Работа органаў мясцовага самакіравання Капыльшчыны па выкананні патрабаванняў Указа Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 100 «Аб мерах па ўдасканаленні ўліку і скарачэнні колькасці пустуючых і старых дамоў у сельскай мясцовасці» на працягу 2016 года была даволі прадукцыйнай.
Па словах старшыні раённага Савета дэпутатаў Ірыны Кісляк, за гэты перыяд на тэрыторыі раёна знесены 252 старыя пабудовы пры плане 175. З участкаў, што вызваліліся, 80 уведзены ў севазварот, 7 перададзены пад новую забудову, на 90 праведзена добраўпарадкаванне, астатнія патрабуюць поўнага навядзення парадку.
Заданне па зносе выканалі ўсе сельсаветы, а некаторыя нават значна пераўзышлі яго. Напрыклад, у Пацейкаўскім з запланаваных 26 дамоў захавана 47, у Цімкавіцкім з 25 — 38, у Капыльскім з 18 — 29 і г.д. Маштабныя работы па ліквідацыі пустуючых сядзіб распачаты ў вёсках Савічы, Калінава, Філіпавічы, Какорычы. Прадоўжацца яны ў гэтых і іншых населеных пунктах і сёлета.
На 2017 год узяты план знесці 125 старых пабудоў. Як паказала інвентарызацыя, праведзеная на пачатку года, усяго ў раёне 1942 пустуючыя дамы (якія былі жылымі) і 193 былыя адміністрацыйныя ці вытворчыя будынкі. Землі, якія пад імі знаходзяцца, неабходна ўключаць у севазварот, бо яны зарастаюць пустазеллем, хмызняком і вельмі псуюць знешні выгляд населеных пунктаў. З 1942 пабудоў тэрміновага зносу патрабуюць 511, дзе развалены сцены, выбіты вокны, падаюць дахі. На гэтыя мэты выдзелена з бюджэту 28 тысяч рублёў (летась было асвоена 25,7 тысячы). Вядома, такіх сродкаў недастаткова для выканання ўсяго аб’ёму работ, таму сельсаветы заўсёды разлічваюць на дапамогу сельгаспрадпрыемстваў, на ра-зуменне з боку нашчадкаў.
— Лічу, што абавязак кожнага чалавека, у якога ёсць такая спадчына, або падтрымліваць парадак ля дома сваіх продкаў, або яго знесці ці аформіць дакументы на адмаўленне, — падкрэслівае Ірына Кісляк. — Нельга ўскладаць усё на плечы дзяржавы, бо яна не мае ні сілы, ні сродкаў прыбраць за кожным. Да гэтага трэба ставіцца з разуменнем.
Сяргей КОЗЕЛ 
Г.І. Лупанос (справа) падчас сустрэчы з удзельнікамі велапрабегу РАНС[/caption]
— У сваёй дзейнасці мы ў першую чаргу абапіраемся на Цімкавіцкі сельвыканкам і непасрэдна на яго старшыню Алену Острыкаву, — адзначае Ганна Іосіфаўна. — Дапамога з боку мясцовай улады заўсёды адчувальная. Мы ў сваю чаргу таксама выконваем усе просьбы. Трэба навесці парадак на могілках — члены нашай арганізацыі ў ліку першых выходзяць на суботнікі.
Так, агульнымі намаганнямі наведзены парадак ля помніка «Смуткуючая маці». Цяпер тэрыторыя невялікага парка ў цэнтры вёскі Вялікая Раёўка стала выглядаць зусім па-іншаму. Тут праводзяцца мерапрыемствы па патрыятычным выхаванні. Напрыклад, у жніўні мінулага года на памятным месцы пабывалі ўдзельнікі велапрабегу, арганізаванага для супрацоўнікаў райаддзела па надзвычайных сітуацыях і іх сем’яў.
Увогуле цесная работа па патрыятычным выхаванні наладжана ў цеснай сувязі з мясцовай бібліятэкай-клубам (загадчыца Наталля Новік). Члены пярвічкі — пастаянныя ўдзельнікі сустрэч, круглых сталоў. Падчас сходаў грамадзян у населеных пунктах арганізоўваюцца канцэрты для насельніцтва. Летась самадзейныя артысты выступалі ў вёсках Куцаўшчына, Кукавічы, Наруці.
— Дайсці да кожнага пажылога чалавека вельмі няпроста. Але мы стараемся зрабіць гэта, — прадаўжае Ганна Іосіфаўна Лупанос. — Нашай арганізацыяй вядзецца пастаянная, карпатлівая, на першы погляд і непрыкметная, але такая патрэбная работа: віншаванне з днём нараджэння і наведванне ветэранаў. Бо ні адзін чалавек са старэйшага пакалення не павінен застацца сам-насам са сваімі праблемамі. Усё гэта патрабуе часу і сіл, а галоўнае, душэўнай цеплыні, якой шчодра, бескарысліва дзеляцца актывісты ветэранскага руху.
У вырашэнні праблем значную падтрымку аказваюць таксама старэйшыны населеных пунктаў, сацыяльныя работнікі. Ніколі без увагі не пакідае ветэранаў і адміністрацыя мясцовага сельгаспрадпрыемства на чале з Іванам Дамашэвічам: заўсёды выслухаюць, дапамогуць, калі паабяцаюць, то абавязкова стрымаюць сваё слова.
Сяргей КОЗЕЛ
Фота аўтара 
Іх уладальнікамі сталі шматдзетныя сем’і, пажылыя людзі, а таксама члены некаторых пярвічных арганізацый. Напрыклад, сакратар пярвічкі рэдакцыі газеты «Слава працы» Надзея Шахаўцова перадала такія неабходныя сродкі сваім калегам — членам грамадскага аб’яднання (на здымку).
Сяргей КОЗЕЛ
Фота Сяргея ЛАЗОЎСКАГА 
«Уважаемая редакция, помогите, пожалуйста, разобраться. Старый лес находится приблизительно в 100 м от деревни Калиновка-2. Перед лесом пастбище. Часть пастбища (дальнего) засадили лесом еще в 2015 году. Участок непосредственно перед деревней используется жителями для выпаса домашнего скота. В ноябре 2016 года трактор лесхоза на этом оставшемся участке подготовил траншеи для посадки леса весной 2017 года. Траншеи находятся в 10 м от жилых домов. Правомерны ли действия работников лесхоза, которые лишают деревню пастбища и планируют посадить лес так близко от жилых домов? Борьба с пустующими участками — это одно, но нельзя забывать и про нужды людей. Да, не все содержат домашний скот, но как быть тем, у кого он есть или планирует его завести? Рядом с пастбищем находятся два зарастающих водоема. Летом здесь место отдыха детей, пенсионеров, рыболовов-любителей. Может сюда направили бы свою энергию работники лесхоза, порадовали население деревни решением существующей проблемы?
Жители д. Калиновка-2»
Разъяснения дает Александр МАЛЕЖ, начальник землеустроительной службы Копыльского райисполкома:
— Обращение рассмотрено 12 января 2017 г. с выездом на место. Проведена разъяснительная беседа с жителями ул. Подлесная в д. Калиновка-2 Бобовнянского сельсовета, в ходе которой установлено, что в данном случае имеет место не столько вопрос выпаса скота, сколько именно эстетическое состояние земель, прилегающих к их деревне, в т.ч. занятых искусственным водорегулирующим водоемом.
Гражданам разъяснено, что в связи с не использованием РСУП «Совхоз «Луч» в течение продолжительного времени испрашиваемого земельного участка луговых земель площадью 14,7 га (в связи с его частичным подтоплением, зарастанием древесно-кустарниковой растительностью и также низким плодородием) было принято решение Копыльского райисполкома о передаче данных земель ГЛХУ «Копыльский лесхоз» для ведения лесного хозяйства. Залесение до настоящего времени проведено не в полном объеме (будет завершено в 2017 году).
Ранее гражданами д. Калиновка-2 (по согласованию с РСУП «Совхоз «Луч») на вышеуказанных землях, примыкающих с северной стороны к границе деревни, действительно проводился выпас личного скота. Хотя, согласно действующему земельному законодательству Республики Беларусь, выпас личного скота граждан может производиться только в границах населенных пунк-тов на землях соответствующего сельсовета.
На сегодня на праве пожизненного наследуемого владения у восьми заявителей имеются земельные участки общей площадью 3 га, расположенные по ул. Подлесной, в т.ч. для строительства и обслуживания жилых домов, ведения личного подсобного хозяйства, что, по их мнению, является недостаточным для хозяйственной деятельности.
Необходимо отметить, что на данный момент крупного рогатого скота, лошадей в данном населенном пункте никто из жителей не содержит. Вместе с тем, учитывая просьбы граждан д. Калиновка-2, по согласованию с ГОЛХУ «Копыльский опытный лесхоз», испрашиваемый гражданами участок земли площадью 1,5 га, прилегающий к водоему и северной границе д. Калиновка-2, в ближайшее время залесен не будет.
Кроме того, в последующем, при возникновении необходимости, заинтересованным гражданам для ведения личного подсобного хозяйства дополнительно могут быть предоставлены ранее неэффективно используемые земли Бобовнянского сельсовета площадью более 5 га, в т.ч. 1,5 га за ул. Подлесной, расположенные в границах д. Калиновка-2, в настоящее время с целью наведения порядка временно предоставленные УП «ПИК-Лесное» для ведения сельского хозяйства.
Что касается целесообразности очистки вышеуказанного водорегулирующего водоема с целью купания и отдыха местного населения, поясняем, что данный водоем не имеет какой-либо балансовой принадлежности и ранее был обустроен силами РСУП «Совхоз «Луч» исключительно для своих нужд (с целью отвода излишней влаги с прилегающих периодически избыточно переувлажненных сельхозземель).
Кроме отвода излишней влаги, в т.ч. талых и дождевых вод, в иных случаях имеет место попадание в водоем стоков от хозяйственной деятельности граждан, проживающих в близлежащих домах, а также его нахождение в непосредственной близости от очистных сооружений ГУО «Копыльская вспомогательная школа-интернат».
В связи с чем использование данного водоема для купания категорически запрещено, т.к. он не соответствует действующим санитарным нормам и правилам, установленным Министерством здравоохранения Республики Беларусь. 
З цікавасцю слухалі яго прадстаўнікі выступленне дырэктара раённай цэнтральнай бібліятэкі імя А. Астрэйкі Таццяны Серай аб мэтах Года навукі, нашых земляках-вучоных, іх напрацоўках і дасягненнях. Аляксандр Ліпніцкі пазнаёміў прысутных з некаторымі вынікамі работы ўстаноў сацыяльнай сферы, і ў прыватнасці адукацыі, за мінулы год, нацэліў педагогаў на зладжаную плённую працу па рэалізацыі задач 2017 года.
Паколькі такія сустрэчы маюць на ўвазе дыялог паміж членамі групы і калектывам, безумоўна, гучалі праблемы, якія хвалююць мясцовых жыхароў. Цікавіліся бучацінцы, ці будзе ў цэнтральнай раённай бальніцы працаваць лор-урач, як хутка Бучацінскі ФАП пераедзе ў новае памяшканне, магчымасцю зрабіць ультрагукавое абследаванне і інш.
Традыцыйна шмат пытанняў было да прадстаўніка жыллёва-камунальнай гаспадаркі: збор і вываз смецця (у тым ліку выкарыстаных элементаў сілкавання), стан водазабеспячэння вёскі. Прагучалі і скаргі на перапады напружання ў электрычных сетках. На некаторыя пытанні спецыялісты адразу ж давалі адказы, астатнія ўзяты на кантроль.
Маргарыта САКОВІЧ 
Разам з ім адбыліся выезды інфармацыйна-прапагандысцкіх груп райвыканкама ў працоўныя калектывы. Падчас іх абмяркоўваліся пытанні па тэме дня інфармавання, прысвечанага Году навукі.
Ірына Кісляк, старшыня раённага Савета дэпутатаў, падчас сустрэчы з калектывам ААТ «Прагрэс 2010» расказала пра развіццё беларускай навукі, яе дзень сённяшні і перспектывы. Таксама было закранута сацыяльна-эканамічнае і грамадска-палітычнае становішча ў раёне. Акрамя таго, члены працоўнага калектыву мелі магчымасць задаць хвалюючыя пытанні прадстаўнікам мясцовай улады і пэўных службаў. Уздымаліся праблемы, якія датычыліся жыццядзейнасці працаўнікоў сельгаспрадпрыемства. Вывучэння патрабуе просьба па ўстаноўцы асвятлення на небяспечным закругленні дарогі пры выездзе з Пацеек на Нясвіж. Таксама ўзнята праблема з бадзяжнымі сабакамі, застаюцца пытанні па якасці пітной вады, добраўпарадкаванні і асфальтаванні вуліц у аграгарадку, выказаны прапановы па расчыстцы дарог у Капылі.
Сяргей КОЗЕЛ 
Жыхары вёскі Вострава Блеўчыцкага сельсавета заўсёды рады прыезду прадаўца аўтамагазіна Ірыны Галузы[/caption]
У рэдакцыі раздаўся тэлефонны званок:
— Добры дзень! Гэта да вас тэлефануе Тамара Леанідаўна з вёскі Вострава. Хачу расказаць пра нашага прадаўца аўтамагазіна Ірыну Уладзіміраўну Галузу. Яна вельмі добра і старанна працуе. Мы, жыхары Вострава, вельмі задаволены абслугоўваннем. Надта старанная жанчына!
Застацца ўбаку ад шчырых слоў удзячнасці за добрую і старанную працу мы вядома ж, не маглі. Таму ў адзін са студзеньскіх дзён накіраваліся ў тую самую вёску Вострава, што ў Блеўчыцкім сельсавеце.
[caption id="attachment_54949" align="aligncenter" width="580"]
Тамара Леанідаўна Чыкун і Зінаіда Міхайлаўна Карзан выбіраюць тавары[/caption]
Вёска гэтая ўваходзіць у адзін з гандлёвых маршрутаў райспажыўтаварыства: Першамайская–1-я вуліца Чырвонай Дубравы–2-я вуліца Чырвонай Дубравы–Калініна–Маёва–3-я вуліца Чырвонай Дубравы–Вострава–Домантавічы–Кіявічы–Лешня. Дні абслугоўвання — панядзелак, серада і пятніца. Разам з прадаўцом Ірынай Галузай працуе вадзіцель Дзмітрый Курневіч.
Па заснежаных дарогах нашага раёна коціцца магазін на колах — аўталаўка, каб даставіць неабходныя прадукты харчавання, прамысловыя тавары туды, дзе ўжо не працуюць гандлёвыя кропкі. Яе з вялікім нецярпеннем чакаюць жыхары маленькіх вёсачак, каб не толькі набыць неабходнае, але і сустрэцца адзін з адным, абмеркаваць апошнія навіны.
Аб сваім прыездзе аўталаўка нагадвае працяглым сігналам. Яе ўжо чакаюць мясцовыя жыхары. Прыпынак — амаль ля кожнай хаты. Ды іх такіх, дзе жывуць людзі, у Востраве не так ужо і шмат. У некалі даволі вялікай вёсцы зараз пражываюць 11 чалавек.
[caption id="attachment_54952" align="aligncenter" width="400"]
Зінаіда Міхайлаўна Аляшкевіч[/caption]
Вось спяшаецца да прылаўка прыемная жанчына. Пакуль чакае сваёй чаргі, разгаварыліся.
— Мяне завуць Зінаіда Міхайлаўна Карзан, — крыху саромеючыся, расказвае суразмоўца. — Мне вельмі падабаецца абслугоўванне. Прадавец ветлівая і сумленная. Калі няма якога тавару, дык яна заўсёды прывязе. Ведаеце, жыву тут ужо даўно. Усё жыццё адпрацавала ў Саюздруку ў Мінску. Пасля таго, як выйшла на пенсію, вырашыла вярнуцца ў родную вёску. Справа ў тым, што з-за праблем са здароўем урач рэкамендаваў пераехаць з горада. Таму і вярнуліся сюды ў 1998 годзе з мужам Паўлам Канстанцінавічам, пабудавалі хату. Ды і жывём сабе паціху.
— Так, Ірынка наша, калі прыязджае і бачыць, што хто-небудзь не выйшаў, заўсёды паклапоціцца, зойдзе ў хату, даведаецца, што здарылася. А калі чаго сёння няма, то заўсёды прывязе іншым ра-зам, — разлічыўшыся з прадаўцом, дапаўняе гаваркая жанчына. Аказалася, гэта і ёсць тая самая Тамара Леанідаўна Чыкун, што патэлефанавала ў рэдакцыю. — Нас тут засталося мала. Павінен яшчэ быў падысці дзядок, але захварэў. Я ўжо ўзяла яму прадукты ды зараз занясу.
Каля другой хаты, дзе спынілася аўталаўка, чакаюць дзядуля з бабуляй. Знаёмімся: Галіна Антонаўна Аляшкевіч і Іван Іванавіч Станіслаўчык. Ужо 15 гадоў, як жывуць тут разам.
— Дай мне, калі ласка, кавалачак вэнджанага мяска. Толькі невялікі які, — просіць Іван Іванавіч. — А гарох ёсць? Пачак давай. Рыс?.. Пачак. Не, гароху яшчэ адзін давай. І грэчку.
— І цукерачак мятных, — просіць Галіна Антонаўна. — Булачкі ў нас яшчэ ёсць, да панядзелка хопіць. Батончыкі дай, вафелькі… Жывецца нам добра. Пенсію даюць своечасова. Аўталаўка абслугоўвае. Што яшчэ трэба? Усяго нам хапае, — нібы падагульняе бабуля.
[caption id="attachment_54951" align="aligncenter" width="580"]
Сваё вынаходніцтва дэманструе Уладзімір Сцяпанавіч Дудко[/caption]
Але ўбачыўшы нас, новых для вёскі людзей, пакупнікі застаюцца, каб крыху паразмаўляць.
— Я працаваў механізатарам у калгасе больш за 20 год, — расказвае Іван Іванавіч. — Потым пайшоў на пенсію, бо здароўя няма. Але нічога, коніка яшчэ дзержымо. Адзінага на ўсю вёску. Дапамагае аднавясковец. Так і жывём паціху. Газеты выпісваю. Асабліва люблю раёнку. Гэта — мая газета. Дажа разгавору няма! Я яе праглядваю толькі так! Асабліва цікава чытаць, дзе якія здарэнні, каго чым узнагародзілі. Віншаванні са святамі падабаюцца, разглядваю знаёмых механізатараў, што яшчэ працуюць. Для нас добра — у раёнцы ўсё ёсць!
Развітаўшыся з гаварлівым дзядулем, рушым за аўталаўкай далей. Вось каля сваёй хаты чакае мужчына.
— Вы пра прадаўца нашага пішаце? — здагадаўшыся, ён падыходзіць да нас сам. — Уладзімір Сцяпанавіч Дудко, былы шахцёр, рабіў на «Беларуськаліі». За тыя сем гадоў, што я тут жыву, змянілася шмат прадаўцоў. А гэтая жанчына — проста дар! Вельмі прыемна, калі цябе абслугоўваюць ветліва і з павагай. Добра было б, калі б яе заахвоцілі і неяк матэрыяльна… У мяне ў Салігорску засталася сям’я, але жыць я вырашыў тут. Зараз без вёскі не магу. Учора пабыў у гора-дзе, мне хапіла. Я — пчаляр. А гэта пастаянная праца. Трэба даглядаць пчолак. Ды каб лішні раз машына каля маёй хаты не спынялася, я вось што прыдумаў. Бачыце, слупок стаіць. На ім дзве таблічкі. Калі я дома, стаўлю «Да». Калі адсутнічаю, мяняю на «Нет». Вельмі зручна.
Амаль у канцы вёскі чакае аўталаўку яшчэ адзін пакупнік.
— Жыву тут, у Востраве. Завуць мяне Зінаіда Міхайлаўна Аляшкевіч, — з ахвотай расказвае жанчына. — Ірына — вельмі добры, прыстойны чалавек, заўсёды дае чэкі, правільна адлічвае грошы на здачу. Мы вельмі радыя, што ў нас такі прадавец… А засталася я тут пасля таго, як памерлі мае бацькі, даглядаць якіх я і прыехала крыху раней. Бацька мой, Аляшкевіч Міхаіл Іванавіч, — удзельнік Вялікай Айчыннай. Да выхаду на заслужаны адпачынак я працавала ў Нацыянальнай Акадэміі навук Рэспублікі Беларусь галоўным спецыялістам (бухгалтарам).
Пабачыўшы на свае вочы, як працуе Ірына Уладзіміраўна, знаходзім своеасаблівыя сакрэты яе майстэрства: для кожнага вяскоўца прадавец знойдзе добрае слова, ведае запыты кожнага, памятае імя па бацьку. Ды і не можа адносіцца да сваіх пакупнікоў па-іншаму, бо бачыць, што большасць з іх — людзі паважанага ўзросту, якія з вялікай павагай ставяцца і клапоцяцца адзін пра аднаго. Ды і не можа Ірына Галуза дрэнна выконваць абавязкі, бо проста любіць сваю справу.
Зінаіда Дубадзелава, начальнік участка Капыльскага райспажыўтаварыства:
— Так, згаджуся, што Ірына Галуза працуе вельмі вынікова. Тэмп росту за 2016 год аўтамагазіна, які за ёй замацаваны, склаў 126,8%. У той час, калі тэмп росту ўсіх аўтамагазінаў — 104% (у супастаўных цэнах да 2015 года). Упэўнена, што Ірына Уладзіміраўна будзе працаваць так старанна і далей.
Дзіяна ТКАЧЭНКА
Фота аўтара 
В четверг, 26 января, с 10 до 12 часов состоится прямая линия с директором ГУ «Копыльский территориальный центр социального обслуживания населения» Светланой Станиславовной МАЛИНОВСКОЙ.
Свои вопросы можно задать в обозначенное время по номеру 51-4-00. 
Еженедельно (по субботам) облисполкомами, Минским городским и районными исполкомами прямые телефонные линии проводятся с 9 до 12 часов.
28 января 2017 года:
Анатолий Михайлович ЛОДЫГА, первый заместитель председателя Копыльского районного исполнительного комитета начальник управления райсельхозпрода, по телефону 55-1-83.
Команда-победительница группы А — ЗАО «Жилихово»[/caption]
В этом году участники состязались в шести видах программы: прыжки со скакалкой, перетягивание каната, баскетбольный конкурс, комбинированная эстафета, дартс и плавание. К слову, в подведении итогов спартакиады произошли некоторые изменения: все команды были разделены на две группы. В первой оказались коллективы сельхозпредприятий, где численность работников составляла более 150 человек (группа А), а во второй, соответственно, — менее 150 тружеников села (группа Б).
[caption id="attachment_54937" align="aligncenter" width="580"]
На огневом рубеже[/caption]
По традиции первые очки для команд зарабатывали представительницы прекрасного пола в прыжках на скакалке. Лучшей здесь оказалась Кристина Ковалевская из УП «Бобовня». Второй была Снежана Тищенко из ОАО «Старица-Агро» и третьей — Юлия Белаш из филиала «Великая Раевка».
[caption id="attachment_54938" align="aligncenter" width="580"]
Финиширует команда ОАО «Скабин»[/caption]
Захватывающим и богатым эмоциями стал второй вид программы — перетягивание каната, которое состоялось на открытом воздухе. Мужские квартеты, выходя на схватку, сражались до последнего, а самыми горячими оказались финальные поединки. В результате самой крепкой в этом виде стала четверка из ОАО «Семежево» в составе Василия Пилата, Сергея Пилата, Александра Щеткина и евгения игнатчика. Второе место завоевало ОАО «Копыльский райагросервис», а третье — ОАО «П-з Дусаевщина».
[caption id="attachment_54935" align="aligncenter" width="580"]
На старте комбинированной эстафеты[/caption]
Скорость и точность стали главными составляющими баскетбольного конкурса, где за 30 секунд участнику необходимо было забросить в кольцо максимальное количество раз. Здесь в личном зачете не было равных Евгению Якубовичу из УП «Бобовня» и Дарье Чиж из ОАО «Преснаки». А в командном зачете места распределились следующим образом: первое место — УП «Бобовня», второе — ОАО «Суворово-Агро» и третье — ОАО «Семежево».
[caption id="attachment_54936" align="aligncenter" width="580"]
Во время передачи эстафеты[/caption]
Немало положительных эмоций подарила комбинированная эстафета, которая прошла на стадионе ФОКа. В состав команды на этом этапе входило пять человек. Вначале участникам необходимо было пробежать сотню метров и затем, съехав с горки на надувных санках, передать эстафету «биатлонисту». В свою очередь он отправлял на дистанцию «хоккеиста», после чего гонку завершал дуэт на санках. Быстрее всех прошли комбинированные испытания участники из ОАО «Скабин». Второе время показала команда ОАО «Старица-Агро» и третье — ЗАО «Жилихово».
В дартсе самыми точными стали Татьяна Шпилевская из ЗАО «Жилихово» и Андрей Самусенко из УП «Бобовня». А в командном зачете этого вида программы победу праздновали аграрии из УП «Бобовня». Второе место завоевало ЗАО «Жилихово» и третье — ОАО «Прогресс 2010».
[caption id="attachment_54933" align="aligncenter" width="580"]
Финальная схватка в перетягивании каната[/caption]
Решающим в определении победителей спартакиады стал последний вид программы — плавание. В личном зачете лучшими пловцами стали Яна Горностай из УП «ПИК-Лесное» и Евгений Якубович из УП «Бобовня». Лидером этого вида оказалась команда ОАО «Старица-Агро», второй — ЗАО «Жилихово» и третьей — КСУП «Докторовичи».
После подсчета набранных очков победителем зимней спартакиады-2017 в группе А стал коллектив ЗАО «Жилихово». Всего одно очко уступило ему ОАО «Старица-Агро», занявшее второе место. Третья сумма — у спортивной дружины УП «Бобовня».
[caption id="attachment_54940" align="aligncenter" width="580"]
Тройка призеров группы Б[/caption]
В группе Б победу праздновали работники ОАО «Скабин». Вторыми стали аграрии из филиала «В. Раевка», а замкнул тройку лидеров группы коллектив ОАО «Копыльский райагросервис».
В конце праздника здоровья состоялось награждение победителей и призеров личного и командного зачетов. А лидеры групп вместе с призами увезли домой победные кубки.
Сергей ЛАЗОВСКИЙ
Фото автора 
