Старшыня Цімкавіцкага сельскага выканаўчага камітэта Алена ОСТРЫКАВА:
— Для мяне і маёй сям’і “Слава працы” – гэта настольнае выданне, якое чытаюць і перачытваюць усе. Нам даспадобы ўсе навіны, асабліва цікавімся інфармацыяй з раёна. Я сама нарадзілася на Капыльшчыне, тут і жыву. Таму заўсёды з захапленнем чытаю паведамленні пра сваю малую Радзіму. Мяне звычайна прываблівае старонка, прысвечаная мясцоваму самакіраванню, на якой асвятляюцца нашы праблемы і іх вырашэнне. Увогуле інфармаванне ў газеце даволі шырокае: можна даведацца пра жыццё краіны, вобласці, раёна. Шмат увагі надаецца прафілактыцы работы з праблемнымі сем’ямі. Магчыма, гэта некага прымусіць задумацца і зрабіць пэўныя вывады. Заўсёды звяртаю ўвагу на экалагічную старонку. Таксама было б нядрэнна, каб яна з’яўлялася часцей, бо выхаванне любові да навакольнага асяроддзя нам так неабходна. 
Упершыню на плошчы Леніна ў Капылі 11 чэрвеня адбыўся агульнагарадскі выпускны баль. Доўгіх адзінаццаць гадоў крок за крокам набліжаліся гэтыя юнакі і дзяўчаты да самага хвалюючага і запамінальнага дня ў іх жыцці. Гэтае свята — толькі лёгкае і нядоўгае паслабленне паміж школьнымі іспытамі і далейшым паступленнем у вышэйшыя і сярэднія спецыяльныя ўстановы.
Урачыстым маршам да месца асноўнага дзейства ў цэнтры плошчы перад шматлікімі жыхарамі, гасцямі райцэнтра прайшлі калоны выпускнікоў трох навучальных устаноў горада, якія ўзначальвалі дырэктары і класныя кіраўнікі віноўнікаў свята. Многія з юнакоў і дзяўчат на працягу 11 школьных гадоў праявілі сябе самастойнымі, самасвядомымі, рознабакова развітымі асобамі. Сярод іх – удзельнікі раённых, абласных, рэспубліканскіх прадметных алімпіяд, спартыўных спаборніцтваў, актывісты культурнага жыцця раёна, вобласці, мерапрыемстваў патрыятычнага выхавання.
Павіншаваць выпускнікоў горада з іх святам прыйшлі ганаровыя госці – старшыня райвыканкама Анатоль Жданеня, намеснік старшыні Ала Раеўская, начальнік аддзела адукацыі Аляксей Абросімаў, начальнік аддзела фізкультуры, спорту і турызму райвыканкама Віктар Васілеўскі, вядучы спецыяліст аддзела культуры Любоў Дубовік, старшыня Капыльскай РАС ДТСААФ Аляксандр Касінскі, благачынны цэркваў Капыльскай акругі айцец Сергій. Не забываць сваіх настаўнікаў, школьных сяброў, рабіць усё, каб стаць прагрэсіўнымі, таленавітымі, годнымі людзьмі сваёй малой Радзімы, роднай Беларусі, – гэтыя пажаданні сталі лейтматывам кожнага выступлення, якое гучала для выпускнікоў са сцэны цэнтральнай плошчы.
Аляксей Абросімаў пад апладысменты прысутных уручыў пяці выдатнікам вучобы залатыя медалі, а спартсмены, удзельнікі ваенна-патрыятычных мерапрыемстваў, самадзейныя артысты атрымалі граматы і памятныя падарункі ад аддзела фізкультуры, спорту і турызму, РАС ДТСААФ, аддзела культуры.
Шмат прыгожых песень прагучала ў выкананні выпускнікоў гарадскіх школ. Але сапраўдным сюрпрызам для прысутных стала выступленне фіналіста дзіцячага Еўрабачання-2009 Юрыя Дземідовіча.
Запамінальнымі сталі хвіліны, калі над плошчай Капыля ўзляцелі дзясяткі рознакаляровых шароў з сімвалічнымі белымі галубамі. Яны доўга яшчэ прыцягвалі позіркі ўдзельнікаў свята, пакуль увогуле не зніклі ў блакіце нябёс.
Пад гукі вальса адны за другімі выходзілі выпускнікі гарадскіх адзінаццацігодак, дэманструючы разнастайныя “па” прыгожага танца. З цікавасцю капыляне сачылі за гэтым дзействам і адорвалі школьныя пары шчодрымі і заслужанымі апладысментамі (варта толькі здагадвацца, колькі часу патрацілі юнакі і дзяўчаты, каб пасля сучасных дыскатэк навучыцца вальсу. – С. Л.).
Амаль паўтары гадзіны ўрачыстасці праляцелі, як адно імгненне. Свята юнакі, дзяўчаты, іх бацькі і настаўнікі працягвалі ўжо ў сценах родных школ. Але дзейства на цэнтральнай плошчы горада для выпуску-2011 у далейшым бясспрэчна стане адным з лепшых успамінаў пра цёплы чэрвеньскі вечар.
Сяргей ЛАЗОЎСКІ
НА ЗДЫМКАХ: 1. Развітальны вальс на плошчы Капыля; 2. Госці свята; 3. Для выпускнікоў спявае Юрый Дземідовіч.
Фота аўтара 
(Заканчэнне. Пачатак у №№ 42, 43)
Сённяшнія школьнікі і моладзь не ведаюць, напэўна, што нам, дзецям вайны, за вучобу ў 8—10 класах у год трэба было плаціць 150 рублёў. А гэта ў той час быў кошт паўкаровы. Нямногія мелі магчымасць працягваць вучобу ў 8—10 класах, хоць і добра вучыліся, бо бацькі жылі бедна. Пачынаючы з пятага класа, мы абавязкова выпрацоўвалі на калгасных палетках колькасць працадзён на летніх канікулах. Гэта была і дапамога бацькам. А ў большасці з нас ужо не было татаў. Адны мамы. Адчувалі, як ім цяжка, таму не грэбавалі аніякай працай: палолі і пасынкавалі махорку, памідоры, акучвалі капусту, палолі буракі, сушылі сена. Асабліва лічылі прэстыжным дапамагаць грамадзянскай авіяцыі апырскваць калгасныя сады дустам ад шкодных насякомых. Не разумелі ў той час ні дзеці, ні дарослыя, якую шкоду для здароўя сабе чынілі.
Пакаленне дзяцей вайны ўдзячна савецкай ула-дзе за прадастаўленую магчымасць атрымаць вышэйшую адукацыю бясплатна ўсім здольным і прагным да вучобы. Зінка Іваноўская, напрыклад, не вучылася ў 8-10 класах, пасля 7 класаў скончыла тэх-нікум па вытворчасці хлебабулачных вырабаў, затым завочна інстытут, узначальвала пэўны час хлебабулачную вытворчасць у нашым раёне, затым працавала дырэктарам хлебазавода ў Старобіне.
Ала Красуцкая скончыла тэхнікум лёгкай прамысловасці, доўгі час працавала ў праектным інстытуце ў г. Мінску, завочна атрымала вышэйшую адукацыю. Тамара Шкілевіч авалодала прафесіяй інжынера-тэхнолага хімічнай вытворчасці ў Мінскім тэхналагічным інстытуце. Працавала спачатку ў г. Каўрове ў Расіі, затым у г. Мінску. Лілія Шкурынская асвоіла прафесію повара, ганарылася ёю. Доўгі час працавала поварам у роднай школе №1. Пакаленне вучняў 70–80 гг. памятае Лілію Яўгенаўну за яе смачна прыгатаваныя баршчы, кашы і аладкі. Жэня Лабкова скончыла інстытут малочнай вытворчасці ў Ленінградзе, працавала ў г. Тальяці інжынерам-тэхнолагам. Коля Кахановіч быў вельмі здатны да жывапісу, паспяхова скончыў у Віцебскім педінстытуце факультэт мастацтва і графікі, авалодаў тэхнікай партрэтнага жанру. У Буда-Кашалёве ў школе выкладаў чарчэнне і маляванне, затым у г. Оршы ўзначаліў мастацкі ліцэй, дзе выхаваў многіх сваіх паслядоўнікаў. Саша Тупіца скончыў школу з сярэбраным медалём, дасканала авалодаў прафесіяй сувязіста ў г. Мінску, працаваў на адказнай пасадзе ў Міністэрстве сувязі. Ніна Карпук скончыла Мінскі педінстытут імя Горкага, працавала настаўніцай пачатковых класаў ў г. Мінску. Лёня Коршук добра авалодаў прафесіяй токара ў тэхнічным вучылішчы ў г. Таліне, працаваў у Мінску, служыў у групе савецкіх войск у Германіі. У Капылі працаваў шафёрам у райспажыўтаварыстве, токарам на гравійна-сартавальным заводзе.
На жаль, нікога з іх цяпер няма ў жывых. Кожны з іх прайшоў змястоўны шлях. Былі радасці, нягоды, як і ва ўсёй нашай краіне. Сярод маіх адна-класнікаў не было дрэнных лю-дзей, былі сумленныя, адданыя сваім сем’ям, сваім працоўным калектывам. Таму добрая памяць аб іх вечная.
Усім сваім аднагодкам, якім у 2011 годзе споўнілася, ці яшчэ споўніцца 70, жадаю моцнага здароўя, міру, дабрабыту, асалоды ад ўбачанага, пачутага, прачытанага. Будзьце жыццялюбамі. Шануй вас Бог!
Ганна АРЛОЎСКАЯ,
старшыня райсавета ветэранаў
педагагічнай працы
НА ЗДЫМКАХ: 1. Г. І. Арлоўская з гімназістамі падчас суботніка.; 2. Другі клас Капыльскай СШ (1950 г.) 
Пожилые люди в силу возраста и сопутствующих ему недугов постепенно утрачивают способность выполнять привычные функции по передвижению, самообслуживанию и общению, в результате чего возникают ограничения жизнедеятельности, приводящие к социальной недостаточности. О том, какую роль в социальном обслуживании нетрудоспособных пожилых граждан играет отделение социальной помощи на дому, в разговоре со Светланой ЧЕРНИКОВИЧ:
— Обслуживание на дому граждан пожилого возраста и инвалидов осуществляется, в основном, социальными работниками путем предоставления комплекса услуг, входящих в перечень бесплатных и общедоступных социальных услуг, предоставляемых государственными учреждениями социального обслуживания системы органов по труду, занятости и социальной защите в соответствии с их профилем (в ред. постановлений Совмина №288 от 28.02.2002, №1322 от 23.11.2005 и №47 от 14.01.2011).
— В последнее время много возникает вопросов, какие же услуги должен оказывать социальный работник?
— Прежде всего, это услуги по организации питания, быта и досуга. К ним относятся: покупка и доставка на дом продуктов питания, горячих обедов, промышленных товаров первой необходимости; содействие в заготовке овощей на зиму; доставка воды и помощь в растопке печей; сдача стеклопосуды, вещей в стирку, химчистку, ремонт и обратная их доставка. Позаботится социальный работник и о тех, кто проживает в жилых помещениях без центрального отопления и водоснабжения: посодействует в обеспечении их топливом. Он также поможет организовать ремонт и уборку жилых помещений, мытье оконных стекол и оконных переплетов, протирание подоконников, проклейку и очистку оконных рам от бумаг, мытье плафонов электроосветительных приборов, обметание пыли со стен и потолков. Дополнительно для граждан с умеренно и значительно сниженной двигательной активностью социальный работник вынесет мусор, очистит дорожки от снега в зимний период, сделает влажную уборку пола.
Кроме этого, работник может внести плату из средств обслуживаемого лица за пользование жилым помещением и коммунальные услуги. Посодействует в организации предоставления услуг организациями торговли, коммунально-бытового обслуживания, связи и другими организациями, оказывающими услуги населению. Если есть необходимость, соцработник напишет письмо, обеспечит книгами, журналами, газетами, поможет в посещении театров, выставок и культурных мероприятий, доставит на дом благотворительную и другую помощь. Окажет помощь в соблюдении личной гигиены и в приготовлении пищи (кроме оказания такой помощи гражданам с легким нарушением (незначительным снижением) способности к передвижению и самообслуживанию).
— А что включает в себя перечень социально-реабилитационных услуг?
— В перечень социально-реабилитационных услуг входит помощь в получении талонов на прием к врачу. Работник территориального центра социального обслуживания также может посодействовать в проведении реабилитационных мероприятий (медицинских, социальных), в том числе для инвалидов на основании индивидуальных программ реабилитации, в оказании психологической помощи, обеспечении по за-ключению врачей лекарственными средствами и изделиями медицинского назначения, госпитализации, а при необходимости сопроводить в лечебно-профилактические учреждения. В целях оказания морально-психологической поддержки социальный работник может посещать своего подопечного в стационарных учреждениях здравоохранения. Посодействует в получении зубопротезной и протезно-ортопедической помощи, а также в обеспечении техническими средствами ухода и реабилитации.
— Скажите, пожалуйста, а какие еще услуги должны предоставлять социальные работники пожилым гражданам?
— Стоит отметить, что данной категории граждан предоставляются и консультативно-информационные услуги. Это помощь в оформлении документов: содействие в истребовании необходимых документов для получения предусмотренных законодательством льгот, гарантий и их предоставление в соответствующие органы для рассмотрения; предоставление консультаций по вопросам пенсионного обеспечения и предоставления других социальных выплат. Посодействует в получении юридических консультаций и в организации ритуальных услуг.
Хочется отметить главное, что, наверное, больше всего волнует наших пенсионеров: услуги по обработке, посадке и уборке приусадебного участка не входят в обязанности социального работника.
Подготовила
Татьяна БОХАН
На снимке: Светлана ЧЕРНИКОВИЧ. 
