Пятнаццаць гадоў таму было выдадзена пасведчанне аб рэгістрацыі герба г. Капыля ўзору 1652 года.
Дзяржаўная геральдычная служба засведчыла, што згодна з Пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь №89 ад 22 лютага 1994 года «Аб Гербавым матрыкуле Рэспублікі», герб г. Капыля 1652 года (у залатым полі «польскага» шчыта чорны паляўнічы ражок з залатой фурнітурай) зарэгістраваны 28 лютага 2000 года і ўнесены ў Гербавы матрыкул Рэспублікі Беларусь.
Капыльскаму райвыканкаму перададзены зацверджаныя эталон герба і Палажэнне аб гербе г. Капыля 1652 года.
Сяргей КОЗЕЛ 
С. Лазоўскі, Н. Гусева, М. Давідоўскі[/caption]
Як расказала камандзір дабравольнай дружыны Нэлі Гусева, рэгулярна, не радзей чым чатыры разы ў месяц, арганізоўваецца патруляванне населеных пунктаў сельсавета з мэтай папярэджання і прадухілення правапарушэнняў. Праводзіцца індывідуальная выхаваўчая работа з асобамі, што дапусцілі правапарушэнні, з бацькамі непаўналетніх, паводзіны якіх не задавальняюць грамадства. «Мы правяраем захаванасць матэрыяльна-тэхнічных каштоўнасцей на аб’ектах, работу вартаўнікоў, — працягвае расказ аб дзейнасці дружыны намеснік камандзіра Міхаіл Давідоўскі. — Наведваем установы культуры, асабліва, калі там праводзяцца мерапрыемствы. Працуем у цесным кантакце з настаўніцка-бацькоўскімі патрулямі».
Такое дабравольнае фарміраванне з’яўляецца добрым памочнікам для органаў аховы правапарадку. І з гэтым меркаваннем цалкам згодны мясцовы ўчастковы інспектар міліцыі Сяргей Лазоўскі, паколькі практычна ўсе выезды праходзяць з яго непасрэдным удзелам. І вынікі работы па падтрыманні правапарадку на тэрыторыі сельсавета добрыя. Як расказаў Сяргей Іванавіч, летась тут было здзейснена толькі 6 злачынстваў (у 2013 годзе — 18), выкрыццё склала 83,3%. За 2014 год было выяўлена і пастаўлена на ўлік 19 непаўналетніх (яны знаходзяцца ў сацыяльна небяспечным становішчы) з 8 сем’яў, зняты з такога ўліку 21 непаўналетні з 11 сем’яў. І гэта таксама рэзультат.
Маргарыта САКОВІЧ
Фота аўтара 
Водительский стаж Сергея Семеновича насчитывает уже более 30 лет. Будучи работником слуцкого автотранспортного предприятия, Сергей Дмитриевич начал сотрудничать с филиалом коммунального унитарного предприятия «Минскоблдорстрой» - «ДРСУ №124» еще в 1985 году.
В течение 8 лет помогал он дорожникам перевозить песок, гравий, асфальт. Уже с 1993 года водитель поменял слуцкую прописку на копыльскую. После женитьбы от дорожной организации получил в городе домик.
Круглый год водитель задействован на различных работах. В прошлом году оказывал помощь на строительных площадках сельхозпредприятий, которые вели реконструкцию молочнотоварных ферм и сенажных траншей. Пришлось потрудиться Сергею Дмитриевичу и на перевозке зерновых. В настоящее время его МАЗ колесит по району, ведя посыпку дорог песчано-солевой смесью.
В свободное время Сергей Семенович любит слушать музыку, сам увлекается игрой на гитаре.
Сергей ЛАЗОВСКИЙ
Фото автора 
Практычна чвэрць стагоддзя працуе аператарам машыннага даення ў ААТ «Старыца-Агра» Соф’я Мікалаеўна Клюйко. Апошнія гады яна з’яўляецца адным з лідараў раённага спаборніцтва. Вось і летась ад кожнай каровы сваёй групы жанчына надаіла па 8478 кілаграмаў малака.
Рашэнне прысвяціць сваё жыццё сельскай гаспадарцы ўзнікла не адразу. Пасля заканчэння школы падала дакументы ў сталічнае будаўнічае вучылішча, дзе атрымала прафесію маляра. Аднак хутка зразумела, што займацца гэтай справай ёй не падабаецца, таму і вырашыла вярнуцца ў родную Андросаўшчыну. Выйшла замуж, на свет з’явілася першая дачушка. Працаваць Соня пайшла на ферму, тым больш, што там патрабаваліся даяркі. Так і засталася, як кажуць, прыкіпела да любімай справы і сэрцам, і душой. Жыццё ўсталёўвалася: на свет з’явіліся яшчэ дзве дачкі і сын. Ладзіліся справы і на ферме.
Вядома, працаваць раней было больш складана. Яшчэ не было малакаправода, і даіць кароў даводзілася ў бачкі, затым насіць малако вёдрамі ў бідоны. Але на дапамогу спяшаліся дзеці. Цяпер, калі яны ўжо выраслі і кожны займаецца сваёй справай, Соф’я Мікалаеўна радуецца іх поспехам, цешыцца любімымі ўнукамі. На маё пытанне, што дапамагае ёй дабівацца высокіх рэзультатаў, жанчына без ваганняў адказала: «Я ўпэўнена, што карова дасць малако, калі яна будзе добра накормлена. Таму, нават нягледзячы на тое, што раздача кармоў на МТФ «Андросаўшчына» механізаваная, я заўсёды падыду да сваіх каровак, падкіну ў жолаб корм, калі бачу, што ён рассыпаўся. Пільна сачу за станам жывёл, стараюся, каб не было мастытаў. Відаць, каровы адчуваюць мой клопат і любоў да іх, таму і аддзячваюць высокімі надоямі. А ўвогуле ў нас вельмі дружны калектыў, жанчыны ахвотна дапамагаюць адна адной, таму і рэзультаты добрыя».
Маргарыта САКОВІЧ
Фота аўтара 
подарок от «Белой Руси» Э. С. Микуличу вручают председатель РО РОО «Белая Русь» М. Л. Сандрозд и председатель районного Совета ветеранов К. Н. Гончар[/caption]
Свое внимание и тепло актив общественного объединения дарил ветеранам войны и труда, чья активная жизненная позиция и любовь к Родине стали примером для нескольких поколений копылян. Первыми беспроводные радиоприемники с символикой РОО «Белая Русь» получили ветеран Великой Отечественной войны Эдуард Степанович Микулич (д. Бобовня), председатель районного Совета ветеранов Казимира Николаевна Гончар (г. Копыль), ветеран педагогического труда Чеслава Феликсовна Григорович (д. Велешино Копыльского сельсовета).
Сергей ЛАЗОВСКИЙ
Фото автора 
