Каб быць на прафесійнай вышыні, Віталь Лукша наведваў самыя сучасныя курсы, сярод якіх «Дэмаграфічныя і сацыяльна значныя захворванні органаў стрававання», «Хуткая медыцынская дапамога», «Ультрагукавая доплераўская дыягностыка захворванняў сасудаў галаўнога мозгу інтра- і экстракраніяльнага ўзроўню» і іншыя. Ён адным з першых прайшоў перападрыхтоўку як урач-эндаскапіст і ўрач агульнай практыкі.
Настойлівы ў дасягненні пастаўленых мэт, дысцыплінаваны, ініцыятыўны, з калегамі па працы ветлівы і тактоўны — так характарызуюць Лукшу самі медработнікі.
За тыя вынікі, якіх дасягнуў, Віталь Станіслававіч удзячны перш за ўсё сваім настаўнікам: педагогу Лясноўскай СШ Н.К. Караленка, загадчыцы тэрапеўтычнага аддзялення Капыльскай ЦРБ А.П. Мінчэні і былому ўрачу-неўролагу Г.П. Раку. 
У яго творчым калектыве займаюцца 16 чалавек, якіх ён вучыць не толькі ігры на любімых інструментах, але і быць сапраўднымі грамадзянамі сваёй краіны. Няма сумненняў, што выхаванцы Льва Міхайлавіча за гады працы ў аркестры здабываюць такія якасці характару, як настойлівасць, працавітасць, уменне даводзіць справу да канца, акрамя таго яны творчыя і тонкія асобы, здольныя ва ўсім бачыць прыгажосць.
Заняткі праходзяць і індывідуальна з кожным музыкантам, і з групамі выканаўцаў. Кожны твор адточваецца да дасканаласці. І ў гэтым Льву Міхайлавічу дапамагаюць яго калегі. А гледачы, якія з захапленнем слухаюць узорны эстрадны аркестр Капыльскай дзіцячай школы мастацтваў, не заўсёды ўяўляюць, якая напружаная праца стаіць за віртуозным выкананнем. 
У сельгаспрадпрыемстве жанчына працуе поруч з мужам Сяргеем. На ўвесь цялятнік, дзе ўтрымліваецца больш за сотню галоў, — усяго дзве пары руплівых рук.
Наталля Міхайлаўна прыйшла сюды два гады таму, да гэтага працавала раздатчыкам абедаў. Спачатку і плакала, і перажывала, і пакідаць думала новы занятак — такім цяжкім ён здаваўся. Пасадзейнічаў у адаптацыі муж. Ён прыходзіў на выручку пасля выканання сваіх прафесійных абавязкаў, а праз некаторы час па рашэнні дырэктара яго таксама перавялі працаваць у цялятнік. Зараз уся цяжкая работа, дзе патрабуецца мужчынская сіла, на ім. Наталля ж больш займаецца цяляткамі: гаворыць, яны, як бездапаможныя дзеці, — маюць патрэбу і ў доглядзе, і ў цеплыні, і ў ласцы.
— Каб вады не было ці ежы ў жывёлы — не здараецца ў нас такога. На сябе можам рукой махнуць, калі часу не хапае, але не на іх, — з пяшчотай у голасе гаворыць жанчына.
А адсюль — выдатныя паказчыкі, прывагі, добрае стаўленне ды давер з боку кіраўніцтва і нават прызнанне лепшай па прафесіі з занясеннем на раённую Дошку гонару. 
Аўтобус МАЗ-256100, на якім працуе вадзіцель-прафесіянал, пастаянна ва ўзорным парадку — Іван Васільевіч шануе машыну як сваю. Адзначае, што з забеспячэннем запчасткамі праблем няма і кіраўніцтва прадпрыемства заўсёды своечасова рэагуе на просьбы і ідзе насустрач. Немалаважнымі застаюцца і адносіны з кліентамі — пасажырамі розных маршрутаў (а гэта і прыгарадныя, і міжгароднія). Іван Васільевіч з імі заўсёды ветлівы і ўважлівы.
— У каго ёсць жаданне, той заўсёды будзе працаваць, — адкрывае простую формулу поспеху Іван Васільевіч. — Работу патрэбна любіць, адносіцца да яе з душой. 
І хаця далей было навучанне ў Акадэміі Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь, Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь, першая ВНУ дала трывалыя веды па псіхалогіі і педагогіцы, што дапамагло знаходзіць кантакт з людзьмі.
Пачынаў Юрый Анатольевіч сваю службу ў Капыльскім РАУС сяржантам. Быў участковым інспектарам міліцыі, участковым інспектарам і начальнікам інспекцыі па справах непаўналетніх, з 2011 года прызначаны на пасаду намесніка начальніка аддзела аховы правапарадку і прафілактыкі, з якой паспяхова спраўляецца.
— У асноўным нашаму аддзелу неабходна рэагаваць на заявы грамадзян, сачыць за выкананнем матэрыялаў, эфектыўнасцю прыняцця рашэнняў участковымі інспектарамі міліцыі, — расказвае Юрый Анатольевіч. — Шмат увагі надаём забеспячэнню аховы правапарадку, асабліва падчас масавых мерапрыемстваў, працуем па прафілактыцы сямейнага недабрабыту, з праблемнымі катэгорыямі грамадзян. Цесную сувязь трымаем з сельвыканкамамі, саветамі пунктаў аховы правапарадку. 
