Т.М. Дзенісюк з членамі клуба «Патрыёты Радзімы»[/caption]
— Школьнікі занялі ганаровую вахту і ўсклалі кветкі да брацкіх магіл воінаў, партызан, помніка загінуўшым землякам. Для гэтага загадчык Слабада-Кучынскай бібліятэкі-клуба Валянціна Барташэвіч падрыхтавала шмат кветак, якія вырасціла спецыяльна да памятнай даты. У час мітынгу была аб’яўлена хвіліна маўчання. Мікіта Коршук і Мікіта Сінькевіч прачыталі вершы аб гераізме савецкіх салдат і мірных жыхароў у гады вайны. Наведаны дзеці вайны Аляксандр Аляксандравіч Кандыбовіч, Тамара Міхайлаўна Дзенісюк, Зоя Емяльянаўна Салановіч і вязень фашызму Надзея Піліпаўна Зубовіч. Цікава было пачуць успаміны пра дату 22 чэрвеня 1941 года.
— Такое ніколі не павінна забывацца, — адзначыла Надзея Піліпаўна. — Памяць аб загінуўшых будзе жыць вечна.
Затым у школьным музеі адбыўся прагляд відэафільмаў «Танкавы таран», «Дзень памяці і смутку», прагучалі мелодыі ваеннай пары. 
Внучка Елена возле памятника[/caption]
Федор Семенович Десятов (1908 г.р.) был призван в армию в августе 1941 года из Пензенской области, Нижнеломовского района, с. Никольское. В г. Кузнецке была сформирована 354-я стрелковая дивизия, которую уже в ноябре перебросили на оборону Москвы. На руках у жены Марии Сергеевны остались трое дочерей 9, 7 и 2 лет, а сын Владимир родился уже без отца в октябре 1941 года.
[caption id="attachment_58532" align="aligncenter" width="580"]
Семья Немовых[/caption]
На Центральном фронте начался боевой путь старшего ездового 4-й батареи 921-го артиллерийского полка сержанта Десятова. Далее — Курская битва, участие в операции «Багратион». В марте 1943 года был награжден медалью «За боевые заслуги» за 300-километровый рейд от Ельца до района Высокое. В составе І Белорусского фронта освобождал города Калинковичи, Мозырь, Бобруйск, узников концентрационного лагеря Озаричи. Погиб Федор Десятов во время бомбежки фашистскими самолетами г. Копыля 5 июля 1944 года, спасал лошадей. Вражеские бомбардировщики зашли на колонну красноармейцев с восточной стороны (со спины), обычно атак с воздуха ожидали с западной. Первичное захоронение было у дороги Копыль — Старица, а затем останки советских воинов перенесли в братскую могилу на перекресток улиц Партизанской и Тимковичской.
— Не передать словами чувства, которые теперь я испытываю. Слезы — мои слова благодарности белорусам за увековечение памяти о нашем отце и дедушке, — отметила Галина Федоровна Немова. — Памятник ухожен, возле него много венков и высажены живые цветы — мы восхищены.
Гости из России побывали в центре города, который им очень понравился, у памятника воинам 255-го зенитно-артиллерийского полка, взяли в дорогу воды из родника у Замковой горы и горсть земли, чтобы хранить память о родном человеке. Дали слово: приехать снова на Копыльщину!
Борис ДЕНИСЮК,
член ОО «Белорусский союз журналистов» 
Чарговы навучальны семінар на гэты раз прайшоў для прафактыву Капыльскага раёна. Вітаючы яго ўдзельнікаў, старшыня Мінскага абласнога аб’яднання прафсаюзаў Віктар Маліноўскі падкрэсліў значнасць падобных мерапрыемстваў, станоўча ацаніў работу прафактыву Капыльшчыны.
— Нашы спецыялісты шмат працуюць на выязных семінарах, удзельнічаюць таксама ў семінарах, якія праводзяць галіновыя прафсаюзы. Мы сёння праводзім сустрэчы, як з прафактывам, так і з радавымі членамі прафсаюза. Гэта выдатна, бо на такіх мерапрыемствах могуць прысутнічаць і наймальнікі, што дае добры вопыт сацыяльнага партнёрства, — адзначыў, у прыватнасці, кіраўнік абласной структуры.
Аб асноўных парушэннях заканадаўства аб працы, якiя выяўляюцца ў ходзе ажыццяўлення грамадскага кантролю прафсаюзамі, аб лакальных нарматыўных актах арганізацый, аб працоўных дагаворах і кантрактах, а таксама правільным вядзенні працоўных кніжак і асабістых спраў работнікаў расказала галоўны прававы інспектар працы Мінскага абласнога аб’яднання прафсаюзаў Алеся Шпетная.
Мэта, прынцыпы і аснова сацыяльнага партнёрства — такая тэма гутаркі з удзельнікамі семінара загадчыка аддзела сацыяльнага партнёрства і працоўных адносін Аляксандра Юрчыка. Ён падрабязна расказаў пра калектыўны дагавор, як лакальны нарматыўны прававы акт, які рэгулюе працоўныя і сацыяльна-эканамічныя адносіны паміж наймальнікам і работнікамі.
Галоўны тэхнічны інспектар працы Мінскага абласнога аб'яднання прафсаюзаў Мікалай Колас спыніўся на ажыццяўленні грамадскага кантролю за станам аховы працы пярвічнымі прафсаюзнымі арганізацыямі. У прыватнасці, ён звярнуў увагу на асноўныя задачы і функцыі грамадскага інспектара па ахове працы, арганізацыю работы грамадскага інспектара па ахове працы і парадак ажыццяўлення грамадскага кантролю.
Удзельнікі семінара з цікавасцю слухалі спецыялістаў Мінскага абласнога аб’яднання, задавалі ім пытанні і атрымлівалі кампетэнтныя адказы. 
Старшыня прафкама Аляксандр Раманоўскі з членамі прафкама Таццянай Коршак, Марынай Рымашэўскай і Вольгай Шыманскай[/caption]
Сіла прафсаюзнай арганізацыі — у яе масавасці, згуртаванасці, у энергічным і прынцыповым прафкаме. Менавіта такі і працуе на дарожным прадпрыемстве. Старшынёй прафкама ўжо каля дваццаці гадоў з’яўляецца Аляксандр Раманоўскі. Яму ўдалося аб’яднаць вакол сябе ініцыятыўных і адказных работнікаў.
— Час паказаў: прафсаюзы — уплывовая сіла, яны заўсёды трымаюць руку на пульсе часу. І важкі стымул для членства ў гэтай арганізацыі — жаданне адчуваць сябе абароненым, — адзначае Аляксандр Яўгенавіч. — Ці ёсць у людзей цвёрдая ўпэўненасць у тым, што прафсаюз можа сапраўды ім дапамагчы? Проста давайце ўявім на момант, якіх сацыяльных гарантый пазбавіцца чалавек, калі знікне калектыўны дагавор, усе тыя нарматыўныя дакументы, у якіх прафсаюз на дзяржаўным узроўні прымаў самы непасрэдны ўдзел. Я лічу так: калі звяртаюцца ў прафсаюзную арганізацыю, упэўнены — яна дапаможа.
[caption id="attachment_58522" align="aligncenter" width="400"]
Грамадскі інспектар па ахове працы АББ Аляксандр Гурбан[/caption]
Афіцыйна калектыўны дагавор з’яўляецца асновай узаемадзеяння паміж прафсаюзным камітэтам і адміністрацыяй. Гэты нарматыўны дакумент не проста рэгулюе працоўныя адносіны і дае дадатковыя гарантыі працуючым, але і садзейнічае стабільнасці і эфектыўнасці дзейнасці прадпрыемства. Таму ў яго дакладным выкананні павінны быць зацікаўлены абодва бакі. Менавіта такое і назіраецца ў ДРБУ № 124.
— У наш калектыўны дагавор унесены палажэнні, якія ўзмацняюць сацыяльна-эканамічную абарону членаў прафсаюза, — дадае член прафкама, намеснік дырэктара па ідэалагічнай рабоце прадпрыемства Вольга Шыманская. — Дзякуючы рабоце прафкама і актыўнай пазіцыі яго старшыні, удаецца захаваць паўнацэнна існуючыя раздзелы і ўнесці новыя, у ліку якіх абарона ветэранаў, аздараўленне працуючых і іх дзяцей, падтрымка моладзі і многае іншае.
Не забываюцца ў прафкаме і пра правядзенне культурна-масавых і спартыўных мерапрыемстваў, прапаганду здаровага ладу жыцця. За кошт прафсаюза набываюцца білеты на розныя канцэрты і паездкі, абанементы на наведванне басейна і трэнажорнай залы на фізкультурна-аздараўленчым комплексе. Супрацоўнікі прадпрыемства — актыўныя ўдзельнікі спартакіяд і спаборніцтваў, дзе паказваюць добрыя вынікі. Пастаянным стала ўшанаванне ветэранаў і працоўных дынастый. Зараз вядзецца падрыхтоўка да 60-гадовага юбілею ДРБУ № 124, які будзе адзначацца ў кастрычніку гэтага года. У сувязі з гэтым запланавана стварэнне музея прадпрыемства, для якога зараз накопліваюцца экспанаты.
Сяргей КОЗЕЛ
Фота аўтара 
