Home

Слава працы

Только достоверные новости Копыльщины

info

info

«Seсond Hand»: не всегда безопасно...

05.05.2025
В настоящее время несколько активизировалась деятельность магазинов «Sесоnd Наnd», а также интерес к ним со стороны населения, что в свою очередь обусловило внимание к данной сфере деятельности со стороны Комитета государственного контроля Минской области. И, как оказалось, не зря. Так, проверками торговых объектов Минского и Молодечненского районов, осуществляющих реализацию вещей «Sесоnd Наnd», установлены многочисленные нарушения Санитарных правил, которые могут негативно отразиться на эпидемическом благополучии населения. В частности, размещение отдельных торговых объектов не было согласовано с территориальным учреждением государственного санитарного надзора. В торговых залах этих магазинов отсутствовала принудительная приточно-вытяжная вентиляция, как следствие – посторонний запах, образующийся после проведения санитарной обработки вещей «Sесоnd Наnd». Ряд объектов не соответствовал Санитарным правилам в части высоты потолков и покрытия их материалом, подвергающимся влажной уборке и дезинфекции. Помещения для сортировки и хранения товаров в каждом втором проверенном объекте находились в антисанитарном состоянии (на полу грязь, стены не оштукатурены, в санузле на полу вода, разбито оконное стекло и т.д.), а в одном из проверенных такое помещение отсутствовало вовсе (проверке не предъявлено). Кроме того, в некоторых магазинах осуществлялась торговля товарами, запрещенными к реализации: белье нательное, товары для новорожденных, чулочно-носочные изделия. Характерными нарушениями правил торговли для названных торговых объектов являлись также не указание на маркировочных ярлыках необходимой информации о реализуемых товарах, отсутствие сведений о проведенных в отношении товара санитарно-противоэпидемических мероприятиях (чистка, стирка, дезинфекция, дезинсекция) и недостаток дезинфицирующих средств для проведения дезинфекции помещений, не обеспечение продавцов средствами индивидуальной защиты. По итогам проверки информация направлена в территориальный орган санитарного надзора, деятельность трех торговых объектов была приостановлена до устранения выявленных нарушений, а в отношении виновных лиц применены меры административного воздействия. М. В. ШЕКО, начальник управления  

Як мы жывём i чаму радуемся

05.05.2025
Час не стаіць на месцы. Вось ужо фінішуе снежань. Поўным ходам ідзе падрыхтоўка да Калядаў  і Новага 2012 года. Праводзячы стары год (лепш сказаць мінулы), кожны з нас імкнецца памятаць усё добрае, што напаткала ў гэтым годзе і з палёгкай перанесці ў год наступны. Такая добрая традыцыя жыве ў нас, беларусаў. Як важна не забываць пра дабро ў жыцці. Дарэчы, у капылян ёсць добрая апякунка — наша раённая газета “Слава працы”. У ёй знойдзеш багата цікавага на кожны дзень і на любы густ. Хочаш даведацца пра навіны ў раёне ці на месцах былой працы — калі ласка. Асабліва змястоўныя рубрыкі пра людзей зямлі капыль-скай, аб духоўнасці ў нашым жыцці. Нават кулінарны эксклюзіў тут знойдзеш для гурманаў. Раёнка наша абавязкова напомніць аб сустрэчах з кіраўнікамі ўлады і праінфармуе аб выніках гэтых сустрэч. А якія цікавыя паведамленні дзяцей са школ, канцэртных і спартыўных пляцовак. У “Слава працы” знойдзеш для сябе адказ, ці правільна мы жывём, адпачываем, клапоцімся аб здароўі. Вось і мне захацелася падзяліцца надзённым: што ўбачыла, адчула і які водгук пакінула ўсё гэта ў маім сэрцы. Па-першае, з чаго пачынаецца дзень большасці непрацуючых ветэранаў. Правільна, – з магазіна, дзе цябе добра абслужаць, выслухаюць, дапамогуць выбраць патрэбнае ці параяць, дзе яго можна купіць. Зранку тут не бывае мітусні. Я, напрыклад, стараюся наведаць “Слуцкі край”. Спытаецеся, чаму? Бо там працуюць ветлівыя, уважлівыя маладыя прадаўцы Святлана Гук, Людміла Кастэнка, Кацярына Берднік. Пастаўшчыкі са Слуцка не заўсёды прытрымліваюцца графіка завозу прадуктаў. Каб марна не траціць час, гэтыя дзяўчынкі цярпліва праінфармуюць па тэлефоне, калі зручней наведаць магазін і ніколі не адправяць з пустымі рукамі. А яшчэ я наведваю “Слуцкі край” таму што тут можна купіць сапраўдны кефір, дамашні тварог, малако без дабавак. Праўда, днямі прачытала ў сваёй раёнцы аб высокіх дасягненнях капыльскага масласырзавода. Больш за 70 найменняў прадукцыі для спажыўцоў выпускае наш завод. Масла сметанковае аж чатырох гатункаў, тваражкі для ласуноў. Вельмі здзівілася, што ў нашых магазінах (апрача фірменнага “Сузор’е смаку”), такі асартымент заводскіх прадуктаў бывает не часта. Праўда, ёсць замест натуральнага кефіру кефірны біяпрадукт і малако з дабаўкамі. Таму хочацца папрасіць кіраўніка завода выпускаць для нас, капылян, асабліва для дзяцей і людзей сталага ўзросту, больш натуральных кісла-малочных прадуктаў, якія вельмі карысныя для здароўя і спрыяльныя па кошце для непрацуючага пенсіянера. Дзякуем капыльскім хлебапёкам за натуральны і даволі смачны хлеб, які я звычайна купляю ў “Ласунку”, бо там вас заўсёды сустрэнуць з ветлівай усмешкай Наталля Булакевіч і Кацярына Хвацік. Ад іх ласкавага погляду цяплей на душы становіцца. Самым неабходным запаслася, паспець бы на аўтобус “Цімкавічы – Капыль”, на якім працуе вельмі пунктуальны і добразычлівы шафёр Віктар Аношка. Яго аўтобус ніколі не затрымліваецца без прычыны, а старых, нямоглых людзей ён не пакіне, калі бачыць, што не паспяваюць. А што б рабілі мы, пасажыры, калі б не было на аўтастанцыі тэлефоннага нумара даведкі 114 і калі б там не працавалі заўсёды адказныя, гатовыя выслухаць і даць належную параду маладыя дыспетчары Таццяна Хоміч і Вольга Сярчэня. І вось я ўжо дома. Трэба зноў спяшацца. Цяпер у паліклініку. Талон да доктара заказала загадзя. Ногі хутка ісці не хочуць, кружыцца галава. Зноў саджуся ў аўтобус. Вельмі добра, што ёсць гарадскі аўтобус. У рэгістратуры паліклінікі заўсёды ёсць чарга, бо людзей хворых многа. Завіхаюцца рэгістратары. Іх чацвёра: маладая медыцынская сястра Вольга Мацэля, ветэраны працы Таццяна Мікалаеўна Чарнецкая, Надзея Сцяпанаўна Нікалаеня і Ніна Сямёнаўна Калацкая. Праца ў іх адказная, кантынгент для абслугоў-вання нялёгкі. Людзі хворыя, нямоглыя, таму і капрызныя. Трэба кожнага пачуць, дапамагчы. Стараюцца ўсе. Вялікі ім дзякуй за стрыманасць. Абавязкова трэба праверыць ціск крывяны: тарапеўт працуе на трэцім паверсе. На ліфце шыльда: “Абслугоў-ваюцца толькі цяжка хворыя”. Стаіш і думаеш: што рабіць? Ты ж, дзякуй Богу, яшчэ не цяжка хворы, бо ёсць ногі, рукі, вочы, каб бачыць дарогу. Ідзеш у да-ўрачэбны пакой. Там працуе медсястра Святлана Кандыбовіч, вельмі ўважлівая да пацыентаў. Калі крывяны ціск высокі, абавязкова напраўляе на ЭКГ. Вельмі добра, што пакой ЭКГ знаходзіцца на першым паверсе. Тут вас сустрэне добразычлівая, спагадлівая фельчар Наталля Хоміч, сапраўдны прафесіянал сваёй справы. Яна дапаможа нямогламу ўстаць з кушэткі, апрануцца, супакоіць, каб не вельмі хваляваўся. Тым часам урач Станіслаў Міхнайць уважліва аналізуе паказанні ЭКГ, раіць абавязкова з яго вердыктам ісці да тэрапеўта. Жыць хочацца, таму каля ліфта з шыльдай усё ж націскаю кнопку. Вось дзіва: дзверы адчыняюцца, ліфцёр Галіна Кіркалава без нараканняў падымае на трэці паверх. Якое шчасце ў гэты момант сустрэць міласэрную Галіну! Каля пакоя тэрапеўта чаргі няма,  і  доктар Наталля Міка-лаеўна Пінчук на месцы. Працягваю вердыкт з ЭКГ. “Чаго так устрывожыліся, расхваляваліся, — пытаецца доктар. – Хіба для вас навіна, што ў Вас ішэмія, стэнакардыя, крывяны ціск высокі. Другую групу даюць не за прыгожыя вочы. Больш адпачывайце, таропка не хадзіце, піце лекі ад ціску, і ўсё нармалізуецца з цягам часу”. Дзякую доктару і спяшаюся ў аптэку. Фармацэўт Жанна Кедыш таксама заўсёды на месцы. Мне падабаецца наведваць бальнічную аптэку. Жанна Мікалаеўна клапоціцца, каб заўсёды былі неабходныя лекі. А калі што-небудзь адсутнічае, дапамагае хвораму яго знайсці. Адразу тэлефануе ў цэнтральную раённую аптэку. Вось так і жывём, дарагая раёнка. І радуемся, калі сустракаем добрых, спагадлівых людзей. Не ўсе твае чытачы звяртаюць на добрыя дробязі ўвагу. Шкада. Я расказала аб добрых людзях, якія сумленна выконваюць свае службовыя абавязкі, аб людзях, якія на сваім месцы. Ганна АРЛОЎСКАЯ, пазаштатны карэспандэнт “Слава працы”, член райсавета ветэранаў  

Дзе пабываюць “Цары”, там будзе мір, згода і багацце

05.05.2025
Абрад “Цары” Семежаўскага цэнтра культуры і вольнага часу ўваходзіць у Спіс аб’ектаў сусветнай нематэрыяльнай спадчыны ЮНЭСКА. У студзені 2011 года калектыву прысуджана спецыяльная прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь дзеячам культуры і мастацтва. Штогод на Шчодры вечар жыхароў вёскі Семежава калядоўшчыкі віншуюць па вайсковай традыцыі ХVIII стагоддзя. Па мясцовай легендзе абрад з’явіўся, калі недалёка ад вёскі стаяла царскае войска. Салдаты і афіцэры хадзілі па хатах, віншавалі гаспадароў, рабілі для іх прадстаўленне, за што жыхары плацілі ім каляднымі ласункамі. І нават пасля таго, калі царскі атрад пакінуў вёску, традыцыю пераняла мясцовая моладзь. За тры стагоддзі тут выгадавалі не адно пакаленне “цароў”. Хто ж яны — мясцовыя “цары” і кім з’яўляюцца ў паўсядзённым жыцці? З гэтымі пытаннямі мы звярнуліся да саміх удзельнікаў абраду, якія непасрэдна ўдзельнічалі ў ім у студзені 2011 года. Аказваецца, у свяце прымаюць удзел толькі мужчыны і юнакі, так званыя “цары”. У кожнага з іх свая роля, але ўсе, як адзін, у белых касцюмах, кашулю перавязваюць трыма семежаўскімі паясамі з традыцыйным арнаментам, шыю ўпрыгожвае жаночая хустка, а на галаве — высокія шапкі з рознакаляровымі стужкамі. Наперадзе ідзе галоўны герой — цар Максіміліян. Гэтую ролю паспяхова выконвае Дзмітрый Козел: — Па прафесіі я электраманцёр Капыльскіх электрасетак. Удзельнічаць у абрадзе стаў з 1996 года. Першая роля, якая мне дасталася, — Баба. Са зменай складу калектыву выконваў розныя ролі, зараз з’яўляюся царом Максіміліянам. Тое, што калісьці стану “героем дня”, не чакаў. Удзельнічаць у абрадзе падабаецца настолькі, што нават не ўяўляю Семежава без “Цароў”, тым больш, што нас чакаюць у кожнай хаце, нават запрашаюць загадзя, бо па народным павер’і, там, дзе пабывалі “Цары”, увесь год будзе мір, згода і багацце.   Яшчэ адным са старажылаў абраду з’яўляецца выканаўца ролі цара Мамая Георгій Ціманаў: — У побыце я — сацыяльны работнік ДУ “Капыльскі тэрытарыяльны цэнтр сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва”. Мама ў мяне полька, тата — рускі. Раней жылі на Любаншчыне, зараз — у Семежаве (больш за 25 гадоў). Памятаю, як год за годам паднімалі абрад з нябыту: збіраўся дакументальны матэрыял, апытваліся старажылы. І пасля таго, калі  ў 1996 годзе група “цароў-энтузіястаў”, апрануўшыся ў самаробныя касцюмы, якія нагадвалі ваенную форму, упершыню прайшлася па вёсцы — атрымаўся аншлаг. Паясы і хусткі давалі мясцовыя жыхары, якія зараз гэтыя ўбранні падарылі ўдзельнікам “Цароў” у знак па-дзякі за адраджэнне і захаванне семежаўскай традыцыі. І вельмі  прыемна,  што сёння абрад  стаў  своеасаблівай рэкламай, як для вёскі, так і для раёна ў цэлым. Камандзірам абрадавага строю з’яўляецца лекар — Мікалай Стасевіч, навучэнец трэцяга курса Капыльскага  прафесійна-тэхнічнага  каледжа  па  спецыяльнасці кухар: — Мая роля, мусіць, самая вясёлая і пацешная, бо я спрабую давесці ўсім, што ведаю лекі ад усіх хвароб, тым самым раскрываю сакрэты лекавання. У адрозненне ад усіх, касцюм у мяне просценькі: звычайная ваенная форма старога ўзору. На галаве — фуражка, на плячы — медыцынская сумка. У апошнія гады нашу яшчэ з сабой велізарны кардонны градуснік. Маршырую з галоўным царом, падказваю куды ісці: калі скажу “налева” усе ідуць у хату, якая знаходзіцца па левым баку, калі “направа” — якая стаіць справа. Пераапранутыя хлопцы імкнуцца быць падобнымі на сваіх прататыпаў і знешнасцю, і характарам. Тры гады маршыруе ў  страі “цар” Сяргей Гаўрыловіч: — У цяперашні час з’яўляюся студэнтам Беларускага аграрна-тэхнічнага ўніверсітэта. Мой прыход у абрад быў усвядомленым, аб традыцыях якога я пазнаў з аповедаў бабулі. Калі з’явілася магчымасць паўдзельнічаць, то адразу ж згадзіўся. Першай, да каго мы заходзім калядаваць, гэта мая бабуля, якая заўсёды рада нашаму прыходу і частуе  ад душы пірагамі, цукеркамі, каўбасой. Яшчэ адзін з “цароў” — Андрэй Парчанаў: — Хоць па прафесіі я будучы будаўнік (вучуся ў Слуцкім сельскагаспадарчым прафесійным ліцэі), але ўдзел у абрадзе лічу ганаровай місіяй. Хацелася б, каб я і мае сыны, аб якіх я мару, у наступным працягвалі гэтую добрую традыцыю. Наступны  “цар”  — Вячаслаў Сянюк, навучэнец 11 класа Семежаўскай сярэдняй школы: — У абрадзе ўдзельнічаю нядаўна. Спачатку  гэтая  ідэя  здалася мне пацешнай, зараз — своеасаблівай выявай жыцця, бо для мяне цікавы ўсе традыцыі, звязаныя з нашай вёскай. Акрамя ўдзелу ў мастацкай сама-дзейнасці, з’яўляюся вучнем “Школы ткачоў”, дзе авалодваю асновамі ткацтва. Апошнім у страі ідзе барабаншчык Яўген Лук’янаў, студэнт БНТУ: — Мая роля самая адказная: павінен гучна біць у барабаны, каб жыхары падрыхтаваліся да нашага візіту. Для гаспадароў паказваем драму “Цар Максімі-ліян”, падчас якой у хаце разгортваюцца батальныя сцэны. Сярод персанажаў ёсць Дзед і Баба. Іх задача — зрабіць гаспадарам якое-небудзь дробнае паскудства, пакуль тыя ўважліва глядзелі на “цароў”. Гэтыя ролі выконваюць навучэнец Капыльскага прафесійна-тэхнічнага каледжа  Дзяніс Пяцігорац і адзінаццацікласнік Аляксандр Шацілін. Дарэчы, Аляксандр у абрадзе ўжо пяты год: — Калі першы раз прапанавалі роль бабкі, ніколькі не сумняваўся ў яе выкананні. Паспрабаваў — і мне спадабалася ўдзельнічаць у абрадзе. Яшчэ адным з удзельнікаў, які выконвае ролю Бабы, з’яўляецца Яўген Кухарэнка. Важны ўдзельнік абраду — механоша. У яго распараджэнні некалькі мяшкоў, якія вельмі хутка запаўняюцца гасцінцамі, таму Дзмітрый Базылевіч, вадзіцель па прафесіі, возіць за сабой саначкі. Па меры магчымасці ўдзел у абрадзе прымаюць Вячаслаў Шаура, студэнт БНТУ, будучы інжынер-энергетык і студэнт акадэміі фізкультуры Руслан Рамашка — выканаўцы ролі  “цароў”. Трэба адзначыць, што ў бягучым годзе калектыў каляднага абраду крыху зменіцца. Ён будзе складацца  ўжо  з  двух саставаў — дарослых і моладзі. З наступленнем цемнаты калядныя “Цары” бяруць у рукі падпаленыя факелы, на святло якіх выходзіць уся вёска, каб разам  адсвяткаваць Шчодры вечар. І так з года ў год і не адно стагоддзе… Таццяна БОХАН НА ЗДЫМКАХ: 1. Д. Козел; 2. Г. Ціманаў; 3.М. Стасевіч; 4. С. Гаўрыловіч; 5. А. Парчанаў; 6. В. Сянюк; 7. Я. Лук’янаў; 8. Д. Пяцігорац; 9. А. Шацілін. Фота аўтара  

Реализовано 11 тысяч тонн мяса

05.05.2025
Подведены результаты работы животноводческой отрасли за январь – ноябрь 2011 года. За подробностями редакция обратилась к Галине ЧИГИРЬ, начальнику отдела статистики Копыльского района — За январь—ноябрь 2011 года выращено основных видов скота и птицы 12,6 тыс. тонн, или 103,6% к январю-ноябрю 2010 года. Увеличили выращивание скота и птицы 11 хозяйств. Среднесуточные привесы крупного рогатого скота увеличились по сравнению с январем-ноябрем 2010 года на 23 грамма, свиней - на 32 грамма и составили соответственно 616 и 441 грамма. Реализация скота и птицы на убой в живом весе составила 11 тыс. тонн, или 93,3% к соответствующему периоду предыдущего года, из них крупного рогатого скота реализовано 6,2 тыс. тонн (87,8% к январю-ноябрю 2010г.), свиней - 4,5 тыс. тонн (101,7%), птицы - 0,3 тыс. тонн (95,2%). Реализовано скота на убой (без птицы) промышленным мясоперерабатывающим организациям и хладокомбинатам 75,6% от общей реализации, подсобным производствам организаций - 13,2%, населению, включая расход на общественное питание - 5,6%, организациям потребительской кооперации - 5,2%, в порядке рыночной торговли - 0,2%, по другим каналам сбыта - 0,2%. Надоено молока 77,2 тыс. тонн, что на 1,3 тыс. тонн (на 1,6%) меньше, чем в январе-ноябре 2010 года. Производство молока уменьшили 16 хозяйств. Средний удой молока от коровы за январь-ноябрь 2011 года составил 3960 килограмма и уменьшился по сравнению с аналогичным периодом прошлого года на 190 килограмма (на 4,6%). Реализовано молока по всем каналам сбыта 68,2 тыс. тонн, или 88,4% от произведенного (в январе-ноябре 2010 года - 64,7 тыс. тонн, или 82,5%). В сельскохозяйственных организациях района численность крупного рогатого скота по состоянию на 1 декабря 2011 года составила 53,7 тыс. голов, или 101,3% к 1 декабря 2010 года, свиней - 44,8 тыс. голов (96,6%), птицы - 19 тыс. голов (47,2%). За январь-ноябрь 2011 года получено приплода телят 17,5 тыс. голов, или 95,9% к январю-ноябрю 2010 года, поросят - 75,2 тыс. голов (108,5%). Подготовила Маргарита САКОВИЧ  

Даны исчерпывающие ответы

05.05.2025
Как уже сообщалось, 15 декабря в отделении по гражданству и миграции Копыльского РОВД вел прием граждан и отвечал на задаваемые по телефону вопросы жителей Копыльщины начальник управления по гражданству и миграции УВД Миноблисполкома полковник милиции Анатолий Николаевич Ланин. Первым у столичного чиновника побывал Александр Стрелкин с дочерью Викторией. Вопросы посетителей касались приобретения ими белорусского гражданства. 12 лет проживает уже семья Стрелкиных (муж с женой и двое детей. – В. С.) в д. Лешня, имея в Беларуси статус лиц без гражданства. Они никак не могут получить справку о выбытии из узбекского гражданства. А. Н. Ланин подробно объяснил, как действовать, чтобы получить злополучную справку, дал конкретные указания на сей счет майору милиции Олегу Осипову. Зинаиду Василевскую из Копыля интересовало, нужно ли согласие бывшего мужа на поездку  их несовершеннолетней дочери, совместно с ней, на отдых в Украину? Копылянке дан четкий ответ, суть которого сводилась к тому, что в случае, если один из законных представителей (в данном случае – бывший муж. – Ред.) не согласен с порядком выезда из Республики Беларусь несовершеннолетней дочери, он имеет право обратиться в суд с заявлением об определении иного порядка выезда ее из страны. На основании решения суда, сведения о несовершеннолетней и установленном порядке ее выезда включаются в банк данных о гражданах, право  на выезд которых из страны временно ограничено. Житель райцентра Евгений К. задал вопрос, каким образом он может узнать, существуют ли в отношении его ограничения для выезда за границу? Ему было разъяснено, что сведения, содержащиеся в банке данных, предоставляются гражданину бесплатно в форме справки (выписки) при его личном обращении в орган внутренних дел либо дипломатическое представительство или консульское учреждение Республики Беларусь. Необходимо предъявить документ, удостоверяющий личность. Сведения предоставляются не позднее одного рабочего дня при обращении в  орган внутренних дел и десяти рабочих дней – при обращении в диппредставительство или консульское учреждение Республики Беларусь. Владимир СКРИПИНСКИЙ Фото автора  
Страница 727 из 1058