Адпаведнае рашэнне прыняў Мінскі абласны выканаўчы камітэт. Наша раёнка вызначылася ў намінацыі «Лепшы друкаваны СМІ Мінскай вобласці», прапусціўшы наперад рэгіянальнае выданне з горада Жодзіна. 
В четверг, 9 августа, с 10 до 12 часов прямую линию проведет и.о. начальника филиала КУП «Минскоблдорстрой» — ДРСУ № 124 Виталий Викторович ЛАСТОЧКИН. Свои вопросы можно задать в обозначенное время по номеру 25-6-30. 
Як адзначыла старшыня раённага Савета дэпутатаў Ірына Кісляк, быў складзены план мерапрыемстваў па добраўпарадкаванні тэрыторыі населенага пункта, абсталяванні розных аб’ектаў. Значная работа праведзена па зносе старых будынкаў, гаспадарчых пабудоў як у самім аграгарадку, так і ў вёсцы Доктаравічы. Зроблена таксама расчыстка парку-помніка ля Доктаравіцкай сярэдняй школы, дзе былі спілаваны і прыбраны аварыйныя, сухія і паваленыя дрэвы. Добраўпарадкоўваюцца скверы, высаджваюцца зялёныя насаджэнні, ідзе замена агароджы на цэнтральнай вуліцы.
Вялікі аб’ём работ праводзяць гаспадары свята — работнікі КСУП «Доктаравічы». Набывае сучасны выгляд цэнтральная частка аграгарадка: тэрыторыя каля адміністрацыйнага будынка сельгаспрадпрыемства, танцавальная пляцоўка, амфітэатр. З’явяцца тут і новыя аб’екты, у прыватнасці — дзіцячая пляцоўка, дзе хлопчыкі і дзяўчынкі разам з бацькамі змогуць праводзіць вольны час. Добраўпарадкаваннем тэрыторый сацыяльна-культурных аб’ектаў займаюцца таксама работнікі сельвыканкама, аддзялення паштовай сувязі, сферы культуры, гандлю і інш.
Сяргей ЛАЗОЎСКІ 
■ Удзельнікі жніва Сяргей Рыбак, Генадзь Казак, Віктар Дарашэвіч, Дзмітрый Дарашэвіч, Яўген Сасіновіч і Аляксандр Рончык[/caption]
— Сёлетняя ўборачная неардынарная, — адзначае дырэктар сельгаспрадпрыемства Уладзімір Рудакоўскі. — Згадзіцеся, сельская гаспадарка — гэта не завод пад надзейным дахам: тут усё знаходзіцца пад адкрытым небам. То выпрабаванні засухай, то праліўнымі дажджамі падае прырода. А з прыродай хіба асабліва паспрачаешся?! У цяперашні няпросты ў сэнсе ўмоў надвор’я год на некаторых участках збожжавыя ўрадзілі нядрэнна: пакуль каля трыццаці аднаго цэнтнера ў сярэднім з кожнага гектара атрымліваем. Думаю, што гэты паказчык да заканчэння жніва павялічыцца. Вядома ж, дасягнуць мінулагодніх пяцідзесяці цэнтнераў не ўдасца… Увогуле сёлета разлічваем намалаціць каля 9–10 тысяч тон збажыны. Ёсць надзея, што недабор ураджаю мы кампенсуем кукурузай, якая добра ўрадзіла. Прыбаўка зерня ў 6–7 тысяч тон будзе вельмі дарэчы. Добрай падтрымкай у гэты няпросты год для нас стаў рапс, якога мы атрымалі 1900 тон пры самай высокай ураджайнасці ў раёне — 40,2 цэнтнера з гектара.
Сельгаспрадпрыемства поўнасцю выканала дзяржзаказ па продажы пшаніцы: 900 тон пастаўлена на Барысаўскі камбінат хлебапрадуктаў, 300 — на Мінскі. У бліжэйшы час будзе выканана заданне па пастаўцы 100 тон жыта і 50 тон ячменю. Частку зерня прадалі аблаграсэрвісу, разлічыліся за набытыя камбікармы з Клецкім і Барысаўскім КХП, зараз вядзём разлікі са Слуцкім.
На старыцкіх палетках шчыруюць тры звяны з пятнаццаці камбайнаў.
— Нашы камбайнеры — работнікі хоць куды, — не нахваліцца майстрамі хлебнай нівы намеснік дырэктара па раслінаводстве сельгаспрадпрыемства Уладзімір Патоцкі. — З раніцы да позняга вечара пры спрыяльным надвор’і яны на працоўнай вахце. Усе з разуменнем адносяцца да справы, не лічацца са сваім часам. Ведаюць, што ўбраць хлебныя палеткі трэба як мага хутчэй і без страт.
Усе працуюць добрасумленна, таму просьбу вылучыць каго-небудзь асобна кіраўніцтва гаспадаркі не змагло задаволіць. Экіпажы ідуць на адным узроўні. Многія ўжо працуюць на жніве не адзін сезон. У іх ліку — Віктар Дарашэвіч, Аляксандр Рончык, Сяргей Рыбак і многія іншыя.
На адвозцы збажыны задзейнічаны дзевяць МАЗаў і два трактары. Малады вадзіцель Вадзім Мысліцкі адным з першых у раёне перавёз тысячу тон зерня. У ліку «тысячнікаў» таксама Уладзімір Цярэшчанкаў, Сяргей Мысліцкі, Сяргей Пратасевіч, Уладзімір Серы, Дзмітрый Пласкавіцкі.
[caption id="attachment_68725" align="aligncenter" width="560"]
■ Вадзіцелі Уладзімір Цярэшчанкаў, Сяргей Пратасевіч і Вадзім Мысліцкі[/caption]
Для занятых на жніве створаны належныя ўмовы. Арганізавана двухразовае гарачае харчаванне. Штодзень ва ўласнай сталовай гатуецца 200– 220 абедаў, якія на спецыяльных машынах дастаўляюцца ў поле. Туды ж прывозіцца мінеральная і пітная вада. З ягад і садавіны з саду гаспадаркі пастаянна варацца смачныя кампоты.
Убраная збажына дапрацоўваецца на двух збожжасушыльных комплексах: у Старыцы і Харытонаўцы. Яны працуюць кругласутачна і перапрацоўваюць усё намалочанае за дзень.
Кожная пагодлівая хвіліна ў аграрыяў на вагу золата. Здаецца, толькі што па ржышчы плавалі камбайны, а вось ужо ўпэўнена пачынаюць пракладваць шлях прэс-падборшчыкі, захопліваючы залацістыя сцёблы, фарміруючы з іх цюкі. У гаспадарцы працуюць сем прэс-падборшчыкаў. Салома сёлета на вагу золата, адзначаюць спецыялісты, таму яна не здрабняецца, а цюкуецца. Яна будзе выкарыстоўвацца як для подсцілу, так і часткова для корму жывёле. Сёлета нават і рапсавая салома пойдзе ў ход. Паралельна вядзецца і заворванне ржышчаў, падрыхтоўка глебы пад сяўбу азімага рапсу. Ужо пачалі сеяць свірэпіцу, а з 15 жніўня пачнуць сеяць рапс. Сеялкі і насенне падрыхтаваны да работы. Вось такі бясконцы кругаварот работ. Такі лёс людзей, якія звязалі сваё жыццё з зямлёй.
Сяргей КОЗЕЛ 
■ Мікалай Майсюк з творчымі здабыткамі[/caption]
— Удзел у міжнародным фестывалі — гонар для мяне. Прыемна, што ў фестывалі ўдзельнічалі многiя таленты з Расіі, Казахстана, Украіны, Ізраіля і Беларусі, што сведчыць пра дружбу і адзінства не толькі славянскіх народаў, але і ўсіх блізкіх і далёкіх нашых суседзяў, усіх народаў, якія хочуць жыць з намі ў дружбе і згодзе. І як вынік — Дыплом за першае месца ў намінацыі «Паэзія» і сертыфікат на прадастаўленне права на творчы вечар на міжнародным музычна-паэтычным радыё «Акіян Плюс» з ратацыяй пяці твораў.
Тэматыка фестывалю была прысвечана малой радзіме. Гэта любоў да сваёй зямлі, да сваёй краіны, захаванне гістарычнай памяці аб гераічным мінулым нашых продкаў, разважанні над сэнсам жыцця і адраджэнне традыцыйных духоўных каштоўнасцей. Творчыя працы былі заяўлены ў розных намінацыях. Так, у вакальным выкананні былі прадстаўлены ўсе жанры песень на любой мове, ад «бардаўскай» да папулярнай музыкі, уключаючы рускі шансон, гарадскі раманс, эстрадную, ваенную і аўтарскую песні. А дзякуючы літаратурнай намінацыі члены журы змаглі ацаніць творчасць чытальнікаў.
Усе ўдзельнікі мелі магчымасць прачытаць некалькі сваіх твораў для публікі і пачуць апладысменты і падбадзёрваючыя словы членаў кампетэнтнага журы. Паколькі фестываль праходзіў у сядзібе «Нясвiжскiя вытокi», то замест прывітання да ўсіх прысутных я звярнуўся з вершам «Прывітанне Нясвіжу», чым, несумненна, заваяваў прыхільнасць публікі да сваёй творчасці. Затым былі прачытаны і іншыя мае аўтарскія вершы: «Малая Радзіма» і «Тут мая Радзіма», назвы якіх кажуць самі пра сябе. Лічу, што сапраўдная паэзія нараджаецца, калі чалавек любіць, яго цягне да родных мясцін, дзе заўсёды добра і цёпла, куды хочацца вяртацца.
Малая Радзіма
Да роднае хаты я зноўку вярнуўся:
Як хораша тут, дзе бацькоўскі парог!
І зноў у дзяцінства сваё аглянуся,
Хоць шмат за плячыма гадоў і дарог.
Малая радзіма – часцінка вялікай,
Яна мне на свеце за ўсё даражэй!
Бо стала пачаткам жыцця і адліку
Маіх светлых мар і крылатых надзей.
Усё мне тут родным і блізкім здаецца…
Я рукі раскіну, прастор абдыму…
І песня ад самага сэрца пальецца
Пра корні святыя – маю старану.
Блакітныя вочы і русыя косы,
Зялёныя далі і рэк паясы…
Не трэба мне іншае долі і лёсу,
Чым дотык адчуць гэтай дзіўнай красы.
Мы з вамі не госці на нашай радзіме,
Мы – гаспадары: шчасце ў нашых руках!
А мілы куточак нас не пакіне,
Ён з намі заўсёды наяве і ў снах…
Член журы, паэтэса, пісьменніца, сябра творчага аб’яднання «Валошкі» і літаратурна-музычнага аб’яднання «Мір» (г. Вільнюс) Зоя КАПУСТА: — ІІ Міжнародны фестываль аўтарскай песні і самадзейных паэтаў «Вецер удачы», які прайшоў на Нясвіжчыне 28 ліпеня, паспрабаваў пачаць вырашаць задачы прапаганды і распаўсюджвання аўтарскай песні, твораў пачынаючых паэтаў-песеннікаў. Знакамітае журы, у склад якога ўваходзілі прадстаўнікі краін-удзельніц, было задаволена ўзроўнем выступлення канкурсантаў. Адзначаны прафесійнасць і пад-рыхтаванасць выканаўцаў, паэтаў, высокая літаратурная якасць выбраных для конкурсу твораў — як музычных, так і паэтычных. Творы мелі патрыятычную, ваенную, лірычную тэматыку, былі прадстаўлены ў жанрах гарадскога раманса, лірычнай і бардаўскай песні, балад. Сярод паэтаў-песеннікаў першае месца аднагалосна аддадзена вашаму земляку Мікалаю Майсюку. Яго вершам і выкананню конкурсных твораў на беларускай мове старшыня журы А.Ю. Ліхачоў даў вельмі высокую ацэнку. Міжнародны фестываль і конкурс выканаўцаў аўтарскай песні і самадзейных паэтаў «Вецер удачы» стаў пачатковай вехай для развіцця бардаўскай творчасці ў нашай краіне, цікавым спалучэннем вопыту для пачынаючых аўтараў і настаўніцтва ім ад знакамітых выканаўцаў, упэўненасці для далейшых творчых здзяйсненняў і прызнання ад тых, каму і прызначаны гэты цікавы жанр шансона, барда, песні, які ўжо шмат стагоддзяў будзіць думкі, праймае сэрца, распавядае таямніцы пакутлівых душ чалавечых. Аб чым плача, з чаго смяецца песня шансон?! Абавязкова даведаемся! Чакаем ІІІ Міжнародны фестываль аўтарскай песні і самадзейных паэтаў «Вецер удачы». Дырэктар Капыльскай раённай цэнтральнай бібліятэкіімя А. Астрэйкі Таццяна СЕРАЯ: — Безумоўна, Мікалай Майсюк — адзін з самых таленавітых членаў літаратурнага аб’яднання «Вясёлка». І гэта заслужаная ўзнагарода. Яго паэзія — унікальная, яна прасякнута любоўю да сваёй Радзімы, да родных мясцін, сваіх каранёў, дарагіх і блізкіх яму людзей. І перш чым скласці верш на тую ці іншую тэму, ён вывучыць яе «знутры», а потым прыступіць да напісання. Яго вершы часта друкуюцца ў раённай газеце, бо ў кожным радку жыве душа самадзейнага паэта, і такія вершы знаходзяць водгук у многіх душах. Таму яны так i прыцягваюць чытачоў. Таццяна БОХАН
Общественности были представлены сведения об осуждении 28 военнослужащих за эти преступления в течение первого полугодия текущего года.
Много это или мало?
Вопрос более чем некорректный. Эффективность борьбы с преступностью оценивается не столько количеством возбужденных уголовных дел и не столько количеством участников правонарушений, сколько наличием системы, которая позволяет обеспечить нормативное поведение людей и неотвратимость наказания непосредственных виновников преступлений.
Такая система в Беларуси, в том числе в ее Вооруженных Силах, создана и эффективно функционирует. Например, с 1995 года по настоящее время возбуждено около 1000 уголовных дел только по фактам нарушений уставных правил взаимоотношений (статья 443 Уголовного кодекса), то есть в среднем по 44 уголовных дела ежегодно, что подтверждает: в военном ведомстве никогда не замалчивали проблемы, а принимали, принимают и будут принимать меры в отношении нарушителей закона.
В первом полугодии 2018 года судами выносятся решения по уголовным делам, возбужденным главным образом в 2017 году, когда только по статье 443 «Нарушение уставных правил взаимоотношений» было возбуждено 36 уголовных дел, а показатели преступности составили в целом за год – 2,1 преступления на 1.000 военнослужащих, что соответствует самым низким показателям в мире.
Что же касается приговоров судов, информация о которых в последнее время широко тиражируются в СМИ, то их общее количество в текущем году гораздо меньше, чем в предшествующие годы. Например, только в 2013 году было осуждено 80 военнослужащих, а в 2003 году – 374.
Поэтому 28 осужденных в текущем году за преступления в сфере межличностных отношений (больше чем в 2017 году, но меньше, чем среднестатистические показатели за предшествующие годы) – лишь подтверждение того очевидного факта, что с преступностью в белорусской армии ведется бескомпромиссная борьба.
Пресс-служба Министерства обороны Республики Беларусь 
Зафиксированы частые ремонты сельскохозяйственной техники или ее незадействование. К примеру, 27 июля 2018 г. в КСУП «Саковщина-Агро» Воложинского района 3 из 5 имеющихся зерноуборочных комбайнов находились на ремонте (один из которых вовсе не был задействован в зерноуборочной кампании). Кроме того, в ряде хозяйств заправка техники осуществляется «с колес».
Также при проведении мониторинга выявлены факты некачественного проведения уборки: огрехи, неубранные участки и т.д. По мере возможности они исправляются. Виновные привлекаются к ответственности. Имеет место сильная засоренность посевов зерновых.
К примеру, в Узденском районе такие посевы зерновых выявлены на поле (около 30 га) рядом с д. Жмаки, а также вдоль трассы Р23 (около 100 га, по направлению в сторону г. Минска). В Столбцовском районе сильно засорены посевы льна-долгунца на поле вблизи д. Дявгили (100 га), засоренные посевы овса выявлены вблизи д. Осово (20 га).
Из-за недостатка кадров некоторые механизаторы задействованы одновременно на нескольких видах работ, что сдерживает темпы проведения уборки.
В частности, при посещении 30 июля 2018 г. (11:30) ОАО «Шашки» Столбцовского района один из зерноуборочных комбайнов только подготавливался «для выхода в поле»: механизатор задействован на кошении трав и на уборке зерновых.
Вместе с тем необходимо отметить, что фактов нанесения вреда (порчи собранного урожая и т.д.) в ходе мониторинга не установлено.
О выявленных недостатках Комитет проинформировал органы исполнительной власти для принятия оперативных мер. Контроль продолжается.
Управление контроля за работой агропромышленного и природоохранного комплексов Комитета государственного контроля Минской области
Як паведамілі ў райкаме прафсаюза работнікаў АПК, па стане на 7 жніўня на Капыльшчыне 16 камбайнавых экіпажаў намалацілі больш за тысячу тон збажыны. Лепшыя вынікі паказваюць Аляксандр ІВАНОЎСКІ і Сяргей ЛАЗЮК з ААТ «Піянер-Агра» (1488,9 т), Аляксандр МАЙСА і Сяргей СЯМАШКА з ААТ «Ціміразеўскі» (маладзёжны экіпаж) — на іх рахунку 1280,7 т.
Перавезлі больш за 1000 тон збажыны 27 вадзіцеляў. Лепшы рэзультат у Вадзіма МЫСЛІЦКАГА з ААТ «Старыца-Агра», які на МАЗ-555142 перавёз 1387 тон, і Анатоля ПЯЧОНКІНА з ААТ «Ціміразеўскі», які на ГАЗ-53 перавёз 1060,5 тоны. 
Уважаемые труженики агропромышленного комплекса Минщины!
Примите искренние поздравления с трудовой победой – намолотом миллиона тонн хлеба нового урожая.
Выражаю сердечную благодарность за огромный труд комбайновым экипажам, машинистам зернотоков и сушилок, транспортникам, руководителям и специалистам сельхозпредприятий, всем службам, которые оказывают помощь по своим направлениям, принимают активное участие в уборке урожая.
В текущем году из-за сложных погодных условий жатва проходит в особенно напряженном ритме. Но благодаря технологической дисциплине, слаженности и профессионализму кадров всех уровней уборочная кампания на Минщине ведется высокими темпами при сохранении максимального качества работ. Большую роль играет и целенаправленное внедрение в производство новых интенсивных технологий, современных машин и механизмов.
Желаю всем участникам страды завершить уборку урожая вовремя и без потерь, внести достойный вклад в укрепление экономического потенциала нашей области и государства в целом. 
■ Алесь Бельскі (справа) і Ігар Піліповіч у Літаратурным музеі К. Чорнага ў Цімкавічах, 2016 г.[/caption]
Але шлях да поспеху — няпросты. Дзяцінства хлопчыка было азмрочана цяжкімі абставінамі: з двума брацікамі ён застаўся без бацькі, а мама часта хварэла. Усю хатнюю работу як самы працавіты выконваў Саша. Вялікі ўплыў на развіццё хлопчыка аказала былая загадчыца школьнай бібліятэкі Ніна Канстанцінаўна Нікалайчык. Дзякуючы яе садзейнічанню Саша перачытаў усіх беларускіх класікаў і ад усёй душы палюбіў родную мову. Таму і прыярытэт сярод прадметаў у школе аддаваў беларускай мове і літаратуры, якую выкладала Вольга Ільінічна Марціновіч.
Пісаць Алесь пачаў яшчэ падчас вучобы ў Цімкавіцкай сярэдняй школе, якую, дарэчы, скончыў на выдатна. Артыкулы юнака друкаваліся на старонках раённай газеты «Слава працы», таксама ён дасылаў свае допісы ў піянерскую газету «Зорька». Пісаў замалёўкі пра прыроду ў часопіс «Бярозка» і газету «Піянер Беларусі».
У пачатку 80-х гадоў ХХ стагоддзя працаваў старшым піянерважатым Руднянскай васьмігадовай школы, якую ўзначальваў яго старэйшы брат Анатоль.
Праз пэўны час Алесь стаў студэнтам філалагічнага факультэта БДУ, які скончыў у 1986 годзе. Студэнцкія гады сталі адметныя тым, што ён цесна супрацоўнічаў з рэспубліканскім друкам, куды пісаў артыкулы, інтэрв’ю, рэцэнзіі, вершы.
Пасля заканчэння ўніверсітэта працаваў настаўнікам у сярэдняй школе № 55 г. Мінска, затым — намеснікам дырэктара Слабадской васьмігодкі Мінскага раёна, хаця марыў вярнуцца да сябе на радзіму ў в. Цімкавічы, дзе заставалася састарэлая маці. Але рэцэнзент яго дыпломнай працы, прафесар Павел Дзюбайла прапанаваў паступаць у аспірантуру БДУ. І Алесь зрабіў выбар на карысць навукі. Прадметам яго даследаванняў стала гісторыя беларускай літаратуры ХХ стагоддзя. Назва доктарскай дысертацыі так і гучала: «Пейзаж у беларускай паэзіі: эвалюцыя, паэтыка, сістэма вобразаў». Навуковым кансультантам стаў доктар філалагічных навук, прафесар А.А. Лойка. У 1998 годзе Алесь Бельскі паспяхова абараняе дысертацыю і становіцца прафесарам кафедры беларускай літаратуры ХХ стагоддзя БДУ, а ў хуткім часе і яе загадчыкам.
У актыве Алеся Бельскага больш за 20 кніг па літаратуразнаўстве і крытыцы. Яму належаць зборнікі літаратурных артыкулаў «Пакуль баліць душа», «Жывая мова краявідаў», дапаможнікі для настаўнікаў «Сучасная беларуская літаратура», «Краса і смутак», «Сучасная літаратура Беларусі» і іншыя. Апрача гэтага, ім апублікавана звыш двухсот работ у беларускіх выданнях. Алесь Іванавіч чытаў навуковыя даклады больш чым на 30-ці міжнародных і рэспубліканскіх канферэнцыях. Працы нашага земляка знайшлі адлюстраванне ў выніковай энцыклапедыі мінулага стагоддзя «Наука Беларуси в 20-м столетии». Яго імя занесена на старонкі даведніка «Прафесары і дактары навук БДУ». Наш зямляк цалкам адданы сваёй справе, шмат працуе. Таму яго навуковыя і навукова-педагагічныя працы адзначаны Ганаровай граматай БДУ, Граматай Нацыянальнага інстытута адукацыі.
Акрамя выкладчыцкай дзейнасці Алесь Бельскі шмат пісаў і працаваў над выданнем падручнікаў па беларускай літаратуры. Не пакідаў і мастацкую літаратуру. Свае творы падпісваў псеўданімам Алесь Ветах. З 1998 года Алесь Бельскі — член Саюза беларускіх пісьменнікаў, а яшчэ праз чатыры гады — Беларускага саюза журналістаў. З 2001 года працуе галоўным рэдактарам часопіса «Беларуская мова і літаратура», з 2004-га — першым намеснікам галоўнага рэдактара часопіса «Роднае слова».
Дзіяна ТКАЧЭНКА 
