■ Нина Сергиеня и Тамара Гладкая успешно освоили технику ходьбы[/caption]
Скандинавская, или финская, ходьба особенно полезна для людей старшего возраста, а для молодых людей она позволит сохранить стройную фигуру. Оптимальным считается проведение 2–3 прогулок в неделю в течение не менее 30 минут. Эффективность этой аэробной тренировки чрезвычайно высока. Она полезна для спины, укрепляет организм и доступна людям любого возраста в любое время года как в городе, так и на природе. Эти занятия — движение в правильном направлении, ведь даже маленькая прогулка — часть большого пути к здоровью.
[caption id="attachment_60017" align="aligncenter" width="580"]
■ Разминка — важная часть занятия[/caption]
— Прежде чем зарегистрироваться в нашей группе, кандидаты проходят медицинское обследование. Изначально занятия посещали 15 человек, — рассказала руководитель кружка «Школа здоровья» Лариса Чайко. — Сейчас осталось 12, из которых сформировались две группы — те, кто ходит побыстрее, и те, кто предпочитает спокойный темп. Прекрасные ландшафты нашей городской зоны отдыха позволяют формировать маршруты различной сложности для каждой из групп. В среднем мы проходим до 6 километров за тренировку. Всего в неделю делаем два выхода, но считаю, что этого мало.
— А что бы Вы посоветовали тем, кто только начал или собирается начать занятия самостоятельно?
— Многие люди скептически относятся к такому виду активного отдыха. На самом деле они глубоко ошибаются. В наши дни скандинавская ходьба пошла в массы и быстро завоевала признательность среди самых разных слоев населения. Это хороший способ укрепить организм. К примеру, если на велосипеде задействовано только 60% мышц, то здесь — 90%. Уникальная методика стала использоваться как лечебная физкультура с целью реабилитации пациентов, перенесших травму позвоночника. Разработано множество комплексов — от классического хода до укрепления плечевого пояса и т.д. Сейчас всю необходимую информацию можно найти в интернете, в том числе — как правильно начинать занятия. Скажу лишь, что первым шагом перед занятием скандинавской ходьбой является разминка. Этот обязательный элемент не стоит игнорировать. В остальном — все в ваших руках.
— Можно ли стать участником вашей группы?
— Безусловно, мы будем рады каждому. В основе своей деятельности территориальный центр социального обслуживания населения, под патронатом которого мы находимся, видит заботу о людях пожилого возраста. Именно они зачастую считают себя обделенными вниманием и заботой. Отделение дневного пребывания для граждан пожилого возраста — место, где найдется занятие для каждого.
Если говорить о занятиях скандинавской ходьбой, то прогресс в физическом и эмоциональном состоянии, пожалуй, замечал каждый участник группы. О своих ощущениях они рассказывали с нескрываемым оптимизмом.
Ядвига Березко:
— Скандинавской ходьбой я занимаюсь уже год. Главной причиной моего увлечения этим видом активного образа жизни стало здоровье. Очень подводила спина, плечевые суставы. Это сильно мешало в быту — даже обуться было сложно. Сейчас ощущаю себя значительно лучше: легче стало двигаться, в огороде теперь с удовольствием работаю. Эффект, конечно же, есть! Занятия в группе и гимнастические упражнения построены так, что подходят для людей любого возраста. Кроме этого, я постоянно посещаю физкультурно-оздоровительный комплекс, где занимаюсь гимнастикой. А по вечерам вместе с мужем совершаем прогулку на велосипедах.
Лилия Малахова:
— В группе я занимаюсь относительно недавно, но в скандинавской ходьбе я не новичок. Мне нравится этот вид активности, поскольку с детства занималась лыжными видами спорта. В Европе очень популярна ходьба, поскольку очень полезна для здоровья. Поэтому я решила ходить в группу, о которой мне рассказали подруги. Проблем со здоровьем у меня нет, и скандинавской ходьбой занимаюсь для того, чтобы не было их и в будущем. Помимо занятий в группе много хожу самостоятельно — примерно час утром и столько же — вечером. Я сама родилась в Слуцком районе. Когда была еще школьницей, приходилось ходить пешком в школу. Предлагаю и всем своим знакомым, но многие из них еще продолжают работать, поэтому у них пока не хватает времени для занятий.
Страницу подготовил Сергей ЛАЗОВСКИЙ 
Падрабязна пра асаблівасці краязнаўчай навінкі расказала загадчыца аддзела бібліятэчнага маркетынгу Капыльскай раённай цэнтральнай бібліятэкі імя А. Астрэйкі Таццяна АСТРЭЙКА:
— «КАПЫЛЬСКАЯ АЗБУКА» — выданне даведачнага характару, дзе ў алфавітным парадку змешчаны звесткі аб лепшых прадстаўніках Капыльшчыны, якія ўнеслі свой уклад у нацыянальную спадчыну. Галоўнай мэтай выдання было акумуляваць звесткі аб іх у адзінае цэлае і данесці да кожнага, каго зацікавіць гісторыя Капыльшчыны. Застаўкай для кожнай літары з’яўляюцца падзеі і звесткі з гісторыі Капыльшчыны таксама ў алфавітным парадку.
Капыльскі край — найпрыгажэйшы, і гэта не проста гучныя словы. За імі — разуменне таго, што такіх маляўнічых, такіх багатых на гістарычныя падзеі мясцін на нашай зямлі няшмат. Капыльшчына дала гісторыі выдатных дзеячаў літаратуры і гісторыі, мастацтва і культуры, многія з якіх сёння вядомы далёка за межамі Беларусі. У Капылі, напрыклад, нарадзіўся роданачальнік і класік новай яўрэйскай літаратуры Мендэле Мойхер-Сфорым, а Зоф’я Тшчачкоўская, якая пісала і па-польску, і па-беларуску, родам з Дарагавіцы. На Капыльшчыне з’явіўся на свет і класік беларускай літаратуры Кузьма Чорны.
У Капылі была адна з самых моцных на Беларусі ячэек арганізацыі РСДРП, тут жа — выпадак унікальны — выдаваліся рукапісныя часопісы.
Агульнавядомы факт: калі быў утвораны часовы рабоча-сялянскі ўрад Беларусі, яго ўзначаліў ураджэнец Капыля Зміцер Жылуновіч, ён жа — вядомы беларускі пісьменнік Цішка Гартны.
І, безумоўна, адна з самых яркіх старонак гісторыі Капыльшчыны — Вялікая Айчынная вайна. Не пакарыўся ворагу гэты найпрыгажэйшы куточак нашай Айчыны. За зброю ўзяліся, без перабольшвання, і старыя, і малыя. Ваявалі мужна, бясстрашна і на роднай зямлі, і далёка за яе межамі. 11 герояў Савецкага Саюза — ураджэнцы Капыльшчыны. У раёне дзейнічала і выйшла з яго 12 партызанскіх брыгад.
Капыльшчына дала Айчыне вядомых вучоных і дактароў медыцынскіх навук Н.В. Станкевіча, А.А. Торыка, М.А. Лушчыцкага, які быў галоўным хірургам ваенна-марскога флоту былога СССР. Заявілі аб сабе і вучоныя В.В. Раманенка, М.А. Манак і В.І. Валынец.
Гэта ўсевядомыя факты, але ёсць і такія, пра якія ніхто не чуў.
Капыль быў вядомы і ў Еўропе. Выдатны картограф Себасцьян Мюнстэр адзначыў яго на карце 1540 года. На карце Гедройца, якая была змешчана ў геаграфічным атласе Абрахама Артэліуса (1574 г.) Капыль таксама паказаны. А вось Слуцка і Мінска там няма.
У пачатку ХVІІ стагоддзя на Капыльшчыне некалькі гадоў жыў асветнік-гуманіст эпохі Адраджэння Данііл Набароўскі — вучань самога Галілея.
У пачатку ХІХ стагоддзя ў Капылі нарадзіўся адзін з самых знакамітых урачоў Расіі, доктар медыцынскіх навук Самуіл Кушалеўскі. Ён уваходзіў у пяцёрку лепшых медыкаў Расійскай Імперыі.
Падчас Паўночнай вайны са шведамі жыхары Капыльшчыны страцілі трэцюю сваю частку. Сам рускі цар Пётр І удзельнічаў у баях са шведамі ў ваколіцах Капыля.
Вось яшчэ адна са звестак, якая зусім нядаўна выйшла з глыбінь гісторыі: Капыльшчына — Радзіма Міколы Гусоўскага, аўтара помніка беларускай пісьменнасці «Песня пра зубра», які ўвайшоў у скарбніцу Еўрапейскай культуры, імя аўтара рашэннем міжнароднай арганізацыі ЮНЭСКА было ўключана ў спіс найвыдатнейшых дзеячаў славянскага свету. Аднак гэта імя намі ў выданне не ўнесена, паколькі даследчая работа ў гэтым напрамку працягваецца.
Капыль — радзіма вядомага ўсяму свету сваім «Чорным квадратам» Казіміра Малевіча. Дарэчы, толькі дзякуючы актыўнай дапамозе мясцовых краяведаў, вывучэнню архіўных матэрыялаў краязнаўчага музея, раённай газеты «Слава працы», актыўнаму супрацоўніцтву з вядомымі людзьмі — выхадцамі з Капыльшчыны — гэты факт пацвердзіўся.
Даследчая работа прадугледжвае актыўную пошукавую дзейнасць бібліятэкараў, цеснае супрацоўніцтва са школамі, музеямі: Літаратурным музеем Кузьмы Чорнага, Капыльскім раённым краязнаўчым музеем, краязнаўцамі: пісьменнікам Алесем Бельскім, навукоўцам Аляксанд-рам Каваленем, Іванам Ігнатчыкам, Іванам Булатам, Ірынай Шкуцько, Барысам Дзенісюком, раённай газетай «Слава працы» і мясцовым радыё, Капыльскай раённай ветэранскай арганізацыяй.
Спадзяёмся, што «КАПЫЛЬСКАЯ АЗБУКА», як тая самая першая і самая важная кніга ў жыцці кожнага чалавека, знойдзе сваіх чытачоў, дапаможа згадаць непаўторнасць Капыльшчыны, данесці да сучаснікаў і нашчадкаў гістарычную і культурную спадчыну нашага краю, выхаваць любоў да яго, дапаможа зусім іншымі вачыма глянуць на свой горад, можа, адшукаць след сваіх далёкіх (і не вельмі) продкаў.
Падрыхтавала Дзіяна ТКАЧЭНКА 
«Нам предстоит большая работа по развитию человеческого потенциала. Поэтому необходимо объективно, без эмоций дать оценку итогам развития всех звеньев национального образования, наметить перспективы его совершенствования, — сказал Александр Лукашенко. — Главное — мы сохранили положительные достижения, доставшиеся нам в наследство от предыдущих поколений. Среди них — государственная поддержка, социальная справедливость, равный доступ к образованию, его достойный уровень. Именно такими принципами мы должны руководствоваться, планируя любые дальнейшие преобразования в этой сфере».
Представители системы образования Копыльщины также стали участниками высокого форума. В работе Республиканского педагогического совета приняли участие и.о. начальника отдела образования, спорта и туризма райисполкома Александр Дубина, заведующая санаторным ясли-садом Наталья Демидчик и директор СШ №2 г. Копыля им. Т. Гартного Дмитрий Романович.
И.о. начальника отдела образования, спорта и туризма райисполкома Александр Дубина:
— В выступлении Президента четко определены основные подходы к развитию системы образования до 2020 года и на перспективу до 2030 года. Прежде всего, это задачи в каждой сфере образования: дошкольного, общего среднего образования, специального, дополнительного и профессионального. Основное направление деятельности учреждений общего среднего образования — это обеспечение качества образования, создание условий, которые гарантируют учащимся комплексное личностное и социальное развитие, позволяющее им быть успешными в жизни, приносить пользу государству. Исходя из поставленных задач, мы и должны определять свою деятельность.
Заведующая санаторным ясли-садом Наталья Демидчик:
— Мне как руководителю учреждения дошкольного образования было оказано доверие быть в составе делегации Копыльского района. На педсовете своим опытом работы делились коллеги из Витебской, Гомельской и Гродненской областей, города Минска. Было интересно узнавать много нового и интересного от своих коллег из других регионов и в то же время отмечать, что дошкольное образование Копыльского района находится на достаточно высоком профессиональном уровне.
Хотелось бы отметить и тот факт, что, наверное, ни одна другая сфера нашей жизни за последние десятилетия не подверглась столь большому количеству реформ, как образование. И сейчас мы находимся на этапе совершенствования системы образования.
Подготовила Диана ТКАЧЕНКО 
Об этом Президент Беларуси Александр Лукашенко заявил 29 августа на встрече с председателем Национальной ассамблеи Судана Ибрагимом Омером. По словам Главы государства, в настоящее время уровень белорусско-суданского межгосударственного взаимодействия возрос, за последние полгода визиты в Хартум осуществили белорусские делегации самого высокого уровня. Были рассмотрены вопросы сотрудничества в сферах энергетики, нефти и газа, природных ресурсов и геологии, сельского хозяйства, деревообработки, легкой промышленности, строительства и межбанковского сотрудничества.
«Это был этап определения совместных проектов и предметного обсуждения путей их реализации, который можно считать завершенным. Сейчас очень важно незамедлительно приступать к выполнению намеченных планов, — подчеркнул Александр Лукашенко. — Беларусь всерьез настроена на успешное воплощение совместных проектов с Суданом в указанных сферах. Мы рассчитываем, что у руководства вашей страны аналогичный подход и эти планы получат поддержку суданских парламентариев».
30 августа суданская парламентская делегация во главе с председателем Национальной ассамблеи Республики Судан Ибрагимом Ахмедом Омером посетила ОАО «БелАЗ».
НА СНИМКЕ: генеральный директор ОАО «БелАЗ — управляющая компания холдинга «БелАЗ-холдинг» Петр Пархомчик знакомит суданских парламентариев с предприятием.
Говорили об актуальном
Президент России Владимир Путин и Президент Беларуси Александр Лукашенко во время телефонного разговора обсудили актуальные вопросы двусторонних отношений.
«Во время беседы лидеры двух стран обсудили актуальные вопросы двусторонних отношений, международной повестки дня и график предстоящих контактов», — говорится в сообщении пресс-службы главы российского государства.
Владимир Путин тепло поздравил Александра Лукашенко с днем рождения, пожелав ему крепкого здоровья и дальнейших успехов. В пресс-службе добавили, что ранее Президент России направил белорусскому лидеру поздравительную телеграмму.
Зарплаты бюджетников вырастут
Тарифная ставка первого разряда для оплаты труда работников бюджетных организаций и иных организаций, получающих субсидии, работники которых приравнены по оплате труда к работникам бюджетных организаций, повышена в Беларуси с 1 сентября текущего года с Br31 до Br33.
Такое решение содержится в постановлении Совета Министров № 642 от 24 августа 2017 года. Размер тарифной ставки первого разряда для расчета заработной платы работников бюджетных организаций повышен на 6,5%. При этом размеры корректирующих коэффициентов, ежемесячных дифференцированных доплат с 1 сентября не изменяются, отметили в Министерстве труда и социальной защиты.
Близится к завершению
Поставка зерна по госзаказу в Беларуси выполнена на 96,6%.
Об этом свидетельствует оперативная информация Минис-терства сельского хозяйства и продовольствия. По состоянию на 31 августа в Беларуси намолочено более 7,3 млн т зерна (вместе с гречихой и просом). В общем намолоте 1864,3 тыс. т составляет вклад аграриев Минской области, 1334,3 тыс. т — Гродненской, 1229,2 тыс. т — Брестской, 1132,2 тыс. т — Могилевской. В Гомельской области намолочено 993,3 тыс. т, в Витебской области, которая последней включилась в жатву, — 814,8 тыс. т зерна. Зерновые и зернобобовые (вместе с гречихой и просом) убраны с 2063,3 тыс. га, что составляет 94,8% общей площади. В среднем с одного гектара в этом году аграрии убирают 35,7 ц зерна. Лидером по урожайности является Гродненская область (42,9 ц/га).
БелТА 
■ На святкаванні 50-годдзя газеты «Слава працы» - Алесь Адамовіч, Віктар Семянкевіч, Усевалад Гурыновіч, Мікола Хведаровіч, Іван Пракарына, Іван Холад. 1980 г.[/caption]
Любіў кнігі, асабліва А. Пуш-кіна, шмат разоў перачытваў «Вайну і мір» Л. Талстога, творы М. Горкага, захапляўся В. Бялінскім. Найвялікшым «мужчынскім» аўтарытэтам для школьніка былі бацька і дзядзька (брат маці Антон Мітрафанавіч Тычына — настаўнік матэматыкі). Бацька, які працаваў урачом, самааддана адносіўся да сваёй справы, яго паважалі мясцовыя жыхары, сяляне навакольных вёсак. Калі пачалася Вялікая Айчынная вайна, бацька пайшоў на фронт, а маці стала актыўнай удзельніцай падполля, створанага ў пасёлку Глуша. Тады ж, у 1942 г., да партызанскай барацьбы далучыўся і Алесь Адамовіч, якому споўнілася толькі 15 гадоў. У пачатку 1943 г. уся сям’я Адамовічаў пайшла ў партызанскі атрад імя Кірава 37-й брыгады імя Пархоменкі Мінскага злучэння. Пазней, пасля выхаду дылогіі «Партызаны», пісьменнік адзначаў: «Калі мне што і ўдалося ў рамане «Вайна пад стрэхамі», дык гэта таму, што раней гэтую кнігу маці напісала ўласным жыццём». Радавым байцом ваяваў ён у партызанскім атра-дзе, які дзейнічаў у Бабруйскім і Акцябрскім раёнах. У канцы 1943 г. частка атрада злучылася з часцямі Чырвонай Арміі (усе гэтыя падзеі знайшлі сваё адлюстраванне ў рамане «Сыны ідуць у бой»).
У самым пачатку 1944 г. па пуцёўцы Цэнтральнага штаба партызанскага руху 17-гадовы юнак паехаў на Алтай. Вучыўся ў Ленінагорскім горна-металургічным тэхнікуме і адначасова працаваў. Але яго ўвесь час цягнула дамоў, нясцерпна хацелася даведацца, хто з блізкіх застаўся жывы. Вярнуўшыся ў 1945 г. на Беларусь, А. Адамовіч экстэрнам здаў экзамены за сярэднюю школу і паступіў на філалагічны факультэт БДУ. Стаў камсамольцам. Скончыўшы ў 1950 г. універсітэт, у 1953 г. аспірантуру пры ім, два гады працаваў на кафедры беларускай літаратуры БДУ. Абараніў кандыдацкую дысертацыю па творчасці К. Чорнага (1953 г.). З 1954 г. — навуковы супрацоўнік, з 1976 г. — загадчык сектара ўзаемасувязяў літаратур Інстытута літаратуры імя Я. Купалы АН БССР. Пасля абароны доктарскай дысертацыі (1962 г.) вучыўся на Вышэйшых сцэнарных курсах у Маскве (1962–66 гг.), адначасова выкладаў беларускую літаратуру ў Маскоўскім дзяржаўным універсітэце (1964–66 гг.). З 1987 г. — дырэктар Усесаюзнага навукова-даследчага інстытута кінамастацтва Міністэрства культуры СССР (Масква).
Літаратурную дзейнасць пачаў як крытык, літаратуразнавец у 1950-м, хаця яшчэ падчас вучобы ў аспірантуры пісаў асобныя старонкі свайго першага рамана.
Апублікаваў пятнаццаць манаграфій, шмат літаратуразнаўчых і крытычных артыкулаў. А. Ада-мовіч — адзін з аўтараў «Гісторыі беларускай савецкай літаратуры».
Часта выступаў з лекцыямі і дакладамі перад насельніцтвам, неаднойчы за мяжой на міжнародных навуковых з’ездах і канферэнцыях: даклады на 8-м Міжнародным з’ездзе славістаў у Заграбе, на Шолахаўскай канферэнцыі ў Лейпцыгу, на сустрэчы нарысістаў і публіцыстаў у Празе. Яго выступленні, лекцыі, даклады прасякнуты антываенным пафасам, якім насычаны і мастацкія, мастацка-дакументальныя творы. Большасць з іх прысвечаны падзеям Вялікай Айчыннай вайны, партызанскай барацьбе з нямецка-фашысцкімі захопнікамі, раскрываюць вытокі мужнасці, няскоранасці савецкіх людзей, іх маральную перавагу над ворагам.
Па сцэнарыі А. Адамовіча на кінастудыі «Беларусьфільм» у 1970 г. была знята кінадылогія «Партызаны». Па матывах «Хатынскай аповесці» ў Дзяржаўным рускім драматычным тэатры БССР у 1977 г. пастаўлена п’еса «Вяртанне ў Хатынь». Па матывах кнігі «Я з вогненнай вёскі...» В. Дашук зняў дакументальны фільм «Суд памяці», кампазітар Л. Шлег напісала рэквіем «Памятайце», Навасібірскі тэатр драмы зрабіў інсцэніроўку. У 1985 г. кінарэжысёрам Э. Клімавым у суаўтарстве з А. Адамовічам знята мастацкая кінастужка «Ідзі і глядзі» (кінастудыі «Масфільм» і «Беларусьфільм»), у аснову якой пакладзена «Хатынская аповесць». Фільм атрымаў першую прэмію на Сусветным кінафестывалі ў Маскве (1985 г.) і ўзнагароджаны залатым прызам, атрымаў сусветнае прызнанне, з поспехам дэманструецца на экранах многіх краін свету.
Алесь Адамовіч актыўна ўдзельнічаў у грамадскім жыцці. Шмат увагі надаваў выхаванню маладых кадраў. Быў членам Прэзідыума праўлення Саюза пісьменнікаў БССР, намеснікам старшыні па справах ЮНЕСКА пры Савеце Міністраў СССР, членам рэдкалегіі часопіса «Неман», членам рэдсавета кінастудыі «Беларусьфільм». У 1982 г. як член дэлегацыі БССР удзельнічаў у рабоце 37-й сесіі Генеральнай асамблеі Арганізацыі Аб’яднаных Нацый у Нью-Ёрку. У складзе дэлегацый СП СССР неаднойчы выязджаў за мяжу для творчых сустрэч з замежнымі чытачамі. Пабываў у Югаславіі, Італіі, ГДР, Польшчы, Балгарыі, ЧССР, ФРГ, Індыі, Малайзіі, Сінгапуры, Нарвегіі, Індыі і іншых краінах.
Узнагароджаны ордэнамі і медалямі. Народны дэпутат СССР з 1989 г.
Памёр 26 студзеня 1994 г. ад хваробы сэрца. Пахаваны ў Глушы, непадалёк ад магіл бацькі, маці, брата, бабулі Ефрасінні Іосіфаўны.
Падрыхтавала Дзіяна ТКАЧЭНКА 
