[/caption]
Першым аб’ектам, куды наведалася наша група, быў Партызанскі ўчастак для галасавання №20, размешчаны на фізкультурна-аздараўленчым комплексе ў Капылі. Гучала музыка, разнастайныя вырабы прапаноўвалі ў буфеце супрацоўнікі Капыльскага кааппрама. Галасаванне праходзіла ў спартыўнай зале, якая пасля рамонту стала больш утульнай.
— На нашым участку налічваецца 843 выбаршчыкі, — расказвае старшыня ўчастковай выбарчай камісіі Партызанскага ўчастка Мікалай Жук. — Датэрмінова прагаласавала 25% выбаршчыкаў. Гэта ў асноўным тыя, хто на выхадныя планаваў выехаць з горада па розных справах. А сёння з самага ранку актыўна ідуць людзі.
[caption id="attachment_21664" align="aligncenter" width="443" caption="На Бальнічным участку - наглядальнікі: ад моладзі В. Мінец, ад райсавета ветэранаў С. Міхнайць."]
[/caption]
З некаторымі з іх гутарым: Ігар Платко працуе інжынерам транспартнага аддзела райспажыўтаварыства і лічыць абавязкам прыйсці на ўчастак, каб аддаць свой голас за аднаго з кандыдатаў.
Гэтак жа лічыць і Анатоль Сапешка, майстар ТАА “Бетон Бокс”, які прыйшоў на ФАК разам з жонкай Святланай:
— Галасуем за таго, каму давяраем, у каго вялікі жыццёвы вопыт.
[caption id="attachment_21665" align="aligncenter" width="299" caption="Галасуе А. Жогла."]
[/caption]
На Бальнічны ўчастак №17 мы прыехалі, калі ўжо прагаласавала большая частка людзей, якія знаходзяцца на стацыянарным лячэнні. Усіх жа значыцца 102 выбаршчыкі. Спісы знаходзяцца пад пастаянным кантролем, нягледзячы на тое, што яны пераглядваліся за тры дні да выбараў. Але ж гэта медыцынская ўстанова, і кожная гадзіна можа ўносіць свае карэктывы. Да тых, хто не змог з’явіцца на спецыяльна абсталяваны ўчастак, старшыня камісіі Міхаіл Роўбуць, яшчэ некалькі яе членаў наведаліся ў палаты.
Сёлета створаны новы ўчастак для галасавання – Цімкавіцкі гарадскі №22. Ён размясціўся ў будынку ААТ “Капыльскі райаграсэрвіс”.
[caption id="attachment_21666" align="aligncenter" width="443" caption="Кветкі і сувенір - маладому выбаршчыку В. Жуку."]
[/caption]
— Паколькі ў дадзеным мікрараёне пабудавана шмат новага жылля, то ўзнікла неабходнасць у новым выбарчым участку, — гаворыць старшыня камісіі Цімкавіцкага гарадскога ўчастка №22 Аляксандр Ліпніцкі.
Тут таксама выбаршчыкаў сустракалі гасцінна. З самага ранку працаваў буфет, з канцэртам выступілі самадзейныя артысты раённага Цэнтра культуры.
[caption id="attachment_21667" align="aligncenter" width="443" caption="Галасаванне на фізкультурна-аздараўленчым комплексе."]
[/caption]
А вось для выбаршчыкаў Душаўскага выбарчага ўчастка №11 канцэрт падрыхтавалі ўдзельнікі мастацкай самадзейнасці мясцовай установы культуры. Ён адбыўся пасля таго, як большасць ужо прагаласавала. Завітала на выбарчы ўчастак і Ала Жогла, загадчыца малочнатаварнай фермы “Душава”.
— Якраз вярталася з работы і па дарозе зайшла ў кантору. Заўсёды ўдзельнічаю ў выбарчых кампаніях і лічу гэта абавязкам кожнага грамадзяніна. Хачу, каб у краіне ўладарылі мір і згода, каб нашы дзеці былі шчаслівымі. У мяне ўжо дарослыя дочкі — абралі прафесіі медработніка і цырульніка. Таксама сёння галасуюць.
[caption id="attachment_21668" align="aligncenter" width="299" caption="Галасаванне на даму ў ветэранаў працы ў в. Леткаўшчына."]
[/caption]
Авось Вячаслаў Жук, які працуе электрыкам, упершыню прымае ўдзел у важнай палітычнай кампаніі. Ён прыйшоў з прыўзнятым настроем на Бабаўнянскі выбарчы ўчастак №9, які размясціўся ў будынку дзіцячага сада. Пасля працэдуры галасавання старшыня выбарчай камісіі Жанна Пісарык шчыра павіншавала васямнаццацігадовага юнака з важнай падзеяй у яго жыцці і пажадала абавязковага здзяйснення ўсіх планаў і задум.
[caption id="attachment_21669" align="aligncenter" width="299" caption="На Старыцкім участку - С. Драніч (РАНС) і У. Карначоў (РАУС)."]
[/caption]
Сведкамі галасавання на даму мы сталі на Лясноўскім выбарчым участку №8. Сярод тых, хто па стане здароўя не змог наведацца на выбарчы ўчастак, Анатоль Мікалаевіч і Марыя Міхайлаўна Давідовічы з в. Леткаўшчына. Усё жыццё яны аддалі роднаму саўгасу. Гаспадар працаваў кладаўшчыком, а яго жонка — даяркай. Ветэраны працы гасцінна сустрэлі членаў выбарчай камісіі Таццяну Лобан і Аляксандра Емельяновіча. У кароткім інтэрв’ю “СП” зазначылі, што галасавалі за тое, каб іх дзеці і ўнукі жылі шчасліва.
[caption id="attachment_21671" align="aligncenter" width="299" caption="Прадавец Н. Астрэйка прапануе прысмакі Капыльскага кааппрама."]
[/caption]
Трэба адзначыць, што на кожным участку ў гэты дзень адказна неслі службу прадстаўнікі раённага аддзела ўнутраных спраў, раённага аддзела па надзвычайных сітуацыях, медыцынскія работнікі. Працавалі гандлёвыя кропкі, выступалі работнікі культуры. Выбары сталі сапраўдным святам для жыхароў раёна, якія сумленна выканалі свой грамадзянскі абавязак.
Марыя ШЭІНА
Фота аўтара
На основании протоколов, полученных от участковых избирательных комиссий и составленных в соответствии с требованиями статьи 55 Избирательного кодекса, окружная избирательная комиссия установила:
общее число избирателей по округу - 57 848;
число избирателей, принявших участие в голосовании, - 52 695;
число голосов, поданных за Бойко Анатолия Степановича, - 40 373;
число голосов, поданных за Куцера Михаила Ивановича, - 5 377;
число голосов, поданных против обоих кандидатов, - 6 188;
число недействительных бюллетеней - 757.
В соответствии со статьей 82 Избирательного кодекса Республики Беларусь окружная избирательная комиссия решила:
Считать избранным депутатом Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь по Копыльскому избирательному округу №66 Бойко Анатолия Степановича, 25 января 1954 года рождения, председателя Клецкого районного исполнительного комитета, проживающего в городе Клецке, беспартийного.
Окружная избирательная комиссия
Особое место в жизни христианина занимает Крест, потому что с ним связано спасение человеческой души. Некогда крест был мучительным орудием казни для самых страшных преступников, но после страданий Христа крест стал символом победы Божией над диаволом, над грехом, над злом, над всем, что разделяет человека и Бога.
«Крест – хранитель всей вселенной, Крест – красота Церкви, Крест – ангелов слава и демонов язва», — поется в древнем песнопении. Крест – это знамя безмерной любви Божией к людям, любви, которая страдает за нас, окружает нас и которая никогда не прекратится. На кресте Христос страдая, объемлет своей любовью весь мир, каждого человека. Он, Сын Божий, взошел на крест. Принял мучения за нас, «дабы всякий верующий в Него, не погиб, но имел жизнь вечную». Через крестные страдания и Воскресение открыт путь человеку в Царствие Небесное.
Помня о страданиях Христовых, будем и мы, дорогие братья и сестры, с любовью, усердием и терпением нести свой жизненный крест страданий, болезней, жизненных трудностей, уповая на помощь Божию, и Господь нас не оставит, а укрепит нас в нашем крестоношении.
«Кресту Твоему поклоняемся, Владыко, и Святое Воскресение Твое славим!» Аминь.
Протоиерей Сергий ЧАРНЫЙ,
Благочинный церквей Копыльского округа
“Часта можна чуць: “Не пазяхай, бо і мяне заразіш”. Ці праўда гэта, і наогул, чаму людзі пазяхаюць, калі нават не хочацца спаць?
Вольга, аг. Семежава”
У медыцыне пазяханне называюць «рэфлекс, звязаны з працай ствалавой вобласці мозгу». Большасць пазваночных жывёл пазяхаюць міжвольна, але толькі людзі, шымпанзэ і некаторыя віды іншых малпаў здольныя пераймаць чужое пазяханне. Убачыўшы, як пазяхае нехта іншы, пачынаюць пазяхаць і навакольныя.
Новае даследаванне на дадзеную тэму прымушае выказаць здагадку, што з’ява гэта звязана з эмпаціяй. Гэта значыць, мы пачынаем пазяхаць, калі бачым, як гэта робяць навакольныя, таму што адчуваем неабходнасць падзяляць эмоцыі іншых людзей.
Іншыя ж лічаць, што пазяханне дазваляе накіраваць у мозг дадатковы кісларод. Гэта значыць, яно заклікана падтрымліваць у напружаныя моманты пэўны ўзровень пільнасці. Гэта дазваляе растлумачыць, чаму, напрыклад, людзі часта пазяхаюць, калі чакаюць якой-небудзь хвалюючай падзеі. Пазяханне часта нападае на спартсменаў перад спаборніцтвамі або на студэнтаў перад іспытам. Але гэта не тлумачыць, чаму пазяханне ў працэсе эвалюцыі ператварылася ў заразлівую з’яву. Паводле адной з тэорый, гэта звязана з тым, што людзі некалі жылі зграямі, як шымпанзэ, і для іх было важна адначасова класціся спаць. Так што пазяханне служыла і служыць сігналам аб тым, што настаў час сну.
“У нашым раёне, як, напэўна, і ў іншых мясцовасцях краіны, ёсць вёсачкі, якія сёння жывуць толькі ў памяці людзей. На карце іх, на жаль, ужо не знойдзеш. Нам добра вядомы мемарыял “Масявічы”, дзе ўшанавана памяць спаленых вёсак. Хацелася б даведацца, ці ёсць аналагічныя памятныя месцы ў іншых мясцовасцях?
Марыя, аг. Цімкавічы”
Непадалёку ад Вілейкі размясціўся адзіны ў Еўропе мемарыял, прысвечаны памяці вёсак, якія ўжо зніклі. Ён зроблены з валуноў, размешчаных па кругу. Самы вялікі камень важыць каля 25 тон. У цэнтры кола стаіць капліца ў выглядзе хатын-скага звана. На мемарыяльных камянях указаны назвы вёсак, якія зніклі з карты раёна за 70 гадоў — з 1939 па 2009 г.
Дарэчы, вёскі знікаюць з геаграфічных карт не толькі таму, што там не стала жыхароў. Некаторыя з іх атрымліваюць новыя назвы. Да прыкладу, на Капыльшчыне вёска Кабыльчыцы перайменавана ў Калінава, Лапухі — у Дунаева, Пукава — у Камсамольскую, Свінка — у Лугавую.
Уладзімір, в. Бабоўня”
У Еўропу мыла пранікла ў XVII ст. Даступна яно было ў той час далёка не ўсім з-за высокага кошту і невялікіх маштабаў яго вытворчасці. Сапраўдная мылаварная прамысловасць развілася пазней — на пачатку XIX ст. дзякуючы працам французскага хіміка М. Шаўрэля. Вялікае значэнне мела тое, што ў 1820 г. іншы прадпрымальны француз Н. Леблан наладзіў масавы выпуск соды — абавязковага кампанента мылаварнай тэхналогіі.
З часу свайго ўзнікнення працэс прамысловай вытворчасці аднаго з найважнейшых мыйных сродкаў не зведаў прыкметных пераўтварэнняў. Сутнасць яго — гідроліз тлушчаў у шчолачным асяроддзі.
“На жаль, мінулі тыя часы, калі мы з задавальненнем атрымлівалі лісты ад сваякоў і знаёмых і з такім жа задавальненнем адказвалі на іх. А вось калі ўзніклі першыя паштовыя канверты, паштоўкі?
Таццяна, аг. Пацейкі”
Само слова «канверт» бярэ пачатак ад лацiнскага дзеяслова, якi азначае «пераўтвараць, змяняць, абгортваць». Выходзiць, яго гiсторыя бярэ пачатак з тых часоў, калi ў канверт пераўтваралi пiсьмо. Але сама ахоўная абалонка пiсьма была вядома яшчэ раней: напрыклад, у Асiрыi глiняная таблiчка, надпiс на якой не прызначаўся для чужых вачэй, «абгортвалася» таксама ў глiняную абалонку, на якой пiсалi прозвiшча адрасата i затым яе абпальвалi. Каб прачытаць гэта пасланне, трэба было найперш разбiць глiняны «канверт».
Да захавання тайны перапiскi чалавек iмкнуўся ва ўсе часы. Таму сапраўднай знаходкай для еўрапейцаў стаў увезены ў Еўропу з Кiтая, праз Iндыю, сургуч — «iспанскi воск», як яго называлi ў Францыi (у Францыю старажытная кiтайская вынаходка была завезена iспанскiмi мараплаўцамi). Рэльефныя пячаткi з сургучу не дазвалялi азнаёмiцца са зместам пiсьма нiводнаму чалавеку, акрамя адрасата.
У Еўропе вырабам сургучу займалiся цэлыя заводы. Сургуч варыўся на аснове смалiстых рэчываў цi воску з дабаўленнем мелу i гiпсу, затым афарбоўваўся ўльтрамарынам, сажай i iншымi мiнеральнымi фарбамi. А для таго, каб не раздражняць органы нюху пахам гарачай смалы, у сургуч дабаўлялася гваздзiчковае масла. Галоўнае патрабаванне, якое прад’яўлялася да сургучу, — яго ўстойлiвасць да спякоты: сургуч павiнен быў выносiць самую высокую летнюю тэмпературу i ў той жа час лёгка плавiцца ад полымя свечкi.
Мiж iншым, нейкi час сургуч выконваў, акрамя ахоўнага, яшчэ адно прызначэнне: каляровы сургуч паведамляў адрасату аб змесце паслання яшчэ да таго моманту, як пакет распячатаюць. Так, у Францыi белая сургучная пячатка паведамляла аб вяселлi, чорная — аб смерцi, шакаладная — звала на банкет, а чырвоны сургуч указваў на дзелавы змест паслання. Пры iншых абставiнах выкарыстоўвалiся таксама зялёныя, шэрыя, жоўтыя i нават рубiнавыя пячаткi.
Самастойныя папяровыя канверты з’явiлiся на свет у XVII стагоддзi, але iх масавы выпуск для паштовых мэтаў пачаўся па iнiцыятыве англiйскага кнiжнага гандляра Бруера толькi ў 20-х гадах XIX стагоддзя. У Расiйскай жа iмперыi канверт з’явiўся ў 1845 годзе.
Канстанцін КАРНЯЛЮК,
г. Віцебск
Сапраўды, самы незвычайны магільны склеп у Беларусі пабудаваны на каталіцкіх могілках у горадзе Узда. Інфармацыю пра гэта мы знайшлі ў кнізе Дзмітрыя Корсака “Минщина: легенды, события, люди”. Гэты дзесяцімятровы фамільны склеп быў пабудаваны ў 1800 годзе прадстаўнікамі старажытнага беларускага роду Завішаў.
Што сабой уяўляла такое грандыёзнае збудаванне? У пірамідзе было два памяшканні. Знізу размяшчаўся склеп — захаванне праводзілася ў трунах у нішах сцен, якіх налічвалася тры рады. Ля адной са сцен склепа быў устаноўлены невялікі алтар, над якім у нішы стаяла евангельская скульптура.
Але самая цікавая частка пабудовы — невялікі патаемны пакой, размешчаны амаль на самай вяршыні піраміды на вышыні 8 метраў. Некаторыя гісторыкі мяркуюць, што там праводзіліся сакрэтныя богаслужэнні. Магчыма, што гэта было месца збору членаў таварыства масонаў.
Сёння выгляд гэтай піраміды даволі сумны. Радавы склеп поўнасцю разрабаваны, нішы ў сцяне, дзе захоўваліся астанкі людзей, разбураны. Да таго ж, нехта пусціў пагалоску, што нібыта ў скляпенні захоўваецца скарб. І са сцен унікальнага збудавання пачалі выкалупваць камяні. Скарб, вядома ж, не знайшлі, а ў сценах піраміды ўсё больш дзірак.
Внесены изменения в «Правила пожарной безопасности Республики Беларусь для жилых зданий, общежитий, индивидуальных гаражей и садоводческих товариществ» ППБ 2.13-2002.
В настоящее время допускается контролируемое разведение костров, в т. ч. для сжигания мусора, отходов на площадках окаймленных минерализованной (очищенной до минерального слоя почвы) полосой шириной не менее 0,25 м при слабом ветре (до 5 м/с) на расстоянии не менее:
- 15 м до зданий (сооружений);
- 25 м от лесных массивов;
- 30 м от скирд сена и соломы.
Площадка для сжигания мусора должна быть обеспечена огнетушителем с массой огнетушащего состава не менее 2 кг либо емкостью с водой не менее 10 л, а также штыковой лопатой.
Инспекция госпожнадзора Копыльского РОЧС
Ежегодно около 25% пожаров в Копыльском районе происходит в результате нарушений правил пожарной безопасности при устройстве и эксплуатации электропроводки и электроприборов.
Например, в аг. Ванелевичи Докторовичского сельсовета произошел пожар в надворных постройках, в результате которого огнем повреждена внутренняя отделка и имущество, находящиеся в доме. Предварительная причина пожара — короткое замыкание электропроводки.
Хотелось бы напомнить основные требования правил пожарной безопасности при эксплуатации электропроводки:
- монтаж, ремонт и обслуживание электросетей и оборудования должны выполнять специализированные организации;
- электрооборудование и электрические сети должны периодически осматриваться и очищаться от пыли и отложений;
- соединение жил электропроводов необходимо выполнять при помощи пайки, сварки либо специальных зажимов.
Запрещается: применять для защиты электросети от аварийных режимов некалиброванные плавкие вставки, т.н. «жучки»; использование электрообогревателей «кустарного изготовления»; эксплуатировать провода и кабели с поврежденной или утратившей свои защитные свойства изоляцией; оклеивать обоями и окрашивать электрические провода; соединять между собой электропровода с разным материалом токоведущих жил.
Вадим Мордасевич,
инженер ИГПН Копыльского РОЧС
В текущем месяце, в соответствии с координационным планом контрольной (надзорной) деятельности по Минской области на 2-е полугодие 2012 года, проведены плановые проверки ГУО «Средняя школа №2 г. Копыля имени Тишки Гартного» (директор Д. С. Романович), ИП С. С. Войтович и ИП М. А. Мисюченко.
При проверке ГУО «Средняя школа №2 г. Копыля имени Тишки Гартного» выявлен ряд невыполненных мероприятий как режимного, так и капитального характера: не демонтирована сгораемая отделка на путях эвакуации, двери складских и кладовых помещений не выполнены противопожарными, пожарные краны полностью не укомплектованы стволами, двери лестничных клеток на путях эвакуации не оборудованы устройствами для самозакрывания с уплотнениями в притворах, на путях эвакуации в местах перепада высот отсутствуют пандусы. По результатам проверки предложено к устранению 15 мероприятий, направленных на обеспечение пожарной безопасности объекта, составлены административные протоколы.
При проведении проверок ИП С. С. Войтович и ИП М. А. Мисюченко нарушений норм и правил пожарной безопасности не выявлено.
Контрольно также были проверены еще два учреждения образования: ГУО «Грозовская средняя школа» (и. о. директора Л. И. Лобан) и ГУО «Дзержинский УПК детский сад-начальная школа» (директор Л. А. Муратова). На данных объектах выявлены следующие нарушения: соединение жил электропроводов выполнено вскрутку, на складских помещениях отсутствуют указатели категорий по взрывопожарной и пожарной опасности, эксплуатируются огнетушители с истекшим сроком перезарядки.
Евгений ЧИРКУН,
инспектор ИГПН Копыльского РОЧС
