[/caption]
Адной з асноўных задач, якую паставіў перад сабой кіраўнік, — нарошчванне аб’ёмаў вытворчасці. І планы ажыццяўляюцца. Так, калі ў студзені–лютым 2012 года было выканана работ на 197 млн рублёў, то ўжо за сакавік-красавік — на 905 млн, за май плануецца, як мінімум, на 500– 600 млн. Хоць не намнога, але павялічваецца заработная плата. У лютым сярэдняя была на ўзроўні 1329 тыс. рублёў, у красавіку ўжо дасягнула 1845 тыс. Як мяркуе Мікалай Васільевіч, будуць добрыя аб’ёмы — будуць і дастойныя заробкі.
Адзін з самых асноўных аб’ектаў — будаўніцтва новай малочнатаварнай фермы ў аг. Ванелевічы ААТ “Піянер-Агра”. Тут плануецца асвоіць 6 млрд рублёў. Гэта другі па ліку такі жывёлагадоўчы аб’ект у вобласці, дзе ўжо распачаліся работы. Зараз на ім працуюць бульдозер і экскаватар, здымаецца паверхневы грунт.
Не забываюцца ў ПМК-11, што яна — меліярацыйная арганізацыя. Плануецца, што сёлета будуць выдзелены рэспубліканскія сродкі на рэканструкцыю меліярацыйных сістэм на плошчы каля 300 га ў РСУП “Бабоўня” на рацэ Выня. У хуткім часе павінна закончыцца рэканструкцыя торфаўчастка “Васільчыцы”. Зараз тут працуюць брыгады па рамонце, аднаўленні і будаўніцтве дарог, па рамонце і абустройстве пераязных збудаванняў. У далейшым на гэтай пляцоўцы будзе весціся здабыча торфу райаграсэрвісам.
Як ужо адзначалася, у ПМК-11 шмат увагі надаецца будаўніцтву. Так, У ААТ “Піянер-Агра” ўведзены два новыя домікі ў маі і адзін у красавіку. На дадзены момант па заказе КУП “Капыльская ЖКГ” вядзецца рамонт даху на доме па вул. Партызанскай, 27 у Капылі. Важным аб’ектам, які патрабуе вялікіх аб’ёмаў работ, з’яўляецца прыбудова да будынка Капыльскага райаддзела ўнутраных спраў, дзе зараз прыступілі да закладкі фундамента.
Абнаўляецца ў арганізацыі і тэхнічны парк. Сёлета плануюць атрымаць па лізінгу экскаватар, аўтамабіль для перавозкі людзей, на наступны год — бульдозер, экскаватар, магутны трактар, дрэнажна-прамывачную машыну і іншую тэхніку.
Як адзначыў Мікалай Баран, зараз калектыў ПМК-11 налічвае каля 70 чалавек, але, каб трывала стаць на ногі, хацелася б павялічыць колькасць работнікаў да 100–120. Аднак сярод тых, хто зараз працуе, нямала адказных і вопытных спецыялістаў. У іх ліку неабходна назваць галоўнага інжынера Леаніда Фенюка, майстра Сяргея Рыжкова, старшага вытворцу работ Валерыя Ткачука, загадчыка майстэрняў Станіслава Бянькоўскага. Толькі добрыя водгукі з боку кіраўніцтва атрымліваюць механізатары Аляксандр Макаўчык, Аляксандр Позняк, Уладзімір Луцэвіч, кранаўшчык Васіль Сельвановіч, машыніст бульдозера Мікалай Сіневіч, муляр Аляксандр Давідовіч, зваршчык Анатоль Пыка, токар Святаслаў Міхайлоўскі, станочнік Аляксандр Козел, вадзіцелі Віктар Карповіч, Аляксей Лукша, Аляксандр Міхайлоўскі і многія іншыя. Менавіта яны напярэдадні прафесійнага свята падчас урачыстага сходу атрымаюць заслужаныя ўзнагароды.
Сяргей КОЗЕЛ
Фота аўтара
На здымках:
М. Баран
У. Юха, А. Вярбіла, А. Позняк, С. Рыжкоў
М. Сіневіч
[/caption]
В администрации ПМС совсем не случайно встал вопрос о том, чтобы взять подряд на реконструкцию одного из зданий МТФ «Быстрица». Во-первых, предприятие находится на подъеме, во-вторых, имеются специалисты, готовые выполнить необходимый объем работ, а главное – было желание помочь сельчанам, да и району в целом. Посовещавшись, решили – берем! Была создана специальная бригада строителей, которую возглавил Александр Шабунь, не один десяток лет проработавший ранее строителем в ПМК-194. И закипела работа, застучали отбойные молотки, круша старые, отслужившие свое конструкции.
Нельзя сказать, что стены росли прямо на глазах. Имеются и проблемы, которых не избежать. Взять, например, отсутствие своего растворно-бетонного узла.
— Придется закупать бетон для той же заливки кровли, полов, других объектов у сторонних организаций, — говорит Николай Горда, — а это и затратно, и по времени накладно, но, думаю, мы справимся и с этой задачей, как справились со строительством и сдачей «под ключ» четырех домиков в ОАО «Семежево». В июне сдаем последний, пятый…
Говорят, все познается в сравнении. Любой, беседующий с Н. В. Горда, без труда заметит, что тот любит сравнивать (да, он и сам этого не скрывает. – Авт.). Дескать, вот картинка до начала работ, а вот – после их окончания. Так было на поле ОАО «Старица-Агро». Так случилось и на реконструируемой МТФ в ОАО «Тимирязевский». Николай Владимирович предложил посмотреть идеальный, на его взгляд, корпус фермы, который в короткие сроки возвели и сдали «под ключ» специалисты общества с ограниченной ответственностью «БВМ «Сервис», где генеральным директором Дмитрий Быченок. Помещение сверкает чистотой и оборудовано по последнему слову техники. Тут имеется все, чтобы получать молоко только экстра-классом.
— Будем добиваться, чтобы наш корпус был не хуже построенного представителями бизнеса, — сказал главный инженер.
Сомневаться в словах Николая Владимировича не приходится, поскольку человек этот душой болеет за дело и всегда старается доводить начатое до конца.
Владимир СКРИПИНСКИЙ
Фото автора
[/caption]
Мы останавливаемся у кромки поля близ д. Вошкаты. По нему уступом один за другим движутся два «Беларуса», дискуя почву. Словно предугадав мой вопрос, Николай Владимирович пояснил, что идет глубокое рыхление и планировка участка, на котором впоследствии будут проведены другие мелиоративные работы.
— Через некоторое время это поле будет вот таким, — показал он на участок через дорогу. — В прошлом году мы провели там большой объем мелиоративных и культуртехнических работ и «сдали» его в ОАО «Старица-Агро». Кстати, — продолжил мысль мой собеседник, — в текущем году мы реконструируем в этом хозяйстве еще 188 га. Уже сдано под посев около 90 гектаров, стоимость объекта – 1 млрд 495 млн рублей. Николай Владимирович не без гордости рассказал о том, что в этом году они проводят агромелиоративные мероприятия и ремонтно-эксплуатационные работы в ЗАО «Жилихово», вводя в интенсивный сельскохозяйственный оборот 286 га мелиоративных земель (стоимость объекта 629 млн рублей). «На сегодня, — сказал он, — 128 га отдано здесь под посевы и уже засеяно. В будущем году в РСУП «Бобовня» запланировано реконструировать земли на площади 547 га, ОАО «Тимирязевский» — 350 га, ОАО «Суворово-Агро» — 300 га, ОАО «Прогресс 2010» — 111 га и ф-ле «Лакнея» — 403 га. Заявки на проведение мелиоративных работ поданы в институт «Белгидроводхоз» для изготовления проектно-сметной документации». В целом же, как подчеркнул мой собеседник, на сегодня в районе требуются реконструкции 5,6 тысячи гектаров мелиорированных земель. Безусловно, это немало. Николай Владимирович популярно объяснил, что закрытые дренажные коллекторы и дрены в большинстве своем построены в 70–80-е годы прошлого столетия, в связи с чем износ значительной части коллекторно-дренажной сети составляет 60 и более процентов. Вот почему повышение эффективности действия дренажа, снижение стоимости работ при техническом уходе и ремонте его в настоящее время весьма актуально. Владимир СКРИПИНСКИЙ Фото автора
[/caption]
Добраму настрою гасцей і ўдзельнікаў свята спрыяла цудоўнае веснавое надвор’е, магчымасць палюбавацца неверагоднай прыгажосці вырабамі народных майстроў, на свае вочы пабачыць, як з-пад іх рук выходзяць гэтыя сапраўдныя творы мастацтва.
Тон усяму мерапрыемству быў зададзены ўжо падчас яго адкрыцця, калі шаноўныя госці, звяртаючыся да канкурсантаў, выказвалі захапленне іх творчасцю, удзячнасць за тое, што яны шануюць і зберагаюць, а самае галоўнае — перадаюць сваё майстэрства падрастаючаму пакаленню. “Мы шчаслівыя, што традыцыі, закладзеныя нашымі продкамі, працягваюцца, — адзначыў старшыня Капыльскага райвыканкама Анатоль Жданеня. — З гонарам называем сёння імёны ткачых, якія носяць высокае званне “народны майстар Беларусі”, Валянціны Кіені, Валянціны Гладкай, Ніны Гарашчэні. Вельмі прыемна, што тэхніка закладнога ткацтва менавіта семежаўскіх чырвона-белых ручнікоў у 2011 годзе была занесена ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь.” Цвёрдую ўпэўненасць, што сапраўдную асалоду на гэтым свяце атрымаюць усе, выказала галоўны спецыяліст упраўлення культуры Мінаблвыканкама Галіна Ляйко. “Я спадзяюся, што гэты шлях ад рук бабулі будзе і будзе доўжыцца, — выказала надзею Галіна Анатольеўна, — паколькі сёння ў ліку ўдзельнікаў конкурсу ёсць і зусім юныя майстры.” Шчыра віталі канкурсантаў і ўсіх прысутных дырэктар Дэпартамента па турызме Міністэрства спорту і турызму Вадзім Кармазін, старшыня праўлення Беларускага грамадскага аб’яднання “Адпачынак у вёсцы” Валерыя Кліцунова, госць са Злучаных Штатаў Амерыкі, эксперт па сельскім турызме, прэзідэнт і выканаўчы дырэктар Нацыянальнай асацыяцыі гаспадароў сядзіб PAII Джэй Кэрэн. Дарэчы, Джэй прыехаў на свята не з пустымі рукамі — ён падараваў семежаўскім ткачыхам прыгожыя кветачкі, вырабленыя з асакі рукамі жанчын з Паўднёвай Караліны.
[caption id="attachment_18862" align="aligncenter" width="443" caption="Узнагароду прымае Валянціна Гладкая"]
[/caption]
Амаль пяць гадзін доўжыўся конкурс. Кампетэнтнае журы, якое ўзначаліў прафесар, доктар мастацтвазнаўства, старшыня Беларускага саюза майстроў народнай творчасці Яўген Сахута, уважліва вывучала работы кожнага ўдзельніка. А іх было каля 70 чалавек. Сталыя жанчыны, у скарбонцы якіх не адна сотня вырабаў, мноства заслужаных узнагарод і ўдзячных вучняў, зусім юныя ткачы, якія толькі пачынаюць свой шлях у творчасці, — усіх іх яднала жаданне парадаваць гледачоў, калег, членаў журы сваім майстэрствам, пераняць нешта новае ад іншых майстроў. Трэба сказаць, што акрамя традыцыйнага ручніка і сурвэткі, на конкурсе выраблялі паясы — ткалі іх на станку, на бердзечку, на ніту, на дошчачках, плялі рукамі. Да таго ж кожны раён — Капыльскі, Любанскі, Старадарожскі, Уздзенскі, Нясвіжскі, Валожынскі, Слуцкі, Вілейскі, Крупскі — падрыхтаваў калекцыю тканак сваіх майстроў, арганізаваў так званую бяспройгрышную латарэю, дзе за сімвалічную плату можна было набыць вырабы дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва.
[caption id="attachment_18863" align="aligncenter" width="443" caption="Майстар-клас ад Ніны Гарашчэні"]
[/caption]
Цудоўным аздабленнем свята стаў канцэрт, падрыхтаваны народным ансамблем народнай песні “Спадчына”, народным ансамблем народнай музыкі “Капыляне”, салістамі і танцорамі Капыльскага раённага Цэнтра культуры. Не пакінула без увагі такое мерапрыемства і Капыльскае райспажыўтаварыства: працаваў гандлёвы павільён, можна было пакаштаваць духмяныя шашлыкі і іншыя прысмакі.
[caption id="attachment_18864" align="aligncenter" width="443" caption="І закружыліся ў танцы..."]
[/caption]
Вядома ж, самай доўгачаканай і інтрыгуючай стала заключная частка конкурсу, калі былі названы імёны пераможцаў. Як адзначыў старшыня журы Яўген Сахута, арганізатары свята паклапаціліся пра тое, каб ніхто не застаўся пакрыўджаным — кожны з удзельнікаў атрымаў каштоўны падарунак. Гран-пры конкурсу быў прысуджаны Валянціне Кіені — майстру ткацтва з Семежава. На рахунку капыльскіх канкурсантаў яшчэ нямала ўзнагарод. Так, Валянціна Гладкая атрымала Дыплом І ступені ў намінацыі “За высокае майстэрства, мастацкі густ і асабісты ўклад у развіццё традыцый беларускага ткацтва”, Яна Шчэрба — Дыплом ІІ ступені за лепшы выраб нацыянальнага ручніка, Дыпломамі ІІІ ступені ў гэтай жа намінацыі ўзнагароджаны Дар’я Салановіч і Валерыя Козел. За хуткасць і якасць ткацтва Дыпломам ІІ ступені адзначана Ніна Гарашчэня, а Дыпломам ІІІ ступені — Таццяна Волкава. Сярод іншых былі ўзнагароджаны Дыпломамі і каштоўнымі падарункамі Святлана Іванова і дэбютанты конкурсу — Вячаслаў Сянюк, Настасся Лянько, Алеся Шчэглік, Аліна Каражанец, Крысціна Кавалеўская.
[caption id="attachment_18865" align="aligncenter" width="443" caption="Валянціна Кіеня і госць з ЗСШ Джэй Кэрэн"]
[/caption]
Цікава адзначыць, што сярод удзельнікаў свята быў сапраўдны “сямейны падрад” з Вілей- скага раёна — сям’я Дубяга, якую прадстаўлялі бацька, маці і два сыны. Усе яны сталі прызёрамі ў намінацыі “За пляценне вітога пояса на пальцах”. Асобна быў адзначаны і самы юны канкурсант — Дзяніс Рудык са Старадарожскага раёна.
Дарэчы, усе свае работы майстры пакінулі для папаўнення калекцыі на Капыльшчыне, і любы жадаючы можа з імі пазнаёміцца.
Маргарыта САКОВІЧ
Фота аўтара
На десятый день после Вознесения Господня Православная Церковь празднует День сошествия Святого Духа на апостолов. Это один из величайших праздников, который приходится на пятидесятый день после Пасхи, и потому называется Пятидесятницей или Днем Святой Троицы, так как в этот день раскрылось миру действие Пресвятой Троицы и люди научились поклоняться и прославлять три Лица единого Божества: Отца, и Сына, и Святого Духа.
После Вознесения Господня в день празднования ветхозаветной Пятидесятницы, который был установлен в память получения Синайского законодательства, святые апостолы вместе с Божией Матерью собрались в горнице в Иерусалиме, ожидая пришествия Святого Духа, обещанного Господом Иисусом Христом. Внезапно послышался сильный шум с неба, явились огненные языки и остановились над апостолами и Богородицей. Все исполнились Духа Святого и стали славить Бога на разных языках, которых прежде не знали. Так Дух Святой, по обетованию Спасителя, сошел на апостолов в виде огненных языков в знак того, что Он дал им способность и силу для проповеди Христова учения всем народам, сошел же в виде огня в знак того, что имеет силу опалять грехи и очищать, освящать и согревать души. Та благодать Святого Духа, которая была явно преподана ученикам Христа в виде огненных языков, теперь подается в Святой Православной Церкви невидимо - в Ее святых Таинствах, через преемников апостолов - пастырей Церкви - епископов и священников.
Много православных храмов освящено в честь Святой Троицы. Есть такой храм и в Копыльском районе в деревне Телядовичи. История этого храма насчитывает более двухсот лет.
Замечательна эта церковь тем, что здесь в двадцатых годах прошлого века служил священник Валериан Новицкий. Он принял мученическую смерть за веру Христову, был канонизирован Русской Православной Церковью и причислен к лику святых новомучеников. Последние несколько лет на престольный праздник Троицы в Телядовичи приезжали дети отца Валериана - Ирина и Евгений. Во время молебна и крестного хода они, живые свидетели подвига своего отца, несли икону священномученика Валериана, и это было настоящее чудо - молитвенное единение земной Церкви и Небесной. Теперь Ирины Валерьяновны и Евгения Валерьяновича уже нет в живых, однако традиция служить молебен перед иконой священномученика Валериана в День Святой Троицы не прервется. Поэтому приглашаем всех принять участие в праздничном богослужении 3 июня в Храме Святой Живоначальной Троицы в деревне Телядовичи и помолиться о даровании всем нам мира, спокойствия, духовной радости и долгих лет жизни.
Священник Геннадий Корнев
