Активисты Белорусской молодежной общественной организации спасателей-пожарных вместе с работниками МЧС посетят социальные приюты и дома-интернаты, общеобразовательные учреждения. Юные спасатели-пожарные расскажут сверстникам о своей деятельности, мероприятиях, познакомят поближе с организацией.
В рамках акции будет оказана шефская помощь многодетным семьям, одиноко проживающим пенсионерам, ветеранам и инвалидам.
Татьяна ШЕСТАКОВА,
инспектор ГПиО Копыльского РОЧС 
Владимир Лукашевич и Ирина Кисляк чествуют врача-эндокринолога Ольгу Онищенко[/caption]
Еще на входе в зрительный зал была развернута выставка, где были представлены рисунки юных художников, модели самолетов и поделки учащихся государственного учреждения дополнительного образования «Центр творчества детей и молодежи Копыльского района», а также уголок ФПБ, рассказывающий о деятельности районного объединения организаций профсоюзов.
[caption id="attachment_43003" align="aligncenter" width="580"]
Слова благодарности участникам мероприятия звучали от Лилии Халюты[/caption]
Достижения любого предприятия зависят прежде всего от тех, кто на нем трудится. Федерация проф-союзов Беларуси прославляет человека труда, привлекает внимание общественности к социальным проблемам людей в нашей стране. Новая традиция, которая зарождается по инициативе Федерации профсоюзов Беларуси — чествование трудовых династий, трудовых семей. Выступая перед присутствующими, председатель районного объединения организаций профсоюзов Владимир Лукашевич и председатель районного Совета депутатов Ирина Кисляк отметили, что республиканская патриотическая акция «Мы — вместе!» проводится в преддверии очень важного политического события в жизни нашей страны — выборов Президента Республики Беларусь. У нас всех единая цель — построить независимое и сильное государство. И только своим талантом, трудом мы можем это сделать, подчеркнули в своих речах выступающие. Ирина Кисляк и Владимир Лукашевич вручили грамоты, денежные премии представителям династий, труженикам, работающим в торговле, строительстве, лесном, сельском хозяйстве, учреждениях социальной сферы, а также организациям и предприятиям, которые вносят вклад в развитие и популяризацию деятельности профсоюзов.
[caption id="attachment_43001" align="aligncenter" width="580"]
Символ акции - полюбившемуся зрителю[/caption]
зрительный зал приветствовал бурными аплодисментами выступления молодых исполнителей, финалистов молодежного вокального конкурса «Новые голоса для любимой страны» Федерации профсоюзов Беларуси, а также композитора Эдуарда Ханка, звезд белорусской эстрады Ольги Плотниковой, Ирины Дорофеевой в сопровождении шоу-балета «Текила». Каждый из артистов после своего выступления самому активному зрителю в зале дарил стилизованную композицию в виде белого аиста в соседстве с васильком и сердцем красно-зеленого цвета. Один из таких символов акции подарили бывшей жительнице Украины Лилии Халюте, которая переехала на родную Копыльщину. Она отметила: «Очень важно, что в Беларуси сохраняется мир. Нужно беречь все достижения нашей страны и нельзя допустить повторения событий, которые ввергли украинский народ в бессмысленную и кровопролитную войну».
[caption id="attachment_43000" align="aligncenter" width="580"]
Выставка[/caption]
Трехчасовое мероприятие пролетело как одно мгновение. От имени зрителей Владимир Лукашевич вручил артистам цветы, поблагодарив их за прекрасный концерт.
Сергей ЛАЗОВСКИЙ
Фото автора 
— Можна было б жыць і працаваць, але дужа цягнула дадому, мілыя сэрцу Комсічы часта сніліся, — расказвае Зінаіда Валянцінаўна, — а таксама матуля.
Доўга мужа не прыйшлося ўгаворваць, і неўзабаве маладая сям’я пераехала ў родныя мясціны. Хутка нарадзіўся сын Генадзь, праз тры гады другі — Саша. Цеснавата стала ў невялічкай хаціне маладым, і яны пераехалі ў Кіявічы. Тут і нарадзіліся Аксана, Наташа і Галя. Дом, які яны набылі ў вёсцы, быў не надта ўтульны і зручны, таму адразу ўзяліся за яго рамонт, які зацягнуўся на дзесяць гадоў — то грошай не хапала, то часу. Да таго ж цяжка захварэў муж: 15 гадоў змагаўся ён з каварнай немаччу, але пераадолець яе не змог.
Падрасталі дзеці, старэйшыя даглядалі малых, дапамагалі маці па хатняй гаспадарцы. Зінаіда Валянцінаўна пайшла працаваць даяркай у мясцовы калгас. Даілі тады кароў уручную, малако насілі ў вёдрах і бідонах. Стамлялася, вядома, а яшчэ ж трэба было і дома гаспадарку глядзець.
— Не ведаю, як бы справілася з усім гэтым, калі б не дапамога дзяцей. Гуляць ім не было калі, бо, вядома ж, гаспадарка, — успамінае Зінаіда Валянцінаўна.
Цяжкая праца на ферме адбілася на здароўі жанчыны, і яна перайшла на больш лёгкую: стала сацыяльным работнікам.
…Прыемна зайсці на яе падвор’е. Усюды — і ў хаце, і ў двары, і ў гаспадарчых прыбудовах — чысціня і парадак. З першых цёплых дзён да замаразкаў усё патанае ў кветках, якія растуць уздоўж плота на вуліцы, у кветніку, двары. А вось у доме квецень буяе на падаконніках круглы год. Відаў і гатункаў гэтай прыгажосці некалькі дзясяткаў.
Прыгожыя платы, пафарбаваны веснічкі і вароты, калодзеж. За загарадкай рохкае парсючок, квохчуць у вальеры хахлаткі. Агарод дае добрыя ўраджаі бульбы, агародніны. Сад адорвае крамянымі яблыкамі, салодкімі слівамі.
— У гэтым мне дапамагаюць дзеці, — з задавальненнем тлумачыць Зінаіда Валянцінаўна. — Кожныя выхадныя ў мяне яны ў гасцях: то сыны з нявесткамі, то дочкі з мужамі. Унукі таксама прыязджаюць. Я нават у магазін ці да аўталаўкі не хаджу — усё, што трэба, прывозяць дзеці.
І яшчэ хацелася б дадаць адну дэталь да характару Зінаіды Валянцінаўны. Нягледзячы на сталыя гады яна не па-старэчаму прыгожая. І гэтую прыгажосць прымнажае мяккі, прыемны голас. Ды яшчэ ўсмешка — цёплая, шчырая, сапраўды мацярынская. І мяне ўразіла яе прыроднае пачуццё гумару. Яна нават над сваімі балячкамі смяецца…
Іван СУРМАН,
няштатны карэспандэнт «СП»
Фота Дзіяны ТКАЧЭНКА 
Как сообщил начальник обособленной группы (Копыльского района) военного комиссариата Несвижского и Копыльского районов Минской области Сергей Маргалик, в ходе проведения мероприятия будет разъяснен порядок приема и обучения в Военной академии, проведена экскурсия по факультетам. Будущим абитуриентам будет дана возможность ознакомиться с учебно-материальной базой, жизнью и бытом курсантов, местами их проживания и обучения. День открытых дверей будет проводиться по адресу: г. Минск, пр. Независимости, 220, Военная академия. Проезд от станции метро «Уручье» автобусами №№ 15, 99, 271, 286, 343, 396 до остановки «Военная академия». Начало мероприятия в 10 часов в клубе «Ракетчик».
Сергей КОЗЕЛ 
— Калі на прагулку — абавязкова разам, — кажа Кацярына. — І ў цырк ездзім, і адпачываць на мора. Любім арганізаваць на дачы ў Чарнагубаве шашлыкі. Хлапчукі разам з татам захапляюцца рыбалкай. Зразумела, і я з імі. Падабаецца ім і калясіць на веласіпедах па нашых капыльскіх пагорках. Хлапчукі вучацца ў гімназіі № 1 г. Капыля: Кірыл — у 10 класе, Данііл — у 4-м, Давід — у 3-м. Адзнакі ва ўсіх добрыя. Акрамя гэтага, у кожнага з іх свае захапленні. Кірыл наведвае трэнажорную залу ў СШ № 2 г. Капыля і басейн на фізкультурна-аздараўленчым комплексе, Данік — мастацкае аддзяленне ў Капыльскай дзіцячай школе мастацтваў, гурток мадэліравання ў Цэнтры творчасці дзяцей і моладзі Капыльскага раёна, таксама захапляецца і спортам. Давід вучыцца іграць на саксафоне.
Святы ў сям’і Матус таксама адзначаюць разам. На Новы год, нягледзячы на «салідны» ўзрост хлапчукоў, да іх прыходзяць Дзед Мароз і Снягурка. Сустрэчы з зімовым чарадзеем радуецца кожны. Па суботах у кватэры традыцыйная ўборка, у якой прымаюць удзел усе яе жыльцы. Тата і Кірыл выконваюць больш складаную працу, малодшыя Данік і Давід — заданні па сілах.
У кватэры Матус — цёпла і ўтульна. Цёпла ад паразумення і ўмення вырашаць жыццёвыя праблемы разам. Утульнасць ствараюць самі: у акварыуме плаваюць рыбкі, у тэрарыуме корпаецца марская чарапаха, асаблівую атмасферу ствараюць кветкі. Дарэчы, менавіта іх продажам зараз і займаецца Кацярына як індывідуальны прадпрымальнік. На пытанне, а як маме ўдаецца сумяшчаць абавязкі бізнес-лэдзі і хатняй гаспадыні, яна з усмешкай адказвае:
— Галоўнае — дапамагаць адзін аднаму. Калі ўзнікае неабходнасць, і муж, і дзеці, заўсёды прыйдуць на дапамогу. Бо ў маім бізнесе трэба ўсё зрабіць своечасова: прывезці кветкі, акуратна разгрузіць, падрэзаць сцяблінкі, стварыць неабходны мікраклімат.
Таксама ўдзячна Кацярына і дзяржаве за дапамогу, якая аказваецца шматдзетным сем’ям. Напрыклад, напярэдадні 1 верасня супрацоўнікі Капыльскага ТЦСАН і ЖКГ (там вартаўніком скабінскага ўчастка працуе муж) дапамагаюць сабраць да школы канцылярскія тавары. Як шматдзетная сям’я пабудавалі кватэру па льготным крэдытаванні. Але перш за ўсё Кацярына і Уладзімір разлічваюць на асабістыя сілы, бо разумеюць: адказнасць за выхаванне дзяцей — галоўны абавязак бацькоў.
Дзіяна ТКАЧЭНКА
Фота Паўла ШЭІНА 
