28 февраля 2018 года заместитель начальника Минской областной инспекции охраны животного и растительного мира Николай Николаевич САМЕЦ проводит выездной прием граждан и прямую телефонную линию (тел. (8-01793) 56-0-27) по вопросам природоохранного законодательства.
Прием будет осуществляться с 10 до 12 часов в зале заседаний Клецкого районного исполнительного комитета (каб. 420) по адресу: г. Клецк, пл. Маяковского, 10 (4-й этаж).
Предварительная запись ведется по телефону (8-01770) 23-5-36 (кроме субботы и воскресенья). 
Дзмітрый апраўдаў надзеі бацькоў, якія бачылі вялікія здольнасці сына да вучобы, таму выбіваліся з сіл, каб даць яму адукацыю. Пасля паспяховага заканчэння Слуцкай гімназіі ён паступіў у Маскоўскі ўніверсітэт. Там пазнаёміўся з сацыял-дэмакратамі. Удзельнічаў у нелегальных сходах, выконваў першыя невялікія даручэнні падпольнай арганізацыі.
Кастрычніцкую рэвалюцыю Дзмітрый сустрэў у сваёй роднай вёсцы. Як толькі нямецкія захопнікі акупіравалі воласць, Дзмітрый Кот стаў арганізатарам партызанскага атрада. Пасля выгнання захопнікаў Дзмітрыя Якаўлевіча выбіраюць старшынёй Цімкавіцкага валаснога рэўкама. У лістападзе 1918 года ён уступіў у рады членаў РКП(б). Малады камуніст карыстаўся выключнай павагай і аўтарытэтам у насельніцтва. Ён выбіраецца дэлегатам і з’яўляецца актыўным удзельнікам першых павятовых з’ездаў Саветаў.
Хутка буржуазна-памешчыцкая Польшча пачала ваенныя дзеянні супраць маладой Савецкай рэспублікі, захапіла шэраг заходніх паветаў. Паўсюдна фарміраваліся чырвонаармейскія часці. Дзмітрый Кот з групай партыйцаў уступіў у Чырвоную Армію. Стаў радавым чырвонаармейцам 9-й роты 145-га палка 17-й стралковай дывізіі, затым палітруком роты. Удзельнічаў у многіх баях. Быў паранены. Праз некаторы час Дзмітрыя Якаўлевіча прызначылі камісарам батальёна. У ліпені зноў пачаліся цяжкія баі. Параніла камісара палка. Яго замяніў батальённы камісар. За некалькі дзён да ліпеньскага наступлення 1920 г. палкавы камісар быў прызначаны памочнікам камісара брыгады, а ў ходзе баёў — камандзірам стралковага палка. Ён пастаянна бываў у ротах, батальёнах, заўсёды ішоў у першых радах наступаючых. Давялося ўдзельнічаць у баях пад Вілейкай, Полацкам, Мазыром, прымаць удзел у Вісленскай аперацыі. Апошняя пасада ў перыяд грамадзянскай вайны — камісар брыгады.
Пасля заканчэння грамадзянскай вайны ў прыгранічных раёнах дзейнічалі антысавецкія банды. Брыгада, у якой Дзмітрый Кот быў камісарам, прымала актыўны ўдзел у разгроме бандытаў у раёне Капаткевічаў, за што Дзмітрый Якаўлевіч быў узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга.
Нялёгкі шлях прайшоў наш зямляк у далейшым. У 1922 г. ён прызначаецца камісарам мабілізацыйнага ўпраўлення штаба Заходняга фронту. Высокую адзнаку бальшавіцкай прынцыповасці камісара Дзмітрыя Ката даў камандуючы войскамі фронту М. Тухачэўскі.
На Захадзе Дзмітрый Якаўлевіч доўга не затрымаўся. Дабіўся пераводу ў Далёкаўсходнюю народна-рэвалюцыйную армію, якая яшчэ вяла барацьбу з японскімі інтэрвентамі і белагвардзейскімі бандамі. Тут ён быў прызначаны начальнікам аддзела штаба 5-й арміі, якой камандаваў I. Убарэвіч, а з жніўня 1924 г. — ваенным камісарам стралковай дывізіі.
Здольны, таленавіты ваенны камісар у 1927 г. паспяхова закончыў Ваенную акадэмію імя Фрунзе. Пасля гэтага працаваў начальнікам мабілізацыйнага аддзела Вышэйшага Савета народнай гаспадаркі, начальнікам ваенна-хімічнага трэста, у 1932 ‒ 1935 гг. — начальнікам Усесаюзнага парахавога трэста, у 1936 – 1937 гг. — упраўляючым ваенна-хімічнага трэста, намеснікам начальніка Галоўнага Упраўлення Наркамата абароннай прамысловасці. Знаходзячыся на гэтых пасадах, яму часта даводзілася сустракацца з наркомам цяжкай прамысловасці Сярго Арджанікідзе.
Але 1 жніўня 1937 г. Дзмітрый Якаўлевіч Кот быў неабгрунтавана рэпрэсіраваны і расстраляны. У 1955 г. ён поўнасцю рэабілітаваны і адноўлены ў правах члена КПСС пасмяротна.
Дзіяна ТКАЧЭНКА 
Нашу команду представляли Надежда Скардино, Ирина Кривко, Динара Алимбекова и Дарья Домрачева. Гонка проходила в тяжелейших погодных условиях, с которыми отлично справились белорусские биатлонистки. Президент Беларуси Александр Лукашенко наградил олимпийских чемпионок орденами «За личное мужество».
В медальном зачете Олимпийских игр в Пхенчхане 2018 наша сборная на 13-м месте, имея в зачете две золотых и одну серебряную медаль. Еще одно золото во фристайле завоевала Анна Гуськова, у биатлонистки Дарьи Домрачевой серебряная олимпийская медаль в масс-старте.
Маргарита САКОВИЧ 
■ Кузьма Мисевич со своей племянницей Софьей Мисевич[/caption]
Разве мог предполагать 19-летний Кузьма Мисевич, отправляясь из родного села Ново-Калинино (тогда Мокранского сельсовета) в ряды Красной Армии 12 июня 1941 года, что спустя несколько дней его судьбу, как и судьбы всех жителей Советского Союза, перечеркнет война?
— Так вышло, что начинал я служить в бронетанковой части, а после попал в пехоту, — вспоминает Кузьма Савельевич. — А пехота, как известно, всегда на переднем краю была.
Кузьма Мисевич солдатом был смелым. Об этом сказано и в наградных листах, доступ к которым открыт благодаря электронному проекту Память народа. Вот пожелтевший от времени лист, где написано, за что наш герой в 1944 году получил медаль «За боевые заслуги»: «Наградить второго номера ручного пулемета 3-го стрелкового батальона гвардии красноармейца Мисевич Кузьму Савельевича за то, что он в бою 22 октября 1944 года в районе станции Галамбош (Венгрия) при отражении контратаки противника держался стойко и мужественно, огнем своего пулемета уничтожил до 5 неприятельских солдат».
Своей второй медалью «За боевые заслуги» гвардии ефрейтор Кузьма Мисевич был награжден за то, что «в боях с противником проявил себя стойким, мужественным воином Красной Армии. 17 января 1945 года, участвуя в боях с немецко-венгерскими захватчиками в районе отметки 225 высоты безымянной, показал образцы мужества и геройства. Товарищ Мисевич, действуя в составе группы разведчиков и умело маскируясь, скрытно подошел к самым окопам противника, забросал их гранатами и одним из первых ворвался в них, при этом убил одного немца и кроме того было взято в плен 5 мадьяр».
Спустя всего три дня Мисевич вновь совершает героический поступок и получает еще одну медаль «За отвагу»: «20 января, выполняя задачу в районе высоты безымянной, что северо-восточнее отметки 264 южная, северо-западнее села Кирва (Венгрия), Кузьма Савельевич проявил себя смелым и стойким воином. Незаметно для противника он пробрался к его окопам и одним из первых ворвался туда, где в рукопашной схватке убил троих вражеских солдат и захватил ручной пулемет».
Кроме названных наград в 1946 году Кузьма Савельевич Мисевич удостоен также медалей «За взятие Будапешта» и «За победу над Германией», а в 1985 году получил орден Великой Отечественной войны II степени.
Принимая самое активное участие в боевых действиях, Кузьма Мисевич был дважды ранен. Первый раз получил пулю в правую стопу. Случилось это 21 декабря 1944 года. А после второго ранения 22 марта 45-го Кузьма Савельевич остался инвалидом.
— Это случилось в Будапеште, — вспоминает ветеран. — Тогда я был тяжело ранен в правое бедро, и врачи вынуждены были укоротить ногу на шесть сантиметров. Вот всю жизнь и хромаю. А так мечтал дойти до Берлина!
Несмотря на полученные ранения, демобилизовался Мисевич в феврале 46-го года. Вернувшись из армии, Кузьма Савельевич работал вначале в колхозе, а потом в Копыльской ЦРБ кочегаром. Вместе с женой Марией Степановной купили дом в Тимковичах. В трудах и заботах дружно прожили долгую жизнь. Но вот уже 12 лет, как Кузьма Савельевич вдовец.
Сегодня ветеран проживает в Тимковичах. Рядом с ним его племянница, дочь старшего брата Виктора — Софья. Женщина заботится о своем «хресненьком», как она ласково его называет.
— «Хресненький» мой, несмотря на почтенный возраст, еще крепкий, — рассказывает Софья Викторовна. — Пару лет назад сам на чердак залезал, поправлял там что-то. Но возраст, конечно же, дает о себе знать, так же, как и раненая нога. Поэтому, чтобы помогать ему, несколько лет назад я переехала в Тимковичи из города Барановичи, где жила раньше, ведь своих детей у него нет. Сегодня для Кузьмы Савельевича созданы все условия: в доме тепло и уютно, приготовлена еда. За чистотой одежды я также слежу сама. Выполнять
определенные виды работ нам помогает социальный работник Ирина Варвашеня. Некоторое время назад при проведении воды в дом возникли определенные трудности, решить которые нам помогли сотрудники Копыльского райисполкома, начальник обособленной группы военного комиссариата Несвижского и Копыльского районов Сергей Маргалик и другие неравнодушные к судьбе ветерана люди. Не забывают Кузьму Савельевича работники Тимковичского сельсовета и Совета ветеранов: всегда поздравляют с праздниками и знаменательными датами.
Спецвыпуск подготовила Диана ТКАЧЕНКО 
В целях предупреждения и профилактики ДТП 23 февраля 2018 года Госавтоинспекция проводит единый День безопасности дорожного движения под девизом «Обгон должен быть безопасным!». 
Акция, во время которой жизнерадостные библиотекари раздавали сердечки и приглашали посещать их учреждения культуры, называлась «От библиотеки — с любовью».
— Да, я хожу в библиотеку, — отвечает на вопрос заместителя директора по работе с детьми районной центральной библиотеки им А. Астрейко Валентины Каминской первоклассник Ярослав. — Мне нравится читать. Спасибо за сердечко!
И взрослые, и дети, получив сделанные с любовью бумажные сердечки, в ответ дарили искренние улыбки.
Диана ТКАЧЕНКО 
Цікава, што ў Беларусі склалася такая моўная сітуацыя, што нярэдка не толькі ў розных раёнах, але і нават у розных кутках адной і той жа вёскі людзі могуць размаўляць па-рознаму. Мне пашчасціла некалькі разоў у 80 – 90-я гг. мінулага стагоддзя браць удзел у дыялекталагічных экспедыцыях. Мы запісвалі ад старажылаў розных мясцовасцей Бацькаўшчыны гэтыя каштоўныя залацінкі народнай мовы, знаёміліся з укладам жыцця і быту ў многіх рэгіёнах. Занатовак хапіла на некалькі сшыткаў. А гэта ўсё бессмяротнае багацце нашай спадчыны, якое можа беззваротна знікнуць разам з апошнімі старажыламі зямлі роднай. Таму сёння хочацца яшчэ раз звярнуцца да маладога пакалення: часцей сустракайцеся з шаноўнымі землякамі, занатоўвайце іх жыццёвую мудрасць і моўныя багацці. Унукі і ўнучкі, вас чакаюць у госці бабулі і дзядулі, якія вам і раскажуць казкі, паданні, і праспяваюць, і навучаць жыццёвай мудрасці.
На шчасце, дыялектнай эстэтыцы і красамоўству нам ёсць у каго павучыцца. Шмат дыялектызмаў запісаў ураджэнец вёсачкі Лаша Гродзенскага павета Яўхім Карскі. Ён падрыхтаваў «Праграму для збору асаблівасцей беларускіх гаворак», якая не страціла сваёй актуальнасці і ў наш час. Пасля заканчэння Другой сусветнай вайны Інстытутам мовазнаўства АН Беларусі сумесна з ВНУ рэспублікі было арганізавана падрабязнае і сістэматычнае вывучэнне гаворак. На падставе сабраных матэрыялаў быў складзены «Дыялектычны атлас беларускай мовы», а затым «Лексічны атлас беларускіх народных гаворак». Дарэчы, не ўсе мовы свету могуць пахваліцца такімі фундаментальнымі даследаваннямі. Хочацца ўзгадаць і пра знакамітага дыялектолага Фёдара Клімчука, ураджэнца вёскі Сіманавічы Драгічынскага раёна. Яшчэ ў 1962 г. ён пачаў супрацоўнічаць з мовазнаўцам, вялікім прыхільнікам дыялекталогіі Мікітам Талстым, праўнукам Льва Талстога. Дарэчы, Фёдар Данілавіч пераклаў некаторыя творы рускага класіка на палескую гаворку. Пераклаў таксама на родную гаворку і Біблію. Шмат для вывучэння палескіх гаворак зрабіла Заходнепалескае навукова-краязнаўчае таварыства «Загароддзе». Мне пашчасціла прысутнічаць у Мінску на адным з яго пасяджэнняў. Багаты дыялектны збор быў змешчаны ў выпусках выдання «Беларуская дыялекталогія. Матэрыялы і даследаванні», пачатак якога як перыядычнага выдання быў пакладзены ў 2010 г.
Трэба сказаць, што не толькі вучоныя, энтузіясты роднага слова, патрыёты сваёй мясцовасці, але і пісьменнікі лічылі неабходным занатоўваць гаваркія слоўцы сваёй мясцовасці. Гэтай высакароднай справе сёння дапамагае інтэрнэт, выходзяць электронныя выданні. Так што інтэрнэт-прастора сёння шырока адкрыта і для рупліўцаў матчынай мовы — нашчадкі потым скажуць дзякуй! Так што нам сёння ёсць у каго вучыцца, каб працягваць справу дыялекталогіі.
Канстанцін КАРНЯЛЮК,
пазаштатны карэспандэнт «СП» 
Жыве кот і жыве сабака. Гэта значыць не аднолькава, людзі жывуць у розных матэрыяльных і іншых умовах. (Сінанімічныя: Жыве кот і сабака, ды жытка не аднака; Жыве кот і сабака, ды толькі жытка не аднака: кот на пячы, сабака пад дзвярыма).
Жывём як гарох пры дарозе — хто ідзе, той і скубе. Гавораць пра неспрыяльныя жыццёвыя ўмовы, трывожнае, неспакойнае ці адзінокае і без догляду жыццё.
Жывём, хлеб жуём. Жывём памаленьку. Часцей гаворыцца як адказ на пытанне: «Як жывеш (жывяце)?» Часам ужываецца як няпэўная характарыстыка жыцця.
Жыві, Ярома, да смерці дома. Кажуць як рашучае адмаўленне пераязджаць куды-небудзь з родных мясцін.
Жывому наўме жывое. Гаворыцца ў апраўданне таго, што думкі і дзеянні чалавека звязаны не з чым-небудзь іншым, а з жыццёвымі справамі, надзённымі інтарэсамі. (Жывы ж пра жывое думае).
Жывы ў зямлю не палезеш. Заўчасна не памрэш. Гаворыцца як апраўданне становішча, з якім прыходзіцца мірыцца.
Жыццё пражыць — не лапці сплесці. Жыццё пражыць — не лёгкая справа. (Сін.: Век звекаваць — усяго пазнаць; Век зжыць — не мех сшыць; Жыццё пражыць — не поле перайсці).
Жыццё закон нязломны мае: ніколі праўда не ўмірае. Мае кніжнае паходжанне. Гаворыцца з упэўненасцю і верай у перамогу справядлівасці. (Сін.: Праўду не схаваеш; Усё мінецца, а праўда застанецца).
Жыццё пражыць — не поле перайсці. (Сін.: Жыццё пражыць — не лёгкая справа; Век звекаваць — усяго пазнаць; Век зжыць — не мех сшыць; Жыццё пражыць — не лапці сплесці).
Жыццё што макаў цвет: раніцой расцвітае, а к вечару ападае. Пра жыццё як зменлівую з’яву ў розныя яго перыяды.
А вось яшчэ цікавыя прыказкі, звязаныя з жыццём, удакладню: з сямейным жыццём. Сэнс іх — жаніцьба ды жонка.
Жаніся, каб дурні не звяліся. Гаворыцца звычайна як жартаўлівы адказ на прапанову жаніцца.
Жонка (баба) у хаце тры вуглы трымае, а мужчына (мужык) адзін. Куды большая частка хатняй, гаспадарчай работы, клопатаў прыпадае на жонку, чым на мужа. (Сін.: Жонка дзяржыць хату за тры вуглы, а мужык за чацвёрты).
Жонка не лапаць, з нагі не скінеш. Жонку нельга пакінуць, з ёй цяжка расстацца. (Сін.: Жонка не рукаў, не адпораш; Жонка не бот — не скінеш).
Дзіяна ТКАЧЭНКА 
Падведзены вынікі першага этапа рэспубліканскага конкурсу «Чытаем па-беларуску з velcom» для вучняў 7 і 8 класаў. На працягу двух з паловай месяцаў удзельнікі конкурсу запісвалі відэа, на якіх яны чытаюць творы са школьнай праграмы па беларускай літаратуры. Школьнікі з усёй Беларусі даслалі на конкурс 2048 відэа агульнай працягласцю больш за 45 гадзін. Удзельнікі з Мінскай вобласці заявілі на конкурс 279 відэа. 30 з іх сталі пераможцамі першага этапа, адзін фіналіст прадстаўляе Капыльскі раён.
Прыём работ на конкурс «Чытаем па-беларуску з velcom», які праходзіць пры падтрымцы Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, завяршыўся 20 снежня. Затым адбылося пасяджэнне журы, якое вызначыла па 30 лепшых прадстаўнікоў ад кожнай вобласці і горада Мінска, якія выступяць у другім этапе конкурсу.
У склад журы конкурсу ўвайшлі пісьменнік, рэдактар часопіса «Вясёлка», лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Уладзімір Ліпскі, пісьменніца, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі Раіса Баравікова, галоўны спецыяліст упраўлення агульнай сярэдняй адукацыі Міністэрства адукацыі Ірына Булаўкіна, акцёр і тэлевядучы Юрый Жыгамонт, паэтэсы Кацярына Массэ і Маргарыта Латышкевіч.
Ініцыятарам конкурсу выступае кампанія velcom.
З лютага па красавік 2018 года пройдуць рэгіянальныя фіналы, дзе чытальнікі выступяць перад журы ўжывую. Па іх выніках пяцёра лепшых ад кожнага рэгіёну будуць узнагароджаны сучаснымі смартфонамі і атрымаюць магчымасць пазмагацца за перамогу ў вялікім рэспубліканскім фінале. Ён пройдзе ў Мінску ў маі 2018 г., пераможцам конкурсу будуць уручаны смартфоны маркі Apple.
Таісія ПАЖОГІНА,
PR-спецыяліст GBS 
Уважаемые работники и ветераны землеустроительной
службы Копыльского райисполкома!
Поздравляем вас с профессиональным праздником — Днем работников землеустроительной и картографо-геодезической службы.
Профессия землеустроителя всегда пользовалась уважением, потому что она посвящена бесценному сокровищу страны — ее земле.
Только от вас зависит рациональное и эффективное использование земли. Вы решаете важные вопросы в области регулирования земельных отношений, рационального использования и охраны земельных ресурсов, наведения должного порядка на земле.
В этот праздничный день желаем вам крепкого здоровья, семейного благополучия, новых трудовых успехов.
Районный исполнительный комитет
Районный Совет депутатов 
