Солигорчане вместе с Дедом Морозом и Снегурочкой посетили детские дома семейного типа Татьяны Михайловны Каленчиц и Натальи Сергеевны Максимчик. В их семьях воспитывается 10 и 9 детей соответственно. Гости познакомились с условиями, в которых живут ребята, оставшиеся без попечения родителей, поинтересовались проблемами и успехами мальчишек и девчонок. Как водится в новогодние праздники, ребята рассказывали Деду Морозу стихотворения, а в награду получали сладкие угощения и красочные календари с символикой ОАО «Беларуськалий».
[caption id="attachment_54846" align="aligncenter" width="580"]
В гостях у семьи Максимчик ...[/caption]
Большой интерес калийщиков вызвал Копыльский центр коррекционно-развивающего обучения и реабилитации. После небольшого экскурса в историю создания и работы центра, который провела директор Ирина Горельская, солигорчане высоко оценили как работу специалистов, так и уютный интерьер учреждения. Представители ОАО «Беларуськалий» приехали, конечно же, не с пустыми руками: всем воспитанникам ЦКРОиР гости вручили сладкие подарки.
[caption id="attachment_54845" align="aligncenter" width="580"]
... и у семьи Каленчиц[/caption]
«В рамках акции «Наши дети» ежегодно мы выезжали в Солигорский район. Мероприятие у нас всегда проходило достаточно широко. В 2017 году уже оказана помощь онкобольным дд. Величковичи, Песчанка, Готск, собрали деньги и для социального приюта, домов семейного типа, коррекционного центра Солигорского района, — рассказывает начальник отдела информационно-идеологической работы ОАО «Беларуськалий» Наталья Новицкая. — Учитывая то, что генеральный директор ОАО «Беларуськалий» Иван Головатый избран в члены Совета Республики не только от Солигорщины, но также Копыльщины и Клеччины, в этом году решили расширить границы, охватить и эти два соседних района».
Сергей ЛАЗОВСКИЙ
Фото автора 
Сяргей Лук'янаў[/caption]
Напярэдадні Новага года Сяргея Дзмітрыевіча праводзілі на заслужаны адпачынак. Цёплыя словы гучалі ў яго адрас ад тых, з кім ён плячо ў плячо змагаўся з вогненнай стыхіяй. І яны былі сапраўды шчырымі, бо выратавальнік іх заслугоўвае ў поўнай меры. У скарбонцы ўзнагарод Сяргея Лук’янава сваё месца займаюць медаль «За бездакорную службу» ІІІ ступені, значкі «Выдатнік» і «155 год пажарнай службе Беларусі», грамата Міністэрства па надзвычайных сітуацыях Рэспублікі Беларусь, а таксама абласнога і раённага ўзроўняў.
Родам Сяргей Дзмітрыевіч з Віцебшчыны, вучыўся на тэхніка-тэхнолага ў Гомельскім політэхнічным тэхнікуме. І так сталася, што ўжо звыш дваццаці гадоў жыве на Капыльшчыне. Пачынаў тут працоўную дзейнасць у калгасе «Семежава». Потым перайшоў на ПАВП № 14 в. Бучаціна, дзе служыў камандзірам аддзялення, а з 2000 года — начальнікам паста. На працягу амаль усіх гэтых гадоў побач з ім былі такія ж вопытныя калегі — Анатоль Качур і Андрэй Уласовіч, з якімі неаднойчы даводзілася шукаць выйсце з няпростай сітуацыі, каб камусьці прыйсці на дапамогу.
Надзейнай падтрымкай з’яўляецца яго сям’я. Жонка Алена Мікалаеўна, якая працуе памочнікам выхавальніка ў Семежаўскім ВПК д/с-СШ, і мужу, і дзецям заўсёды знойдзе цёплае слова, супакоіць. Радуюць Лук’янавых і іх дзеці. Сын Яўген закончыў БНТУ, цяпер працуе механікам у аўтапарку ў Дзяржынску, дачка Алеся — трэцякурсніца Палескага дзяржаўнага ўніверсітэта, асвойвае прафесію праграміста. Усе члены сям’і вельмі любяць працаваць на зямлі, таму трымаюць вялікую гаспадарку.
Сяргей КОЗЕЛ
Фота Сяргея ЛАЗОЎСКАГА 
Іх уладальнікамі сталі шматдзетныя сем’і, пажылыя людзі, а таксама члены некаторых пярвічных арганізацый. Напрыклад, сакратар пярвічкі рэдакцыі газеты «Слава працы» Надзея Шахаўцова перадала такія неабходныя сродкі сваім калегам — членам грамадскага аб’яднання (на здымку).
Сяргей КОЗЕЛ
Фота Сяргея ЛАЗОЎСКАГА 
