживал постоянно. Не забывал и жителей деревни, которым также был благодарен за свое спасение. Если не все, то многие знали о том, кто он, но никто не выдал его немцам. Сегодня на карте района нет деревни Булатники. Но память о ней жива. Жива благодаря доброте и великодушию простой белорусской женщины, которая спасала жизнь чужого ребенка, не думая о своей. Подвиг этой женщины увековечен в далеком Иерусалиме. Именно здесь в 1998 году на мемориальном комплексе высечено имя Степуро Эмилии и ее дочери Ельницкой Ядвиги. Решением специальной комиссии мемориального института катастрофы и героизма европейского еврейства «ЯднВа-Шем» Степуро Эмилии Ивановне присвоено почетное звание – Праведник народов мира. Этого звания удостаиваются представители не еврейской национальности, помогавшие иудеям и спасавшие их на контролируемой нацистами территории во время Второй мировой войны. Этой чести удостоены 21 751 человек, из них 602 белоруса, и среди них – наши земляки.
К сожалению, ко времени получения звания Праведницы народов мира Степуро Эмилии уже не было в живых. Своими воспоминаниями делилась ее дочь Ядвига Иосифовна Ельницкая. Незабываемой останется война в памяти женщины, пережившей эту страшную трагедию ХХ столетия, но пронесшей через всю жизнь идеалы доброты, уважения, любви. Подвиг ее и ее матери – пример любви и уважения к человеку. Именно этого духовного качества так не хватает нам. Дефицит духовности испытывают и наши дети.
Внимательно слушали ребята литературно-музыкальную композицию о прошлом, о войне, о подвиге. Зажженные свечи в заключение – чтоб никогда не погасла память в сердцах наших, наших детей, внуков и правнуков.
Татьяна АСТРЕЙКО,
заведующая отделом библиотечного маркетинга Копыльской ЦБС
Четвертого марта впервые прошел районный конкурс исследовательских работ младших школьников, который носил название “Я — исследователь”. В мероприятии приняло участие 29 школьников, было представлено 25 проектов. О конкурсе рассказывает специалист отдела образования Копыльского райисполкома Ольга РУСЕЦКАЯ:
— Насколько успешным был этот первый в истории района конкурс исследовательских работ младших школьников?
— Все ребята показали высокий уровень подготовки, ответственность и серьезность подхода к своим исследованиям. Очень большую работу проделали юные исследователи, наблюдая за растениями и животными, проводя опыты и эксперименты; переработали немало литературы, чтобы получить ответы на интересующие их вопросы. Докладов было много и самые разнообразные: “Фабрика на колесах”, “Какого цвета человек?” и др. У многих ребят светились глаза, кода они рассказывали о своих исследованиях.
Конкурс был открытым для всех желающих. Поддержать своих детей и познакомиться с работами их сверстников пришли родители участников. И самый главный вывод, который сделали организаторы мероприятия: в районе могут, а самое главное, хотят заниматься исследовательской деятельностью не только старшеклассники, но и младшие школьники.
— Кто же стал победителем?
— Лучшими были признаны работы Даниила Борисова (“Исследование свойств картофеля”) из гимназии № 1 г. Копыля и Романа Домашевича (“Волшебная сила соли”), ученика УО “Лесновская ГОСШ”. Второе место заняли: ученица СШ № 3 г. Копыля Алиса Герик (“Вторая жизнь бумаги”), Вадим Вайтович (“Муравьи — удивительные насекомые”) из УО “Докторовичская ГОСШ”, гимназист Роман Остроух (“Изучаем свойства огня”). На третьей позиции оказались тезки Павел Луцевич из гимназии № 1 г. Копыля (“Выращивание кристаллов в домашних условиях”) и Павел Леонович, ученик УО “Быстрицкая ГОСШ” (“Фабрика на колесах”).
Все участники конкурса были награждены грамотами отдела образования.
— Как стало известно, уже прошел и областной конкурс юных исследователей.
— Действительно, 26—27 марта в г. Минске проходил областной конкурс исследовательских работ младших школьников и дошкольников, в котором приняли участие второклассник Даниил Борисов (руководитель Ж. Л. Траянович), ученик 4 класса Роман Домашевич (Н.К. Короленко) и воспитанница ГУ «ДЦРР «Солнышко» Анна Матусевич (Т.В. Сергиеня). Надо сказать, что свои работы показывали 76 мальчиков и девочек, среди которых 13 дошколят. Все наши ребята выступили очень хорошо. Даниил занял первое место в номинации «Естествознание», Роман в этой же номинации стал третьим. Была отмечена дипломом и ценным подарком и работа Ани.
Маргарита САКОВИЧ
Фото автора
Напярэдадні Дня жанчын з дапамогай аўтаклуба цудоўны святочны канцэрт змог адбыцца ў такой далёкай ад раённага цэнтра вёсцы, як Труханавічы. Вершамі і песнямі радавалі гледачоў удзельнікі мастацкай самадзейнасці Каменскага сельскага клуба — вучні сярэдняй школы, з якой цесна супрацоўнічае гэта ўстанова культуры.
Гледачы выказвалі шчырую падзяку артыстам і вельмі прасілі, каб такія канцэрты адбываліся як мага часцей. Спецыялісты раённага Цэнтра культуры ўпэўнены, што цяпер дзякуючы аўтаклубу такіх мерапрыемстваў будзе значна больш і праводзіцца яны будуць у розных установах нашага раёна.
Таццяна КАХАНОВІЧ,
загадчык аўтаклуба
Пасля прагляду фільма “Зона: асцярожна, дзеці!” перад аўдыторыяй выступілі намеснік старшыні камісіі па справах непаўналетніх райвыканкама Зоя Дайняк, намеснік пракурора раёна Уладзімір Непакупны, фельчар наркалагічнага кабінета цэнтральнай раённай бальніцы Міхаіл Крыцкі, інспектар ДПС Капыльскага РАУС Юрый Кіш.
Школьнікі актыўна ўключыліся ў размову і выказалі свае меркаванні наконт таго, як важна быць дысцыплінаваным, умець прыняць правільнае рашэнне, калі табе трэба здзейсніць той ці іншы ўчынак. Прадэманстраваны фільм стаў таму пацвярджэннем. Перад дзіцячымі вачыма прайшлі кадры, у якіх адлюстроўвалася жыццё падлеткаў, пазбаўленых волі. Гэта дазволіла параўнаць, што лепш: быць побач з бацькамі ў цёплым і ўтульным доме, за сямейным сталом, ці там, дзе даводзіцца спаць на жалезных ложках, есці з алюмініевага посуду і пастаянна знаходзіцца пад наглядам выхавацеля. Кранулі гледачоў прызнанні асуджаных: падлеткі з горыччу гаварылі пра свае паводзіны і неабдуманыя ўчынкі, што прывялі іх на зону. У сваіх сачыненнях на тэму “Адзін дзень на свабодзе: што б я зрабіў” многія пісалі, што ў першую чаргу папрасілі б прабачэння ў бацькоў і пастараліся б ніколі не паўтарыць сваіх памылак.
— Усё пазнаецца ў параўнанні, але не дай Бог, каб яно, такое параўнанне, адбывалася ў дзіцячым узросце, — заўважыла Зоя Дайняк. – Вам даравана шчаслівае, мірнае жыццё, дык выкарыстоўвайце яго на карысць сабе і грамадству. Часам здараецца, што з якой-небудзь неабдуманай выхадкі пачынаецца шлях у бездань. Таму хачу папярэдзіць вас не ўжываць з маладосці спіртныя напіткі, якія дурманяць галаву і падштурхоўваюць на дрэнныя ўчынкі.
Уладзімір Непакупны расказаў, што на фоне п’янства ў большасці гінуць маладыя людзі працаздольнага ўзросту, адбываюцца бытавыя злачынствы, няшчасныя выпадкі на вадзе, на дарогах, суіцыды. “Сёння ў нашай рэспубліцы прыпадае на чалавека звыш 15 літраў алкагольнай прадукцыі. Разам з алкагалізацыяй насельніцтва паступова ідзе яго дэградацыя. Велізарныя грошы траціць дзяржава на лячэнне алкаголікаў”, — падкрэсліў намеснік пракурора і прывёў прыклады з практыкі сваёй работы.
Продаж алкагольных напояў многія лічаць прыбытковай справай, але ж якімі грашыма вымераць гора разбітых сем’яў і дзяцей-сірот?
Фельчар Міхаіл Крыцкі прывёў такую статыстыку: калі адзін з бацькоў злоўжывае алкаголем, у дзіцяці верагоднасць стаць алкаголікам складае 45%, калі ж і бацька, і маці ў палоне “зялёнага змія”, такая верагоднасць павышаецца амаль удвая. Усё гэта пацвярджае ісціна, што яблыка ад яблыні недалёка падае.
Барацьбу з п’янствам шырокамаштабна праводзяць органы правапарадку. Асноўныя моманты работы з парушальнікамі на дарогах асвяціў інспектар ДПС Юрый Кіш. Вучні ўважліва слухалі выступоўцу, які пазнаёміў іх са змяненнямі ў заканадаўстве, што ўступілі ў сілу 23 лютага бягучага года, спыніўся на адказнасці за яго парушэнне, што выліваецца ў значна павялічаныя штрафы. “Не трэба адносіцца абыякава да нашэння флікераў ці распіцця слабаалкагольных напіткаў”, — папярэдзіў інспектар ДПС.
Сустрэча, мяркую, дасць пэўны рэзультат, бо адчувалася, што яна ўзрушыла падлеткаў. Было б добра, каб атрыманай інфармацыяй удзельнікі сустрэчы падзяліліся з іншымі вучнямі сваіх школ, а настаўнікі правялі на гэту тэму класныя гадзіны.
Любоў ПЯТРОВА