Баклажаны, запеченные с грибами в горшочке.
В горшочках даже самое простое блюдо кажется вкуснее. Не случайно они становятся все популярнее и популярнее. Предлагаем приготовить…
Ингредиенты на 4 порционных горшочка: 4 средних баклажана, 2-3 средних луковицы (по вкусу, сколько любите), 4 яйца, сваренных вкрутую, 4 больших боровика (или примерно столько по объему шампиньонов), по 4 десерт-ных ложки сливочного и растительного масла, 1 столовая ложка с верхом муки, примерно 1 стакан сметанного соуса, зелень укропа и петрушки по вкусу, соль и молотый черный перец по вкусу.
Приготовление: Баклажаны очистить, нарезать кубиками (средними), слегка посолить и оставить на час. Грибы свежие отварить, порубить мелко и обжарить на сливочном масле с мелко порезанным луком. Баклажаны отжать от сока и обжарить в растительном масле.
В горшочки уложить слоями баклажаны, грибы с луком и нарезанные кружочками крутые яйца. Поперчить, посолить по вкусу, сверху уложить еще слой баклажанов. Залить сметанным соусом (или сметаной) и запечь в духовке. При подаче посыпать зеленью.
(Продолжение. Начало в №1 «СП» за 2014 год)
5. Слишком ранний сев: ранняя теплая весна соблазняет на преждевременный сев. Прорастание происходит плохо, так как почва еще недостаточно прогрета.
Решение: соблюдать рекомендуемое время сева. При холодной погоде весной подождать потепления. Более поздние сроки сева при более высоких температурах приведут к надежному результату в прорастании.
6. Не соблюдался плодосмен: на одной грядке много лет подряд выращиваются овощи одного семейства. Это благоприятствует передаче болезней.
Решение: при планировании грядок учитывать, что овощи одного семейства лишь спустя три года можно снова выращивать на той же грядке.
7. В теплице не образуются плоды: помидоры, перцы и баклажаны хорошо растут и цветут, но не образуют плодов.
Решение: хорошо проветривать теплицу — в солнечную погоду, в полуденное время. Тогда ветер позаботится об оплодотворении, а насекомые помогут опылению.
8. Не удается вырастить рассаду: не всходят семена или всходы гибнут вскоре после прорастания.
Решение: семена лучше всего держать при комнатной температуре. Применять специальную посевную землю, слегка увлажнять и покрывать пленкой, чтобы обеспечить высокую влажность воздуха. После посева засыпать семена тонким слоем песка.
(Продолжение будет)
[/caption]
Это экзотическое растение появилось у большой любительницы комнатных растений года три назад и с тех пор не перестает удивлять хозяйку и ее гостей своими большими широкими листьями. И вот новый этап в его развитии — банан зацвел, и начала образовываться гроздь, в которой более 40 плодов. «Это дерево подарил мне коллега, — рассказала Галина Владимировна, — в его квартире для тропического экзота было мало места. Растение очень любит солнце, подкормки рыбной ухой и пеплом. И вот в этом году порадовало нас цветком».
Всего же в доме Рудницких 36 комнатных растений. А сколько их было подарено друзьям и знакомым!
[caption id="attachment_33372" align="alignright" width="224" caption="Такая гроздь может вырасти в доме Рудницких"]
[/caption]
Многие нашли новое место жительства в Копыльском отделении департамента «Охрана», где работает Галина Владимировна. Не менее красочно выглядит и приусадебный участок, который с ранней весны до поздней осени украшают цветы.
Кстати, цветение банана может продолжаться целый год. При этом верхние плоды созревают, а нижние еще зеленые. А высота этой гигантской травы в комнатных условиях может достигать двух метров.
Маргарита САКОВИЧ
Абласная спартакіяда дапрызыўнай і прызыўной моладзі па зімовым мнагаборстве комплексу “Абаронца Айчыны” адбылася 24-25 студзеня ў г. Маладзечна. Зборная юнакоў Капыльскага раёна таксама прыняла старт у гэтым спартыўным мерапрыемстве і заняла першае месца.
Юныя спартсмены вялі барацьбу ў трох відах: падцягванне, стральба і лыжныя гонкі. Пасля першых дзвюх дысцыплін капыльскія юнакі ўваходзілі ў тройку мацнейшых каманд і мелі нядрэнныя шансы на паўтарэнне колішніх поспехаў. Для гэтага неабходна было паказаць высокую хуткасць на 5-кіламетровай лыжні. Капыляне не падвялі.
Перамогу камандзе прынеслі Антон Смольскі, Уладзіслаў Каваліў, Алег Шарыпаў, Дзмітрый Карпіленя, Васіль Саковіч, Іван Берднік. Наперадзе — рэспубліканскія спаборніцтвы. Для дастойнага выніку ў барацьбе за першынство каманду Міншчыны будуць фарміраваць з лепшых у асабістым заліку спартсменаў , сярод якіх будуць і прадстаўнікі нашага раёна.
Сяргей ЛАЗОЎСКІ
Прославленные хоккеисты Вячеслав Быков (СССР, Россия), Андрей Хомутов (СССР, Россия), Никлас Лидстрeм (Швеция), Руслан Салей (Беларусь) и Стив Айзерман (Канада), а также бывший президент Федерации хоккея Канады Муррей Костелло (Канада) будут введены в Зал славы ИИХФ во время чемпионата мира по хоккею 2014.
Все рестораны и кафе Минска во время Чемпионата мира предложат блюда белорусской кухни. В меню каждого объекта общедоступной сети общественного питания города будет размещена страница белорусской национальной кухни, где будут представлены десять блюд для иностранных гостей.
Билеты на часть зрительских мест на аренах Чемпионата мира по хоккею 2014 года не подлежат продаже и зарезервированы в соответствии с регламентом проведения турнира. Число таких мест на каждый из отдельных матчей зависит от его категории и варьируется от 3,5 тыс. до 3,8 тыс. Таким образом, из 15 тыс. мест на трибунах «Минск-Арены» продаже подлежат билеты на немногим более 11 тыс. мест. На «Чижовка-Арене» этот показатель – более 5 тыс. мест.
Сегодня гостиницы Минска – их около 30 – готовы принять более 5 тысяч постояльцев. Лучшими из минских отелей являются «Европа», «Минск», «Краун Плаза», «Виктория». В 2013 году в самом центре столицы открылся еще один комфортабельный комплекс мирового уровня – пятизвездочный «Президент-отель».
Подготовил Павел ШЕИН
Фото Ольги ХОМА
Згодна з рашэннем Капыльскага райвыканкама №874 ад 28 чэрвеня 2013 года “Аб рэарганізацыі сельскіх выканаўчых камітэтаў” Камсамольскі сельвыканкам быў далучаны да Грозаўскага. У сувязі з гэтым тэрыторыя апошняга стала больш за 16 000 гектараў, у 34 населеных пунктах пражывае 2448 чалавек. Большасць жыхароў успрыняла гэты працэс спакойна, з разуменнем, бо неабходнасць аптымізацыі падказвае само жыццё. Удвая павялічылася плошча, колькасць населеных пунктаў, жыхароў, а значыць, і праблем, якія ўзнікаюць штодзённа.
У артыкуле 5 Закона Рэспублікі Беларусь “Аб адміністрацыйна-тэрытарыяльным дзяленні і парадку ўстройства Рэспублікі Беларусь” гаворыцца: “Пры знаходжанні аграгарадка ў межах тэрыторыі сельсавета яго адміністрацыйны цэнтр размяшчаецца ў аграгарадку”. Сапраўды, прыехаўшы ў аграгарадок Грозава па справах, жыхары навакольных вёсак маюць магчымасць наведаць не толькі сельвыканкам, але і паштовае аддзяленне, філіял Беларусбанка, амбулаторыю, аптэку, магазін, комплексна-прыёмны пункт. Карацей, вырашыць усе свае надзённыя праблемы.
На працягу месяца пасля аб’яднання спецыяліст Грозаўскага сельвыканкама вёў прыём грамадзян штодзённа ў будынку былога Камсамольскага, затым працяглы час — адзін раз у тыдзень. Хутка гэта стала немэтазгодным, паколькі наладжаны транспартныя зносіны: жыхары былога Камсамольскага сельсавета маюць магчымасць па аўторках і чацвяргах прыехаць у Грозава і вырашыць усе пытанні. Дарэчы, аўтобус чакае ў Грозаве амаль паўтары гадзіны.
Сельвыканкам практыкуе падворныя абходы грамадзян, абследаванне жыллёвых умоў, сустрэчы па месцы жыхарства. Пытанні ўзнікаюць самыя розныя: спілоўванне аварыйных дрэў, выдзяленне зямельных участкаў, забеспячэнне палівам, рамонт дарог, ачыстка іх ад снегу, асвятленне вуліц і многае іншае.
У цяперашні час праводзіцца інвентарызацыя пустуючых сядзіб, вядзецца работа з нашчадкамі пустуючых дамоў па Указе Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь №100 “Аб упарадкаванні і скарачэнні колькасці пустуючых дамоў у населеных пунктах”. У мінулым годзе знесена 6 дамоў, 4 гаспадарчыя пабудовы, захаваны падмуркі знесеных дамоў у аграгарадку Грозава, вёсках Міхалёўцы, Праснакі. Старых платоў знята 2275 метраў. У рамках правядзення месячніка па навядзенні парадку на зямлі ўбрана старая драўляная агароджа на грамадзянскіх могілках в. Загараўшчына, устаноўлена 60 метраў новай жалезабетоннай на могілках аграгарадка Грозава. Усе грамадзянскія могілкі рашэннем сельвыканкама замацаваны за ўстановамі і арганізацыямі, размешчанымі на тэрыторыі сельсавета.
Калі на тэрыторыі былога Грозаўскага сельсавета гэта ўжо адладжаны працэс, то на тэрыторыі Камсамольскага яшчэ ўзнікаюць некаторыя цяжкасці. Але вялікую дапамогу ў добраўпарадкаванні могілак аказваюць сельгаспрадпрыемствы, у суботніках актыўны ўдзел прымаюць работнікі сельвыканкама, сацыяльнай сферы.
Работнікамі сельвыканкама і філіяла “Лакнея” УП “Прыорлізінг” праведзена абследаванне вёсак Кандратавічы, Камсамольская, Дунаева. Восенню было заарана 7 га безгаспадарных надзелаў, гэта зямля будзе ўцягнута ў севаабарот. Работы прадоўжацца вясною.
Вялікай увагі патрабуюць да сябе адзінокія і адзінока пражываючыя грамадзяне, многія з якіх ужо па стане здароўя і ўзросце не могуць пражываць самастойна. Так, тры чалавекі змешчаны ў інтэрнаты, чатыры знаходзяцца на сацыяльных ложках.
Перыядычна праводзяцца рэйды па сем’ях, якія знаходзяцца ў сацыяльна небяспечным становішчы (а іх стаіць на ўліку 16), супрацоўнікамі сельвыканкама, мясцовых школ, участковым інспектарам. Участковы Капыльскага РАУС і супрацоўнікі МНС наведваюць розныя катэгорыі грамадзян. I сёння з упэўненасцю можна сказаць, што галоўная праблема — гэта злоўжыванне алкаголем. Само жыццё падказвае, што трэба змагацца з дармаедствам.
У сямі сем’ях выхоўваюцца дзеці-інваліды. Усе яны былі наведаны работнікамі сельвыканкама, а дзеці — запрошаны на раённую ёлку, дзе атрымалі падарункі.
Народная мудрасць гаворыць: “Не памыляецца той, хто нічога не робіць”. Так і ў нас: нешта атрымліваецца лепш, штосьці выклікае цяжкасці. Але я ўпэўнена, што сумесная работа сельвыканкама, кіраўнікоў гаспадарак, устаноў і арганізацый, размешчаных на тэрыторыі сельсавета, саміх жыхароў, дасць свой плён, і ўсё ў нас атрымаецца.
Жанна СКРЫГАН,
старшыня Грозаўскага сельвыканкама
Вёска Кудзінавічы, што ў Пацейкаўскім сельсавеце, знаходзіцца на мяжы Капыльскага і Нясвіжскага раёнаў. Калісьці, у канцы 90-х гадоў ХХ ст., тут пражывала звыш 150 чалавек, зараз жа – 59. Але гэту крыху аддаленую вёску нельга назваць выміраючай, бо аблюбавалі гэты маляўнічы куток дачнікі. Шмат дамоў выкупляюць несвіжане, вяртаюцца на малую радзіму і ўраджэнцы гэтых мясцін. Таму асабліва кіпіць тут жыццё ўлетку.
Аб’ядноўвае людзей для агульнай працы на карысць усіх жыхароў вёскі яе старэйшына Наталля Андрушкевіч. На гэтай “пасадзе” Наталля ўжо гадоў пяць. А ўвогуле ў Кудзінавічах з 1990 года, калі па размеркаванні была накіравана загадчыцай мясцовага фельчарска-акушэрскага пункта. На працягу дваццаці гадоў яна аказвала медыцынскую дапамогу сваім землякам, пакуль ФАП не закрыўся. Пасля некаторы час узначальвала раённую арганізацыю Беларускага таварыства Чырвонага Крыжа. Цяпер жа яна зноў каля сваіх бабуляў і дзядуляў, але ўжо ў іншай ролі — сацыяльнага работніка. Менавіта гэта спецыяльнасць дапамагае Наталлі Леанідаўне спраўляцца з работай старэйшыны. Наведваючы сваіх падапечных, яна не толькі аказвае ім неабходную дапамогу (часам і медыцынскую), але і вывучае іх праблемы, трымае сувязь паміж насельніцтвам і сельвыканкамам.
— Увогуле работы ў населеным пункце многа, асабліва па добраўпарадкаванні, — адзначае Наталля Андрушкевіч. — Людзі амаль усе паважанага ўзросту, а трэба і суботнікі арганізоўваць, і парадак каля дамоў наводзіць. Але хачу сказаць, што мае землякі заўсёды адносяцца з разуменнем і па меры магчымасці аказваюць дапамогу. Шмат праблем узнікае з-за пустуючых сядзіб, якіх у вёсцы звыш дваццаці. У мінулым годзе пры дапамозе сельвыканкама і ААТ “Прагрэс 2010” добраўпарадкавалі мясцовыя грамадзянскія могілкі, устанавілі 280 м жалезабетоннай агароджы. Таксама я даглядаю дзве брацкія магілы.
— Як вядома, старэйшыны з’яўляюцца самымі надзейнымі памочнікамі мясцовай улады, — падкрэслівае старшыня Пацейкаўскага сельвыканкама Генадзь Лопух. — Менавіта такім сувязным звяном можна назваць і Наталлю Леанідаўну. Яна даводзіць да ведама насельніцтва ўсе нашы паведамленні і патрабаванні, арганізоўвае сходы і сустрэчы, перадае зваротныя пажаданні. Можна сказаць, што яна прывучыла жыхароў Кудзінавіч да сумеснага вырашэння агульных пытанняў. Адным словам, дзейнасць старэйшыны, яе ініцыятыўнасць, адносіны з жыхарамі і цесны кантакт з мясцовымі органамі дазваляюць сцвярджаць, што ў бядзе мы нікога не пакінем.
Сяргей КОЗЕЛ
НА ЗДЫМКУ: Наталля Андрушкевіч з ветэранам працы Фаінай Лепяціла.
Фота аўтара
На працягу ўсяго мінулага года тэма навядзення парадку на зямлі і добраўпарадкавання населеных пунктаў з’яўлялася адным з асноўных напрамкаў работы мясцовай улады. Вялася яна мэтанакіравана, у адпаведнасці з кожным сезонам. Яе вынікі ў гутарцы са старшынёй раённага Савета дэпутатаўНа працягу ўсяго мінулага года тэма навядзення парадку на зямлі і добраўпарадкавання населеных пунктаў з’яўлялася адным з асноўных напрамкаў работы мясцовай улады. Вялася яна мэтанакіравана, у адпаведнасці з кожным сезонам. Яе вынікі ў гутарцы са старшынёй раённага Савета дэпутатаў Марыяй САНДРОЗД.
— Марыя Леанідаўна, вядома, што на першым плане знаходзіцца работа па навядзенні парадку на зямлі, на пустуючых участках. Што зроблена ў гэтым напрамку?
— Адразу адзначу, што вялася належная работа па заворванні пустуючых участкаў і ўвядзенні іх у севаабарот. Тут мэтанакіравана працавалі кіраўнікі сельгаспрадпрыемстваў, размешчаных на тэрыторыі Бучацінскага, былога Камсамольскага, Пацейкаўскага, Семежаўскага сельсаветаў, з’явілася такая магчымасць і ў гаспадарак Бабаўнянскага і Доктаравіцкага сельсаветаў. Увогуле на працягу года ў раёне знесены 52 старыя дамы, 19 фундаментаў і 25 гаспадарчых пабудоў. Найбольш актыўна гэтым відам работ займаліся на тэрыторыі Цімкавіцкага, Слабада-Кучынскага, Бабаўнянскага сельсаветаў. Таксама прыбрана і абкошана тэрыторыя каля 846 безгаспадарных дамоў, захавана 190 стыхійных сметнікаў, знята больш чым 16 км старых агароджаў у населеных пунктах.
— Вельмі хвалюючым з’яўляецца пытанне добраўпарадкавання могілак. Што Вы можаце сказаць наконт гэтага?
— Работы на гэтых святых месцах праводзяцца пастаянна. Арганізоўваюцца суботнікі, прыцягваюцца сродкі і сілы мясцовага насельніцтва, дапамагаюць актывісты сельсаветаў, валанцёры маладзёжных атрадаў. Неабходна адзначыць работу з насельніцтвам у гэтым плане Бабаўнянскага, Цімкавіцкага, Слабада-Кучынскага, Пацейкаўскага, Капыльскага сельвыканкамаў. Новыя агароджы з’явіліся на грамадзянскіх могілках у Бабоўні (220 м), Клецішчы (200 м), Ст. Капылі (110 м), Чырвоным Партызане (140 м), Пацейках (150 м), Кудзінавічах (280 м), Старыцы (200 м), Харытонаўцы (120 м), Цімкавічах (220 м), Калодзезным (186 м) і іншых населеных пунктах.
— Можна заўважыць, што з кожным годам і асабістыя падвор’і грамадзян становяцца больш прывабнымі і акуратнымі. Ці так гэта?
— Безумоўна, так. Практычна ва ўсіх населеных пунктах жыхары падфарбоўваюць фасады дамоў, замяняюць агароджы, упрыгожваюць сядзібы кветнікамі і малымі архітэктурнымі формамі. Пра гэта гаворыць і тое, што ў раённым конкурсе на лепшую сядзібу прынялі ўдзел гаспадары больш за сто домаўладанняў. Хачу пажадаць плённай работы ў гэтым напрамку і ў 2014 годзе.
— Дарэчы, што запланавана на бягучы год?
— Распрацаваны мерапрыемствы па развіцці тэрыторый сельскіх населеных пунктаў Капыльскага раёна на 2014 год. Як і раней, асноўная работа будзе скіравана на пустуючыя ўчасткі, дамы, спілоўванне аварыйна-небяспечных дрэў, выкарчоўванне старых садоў, добраўпарадкаванне могілак, населеных пунктаў і г. д. Увогуле на гэтыя мэты выдзелена больш за 300 млн рублёў. Упэўнена, што ўсе мерапрыемствы будуць выкананы. А значную дапамогу акажуць насельніцтва і працоўныя калектывы.
Гутарыў Сяргей КОЗЕЛ
Жила-была на свете семья. Не простая семья, особая. Более 100 человек насчитывалось в ней. Ни ссор, ни ругани, ни драк, ни раздоров в ней не было. Дошел слух об этой семье до самого владыки. И решил он проверить, правду ли говорят люди. Прибыл он в село, и душа его порадовалась: чистота и порядок, красота и мир. Хорошо детям, спокойно старикам. Удивился владыка и решил узнать, как добилась всего этого семья. Пришел он к старейшине. «Расскажи»,- говорит. Долго писал что-то на бумаге старейшина. А когда написал, протянул владыке всего несколько слов: «Любовь, прощение, терпение». А в конце листа: «Сто раз любовь, сто раз прощение, сто раз терпение».
- И все?
- Да, - отвечал старик, - это и есть основа жизни всякой хорошей семьи.
Как провести выходные в Копыле интересно и с пользой?
Давайте вместе придумаем что-нибудь интересное и увлекательное не только для детей, но и для взрослых. Ведь совместный семейный отдых еще никто не отменял!
Итак, зима все-таки обрадовала нас выпавшим снегом, поэтому берите салазки и айда на горку. Благо, условия позволяют, и далеко копылянам идти не придется. Горок у нас много: и больших, и маленьких. Порция хорошего настроения и заряд бодрости вам обеспечен.
Также можно к развлечениям привлечь семью друзей и поискать клад. Ваши друзья придумывают и прячут клад для вас, а вы для них. Замысел прост. Все, что вам потребуется, это обернуть фольгой небольшую коробочку, положить туда поощрительный приз и спрятать где-нибудь недалеко от той местности, где будет проводиться игра. Затем составить подробную, но чрезвычайно загадочную карту. Для этого придется покопаться в памяти и вспомнить прочитанные в детстве пиратские романы. А дальше соревнуйтесь, кто быстрее найдет клад. Поверьте, здоровая конкуренция и интерес сделают свое дело. Выходные получатся занимательными, удивительными и интересными, наполненными веселым детским смехом и вашим хорошим настроением.
Приятный уик-энд можно завершить совместным чаепитием со свежими булочками, испеченными заранее. Приятного отдыха!
Кристина ЖОГОЛЬ
[/caption]
Зазвучали звуки свадебного марша Мендельсона, «молодые» вошли в зал. Начальник отдела ЗАГС Екатерина Жгун пригласила их занять свои почетные места.
— Не жалеете ли вы о том, — спросила она, — что пятьдесят лет назад связали свою судьбу именно с этим человеком?
Ответ был незамедлительным, однозначным и сказанным в унисон: «Нет!». А потом юбиляры скромно добавили: «И никогда не жалели». По всему было видно, что очень волнуются «золотые» жених и невеста, но волнение это очень приятное.
Дальше торжество проходило традиционно: обмен кольцами, вальс, поздравления родных, охапки цветов, конфеты и шампанское.
Трудно было не заметить, насколько дорожат супруги совместно прожитыми годами. Теперь же, бережно поддерживая друг друга под руку, счастливые и красивые, они опять переживают волнительные минуты. Одно лишь отличие — глаза, умудренные опытом, совершенно по-другому смотрят на жизнь, имеют первостепенное значение совершенно другие ценности, которые формировались долгими годами.
Казалось, все мысли супругов Серединских постоянно уносятся в то время, когда полвека назад, с точно такого же праздничного декабрьского дня,
[caption id="attachment_33343" align="alignright" width="300" caption="Золотая свадьба 50 лет спустя"]
[/caption]
началась их семейная история. С детства жили они в недалеко расположенных деревнях. Ядвига Константиновна — в Выне, Иосиф Константинович — в Думичах. Между юношей и девушкой возникли теплые чувства. Полюбили друг друга и вступили в брак. После свадьбы молодая жена переехала в родное село мужа, где семья живет и теперь. Построили дом, создали настоящий семейный уют. Вскоре родился первенец — дочь Инесса, через три года — сын Виктор, а еще через восемь — вторая дочь Елена. Здесь же, в Думичах, супруги дождались внуков и правнуков.
Глава семьи всю жизнь (до пенсии) работал в системе образования. Сразу директором в Вынянской школе, а потом завучем в Лесновской СШ. Ядвига Константиновна свою трудовую деятельность посвятила цифрам: сразу была бухгалтером в совхозе «Лесное», а потом и заместителем главного бухгалтера, с этой должности ушла на пенсию. Кстати, в родном совхозе Ядвига Константиновна работает и теперь, только уже заведующей складом. К слову, до прошлого года на этой должности работал ее муж. Мало того, супруги держат хозяйство и на частном подворье, пусть и не такое большое, как раньше. Просто не могут они без работы, хоть оба на пенсии.
Но все-таки главным богатством и гордостью они считают детей, которые подарили любимым родителям незабываемый, красивый праздник. Организовали торжество, собрали всю семейную историю в фотографиях, составили фотоальбом и сделали настенный календарь.
Не зря символом праздника является золото. Оно всегда олицетворяло то, что достигнуто тяжелым трудом. Пятидесятилетний союз — это огромная ценность, которую просто так не получить. Иосиф Викентьевич и Ядвига Константиновна эту ценность приобретали вместе, многое пережили, и каждый день, проведенный рядом друг с другом, они будут пом-нить всю жизнь.
Кристина ЖОГОЛЬ
Фото автора и из семейного архива Серединских
