Досвед шматлікіх святых паказвае, што, нават нягле-дзячы на ўсе намаганні быць вернымі Богу, усё роўна прыходзяць часам цяжкія для нашай веры перыяды. Можа нават скласціся ўражанне, што Бог далёка, што забыўся пра чалавека. Нават Маці Божая, Беззаганная слуга Пана, зведала такія выпрабаванні. Таму Марыя для хрысціянаў з’яўляецца найлепшым правадніком праз духоўныя крызісы. Езус на пэўны момант знікае з поля яе зроку. Аднак смутак страты мае ў сабе таксама і штосьці добрае: ён яшчэ выразней адкрывае каштоўнасць Таго, Каго страцілі. У рэшце рэшт, Езус знайшоўся ў святыні, сярод настаўнікаў — гэта значыць, у такім месцы, дзе Яму сапраўды належала быць. Езус кажа: «Цi вы не ведалі, што Мне трэба быць у тым, што належыць Айцу майму?» Мудрасць Марыі заключаецца ў тым, што «яна захавала ўсе гэтыя словы ў сэрцы свaiм» — гэта значыць, зрабіла добрыя высновы з гэтага здарэння.
Гэты шлях Марыі можа стаць ратункам для нас прынамсі ў некаторых духоўных выпрабаваннях. Дзеля гэтага варта і нам звярнуць увагу на некаторыя высновы: па-першае, заўсёды існуе небяспека страціць Бога са свайго поля бачання. Толькі, у адрозненне ад Марыі, у нас гэта можа быць наступствам граху або іншых няправільна зробленых жыццёвых выбараў. Па-другое, перш чым панікаваць і кідацца ў роспач, варта найперш асэнсаваць і ўсвядоміць сабе, наколькі ж каштоўная для нас Божая прысутнасць. І па-трэцяе, шукаючы Бога, не варта затрымлівацца толькі на Ягоных слядах: у сабе, у прыродзе, у ведах, у пабожных эмоцыях ці ў пустой грабніцы ўласных пакутаў. У нашым свеце Бога па-сапраўднаму можна сустрэць толькі там, дзе Ён уцелавіўся — у супольнасці Касцёла, у біблійным навучанні Касцёла і ў Святых Сакрамэнтах. 
Своеасаблівы штуршок у развіцці ўрачыстасці Най-свяцейшага Сэрца Езуса быў звязаны з іменем сястры законнай Маргарыты Марыі Алякок. Гэтай манахіні, якая жыла ў XVII стагоддзі, Збаўца з’яўляўся некалькі разоў і выказаў жаданне, каб Яго Сэрца ўшаноўвалася ва ўсім свеце.
Езус, паказваючы на свой прабіты бок, папракаў лю-дзей у няўдзячнасці пралітай Ім на крыжы крыві. У адным з аб’яўленняў Езус Хрыстус загадаў на восьмы дзень пасля ўрачыстасці Божага Цела праслаўляць Яго Сэрца як ахвяру ўміласціўлення за няўдзячнасць людзей, што адмаўляюць Яго любоў.
Ва ўрачыстасць Найсвяцейшага Сэрца Езуса пасля прыняцця святой Камуніі чытаецца малітва, у якой выказваецца просьба, каб Сэрца Езуса, у якім свет адкрывае сапраўдную прыроду Бога, навучыла нас бачыць Хрыста ва ўсіх людзях.
У сучасным касцёльным календары Найсвяцейшаму Сэрцу Езуса, акрамя спецыяльнай урачыстасці, прысвечана кожная пятніца, а таксама ўвесь чэрвень. 
■ Старэйшына вёскі Навасёлкі Іосіф Хартановіч[/caption]
Вось ужо дзесяць гадоў прайшло з таго часу, калі вярнуўся ў бацькоўскі дом Іосіф Іосіфавіч Хартановіч. У свой час пасля заканчэння Пацейкаўскай школы ён паехаў у сталіцу, дзе пасля арміі 27 гадоў служыў у падраздзяленні Дэпартамента аховы. Калі выйшаў на пенсію (па выслузе гадоў), вырашылі разам з жонкай перабрацца ў Навасёлкі. Працаваць пайшлі на ферму — даглядалі маленькіх цялят. Пасля Іосіфу Іосіфавічу прапанавалі ўзначаліць МТФ «Навасёлкі» (ААТ «Душава») — затрымаўся на гэтай пасадзе шэсць гадоў. Цяпер ужо выйшаў на заслужаны адпачынак і ўвесь свой вольны час прысвячае клопатам пра сваю хатнюю гаспадарку і грамадскім справам. Мужчына з’яўляецца старэйшынай вёскі, і ўжо другое скліканне аднавяскоўцы абіраюць яго дэпутатам Пацейкаўскага сельскага Савета.
— Іосіф Іосіфавіч — мая правая рука ў гэтай акрузе, — гаворыць старшыня Пацейкаўскага сельвыканкама Сяргей Цвірка. — Я магу быць спакойным за парадак у Навасёлках: ведаю, што ўсе праблемы, якія тут узнікаюць, не выйдуць з-пад увагі Хартановіча. Паколькі ён сам гаспадар адмысловы, такіх адносін да парадку патрабуе і ад іншых. Можа і «выхаваўчую работу» правесці з нядбайнымі вяскоўцамі, і першы прыйдзе на дапамогу, калі яна патрабуецца. А такіх прыкладаў ёсць нямала. Па яго ініцыятыве мы ра-зам з кіраўніцтвам сельгаспрадпрыемства заняліся абустройствам дзіцячай пляцоўкі ў цэнтры вёскі.
— Нягледзячы на тое, што вёсачка наша невялікая, тым не менш дзеці ёсць, — уступае ў дыялог Іосіф Іосіфавіч. — Іх бацькі працуюць на ферме, туды ж імкнуцца і малыя. А самі разумееце, што дзецям на ферме не месца. Можа ўсялякае здарыцца. Таму і задаліся ідэяй абсталяваць месца, дзе б яны маглі бавіць вольны час. Летась пабудавалі пясочніцу для малых, паставілі турнікі для старэйшых. Гаспадарка пясок падвезла. Спадзяюся, што сёлета работы па добраўпарадкаванні дзіцячай пляцоўкі прадоўжацца, і новы кіраўнік гаспадаркі нам не адмовіць у дапамозе.
Пад кантролем старэйшыны вулічнае асвятленне, работа аўтамагазіна. Вядуцца работы па навядзенні парадку і ў самой вёсцы. Як усюды, тут ёсць старыя дамы і ўчасткі, якія не выкарыстоўваюцца. Калі першыя будуць зносіць, то другія — уводзяць у сева-зварот. І тут не абходзіцца без непасрэднага ўдзелу вясковага дэпутата.
— Работы наперадзе шмат, — адзначае Іосіф Хартановіч. — Вось думаю падрамантаваць дом на ўездзе ў вёску: веранду зраблю, шчыт памяняю. Сад вакол яго даглядаю. Трэба, каб нашы Навасёлкі выглядалі не горш за іншыя вёскі.
— Калі б у кожным населеным пункце былі такія адказныя і добрасумленныя старэйшыны альбо дэпутаты, як Іосіф Іосіфавіч, сельвыканкаму напалову працаваць было б лягчэй, — падсумоўвае размову Сяргей Цвірка.
Маргарыта САКОВІЧ 
■ Протоиерей Геннадий Корнев и Владимир Ясинский[/caption]
Кипит работа и на церковном подворье. Рядом с яркой, богато украшенной «зимней» церковью в честь иконы Божией Матери «Знамение», где проходят богослужения от праздника Покрова Пресвятой Богородицы до Вербного воскресенья, возводят купола над часовней памяти мученика Валериана Новицкого. Внутри нее обустроен необычный колодец, в котором находится вода, привезенная из разных святых источников (Жировичского монастыря, Александро-Невской лавры г. Санкт-Петербурга, реки Иордан и др.). Но на этом работы не закончатся. Как рассказал настоятель Свято-Троицкого храма отец Геннадий, уже рассматривался проект, по которому будет построена звонница.
Прихорошится к празднику и сама Свято-Троицкая церковь. Планируется покрасить ее как снаружи, так и внутри. Заказан новый престол, есть надежда на замену входных ворот.
— Нам бы еще положить новый асфальт вокруг храма, — говорит отец Геннадий, — старая дорожка совсем износилась, ей уже не менее 20 лет. Мечтаем мы и об автостоянке напротив церкви. В большие праздники к нам приезжает много машин, и ставить их негде. Требует ремонта и сама улица — хорошо бы и на ней положить асфальт. Все-таки наша церковь такая красивая, хочется, чтобы и вокруг нее все было привлекательным и ухоженным.
Наш разговор шел под спорый стук молотков — строители, несмотря на жаркую погоду, занимались своим делом. Возглавляет бригаду Владимир Ясинский.
— Владимир Сергеевич, сколько в вашей бригаде человек и как давно вы вместе?
— Нас пятеро. Все профессионалы и очень творческие и влюбленные в свое дело люди. Вместе мы уже 8–10 лет. Работаем всегда с настроением и получаем большое удовольствие оттого, что приносим радость людям.
— А как рождается такая красота, на которую хочется смотреть и смотреть?
— Это коллективное творчество. Изучаем работы известных мастеров, что-то придумываем сами, прислушиваемся к пожеланиям заказчиков. Сами изобретаем и создаем инструменты. А еще хочу сказать, что наша работа — это не тяжкий труд, а душевный отдых. Присутствует ощущение полета, дышится радостно и легко.
— А где еще можно видеть ваши работы?
— Мы занимались кровельными работами на Спасо-Вознесенском храме г. Копыля, трудились в Михайловском храме г. Слуцка, в Минске. Принимаем участие в конкурсах, привезли недавно Кубок.
Маргарита САКОВИЧ 
Согласно статье 52 Положения о порядке расчетов и внесения платы за жилищно-коммунальные услуги и платы за пользование жилыми помещениями государственного жилищного фонда, утвержденного постановлением Совета Министров Республики Беларусь № 571 от 12 июня 2014 года (далее Положение), исполнитель обязан предложить к заключению договор на оказание услуги по обращению с твердыми коммунальными отходами в отношении жилых домов (жилых помещений), расположенных в границах обслуживаемой исполнителем территории и находящихся в собственности и (или) во владении и пользовании плательщиков жилищно-коммунальных услуг, зарегистрированных и не зарегистрированных по месту жительства в данных жилых домах (жилых помещениях), при наличии технической возможности оказания услуг по вывозу, обезвреживанию и переработке твердых коммунальных отходов.
Неоказание конкретному потребителю (или в отношении одного дома) услуги по вывозу, обезвреживанию и переработке твердых коммунальных отходов технически невозможно, так как организации жилищно-коммунального хозяйства оказывают данную услугу в населенном пункте на постоянной основе в соответствии с утвержденными схемами обращения с отходами и несут затраты, с этим связанные (заработная плата рабочих, транспортные расходы и т.д.).
Однако зачастую отдельные граждане осознано уклоняются от заключения таких договоров в нарушение статьи 18 закона «О защите прав потребителей жилищно-коммунальных услуг» (далее — Закон), согласно которой потребитель обязан заключить договор на оказание основных жилищно-коммунальных услуг, подготовленный и предоставленный исполнителем.
При этом заключение договора является для потребителей жилищно-коммунальных услуг гарантией защиты своих прав в случае оказания этой услуги с недостатками либо ее неоказания (постановление Совета Министров Республики Беларусь № 99 от 27 января 2009 г. «О мерах по реализации Закона Республики Беларусь «О защите прав потребителей жилищно-коммунальных услуг»).
Обязанность внесения платы за жилищно-коммунальные услуги возникает у собственника жилого помещения со дня возникновения права собственности на эти помещения (пункт 4 Положения, пункт 2 статьи 29 Жилищного кодекса Республики Беларусь).
Владельцы домов, в которых никто не зарегистрирован, должны заплатить за обращение с твердыми коммунальными отходами, исходя из нормативов их образования на одного плательщика жилищно-коммунальных услуг по субсидируемым тарифам для населения (пункт 52 Положения) — установление нормативов образования твердых коммунальных отходов входит в компетенцию местных исполнительных и распорядительных органов.
Таким образом, отказ граждан, имеющих в собственности жилые дома, от заключения договора не освобождает от внесения оплаты за услуги по обращению с ТКО (пункт 5 статьи 29 Жилищного кодекса Республики Беларусь).
Соблюдение обоими участниками процесса (граждане и организации ЖКХ) своих прав и обязанностей при организации вывоза, обезвреживания и переработки твердых коммунальных отходов — залог чистоты и порядка на наших территориях!
Управление контроля отраслей хозяйства Комитета госконтроля Минской области 
