В субботу, 22 февраля, с 9.00 до 12.00 прямую линию проведет Иван Станиславович МАРКЕВИЧ, заместитель председателя Минского областного исполнительного комитета.
Телефон (8-017) 500-41-60. 
Светлана Станиславовна, в чем будут заключаться изменения?
– В соответствии с Указом Президента Республики Беларусь № 27 от 18 января 2019 г. «Об оплате труда работников бюджетных организаций» оплата труда будет производиться на основе тарифной системы, включающей в себя базовую ставку и 18-разрядную тарифную сетку. Таким образом, система государственных гарантий по оплате труда согласно статье 56 Трудового кодекса Республики Беларусь вместо тарифной ставки 1 разряда, которая составляла 41 рубль, в настоящее время включает величину базовой ставки, установленную постановлением Совета Министров Республики № 862 от 13 декабря 2019 г. в размере 185 рублей. Кроме того упрощается структура заработной платы.
Из чего теперь будет складываться зарплата бюджетника?
– Основные элементы заработной платы работников бюджетной сферы – это оклад, который будет рассчитываться достаточно просто. Тарифный коэффициент, умноженный на базовую ставку, – это постоянная часть заработной платы каждого работника бюджетной сферы. Плюс стимулирующие и компенсирующие выплаты. Стимулирующие выплаты у нас состоят из надбавок и премий, компенсирующие – из доплат.
Кроме того предусмотрены надбавки за стаж работы в бюджетных организациях и премия. Для целей исчисления надбавки за стаж работы засчитываются периоды работы в бюджетных организациях (службы) с 19 сентября 1991 г.
На что еще могут рассчитывать работники бюджетных организаций?
– Указом также предусмотрены: единовременная выплата на оздоровление, которая выплачивается работнику, как правило, при уходе в трудовой отпуск из расчета 0,5 оклада; оказание материальной помощи в связи с непредвиденными материальными затруднениями.
При этом конкретные размеры, а также порядок и условия выплаты премии и материальной помощи будут определяться положениями, утверждаемыми руководителями бюджетных организаций.
Можно ли сказать, что в целом последнее слово за руководителем?
– Действительно, расширяются права руководителей государственных органов и бюджетных организаций по установлению надбавок и доплат работникам с учетом отраслевой специфики и результатов труда в пределах средств, выделенных из бюджета на оплату труда работников, а также средств, полученных от осуществления приносящей доходы деятельности, и из иных источников, не запрещенных законодательством.
Многих работников социальной сферы волнует вопрос: не станет ли их зарплата меньше?
– Зарплата меньше не станет, и это основной посыл указа Президента, которым вводится новая система оплаты труда в бюджетной сфере. В частности, п. 12 Указа определено, что при введении новой системы оплаты труда не допускается снижение размеров начисленной заработной платы (без премии) работников бюджетных организаций, действовавших на момент введения новых условий оплаты труда.
Данная норма является обязательной для исполнения руководителями организаций при формировании с 1 января 2020 года размеров оплаты труда работников.
Возможное снижение у работников некоторых размеров стимулирующих и компенсирующих выплат (например, надбавка за стаж работы в бюджетных организациях) должно быть компенсировано путем установления им выплат, конкретные размеры которых определяет руководитель организации.
Внимание! С учетом сложившейся практики бюджетные организации в декабре ежегодно выплачивают премию в увеличенном размере за счет накопленной экономии фонда оплаты труда. Таким образом, зарплата работника за декабрь складывается в среднем на 12% выше январской зарплаты следующего года. Поэтому сопоставление заработной платы в новых условиях (январь 2020 года) производится с заработной платой в действующих условиях (декабрь 2019 года) с учетом усредненной премии.Как это будет осуществляться практически? – Для целей сопоставления заработной платы работников бюджетных организаций (в действующих условиях декабря 2019 г.) учитывается заработная плата, начисленная работнику в соответствии с условиями оплаты труда, предусмотренными трудовым договором (контрактом) за работу в нормальных условиях в течение нормальной продолжительности рабочего времени с учетом соблюдения трудовой и исполнительской дисциплины. Так, в начисленную заработную плату включаются следующие виды выплат: тарифная ставка, тарифный оклад; повышения тарифной ставки, тарифного оклада; надбавки и доплаты в размерах, установленных законодательством (нанимателем), кроме доплат за работу в ночное время, за совмещение профессий (должностей), расширение зоны обслуживания (увеличение объема выполняемых работ) или выполнение обязанностей временно отсутствующего работника, за работу в сверхурочное время, в государственные праздники, праздничные и выходные дни. Будет браться во внимание премия в усредненных размерах, установленных законодательством для данного вида бюджетных организаций (например, 20% от суммы выплат, включаемых в расчет планового фонда заработной платы). Таким образом, заработная плата работника, рассчитанная за январь 2020 г. по новым условиям оплаты труда с учетом премии в размере 5% оклада работника, не может быть ниже заработной платы работника, рассчитанной по вышеприведенному порядку. Проводится ли какой-то специальный контроль за тем, как организации будут начислять и выплачивать бюджетникам зарплату по-новому? Хотя бы в какой-то первый установочный период. – Управление по труду, занятости и социальной защите Копыльского райисполкома проверило готовность бюджетных организаций района к переходу на новые условия оплаты труда с 1 января 2020 года. Изучалась ситуация в каждом коллективе. Большое внимание уделялось как порядку расчета заработной платы, оформлению дополнительных соглашений о внесении изменений в контракты (трудовые договоры), заключенные с работниками, так и информационно-разъяснительной работе в трудовых коллективах. При необходимости давались консультации и оказывалась другая методологическая помощь. В частности, снижения размера начисленной зарплаты за январь 2020 г. по сравнению с размерами зарплаты в условиях, действующих в декабре 2019 г., не допущено 2446 работникам бюджетных организаций, подчиненных райисполкому, исключение составили только семь работников по причине нарушения ими трудовой и исполнительской дисциплины на основании приказов руководителей. Маргарита САКОВИЧ *** Какая же работа проведена в ряде организаций бюджетной сферы по переходу на новую оплату труда?
Сергей ПОТЕЙКОВИЧ, главный врач учреждения здравоохранения «Копыльская центральная районная больница»:
– Для недопущения снижения уровня заработной платы в медучреждениях Копыльского района рассчитан стаж работы в бюджетной организации по каждому работнику, протарифицированы все должности специалистов и профессии рабочих по 18-разрядной тарифной сетке с учетом норм НПА. Была проведена информационно-разъяснительная работа в трудовом коллективе, в том числе в каждом структурном подразделении, при участии заведующих отделениями, администрации, кадровой и планово-экономической служб, а также представителя профсоюза.
Также оформлены дополнительные соглашения о внесении изменений в контракты (трудовые договоры), заключенные с работниками. Проведены сравнительные расчеты по каждому работнику о заработной плате в новых условиях по сравнению с действующей ранее системой оплаты труда.
Разработаны и утверждены руководителем организации положения в соответствии с пп. 3 и 4 Указа Президента Республики Беларусь № 27 от 18 января 2019 года «Об оплате труда работников бюджетных организаций».
Ирина АБАС, начальник управления по образованию, спорту и туризму Копыльского райисполкома:
– В связи с введением с 1 января 2020 года изменений по оплате труда бюджетных организаций, подчиненных Министерству образования Республики Беларусь и структурным подразделениям местных исполнительных и распорядительных органов, осуществляющим государственно-властные полномочия в сфере образования, управлением по образованию, спорту и туризму Копыльского райисполкома совместно с районным комитетом профсоюза работников образования и науки 29 января и 3 февраля 2020 года были проведены совещания с руководителями учреждений образования района, на которых были рассмотрены вопросы об оплате труда работников в сфере образования.
Состоялся семинар, на который были приглашены руководители и председатели первичных профсоюзных организаций учреждений образования района, бухгалтерская и экономическая службы управления по образованию, спорту и туризму райисполкома и учреждений образования. Перед собравшимися выступила Т.В. Рыженкова, заведующий отделом социально-экономической работы Минской областной организации профсоюза работников образования и науки, по вопросам новой системы оплаты труда, оформлении документов, касающихся оплаты труда и материального стимулирования работников.
Любой работник сферы образования, спорта и туризма может позвонить и задать интересующие его вопросы на горячую линию, которая работает в будние дни в управлении по образованию, спорту и туризму райисполкома и райкоме профсоюза работников образования и науки. Консультации можно будет получить от начальника управления (телефон для связи 50-5-87), экономиста Т.Л. Пашкевич (54-0-33) и председателя райкома профсоюза М.И. Крепской (55-7-78). 
Пра што пісала раёнка ў розныя гады ў гэты дзень, 8 лютага (у вытрымках з тэкстаў захаваны стыль і арфаграфія таго часу).
1966 г.
«Калгаснікі калгаса «Інтэрнацыянал» атрымліваюць канчатковы разлік. Праца старанных людзей аплачана багата. Даярка С. Дарашэвіч, напрыклад, атрымала 780 рублёў, а даглядчыца цялушак В. Бяльмач – 640, палявод С. Бяльмач – 230 рублёў.
Калгаснікі задаволены. Працуюць яшчэ з большай энергіяй, каб павялічыць багацце грамадскай гаспадаркі».
1970 г.
«Хутка ў нашай краіне будзе праходзіць ленінскі залік. Як і ўсе камсамольцы краіны, вучні нашай школы рыхтуюцца да яго. Кожны камсамолец узяў асабістыя абавязацельствы, якія павінен выканаць да стагоддзя У.І. Леніна. Мы вывучаем біяграфію правадыра працоўных У.І. Леніна, знаёмімся з матэрыяламі Маскоўскай нарады рабочых і камуністычных партый, ІІІ з’езду калгаснікаў, з дакладам Л.І. Брэжнева «50-годдзе ленінскага камсамола».
Вучні дзесятага класа больш падрабязна вывучаюць тэмы: «Савецкая сацыялістычная дзяржава», «Роля партыі ў савецкім грамадстве», «Аб дыктатуры пралетарыяту».
1975 г.
«Здарылася так, што я згубіла 300 рублёў і ашчадную кніжку. Перажывала я страту. Знайшоў грошы і кніжку трактарыст калгаса «Авангард» Уладзімір Міхайлавіч Адамчук. Ён паступіў, як належыць камуністу, – вярнуў мне страту. Гэты ўчынак яшчэ раз падкрэслівае сумленнасць чалавека, які носіць ганаровае імя члена партыі».
1980 г.
«Вялікая радасць у моладзі Цімкавіч – адкрыўся і працуе пнеўматычны цір у гэтай вёсцы.
Шмат удзячнасці за такую прыемную навіну заслугоўвае выканком Цімкавіцкага сельскага Савета, работнікі філіяла № 2 Нясвіжскага аўтакамбіната № 1, якія зрабілі ўсё, каб пераабсталяваць адзін са старых аўтобусаў у цір.
З раніцы да вечара ў ціры чарга. Многія аматары стральбы не шкадуюць часу, каб яшчэ і яшчэ раз праверыць сваё ўменне, акунуцца ў хвалюючую атмасферу спорту».
1986 г.
«Прычынай чарговага пасяджэння таварыскага суда ўпраўлення «Слуцкміжрайгаз» з’явіўся разбор паводзін слесара Капыльскага цэха звадкаванага газу ІЖ. За з’яўленне ў стане ап’янення ў грамадскім месцы суд вынес парушальніку грамадскае ганьбаванне і рашыў паведаміць аб гэтым у раённай газеце».
Падрыхтавала Марыя ШЭІНА 
■ Анна Арлоўская[/caption]
Паважаная Ядвіга Антонаўна, Вы добра памятаеце падзеі, што адбываліся напрыканцы вайны ў Чарнагубаве, калі немцы адступалі з вёскі, памятаеце дзіцячыя хваляванні падчас грукату ад абстрэлаў. Сярод тых, хто пакінуў Чарнагубава, былі бежанцы, якія, напэўна, праз некаторы час імкнуліся выказаць сваю падзяку жыхарам гэтай вёскі за прадастаўлены падчас вайны прытулак…
Я вельмі хацела б быць Вашым суразмоўцам, Ядвіга Антонаўна, бо таксама маю цяжкі боль у сваім сэрцы, што захаваўся пасля Вялікай Айчыннай вайны. Я, Анна Іосіфаўна Арлоўская (у дзявоцтве Гардзіевіч), нарадзілася ў гэты суровы час — за тры месяцы да пачатку вайны, 10 сакавіка 1941 года. Гадавалі мяне мама, Гелена Адольфаўна, і бабуля, Карнэлія Базыльеўна, а да двух гадоў яшчэ і тата, Іосіф Вацлававіч. Яго я не памятаю, бо ён памёр, калі мне споўнілася два гады. Пра гібель таты даведалася пасля вайны ад блізкіх і родных мне людзей, суседзяў.
Суседзі памяталі тату як прыкладнага сем’яніна і вельмі спагадлівага чалавека, якому прыйшлося, як і большасці капылянам, перажыць жудасныя моманты нямецкай акупацыі. Людзі пакутавалі не толькі ад жандармерыі, але і ад некаторых сваіх жыхароў, якія, забыўшыся пра свой патрыятычны абавязак, згадзіліся служыць чужынцам. Аднак большасць капылян не спакусілася на прапановы новай улады. Праўда, іх пад прымусам застаўлялі працаваць, пагражалі расправай.
У той час «палявалі» на мужчын да 30 гадоў. Такі лёс спасціг маладую сям’ю Аляксандра і Амілі Шкурынскіх, нашых добрых суседзяў. Тата параіў ім: «Бярыце з сабою дзяцей, самыя неабходныя пажыткі і ўцякайце далей ад Капыля ў якія-небудзь знаёмыя вёскі». Суседзі дамовіліся з татам аб сустрэчы ў пэўныя дні. Тата наглядаў за іх хатай, агародам, перадаваў харчы, расказваў пра навіны з Капыля. Пасяліліся ж Шкурынскія ў вёсцы Астрэйкі, дзе апынуліся пад апекай міласэрных людзей Франса і Настассі Ермалінскіх.
Здавалася, было ўсё ціха, пагроза мінула. Ды, як аказалася, не зусім. Адзін з прыслужнікаў паліцыі даведаўся, што тата валодае інфармацыяй аб месцы знаходжання суседзяў.
[caption id="attachment_85586" align="aligncenter" width="840"]
■ Маленькая Анна з маці Геленай Адольфаўнай і бабуляй Карнэліяй Базыльеўнай, 1949 год[/caption]
Чуткі аб тым, што па вёсках мужчыны гуртуюцца для помсты ворагу, наводзілі жах на паліцаяў. Падазрона глядзелі на ўсіх, і на тату таксама. «Ты ведаеш, дзе Шкурынскія, і ты ім дапамагаеш», — настойваў гэты прыслужнік. Запатрабаваў нават, каб тата даказаў, што гэта не так. Бацька аднекваўся і сцвярджаў, што толькі дапамагае глядзець за падвор’ем з-за добрых кумаўскіх адносін, што гэта не грэх, а яго шчыры хрысціянскі абавязак. Але прыслужнік пагражаў забраць каня, на якім тата ездзіў у лес, быццам бы на начлег. Тата шкадаваў каня, які быў сапраўдным памочнікам у гаспадарчых справах, прычым не толькі самім, але і добрым суседзям. Прыслужнік загадаў даказаць, што партызаны не замініравалі ўзбярэжжа Грэбелькі. Тата зразумеў, што здраднікам кіруе жывёльны страх і помста чалавеку, які стаў для яго ворагам. Бацька не хацеў рызыкаваць сваім жыццём, але, як расказваў маме, перад вачыма была дачушка — безабароннае дарагое сонейка.
Запрог каня, нацягнуў доўгія лейцы і пайшоў на ўзбярэжжа Грэбелькі. Вада ў ёй была па-красавіцку халодная. Сам хадзіў у той вадзе па падбародак, конь жа з баронкай чакаў на ўзбярэжжы. Як высветлілася, мін тут не было. Але прыслужніку хацелася паздзекавацца больш — запатрабаваў рабіць гэта кожны дзень. Пагражаў: калі не згодзен пазбавіцца ад каня, то самога павядзе на допыт, а там не будуць доўга размаўляць — расстрэл і кропка.
У выніку тата вельмі моцна застудзіў горла і захварэў на гнойную ангіну. Хатнія лекі не дапамаглі, і ён сканаў. Пахавалі тату 10 красавіка 1943 года. Шкадавалі яго не толькі родныя, але і суседзі, для якіх ён быў сапраўдным сябрам. Бацьку ўспамінаю па фота-здымку, які вісіць над маім ложкам. Успамінаю яго добрыя вочы, расказы матулі і бабулі і нашы сумесныя слёзы на могілках.
[caption id="attachment_85585" align="alignright" width="229"]
■ Бацька Анны Арлоўскай Іосіф Вацлававіч[/caption]
Пра дзяцінства сваё памятаю з 3-4 гадоў. Вайна скончылася. Мы, дзеці-аднагодкі, у вясеннія сонечныя дні бегалі, скакалі. Раптам радасць замянілася на страх. Пачулі гул самалёта, інстынктыўна ўпалі на зямлю, закрылі галовы рукамі. Дарослыя суцешылі нас — цяпер не трэба баяцца. Свае самалёты не будуць бамбіць, а чужых болей не пусцяць. Яшчэ доўга гэты страх мучыў нас. Прыйшоў час ісці ў школу. Дзіцячы страх змяніўся на прыемныя клопаты.
Гляджу на здымак 1949 года. Мы, амаль 30 дзяцей, тады ўжо скончылі першы клас. На здымак адважыліся не ўсе. Вясною большасць у школу хадзілі босыя — не мелі абутку, які не было за што купіць. Адна дзяўчынка села ў першы рад, бо вельмі хацела паказаць абноўку: блузку, спаднічку і галаўны ўбор, які быў ёй вельмі да твару.
Поруч з намі, сямігодкамі, вучылася шмат пераросткаў (так называлі дзяцей, якія ў вайну не маглі наведваць школу). Не хапала падручнікаў, даставаўся адзін на дзесяць вучняў. Пісалі алоўкамі на чым папала, бо сшыткаў не было. Але ўсё ж вучыліся мы добра. Пакаленне дзяцей вайны абавязкова старалася атрымаць сярэднюю адукацыю, хоць і прыйшлося з 8 класа за вучобу плаціць дзяржаве па 15 рублёў за паўгоддзе. Пасля ж многія з нас атрымалі не толькі сярэднюю, але і вышэйшую адукацыю. Тады мы ставілі перад сабой высакародныя мэты: быць шчырымі, дабрадушнымі, любіць бліжняга як саміх сябе.
На жаль, у мяне няма ні роднага брата, ні сястры, мама больш замуж не выходзіла. Але людзей, блізкіх мне па духу, многа. Я, таксама як і Вы, Ядвіга Антонаўна, настаўніца — скончыла інстытут замежных моў, выкладала ў сярэдніх школах нямецкую мову. Сябрамі былі не толькі калегі, але і людзі іншых прафесій. Сярод іх, напрыклад, паштальён Святлана Фёдараўна Місючэнка, вадзіцелі аўтапарка № 21 Аляксандр Валянцінавіч Зорыч, Дзмітрый Уладзіміравіч Баран, Анатоль Анатольевіч Казак, Юрый Міхайлавіч Дарашэвіч, Анатоль Іванавіч Шчурскі, Валерый Міхайлавіч Выскварка, Віталь Міхайлавіч Рудніцкі і Іван Васільевіч Каляда, супрацоўніцы магазіна «Сузор’е смаку» Надзея Анатольеўна Скуратовіч, Алена Мікалаеўна Шумская, Галіна Уладзіміраўна Мароцкая. Сярод педагогаў гэта Ала Іванаўна Була, Ала Уладзіміраўна Панасчык, Марына Іосіфаўна Крэпская, Таццяна Францаўна Цырына, а сярод медыкаў Галіна Міхайлаўна Падневіч, Ніна Пятроўна Канончык, Ганна Міхайлаўна Роцька, Наталля Міхайлаўна Іскрыцкая, Святлана Іванаўна Наркевіч і Яўгенія Анатольеўна Касабуцкая. Хацелася б адзначыць таксама і майстра – залатыя рукі Антона Уладзіміравіча Шышмарова.
Вельмі рада за Вас, дарагая Ядвіга Антонаўна! На фотаздымках Вы выглядаеце вельмі добра ў свае 92 гады. Жадаю Вам жыць яшчэ доўга і ў радасці.
Не лічыце свае годы, калі памяць малада.
Хай знікаюць болі ў сэрцы.
Сонцу, свету і надзеі
Моцна скажам – да!
Беражы Бог Вас і ўсіх блізкіх мне людзей!
Анна АРЛОЎСКАЯ,
старшыня ветэранскай арганізацыі ДУА «Гімназія № 1 г. Капыля імя Н.В. Рамашкі» 
Специалист СПиО Копыльского РОЧС Татьяна Балажинская начала с беседы на противопожарную тематику, рассказала о целях и задачах акции, напомнила основные причины пожара и правила поведения, которые необходимо соблюдать, чтобы избежать неприятностей, как действовать если оказались в чрезвычайной ситуации. Чтобы закрепить знания было предложено поработать с приложением «Опасности в квартире», где участники не только находили нарушения, но и объясняли их, Татьяна при необходимости оказывала помощь.
В завершении была презентация мобильного приложения «МЧС Беларуси: Помощь рядом», присутствующим объяснили его функциональные возможности и важность его установки. Всем участникам вручена наглядно-изобразительная продукция противопожарной направленности.
Так после проведения мероприятия в УП «Копыльский коопром», по инициативе Копыльского районного отдела по чрезвычайным ситуациям была размещена тематическая информация, направленная на привлечение внимания к вопросу профилактики возникновения пожаров и гибели от них, на хлебобулочных изделиях выпускаемых комбинатом.
Работники Копыльского РОЧС уверены, что красочные наклейки заставят невольно обратить внимание покупателя на необычную упаковку, тем самым остановив свое внимание на вопросах безопасности жизнедеятельности.
Копыльский РОЧС 
