Форум проходил под девизом «Единство молодежи – сила Беларуси!», который собрал более 500 активистов из всех регионов страны, чтобы поделиться идеями и предложениями по совершенствованию молодежной организации.
Запоминающим и эффектным было приветствие Александра Лукашенко, которое зачитал Глава Администрации Президента Игорь Сергеенко. Белорусский лидер назвал общественно значимые направления, в которых каждый участник БРСМ может в полной мере проявить себя – патриотическое воспитание, поддержка молодых семей, культура, наука, спорт и волонтерство.
Делегатов поддержали и партнеры из соседних стран: России, Китая, Казахстана, Узбекистана, Кыргызстана и других.
В завершение работы выбрали первого секретаря Центрального комитета БРСМ, молодого ученого, офицера, прошедшего школу мужества в структурах МЧС, – Александра Лукьянова.
Наталья Давыденко 
■ Отделка фасада дома[/caption]
Стройбригадой уже сделан текущий ремонт некоторых домов города по ул. Партизанская, Тимковичская и Замковая.
– По заключенному договору все работы будут выполнены на высоком уровне и с использованием новых технологий, – говорит директор строительной компании Александр Богданович. – Качество выполнения работ гарантируем. На объекте работают специалисты высокого уровня, которые выполняют работу любой сложности. И, несомненно, жители дома останутся довольны!
– В этом доме я живу уже 43 года, – говорит Петр Сергеевич. – Это первый и пока единственный капитальный ремонт, который застал наш дом. Для нас эта новость, конечно же, радостная, особенно вдохновляет то, что будет сделана кровля, так как дом далеко не молодой. Мы понимаем, что до конца месяца сделать такие объемы нереально и будет всего лишь косметический ремонт лицевой стороны фасада. Ну а строительные работы, надеемся, надолго не затянутся, так как на носу осень, а осень – это дожди и холод.
Наталья ДАВЫДЕНКО Установление и розыск лиц, виновных в совершении преступления, – долгий и трудный процесс, который не всегда приводит к желаемому итогу.Как и спички, банковскую платежную карту необходимо хранить в недоступных для малолетних детей местах. А лучше всего заранее разъяснить им последствия использования реквизитов платежной карты. Гражданка обратилась в органы внутренних дел с заявлением о хищении с января по март 2021 г. с карт-счета банковской пластиковой карты около 6 тысяч рублей. Проверка показала, что малолетний сын заявительницы без спроса матери взял принадлежащую ей банковскую платежную карту, переписал себе ее реквизиты и оплачивал мобильные игры в глобальной компьютерной сети интернет, а также давал реквизиты банковской платежной карты своим одноклассникам и их друзьям для совершения транзакций в мобильной игре, в результате чего произошло списание денежных средств в сумме 5985 рублей. В возбуждении уголовного дела отказано в связи с недостижением виновником возраста, с которого наступает уголовная ответственность. – Повторение элементарных правил информационной безопасности никогда не будет лишним. Напомните их. – Никогда нельзя давать посторонним свою банковскую платежную карту или ее реквизиты, в том числе лицам, представляющимся банковскими работниками. При поступлении звонка якобы от работника банка о попытке снятия денежных средств нужно обращаться в банк, являющийся держателем карты, а также в органы внутренних дел. Не устанавливать неизвестных мобильных приложений. По возможности хранить деньги и банковскую платежную карту в труднодоступном для малолетних детей и посторонних лиц месте. При оформлении различных подписок, заказов с использованием сети интернет обязательно нужно читать все поступающие сообщения. При наличии сообщения с просьбой дать денег в долг обязательно нужно связаться с лицом, от имени которого поступила такая просьба. Подготовила Мария ШЕИНА
▪ Леанард Падгорскі-Аколаў[/caption]
Нарадзіўся Падгорскі-Аколаў Леанард у маёнтку Рымя (вёска Дусаеўшчына) Капыльскага раёна 21 снежня 1891 года. У 1912-1914 гг. вучыўся ў Львоўскім універсітэце. У дваццаць год дэбютаваў як паэт і неўзабаве выдаў першы зборнік вершаў «Сонечны смех» (Львоў, 1912). Яго вучоба на факультэце паланістыкі ў Львоўскім універсітэце была перапынена Першай сусветнай вайной: быў прызваны ў расійскую армію, а з 1917 служыў у польскім войску пад кіраўніцтвам генерала Юзафа Доўбур-Мусніцкага. Вайсковую кар’еру закончыў у 1922, застаўся жыць у Варшаве. Менавіта тут, пасля бураломных гістарычных падзей, што аддзялілі яго ад родных мясцін, пачынаюцца настальгічныя душэўныя пакуты. Так з'явіўся знакаміты цыкл вершаў, выдадзены ў Вільні, якая была найбліжэйшым культурным цэнтрам да этнічнай радзімы. Першапачаткова цыкл «Беларусь» складаўся з пятнаццаці пазначаных лічбамі вершаў, датаваўся ён 1922-1924 гг. і пачынаўся з міцкевічаўскага эпіграфа: «Калі ж нам Пан Бог дазволіць вярнуцца з вандроўкі і зноў абжыць дом на айчыннай зямлі...» Асноўныя настроі цыкла – смутак, пачуццё адарванасці ад роднага краю, ідэалізацыя яго, вылучэнне найяскравейшых праяў і ўражанняў дзяцінства і маладосці. У сваіх вершах аўтар параўноўвае родныя мясціны з еўрапейскімі краінамі:
...Бо чым яны душу
звяселяць,
Калі мілей мне
за Акропаль
Цяпер узнёслы,
чысты, белы
Касцёл на ўзгорку,
родны Копыль!
Верш «Туганавічы» паклаў пачатак «Навагрудскаму» цыклу, у якім надрукаваны «Тракт пад Нясвіжам», «Граніца (на шашы слуцкай)», «Шлях з Наваельні да Навагрудка», «Гасцінец», «Усяночная крэсоўца». Апошні заканчвае пашыраны беларускі цыкл Падгорскага-Аколава, дзе аўтар па-майстэрску абыгрывае месца свайго нараджэння:
І так, агораўшы чатыры мілі,
Дапялі мы туды,
дзе на змярканні
За Рымам тых мясцін –
Капылем,
Мільгне агнямі
вокнаў Рым.
Ён абыгрывае напісанне назваў (Rzym i Rym), а таксама дае звестку, што Капыль, падобна старажытнаму Рыму, размешчаны на сямі ўзгорках. І вось там, менавіта, «быў рай», аб якім столькі трызнілася паэтычнымі радкамі!
Такім чынам, краёвыя беларускія матывы ў азначаным шэрагу вершаў пісьменніка складаюць адметны тэматычны і настраёвы літаратурны пласт. У ім заўважны працяг традыцыі ХІХ ст., міцкевічаўскі ўплыў, і ў той жа час прыўносіцца новы акцэнт, абумоўлены новай культурнай і сацыяльнай рэчаіснасцю і ў пэўнай ступені існаваннем прафесійнай высокамастацкай беларускай літаратуры і беларускіх выданняў. Адсюль беларуская тэма і «краёвыя» матывы ў польскіх вершах набываюць абрысы беларускай экзотыкі, прыўносяць лірычны сантымент, акрэсліваючы «геаграфію душы» аўтара.
[caption id="attachment_104617" align="aligncenter" width="840"]
▪ Сядзіба Аколавых у Рыме. Фота да 1912 года[/caption]
Як паэт Леанард Падгорскі-Аколаў належаў да авангарднай польскай групы «Скамандар» і акрамя вершаў друкаваў у часопісе з адпаведнай назвай артыкулы па тэорыі версіфікацыі – «Аб рыфме» (1925), «У абарону новых рыфмаў» (1926). Сцвердзіўся ён і як знакаміты перакладчык паэзіі рускага мадэрнізму і авангарду: у 1923 г. пабачыла свет анталогія «Новая расійская паэзія», якая адыграла пераломную ролю ў гісторыі ўспрыняцця расійскай паэзіі ў Польшчы. Упершыню ў перакладах Падгорскага-Аколава былі прадстаўлены творы Г. Ахматавай і М. Цвятаевай, малавядомыя тады творы А. Блока, Ф. Салагуба, С. Ясеніна, А. Марыенгофа. У 1952 і 1955 гг. пабачылі свет дзве кнігі даследаванняў пісьменніка «Realia Mickiewiczowskie», дзе аўтар, часта грунтуючыся выключна на ўласнай лірычнай інтуіцыі, сцвярджаў рэчы, якія пазней знаходзілі сваё пацвярджэнне ў дакументах. Памяць гадоў дзяцінства, знаёмства з фальклорам і жыццёвым «кліматам» Навагрудчыны стваралі цесную сувязь паміж паэтам-даследчыкам і творчасцю Міцкевіча. Леанард Падгорскі-Аколаў у 1955 г. стаў дырэктарам музея Адама Міцкевіча ў Варшаве, які ўзначальваў некалькі гадоў да канца свайго жыцця (памёр ён у 1957 годзе). Менавіта ён з’яўляецца заснавальнікам аўтабіяграфічнага падыходу ў міцкевічазнаўстве першай паловы ХХ стагоддзя.
Наталля ДАВЫДЗЕНКА 
Дзяцінства прайшло на радзіме бацькоў у вёсцы Глазаўка Буда-Кашалёўскага раёна Гомельскай вобласці. Вучыўся ў чыгуначным тэхнікуме, працаваў дыспетчарам, правадніком на поездзе «Масква – Брэст», начальнікам станцыі. Скончыў факультэт журналістыкі БДУ ў 1969 годзе. Яшчэ падчас вучобы супрацоўнічаў і быў пазаштатным карэспандэнтам такіх выданняў, як «Савецкая Беларусь», «Чырвоная змена», «Мінская праўда», «Вожык». Працаваў старшым рэдактарам на тэлебачанні, загадчыкам рэдакцыі ў БелТА, начальнікам кніжнага гандлю Белспажыўсаюза, у рэспубліканскіх выдавецтвах «Універсітэцкае» і «Юнацтва».
Аляксандр Рыгоравіч напісаў шэраг сцэнарыяў дакументальных фільмаў, з нарысамі, публіцыстычнымі артыкуламі выступаў у перыядычным друку. Працаваў загадчыкам рэдакцыі сельскага жыцця ў Беларускім тэлеграфным агенцтве. Менавіта гэта работа дазволіла Афяроўскаму добра вывучыць жыццё, і з’явілася жаданне напісаць штосьці значнае, каб яно пакінула след у літаратуры. Пісьменнікам створаны дакументальна-мастацкая аповесць «Святло паўночнага ззяння» (1988), дэтэктыўна-прыгодніцкія раманы «Двое на тонкім лёдзе» (1998), «Феафанія» (2001), «Анэлін хутар» (2007), вершаваная дзіцячая кніга «Заапарк» (1994), зборнік гумарыстычных апавяданняў «Ноч з Юзікам» (1994), навукова-папулярныя кнігі «Яблык» (1995), «Тайны народнай медыцыны» (1993) і інш.
«Пісьменніцтва аўтара – гэта адбітак яго пошукаў у сэрцы чалавечым», – так характарызаваў творчасць пісьменніка член Саюза пісьменнікаў Беларусі Ганад Чарказян. А кожны твор Аляксандра Рыгоравіча быў прасякнуты добразычлівай іроніяй, трапным жыццесцвярджальным гумарам.
Заўважаны грамадскасцю быў таксама і пераклад пісьменнікам «Казак, легенд і паданняў» знакамітага італьянскага мастака Леанарда да Вінчы, упершыню надрукаваных на беларускай мове.
Наталля
Давыдзенка 
