Такое меркаванне выказалі актывісты райсавета ветэранаў пасля чарговай экскурсіі.
Ці верыце вы ў цуды? Я веру, бо ў мяне ў верасні адбылося іх некалькі. Першы — гэта паездка прыхаджан нашага храма ў Салігорск, каб пакланіцца машчам Георгія Перамаганосца. Я ўпершыню ўбачыла храм Нараджэння Хрыстова. Як знешне, так і ўнутры ён вельмі ўражвае. Такая веліч, прыгажосць, строгасць і дасканаласць формаў, багаты змест.
Але раскажу я пра другі цуд. У цёплы сонечны і святочны дзень (Нараджэнне Багародзіцы Марыі) мы, настаўнікі-пенсіянеры, сабраліся каля будынка райвыканкама для паездкі на экскурсію ў музей «Дудуткі».
Першым чынам мы заехалі ў старыцкі мемарыял. Там стала вельмі прыгожа, выраслі дрэвы паабапал сцяжынак да помніка. Нас чакалі навучэнцы і вучні мясцовай школы. Яны расказалі нам пра Старыцкі бой, які адбыўся 1 лістапада 1942 г. Вельмі добра, што моладзь выхоўваюць патрыётамі. Мы сфатаграфаваліся з вучнямі каля помніка, усклалі кветкі, пакланіліся моўчкі воінам і партызанам за подзвіг у той жудаснай вайне.
Наш шлях ляжаў у «Дудуткі». Сотні разоў праязджалі мы па трасе на Мінск і бачылі ўказальнік пра музей, але пабываць там не давялося. І вось такое шчасце, проста цуд, такі падарунак нам!
«Дудуткі» — знакаміты ў Беларусі музей сялянскага побыту XIX-XX ст. Як і ўсюды, маляўнічая прырода. Адразу звярнулі ўвагу на храм і вятрак. Храм Нараджэння Іаана Прадцечы невялікі, але такі прыгожы, пабудаваны ў праваслаўным стылі, з залатымі купаламі. Жоўтыя бярвенні аж зіхацяць на сонцы. Зайшлі ў царкву. Службы не было, але мы напісалі запіскі, паставілі свечкі за сваіх родных, памаліліся на абразы.
Наступны прыпынак —млын-вятрак, які быў пабудаваны ў 1905 годзе. Ён можа дзейнічаць і зараз. Экскурсавод расказала нам пра будову млына, парадак работы, паказала яго. Млын вельмі высокі, па лесвіцы можна падняцца ўверх, але, на жаль, смельчакоў сярод нас не знайшлося. Узрост. Затым наведалі домік-гасцёўню млынара. Многія прадметы сялянскай хаты нам вядомыя з дзяцінства, але былі і незнаёмыя. Нам было цікава, і па звычцы тых далёкіх гадоў нас таксама пачаставалі хлебам, салам, цыбуляй і капустай. Усё смачнае. Экскурсавод сказала, что ўсё сваё, бо пры музеі ёсць вялікая гаспадарка: ёсць палеткі, гадуюцца парсючкі, каровы, коні, куры, качкі, гусі, авечкі… і нават паўліны і страусы. Мы дэталёва азнаёміліся з усімі рамёствамі і промысламі, што былі характэрны для беларускіх сялянскіх гаспадарак. Экскурсавод не раз падкрэслівала, якія былі ра-зумныя, удалыя, дасціпныя, а галоўнае, працавітыя, сумленныя і добразычлівыя нашы продкі. Мы ведаем гэта на прыкладах сваіх бацькоў, бабуль і дзядуль.
[caption id="attachment_140881" align="alignnone" width="840"]
Ветэраны Капыльшчыны падчас экскурсіі[/caption]
Мы наведалі ўсе будынкі, дзе дэманструюцца рамёствы, а супрацоўнікі паказвалі свае ўменні. Цікава было назіраць за працай ганчара, ткача. Работа на кроснах складаная, патрабуе ўвагі, умення, спрыту і назіральнасці. А якія цудоўныя рэчы выходзяць з рук майстроў саломапляцення! Вочы разбягаліся ад хараства. Многія купілі і сабе што-небудзь на памяць. А якія прыгожыя і складаныя вырабы з дрэва! Многа сувеніраў, можна заказаць асабістую рэч. Наведалі кузню, нам расказалі падрабязна пра работу бровара, нават далі паспрабаваць канчатковы прадукт. Усім спадабаўся.
Былі ў хаце з беларускай печчу, якая прыгожа размалявана, там прыемна пахла хлебам, малаком. Паказалі ўсе прадметы: маслабойку, дзяжу, лапату, на якой хлеб і пірагі ў печ ставілі. І пачаставалі духмяным чаем з белым хлебам, сырам і маслам. Усё смачнае, можна і купіць, але цэны высокія. Напрыканцы пакаталі на брычцы. Добры конь, прасторная брычка, мяккія сядзенні — аж маладосць успомнілася.
Пазнаёміліся з паўлінамі, страусамі. Нам не хацелася адтуль ісці. Як добра, што ёсць у нас такі музей. Вялікі дзякуй яго дырэкцыі, усяму калектыву за гасціннасць, парадак, чысціню, утульнасць. Трэба туды часцей вазіць вучняў, студэнтаў, каб яны ведалі, як жылі нашы продкі і не цураліся сваёй гісторыі, культуры і …працы.
З намі былі і нашы кіраўнікі: старшыня раённага Савета ветэранаў
Людміла Камёнка, старшыня прафсаюза работнікаў адукацыі і навукі
Марына Крэпская, старшыня раённай ветэранскай арганізацыі педагогаў
Валянціна Маліноўская. Мы ім вельмі ўдзячны за такі цуд. Пенсіянеры адпачылі, зарадзіліся энергіяй і забыліся пра ўзрост і хваробы.
Ларыса НІКАЛАЕВА, настаўніца-пенсіянерка, г. Капыль
Наталья Одинец и Анастасия Быль[/caption]
Продукция отправляется на реализацию в магазины собственной розничной сети, а также в общепит. Урожай нового сезона также продают в ходе выездной торговли на ярмарках, в том числе в магазинах Минска. Кроме того, яблоко (опад) идет на промышленную переработку, в первую очередь на Червенский и Клецкий производственно-пищевые заводы, на винодельческие заводы: Гомельский и ОСП ВВЗ «Колос» ОАО «ДОРОРС».
— Не так давно подготовили хранилище к закладке стабфондов на межсезонный период, — продолжает Анастасия Быль. — В этом году прошли небольшие ремонтные работы, Слуцким УСМС проведена аттестация всех камер хранилища (вместимость составляет 400 т), получено санитарно-гигиеническое заключение от Копыльского райЦГЭ.
[caption id="attachment_140891" align="alignnone" width="840"]
Кладовщик Инна Байрашевская[/caption]
— На хранение, в частности, заложено по 40 т картофеля и лука для потребностей района, — вступает в разговор кладовщик Наталья Одинец. — Между тем темпы заготовок не замедляются. Планируется заложить до 20 т моркови, до 15 т свеклы и до 45 т капусты.
Вот и в день нашего пребывания в овощефруктохранилище, наблюдая за тем, как грузчик Дмитрий Кеник сноровисто управляется с увесистыми, будто на подбор, кочанами капусты, невольно ловила себя на мысли, что с соленьями и прочими маринадами на Копыльщине проблем зимой не будет. Используют при этом классические белорусские рецепты. Всего же в нынешнем сезоне планируется засолить 3 т огурцов, 8 т капусты, замочить по 150 кг яблок (уже закупили у населения антоновку) и зеленых томатов. Ассортимент квашеной капусты пополнится новыми рецептами: всего будет произведено 8 т полезного продукта.
[caption id="attachment_140889" align="alignnone" width="500"]
Грузчик овощефруктохранилища Копыльского райпо Дмитрий Кеник[/caption]
— И квашеную капусту, и соленые огурцы уже сегодня можно найти в сети магазинов Копыльского райпо, — уточняет Анастасия Быль. — На данный момент идет модернизация квасильного цеха. На имеющихся площадях будет камера ферментации на 8 т и холодильная камера хранения, рассчитанная на 15 т. Это позволит в итоге расширить ассортимент, нарастить объемы производства и активнее использовать заложенные на хранение овощи. Надеемся, что к следующему сезону у нас уже постоянных покупателей прибудет в разы.
Татьяна БОХАН. Фото автора 
Цветы гражданам серебряного возраста вручает специалист ТЦСОН Елена Герасимович[/caption]
— Огромная благодарность специалистам ТЦСОН и работникам библиотеки за мероприятие — это было незабываемо и интересно, — поделилась впечатлениями Бронислава Вячеславовна Бохан. — Я очень рада тому, что у меня была возможность обратиться с поздравлениями к залу, где были родные мне люди. Я с большим удовольствием прочитала стихи о матери, которая является самым важным человеком на земле для каждого человека. Хочу обратиться к молодежи — помните, любите и уважайте своих мам, потому что, несмотря ни на что, в этом огромном мире только ее сердечко бьется в унисон с вашим.
[caption id="attachment_140885" align="alignnone" width="840"]
Участники встречи[/caption]
Для малышей, которые посещают дошкольную группу, в Жилиховском сельском доме культуры совместно с воспитателем Оксаной Мыслицкой провели конкурс рисунков «Милый образ мамы». С какой нежностью выполнены портреты мам, красками прорисована каждая деталь — добрые глаза, ясная улыбка, прическа, элементы одежды. Видно, что в глазах каждого ребенка мама своя, но непременно самая любимая.
[caption id="attachment_140884" align="alignnone" width="840"]
Милый образ мамы нарисовали воспитанники дошкольной группы Жилиховской СШ[/caption]
Подготовила Татьяна БОХАН
Фото автора из архива Копыльского ТЦСОН, РЦК 
