На Тимковичском производственном участке ОАО «Клецкий комбикормовый завод» в эти дни царит особое оживление. Ведь выполнениегосударственного заказа – дело чести каждого сельхозпредприятия.
В этом году на УП “Борисовский комбинат хлебопродуктов” необходимо поставить 13 100 тонн продовольственной пшеницы и 500 тонн ржи. Госпоставка пивоваренного ячменя составит 8700 тонн, в том числе 5800 тонн — ОАО «Криница», 1100 тонн — ОАО «Аливария». На ОАО «Белсолод» пойдет 1800 тонн. Еще 1000 тонн зерна будет отправлено на Хотовский спиртзавод. 
Еще 27 июля ПСК «Семежево» не только первым в районе выполнил план сдачи продовольственной пшеницы (420 тонн), но и сверх того продолжал отгружать высококачественное сырье. Правда, начальник участка Нина Мороцкая отмечает, что в этом году хозяйства хоть и сдают пшеницу высоким 3-м классом, но по процентному содержанию клейковины она идет по наименьшему показателю. По пивоваренному ячменю введены новые технические условия, которые ужесточили качественные показатели и довели крупность не ниже 75%. Нина Ивановна отмечает, что, например, и в СПК «Тимирязевский», и в ф-ле «В. Раевка» и других хозяйствах ячменю действительно не хватает крупности, и приходится вести дополнительную доработку. Виной тому стала сухая погода. Однако госзаказ не приемлет никаких объяснений. Он должен быть выполнен любой ценой. Тимковичский производственный 
участок предоставляет для этого все возможности. Организована круглосуточная сдача зерна, производится и ночная отгрузка в вагоны.
Борисовский комбинат хлебопродуктов выделил 10 машин для доставки зерна напрямую. Еще 4 единицы ожидаются с ОАО «Криница». Погрешности и сбои в работе оперативно устраняются. Курирует выполнение госзаказа главный государственный инспектор по закупкам и качеству сельхозпродукции Станислав Чернушевич. Он отмечает слаженную работу производственного участка. Кстати, во время уборочной численность обслуживающих его достигла 50 человек. Это не только диспетчеры, лаборанты, специалисты по отгрузке, но и машинисты зерносушильного комплекса, который действует всего второй год. И Иван Жуковский, и Валерий Панцевич освоили принцип работы ЗСК-40, основанный на компьютерном управлении, и успешно справляются с поставленными задачами.
И в лаборатории, и на зернотоку много молодежи. Например, Дарья Парибок учится на третьем курсе Гомельского государственного медицинского университета, но во время каникул считает для себя обязательным поработать на данном участке. В семье, где выросло 8 детей (Дарья – шестая), труд всегда был в почете.
— Груженые машины идут без перерыва, а значит эстакады не пустуют, — отмечает Станислав Константинович Чернушевич. – Поставлена задача – не задерживать на токах доработанное зерно и вовремя его вывозить.
В ходе подготовки редакционного материала постоянно менялись цифры. На утро 30 июля главный государственный инспектор по закупкам и качеству сельхозпродукции сообщил, что близки к выполнению госзаказа ф-л «Лакнея» (84%), СПК «Ванелевичи» (84%), ОАО «Старица-Агро» (83%).
Мария ШЕИНА.
НА СНИМКАХ: 1. Госзаказ идет потоком 2. Машинист ЗСК-40 В. Панцевич. 3. Студенческие каникулы проходят на зернотоку.
Фото автора
(па стане на 2 жніўня 20210 года)
У раёне збожжавыя і зернебабовыя скошаны і абмалочаны на 64,9% запланаванай плошчы. Самыя высокія тэмпы ў ф-ле “Лакнея”, дзе ўбрана 98,5%, СГФ “Грозава” (98 %). СВК “Скабін” (93,3 %), ААТ “Старыца-Агра” (89,5 %), ВСК “Семежава” (87 %).
У сельгаспрадпрыемствах намалочана 92 602 тоны збожжа пры ўраджайнасці 36 ц/га. Самая высокая ўраджайнасць – у ААТ “Капыльскае”, дзе з кожнага гектара ў сярэднім атрымліваюць па 50 цэнтнераў, а агульны намалот складае 10 609 т – лепшы паказчык у раёне. Услед за ААТ “Капыльскае” па вале ідзе ААТ “Старыца-Агра” – 8968 тон. Звыш 40 ц/га на рахунку СВК “Ванелевічы” (48,3 ц/га), ВСК “Семежава” (45 ц/га), ААТ “Старыца-Агра” (43,6 ц/га), ЗАТ “Жыліхава” (41,4 ц/га), СВК “Скабін” (40,9 ц/га).
Салома ўбрана на 15 817 га, у тым ліку запрасавана на 7841 га, астатняя здроблена
(па стане на 30 ліпеня 20210 года)
Раённы выканаўчы камітэт, упраўленне сельскай гаспадаркі і харчавання, райкам прафсаюза работнікаў АПК падвялі вынікі спаборніцтва на ўборцы збожжавых і зернебабовых сярод удзельнікаў уборачнай кампаніі па стане на 30 ліпеня 2010 года.
ПЕРАМОЖЦАМІ ПРЫЗНАНЫ:
У свой час вядомы журналіст і супрацоўнік райгазеты “Слава працы” Усевалад Гурыновіч назваў Капыльшчыну салаўіным кутком, а затым яго трапны выраз падхапілі мастакі слова Міншчыны. Сапраўды, наш край вельмі багаты на літаратурныя таленты, толькі шкада, што многія з іх рана пайшлі з жыцця. Іх моцны пявучы голас абуджаў прасцягі жыцця і выклікаў захапленне ў аматараў паэзіі. Такой галасістай паэтычнай птушкай быў Мікола Дубовік з вёскі Каменка (Мурыны).
Нарадзіўся хлопчык у самы росквіт лета 28 ліпеня 1905 года ў беднай шматдзетнай сям’і. У той час гэта была не вёска, а хутарок Мурыны, у якім стаялі дзве хаты каля панскага маёнтка. Хоць бацькі мелі сваю зямлю, але знаходзілі час дапамагчы пану выбраць вырашчаны ўраджай. За гэта багацей вазіў Міколу разам са сваімі дзецьмі на вучобу ў Грозаўскае гарадское вучылішча. Хлопчыку давялося перажыць Першую сусветную вайну, бачыць галодныя патокі бежанцаў, якія ішлі на Слуцк, бачыў нашэсце немцаў, а затым белапалякаў і, вядома ж, з радасцю сустракаў чырвонаармейцаў, якія выганялі з родных мясцін акупантаў.
Ён паспяхова закончыць вучылішча і некаторы час будзе дапамагаць бацькам апрацоўваць уласную зямлю: касіць, араць, абмалочваць снапы, а ў вольны час захапляецца паэзіяй Іагана Гётэ, Джорджа Байрана, Фрыдрыха Шылера. Палюбіць трапнасць мастацкага слова Оскара Уайльда, Генрыка Ібсена. Менавіта праз творы класікаў сусветнай літаратуры ён вучыцца правільна выказваць сваю думку і ўцягваецца ў вір паэтычнай творчасці.
У 18 гадоў Мікола паступіць у Беларускі дзяржаўны універсітэт на факультэт грамадскіх навук. Але цяжкія матэрыяльныя ўмовы (калі днямі галадаў і забываў смак хлеба) прымушалі яго кідаць навучанне, ды і да лекцый па грамадскіх навуках у яго душа не ляжала. Яго больш прываблівала літаратура, і таму ў хуткасці Мікола перавядзецца на літаратурнае аддзяленне БДУ. Тут ужо ён сапраўды трапіць у сваю стыхію. Падборкі паэзіі нашага земляка з’яўляюцца ў часопісах “Чырвоны Сцяг”, “Узвышша”, “Маладняк”, “Аршанскі маладняк”, у газетах “Звязда”, “Савецкая Беларусь”, полацкім альманаху “Наддзвінне”. Прачытваючы друкаванку ў “Маладняку” і “Аршанскім маладняку”, Мікола сустракае паэтычныя творы маладога вучонага з Капыля Алеся Дземідовіча. У 1925 годзе ён у якасці дэлегата ўдзельнічае у Першым з’ездзе пісьменніцкага аб’яднання “Маладняк”. Тут ён знаёміцца з Алесем Дземідовічам, таксама дэлегатам, і кіраўніком Аршанскага філіяла “Маладняк” Міхасём Ганчарыкам, а праз гэтых хлопцаў з пісьменнікамі-землякамі Цішкам Гартным, Нічыпарам Чарнушэвічам, Кузьмой Чорным і Адамам Бабарэкам.
Пасля з’езда адчуваў цёплую падтрымку землякоў. Яго ўзнёслыя, спеўныя вершы, якія ўслаўляюць новае жыццё, друкуюцца пастаянна. А Цішка Гартны маладых паэтаў падтрымлівае матэрыяльна: плаціць высокія ганарары. Міколу яшчэ дапамагае старэйшы брат.
Пасябруе Мікола Дубовік з земляком Васілём Сташэўскім. Яны, будучы людзьмі свайго часу, не стаялі ў баку ад рэвалюцыйных пераўтварэнняў. Капыльскія паэты друкавалі свае творы ў аршанскіх выданнях. Рэвалюцыйную рамантыку Мікола Дубовік перадае ў сваіх вершах “На світанні”, “Хай вецер сумуе”, “А я пайду агульным шляхам”.
Шкада, што наш зямляк пайшоў з жыцця вельмі маладым, калі яшчэ толькі на поўную моц пачалі раскрывацца творчыя сілы. Калі яму было 23 гады, служыў у Чырвонай Арміі і ў час купання з чырвонаармейцамі-студэнтамі (у канцы чэрвеня 1928 года) патануў у Беразіне ад разрыву сэрца. Сябры пахавалі Міколу Дубовіка ў брацкай магіле недалёка ад Бабруйска.
Паэт Янка Бобрык, яго сябар, напісаў верш на смерць Дубовіка ў часопісе “Маладняк”. Яго памяці прысвяцілі свае вершы Алесь Звонак і Валерый Маракоў.
Іван ІГНАТЧЫК
В первом полугодии получили санаторное лечение в здравницах республики 112 человек, в том числе по линии государственного социального страхования – 88, 28 из них — работники предприятий района, в санаториях для родителей с детьми оздоравливались 8 взрослых и 8 детей, 44 школьника поправили свое здоровье в детских санаториях. 60% от общей численности оздоровленных в санаториях составляют дети, в том числе дети работников АПК – 22%, образования – 17%, здравоохранения – 14%, торговли – 5%, государственных учреждений – 2%.
По путевкам, финансируемым из средств республикан-ского бюджета, получили санаторное лечение 6 инвалидов до 18 лет, 5 из них в сопровождении родителя, 13 инвалидов I и II групп, 4 ветерана труда. По линии силовых структур оздоровлен неработающий пенсионер МВД. В завершающую фазу перешла летняя оздоровительная кампания школьников. В лагерях с дневным пребыванием на базе 13 школ города и района в июне оздоровились 1004 школьника.
В две смены работали лагеря с круглосуточным пребыванием на базе Лесновской, Докторовичской, Семежевской средних школ, гимназии №1 г. Копыля, где отдыхали и набирались сил более 400 школьников. На базе Грозовской школы-интерната оздоровились 75 ее воспитанников, 128 детей-сирот из Копыльской вспомогательной школы-интерната в две смены проходили оздоровление на базе Грозовской средней школы.
На оздоровление детей в районе во всех типах лагерей выделено более 280 млн рублей государственной дотации из средств социального страхования.
Инна КОРЗУН,
главный специалист представительства Минского областного управления по оздоровлению и санаторно-курортному лечению населения
