Home

Слава працы

Только достоверные новости Копыльщины

Слава працы

Слава працы

Где можно испытать настоящую  туристическую и молодежную романтику? Конечно, на туристическом слете среди команд работающей молодежи, который проходил в зоне отдыха и был посвящен Дню Независимости Республики Беларусь. [caption id="attachment_67812" align="aligncenter" width="560"]■ Во время открытия слета ■ Во время открытия слета[/caption] Именно с него и началось празднование Дня молодежи. В нынешнем году участие в состязаниях приняли 13 команд, которые приветствовал председатель райисполкома Анатолий Линевич. [caption id="attachment_67796" align="aligncenter" width="350"]■ Участников турслета приветствует Анатолий Линевич ■ Участников турслета приветствует Анатолий Линевич[/caption] В борьбе за главный приз пришлось преодолеть туристическую полосу препятствий, эстафету, отлично ориентироваться на местности, лучше всех устроить свой быт, поиграть в пляжный волейбол, предоставить членам жюри туристическую газету, а также оригинально и творчески представить команду в конкурсе художественной самодеятельности. IMG_6408 IMG_6348 IMG_6163 IMG_6108 IMG_6442 Самое время рассказать о тех, кто увез с собой главный трофей — это команда ОАО «Старица-Агро»: старицким туристам уже несколько лет подряд нет равных. Второе место заняла команда Копыльской ЦРБ, третье — Копыльской райветстанции. [caption id="attachment_67811" align="aligncenter" width="350"]■ Победители — команда ОАО «Старица-Агро» ■ Победители — команда ОАО «Старица-Агро»[/caption] О призах, как и обо всей организации туристического слета, позаботились управление по образованию, спорту и туризму райисполкома, отдел идеологической работы, культуры и по делам молодежи райисполкома. IMG_6488 IMG_6452 В эти выходные было многолюдно и в зоне отдыха. Там состоялось торжественное открытие Дня молодежи. С приветственным словом к собравшимся обратилась заместитель председателя райисполкома Елена Василевская и первый секретарь РК ОО «БРСМ» Татьяна Дубовик. Самые активные и творческие представители молодежи района получили грамоты и подарки. В их число вошли учитель иностранного языка гимназии № 1 г. Копыля Анна Гаргун, мастер производственного обучения Копыльского государственного колледжа Татьяна Голушко, методист Копыльского РЦК Людмила Давидовская, заведующий агропромышленным отделом редакции газеты «Слава працы» Кристина Жоголь, механизатор ОАО «Прогресс 2010» Александр Дубовик, медсестра старшая отделения функциональной диагностики Копыльской ЦРБ Ольга Дубовик, экономист ОАО «Старица-Агро» Ирина Новикова, специалист по социальной работе отделения первичного приема, информации, анализа и прогнозирования Копыльского ТЦСОН Елена Семенова, кухонная рабочая ресторана «Колос» Копыльского райпо Алла Тонко, старший пожарный Копыльского РОЧС Сергей Турейский, учащаяся Копыльского государственного колледжа Анастасия Перемотова, учащийся СШ № 2 г. Копыля Матвей Гнетько, учащиеся гимназии № 1 г. Копыля Казимир Давидович и Даниэла Траянович. IMG_5614 IMG_5645 Старт развлекательной программе дала полюбившаяся многим юношам и девушкам песня «Мой Копыль», ее авторами и исполнителями являются Александр Корунный и Александр Ермаков. Яркие эмоции и массу впечатлений оставил фестиваль красок «Холли». Это был настоящий взрыв эмоций! Возможность раскрасить друг друга в яркие цвета привела в восторг не только подростков, но и взрослых. Все участники посыпали друг друга красками, отчего в воздух поднимались цветные фонтаны. IMG_5720 IMG_5891 Во время фестиваля работали современные диджеи и молодые артисты, так что музыки, танцев и всеобщего веселья было много. Для тех, кто после танцпола хотел немного подкрепиться, работали точки общепита, где продавали разные вкусности. Можно было полакомиться попкорном и сладкой ватой, а в палатке Копыльского ТЦСОН подавали горячий чай и свежеиспеченные блинчики со сгущенкой. Недалеко от сцены работали развлекательные площадки, организованные Центром творчества детей и молодежи Копыльского района, а в детской зоне малышей ждали аттракционы. Кульминацией вечера стала зажигательная дискотека, которая продлилась до двух часов ночи. IMG_5674 IMG_5698 IMG_6000 Прошлые выходные прошли действительно весело. В районе молодежной среде уделяют немало внимания, что и неудивительно, ведь именно молодые люди, яркие и энергичные, определяют перспективы славной истории страны. Кристина ЖОГОЛЬ
К нему будут приурочены многочисленные мероприятия, которые организовываются в учреждениях культуры, образования, охраны здоровья, в Копыльском ТЦСОН, отделе ЗАГС Копыльского райисполкома. family В них будут задействованы представители всех поколений: от самых юных до людей пожилого возраста. И палитра мероприятий ожидается самая широкая. Внимание жителей города и сельских населенных пунктов привлекут выставки и игровые программы, вечера отдыха и заседания клубов, семейные спортивные матчи и кулинарные конкурсы и многое другое. Придутся по вкусу кулинарное кафе «Любимые блюда нашей семьи», которое пройдет в Семежевском центре культуры и досуга, семейная эко-прогулка «Вместе весело шагать» (Лесновская сельская библиотека), семейный велопробег «Наш друг — велосипед» (Быстрицкий СДК) и др. Будет организована торжественная выписка новорожденных из УЗ «Копыльская ЦРБ» с размещением моментального семейного фото на сайте учреждения, адресное поздравление отделом ЗАГС супружеских пар, проживших в браке более 50 лет. Маргарита САКОВИЧ
Шчыра запрашаем капылян і гасцей горада прыняць удзел у народным свяце Купалле, якое адбудзецца 6 ліпеня ў зоне адпачынку. Купалье У праграме — тэатралізаванае прадстаўленне «У ноч на Івана Купалу», гульнёва-забаўляльная праграма ля вогнішча «Купальскае ігрышча», конкурсы, пошукі папараць-кветкі і, вядома ж, — дыскатэка. На працягу ўсяго свята будуць працаваць гандлёвыя кропкі. Пачатак свята ў 20.00.      Праграма свята "У ноч на Івана Купалу" 20.00-21.00 - радыёканцэрт 20.00-01.00 - працуюць гандлёвыя кропкі 21.00-21.40 - тэатралізаванае прадстаўленне "Купальскае ігрышча" 22.00-24.00 - пошук "Папараць-кветкі" 22.50-01.00 - танцавальная праграма 24.00 - віншаванне шчаслівай пары, якая знайшла "Папараць-кветку".                               Аргкамітэт  
На Капыльшчыне, як і па ўсёй Беларусі, заўсёды ўрачыста адзначалі дзень вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў.  І пажаўцелыя ад часу старонкі раённай газеты яскрава сведчаць пра мерапрыемствы, якія адбываліся ў раёне. Мы зазірнём у мінулае і паглядзім, як гэта было. На календары 1964 год. 3 ліпеня споўнілася 20 год з дня вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Таму на Капыльшчыне гэтае свята адзначалі надзвычай урачыста. У суботу 4 ліпеня мнагалюдны мітынг адбыўся каля брацкай магілы воінаў Чырвонай Арміі, якія загінулі ў 1944 годзе пры вызваленні Капыля. Са сцягамі, жывымі кветкамі сюды прыйшлі работнікі дзяржаўных устаноў, рабочыя і служачыя прадпрыемстваў мясцовай прамысловасці, прадстаўнікі партыйных і савецкіх арганізацый, вучні школ. Мітынг адкрыў сакратар парткама вытворчага ўпраўлення М.К. Цвірко. [caption id="attachment_67734" align="aligncenter" width="560"]■ На мітынгу заўсёды было шматлюдна ■ На мітынгу заўсёды было шматлюдна[/caption] Але асноўная частка свята звычайна адбывалася на месцы Лаўскага бою, дзе назаўтра, 5 ліпеня, сустрэліся былыя франтавікі. Яшчэ з раніцы сюды пачалі з’язджацца сябры па зброі, прадстаўнікі калгасаў і саўгасаў, прадпрыемстваў, інтэлігенцыі Капыльшчыны, вучні, госці з суседніх раёнаў і розных куткоў Радзімы. «Машыны, машыны, машыны… Чырвань сцягоў, гуллівае людское мора», — так апісвае свята карэспандэнт «Слава працы». Сярод гасцей — баявыя камандзіры партызанскага руху на Капыльшчыне Ф.Ф. Капуста, М.А. Шастапалаў, В.Р. Яроменка, Героі Савецкага Саюза С.А. Ваўпшасаў і А.А. Ляшчынскі, падпалкоўнік Савецкай Арміі Б.В. Чарных, партызаны, якія змагаліся з гітлераўцамі на тэрыторыі нашага раёна, і іншыя. Былы партызан М.М. Куляшоў прыехаў сюды з далёкай Башкірыі. Прысутнічала на свяце і Зубкова — маці партызана-падпольшчыка, які загінуў у 1944 годзе і пахаваны на могілках у Клецішчы. [caption id="attachment_67736" align="aligncenter" width="560"]■ Камандзір 1-й роты атрада «Патрыёт Радзімы» Л. Хуцашвілі, Ф. Абрамчык, П. Ляўковіч, А. Бродскі ■ Камандзір 1-й роты атрада «Патрыёт Радзімы» Л. Хуцашвілі, Ф. Абрамчык, П. Ляўковіч, А. Бродскі[/caption] Адкрыў мітынг старшыня райвыканкама таварыш Сыраквашын. Далей сакратар парткама вытворчага ўпраўлення М.К. Цвірко гаварыў пра тое, што перамога савецкага народа над фашысцкай Германіяй  мае сусветна-гістарычнае значэнне, а беларускі народ унёс дастойны ўклад у гэтую вялікую справу. [caption id="attachment_67738" align="aligncenter" width="560"]■ Герой Савецкага Саюза А. Ляшчынскі і дырэктар Шастакоўскай школы У. Батура ■ Герой Савецкага Саюза А. Ляшчынскі і дырэктар Шастакоўскай школы У. Батура[/caption] Адзіны з удзельнікаў Лаўскага бою, які цудам застаўся ў жывых, І.Я. Жыгалковіч адзначыў, што тут, на гэтых могілках, стаялі насмерць яго таварышы: «У той час я з Пяткевічам і Духанавым знаходзіліся ў засадзе ў вёсцы Клецішча і сваімі вачыма бачылі героіку бою. Толькі людзі, адданыя сваёй Радзіме, маглі так стойка змагацца з лавінай фашысцкіх сцярвятнікаў».  [caption id="attachment_67739" align="aligncenter" width="236"]■ Маці партызана-падпольшчыка Зубкова ■ Маці партызана-падпольшчыка Зубкова[/caption] Вось слова бярэ камандзір партызанскай брыгады імя Чапаева М.А. Шастапалаў: — Капыльшчына — былы партызанскі край —  стала непазнавальнай. Яна з’яўлялася цэнтрам партызанскага руху суседніх раёнаў. Менавіта тут ствараліся партызанскія брыгады, якія затым дзейнічалі на тэрыторыі Нясвіжскага, Уздзенскага і былога Грэскага раёнаў, нават у Беластоцкай вобласці. Насельніцтва аказвала народным мсціўцам вялікую і пастаянную падтрымку. [caption id="attachment_67735" align="aligncenter" width="560"]■ На трыбуне: М. Цвірко, Я. Валністы, В. Яроменка, М. Шастапалаў, І. Жыгалковіч, М. Сухій ■ На трыбуне: М. Цвірко, Я. Валністы, В. Яроменка, М. Шастапалаў, І. Жыгалковіч, М. Сухій[/caption] — Сябры па зброі! — менавіта так звяртаецца да прысутных камандзір партызанскай брыгады імя Варашылава В.Р. Яроменка. — Разам з усім савецкім народам кавалі перамогу над ворагам і партызаны нашай брыгады, якая першай была створана на Капыльшчыне. На яе базе затым з’явіліся брыгады імя Чапаева, імя Суворава, імя Ракасоўскага, імя Калініна і імя Фрунзе. Адным словам, вырасла цэлая партызанская армія. [caption id="attachment_67737" align="aligncenter" width="560"]■ Партызаны з атрада імя Чапаева П. Жукоўскі і І. Коўзусь ■ Партызаны з атрада імя Чапаева П. Жукоўскі і І. Коўзусь[/caption] Удзельнікі мерапрыемства прынялі клятву свята ўшаноўваць баявыя і працоўныя традыцыі савецкага народа. Яны пакляліся не забываць тых, хто аддаў сваё жыццё за свабоду і незалежнасць маці-Радзімы. Затым пад гукі мелодыі «Мы жертвою пали...» да падножжа помніка героям Лаўскага бою ўскладваюцца дзясяткі вянкоў. Пасля ўрачыстага мітынгу ў Лаўскім лесе адбыліся масавыя гулянні. Гістарычная даведка Месца святкавання — Лаўскі лес — выбрана невыпадкова. Побач, на могілках у вёсцы Клецішча, у снежні 1942 года невялікім атрадам партызан быў дадзены бой гітлераўцам. Камандзірам атрада, куды ўвайшлі 19 чалавек, быў прызначаны Вікенцій Драздовіч. 18 партызан, якім было ад 15 да 32 гадоў, загінулі. Выратаваўся толькі I. Жыгалковіч: яго В.І. Драздовіч паслаў у атрад з данясеннем. Вось імёны герояў: Драздовіч Вікенцій, Цяртычны Мікалай, Шытыка Канстанцін, Кароль Аляксей, Астрэйка Васіль, Нікановіч Рыгор, Цітко Дзмітрый, Лыч Павел, Дзесюкевіч Міхаіл, Туміловіч Іван, Петрашэўскі Эдуард, Клімовіч Франц, Якімовіч Мікалай, Качаноўскі Уладзімір, Ясючэня Аляксандр, Ждановіч Аляксандр, Харытановіч Аляксандр, Сіневіч Мікалай. У 1965 годзе Указам Вярхоўнага Савета СССР Драздовічу Вікенцію Іосіфавічу пасмяротна прысвоена званне Героя Савецкага Саюза. Астатніх загінуўшых партызан засады (17 чалавек) Вярхоўны Савет СССР пасмяротна ўзнагародзіў ордэнам   Айчыннай    вайны  І ступені. Газеты гартала Дзіяна ТКАЧЭНКА Фотаздымкі з архіва М.П. ШКАДАРЭВІЧА
Напярэдадні Сяргей Міхайлавіч расказаў нам аб сваім жыцці і сям’і, успомніў пра любімую працу і дзяцінства. Нарадзіўся і вырас Сяргей Міхайлавіч у вёсцы Рачкевічы, дзе далей і працаваў у калгасе. Усяго ў яго бацькоў было восем дзяцей.  Ён сярэдні, чацвёрты. «Маці мяне  нарадзіла,  а назаўтра  пайшла жаць сярпом, — расказвае Сяргей Міхайлавіч. — Мяне ў посцілку — і прынеслі ёй у поле. Вось на гэтым полі і вырас». [caption id="attachment_67747" align="aligncenter" width="560"]Сяргей Міхайлавіч Вайтовіч Сяргей Міхайлавіч Вайтовіч[/caption] Так з маленства яго жыццё непарыўна звязалася з сельскай гаспадаркай. Калі вучыўся ў школе, хадзіў у брыгаду дапамагаць: насенне падвозіў, ездзіў па сена на аддаленую сенажаць.  Увогуле 52 гады ў калгасе, 20 з якіх прарабіў, будучы на пенсіі. Спачатку працаваў кладаўшчыком, потым брыгадзірам-паляводам. Меў у брыгадзе 1400 га зямлі. «Калі закончыў працаваць, — успамінае яго жонка Зінаіда Фёдараўна, — машына ці трактар едзе — ён да акна. Хто паехаў, хто пайшоў? Прывык ужо за столькі гадоў». Сяргей Міхайлавіч з усмешкай хваліцца, што ў калгасе яго да гэтай пары ўспамінаюць і паважаюць ад душы. Кожны рабочы і нават начальства заўсёды вітаюць яго. З жонкай сваёй, Зінаідай Фёдараўнай, ён сябраваў са школы. Нават калі на ўроку каля дошкі нешта не ведаў, то яе зваў на дапамогу. Так са школы ўсе і ведалі, што яны пара. Цяпер жа Вайтовічы адсвяткавалі залатое вяселле. Аб жонцы і іх маладосці Сяргей Міхайлавіч успамінае настолькі  натхнёна, што цэлы раман напісаць магчыма, якім  людзі  зачытваліся б. Здароўе ўжо не дазваляе займацца гаспадаркай,  як у маладосці, таму ім вельмі дапамагаюць дзеці. Дачка пераклала ўсю працу па агародзе  на сябе.  Сяргей Міхайлавіч як можа дачцэ дапамагае, даглядае курак. А Зінаіда Фёдараўна ўспамінае, што па маладосці 48 сотак у іх было. Шмат усяго садзілі ды гаспадарку трымалі вялікую: дзве каровы, быкі ды свінні. Цяпер жа засталіся толькі куркі з пеўнікам ды сабака. Вельмі ганарацца дзядуля з бабуляй сваімі ўнукамі і малымі праўнучкамі. Весела расказваюць, як яны растуць, жывуць і вучацца. Смяюцца, што ў іх сям’і чатыры Сяргеі: муж, сын, унук і зяць. Часам у размове не зразумела, аб якім з Сяргеяў ідзе гаворка. Шкадуюць Сяргей з Зінаідай сваю вёску, што зусім мала жыхароў у ёй засталося. «Зімой выйдзеш на вуліцу: нікога не відаць. Добра, што летам дзеці ды ўнукі прыязджаюць. Робіцца весялей», — уздыхае Зінаіда. Мне было прыемна пазнаёміцца з такімі шчырымі і ветлівымі людзьмі, як Сяргей Міхайлавіч і Зінаіда Фёдараўна. Хачу пажадаць ім моцнага здароўя. Бо будзе здароўе — усё астатняе абавязкова дадасца. Вольга СІНЬКЕВІЧ, студэнтка 4 курса Інстытута журналістыкі БДУ Фота Маргарыты САКОВІЧ
Страница 3571 из 4919