В период проведения профилактических мероприятий со стороны сотрудников Копыльского РОВД усилены работа по профилактике дорожно-транспортных происшествий, а также контроль за соблюдением ПДД пешеходами, велосипедистами и возчиками гужевого транспорта. Особенно в темное время суток! Не забудьте про световозвращающие элементы.
Стоит напомнить об административной ответственности, которая грозит за нарушение Правил дорожного движения. в отношении пешехода, который в темное время суток движется по проезжей части, не обозначив себя фликером, применяются штрафные санкции в размере от 25,5 до 76,5 рубля (от 1 до 3 базовых величин) или предупреждение. Такое же наказание понесет и велосипедист, который движется без включенных фонарей на велосипеде в темное время суток или в условиях снегопада и (или) гололедицы. Если нарушение Правил дорожного движения повлекло создание аварийной ситуации, то размер штрафа составляет от 76,5 до 204 рублей (от 3 до 8 базовых величин). На сумму от 76,5 до 127,5 рубля (от 3 до 5 базовых величин) штрафуются пешеходы, велосипедисты, если они нарушают ПДД в состоянии алкогольного опьянения.
Артем ЛАЗОВСКИЙ,
старший инспектор ДПС ОГАИ Копыльского РОВД,
ст. лейтенант милиции 
Леў Міхайлавіч успамінае, што ў сярэдняй школе № 2 г. Капыля, дзе ён вучыўся, быў вакальна-інструментальны ансамбль, і для яго, вучня пачатковых класаў, самай вялікай асалодай з’яўлялася магчымасць трапіць на рэпетыцыю. Сярод інструментаў заўсёды перавагу аддаваў гітары, майстэрства ігры на ёй адточваў у Маладзечанскім музычным вучылішчы. Атрымаўшы прафесію, у 1981 годзе вярнуўся ў родны горад і пачаў вучыць дзяцей ігры на любімым інструменце. Затым быў Мінскі інстытут культуры, пасля заканчэння якога ён атрымаў спецыяльнасць «кіраўнік самадзейнага духавога і эстраднага аркестра».
У пачатку 90-х гадоў Леў Канаплянік арганізаваў невялікі дзіцячы ансамбль. Сёння — гэта ўжо досыць вялікі эстрадны калектыў, са сваім цікавым рэпертуарам, значнымі дасягненнямі, перамогамі і ўзнагародамі. Самая важкая — званне «ўзорны», якое калектыў атрымаў дзесяць гадоў таму і ўвесь час паспяхова пацвярджае.
За гады існавання аркестра праз яго прайшло нямала хлопчыкаў і дзяўчынак, і кожны з іх пакінуў свой след у культурнай спадчыне. І адбываецца гэта дзякуючы нястомнай працы педагога, які вучыць дзяцей не толькі любіць музыку, але і быць сапраўднымі грамадзянамі сваёй краіны. Няма сумненняў, што выхаванцы Льва Міхайлавіча за гады працы ў аркестры здабываюць такія якасці характару, як настойлівасць, працавітасць, уменне даводзіць справу да канца, акрамя таго яны творчыя і тонкія асобы, здольныя ва ўсім бачыць прыгажосць. І ў гэтым заслуга педагога, музыканта, які мае значны пералік узнагарод і дасягненняў. Апошняе з іх — званне «Чалавек года Міншчыны», віншаванні з якім Леў Канаплянік прымаў літаральна на мінулым тыдні. Сціплы па натуры, Леў Міхайлавіч не лічыць, што ў гэтым толькі яго заслуга:
— Мне, безумоўна, вельмі прыемна, што маю дзейнасць так высока ацанілі, але лічу, што ў гэтым заслуга ўсяго нашага калектыву. Разам са мной з аркестрам зай-маюцца канцэртмайстры Марына Сільвановіч, Алена Валчкевіч, Дзмітрый Масілевіч, Багдан Шыпай, Андрэй Канаплянік. Заняткі праходзяць і індывідуальна, і з групамі выканаўцаў, якія іграюць на аднатыповых інструментах, двойчы на тыдзень мы праводзім агульныя рэпетыцыі. Шмат працуе з вакалісткай Настассяй Карповіч і педагог Таццяна Ермаловіч.
Толькі дасведчаныя людзі могуць ведаць, што для кожнага інструмента Леў Міхайлавіч павінен напісаць сваю партыю, дакладна прадумаць аранжыроўку твора, каб надаць мелодыі тую дасканаласць і лёгкасць, якія адчуваюцца падчас кожнага выступлення калектыву.
«Яны ігралі, нібы ў апошні раз…», — так ахарактарызавалі выступленне юных музыкантаў на першым Міжнародным конкурсе джазавай і эстраднай музыкі «JAZZ-TIME», які адбыўся ў 2008 годзе і не проста прынёс перамогу капылянам, але і ўмацаваў іх кіраўніка ў правільнасці абранага напрамку дзейнасці. І такіх конкурсаў і перамог у жыцці калектыву пасля было нямала: практычна з кожнага чарговага «JAZZ-TIME» яны вярталіся з узнагародай.
Падтрымліваюць бацькава захапленне музыкай і сыны Льва Міхайлавіча — старэйшы Андрэй і малодшы Алег (абодва закончылі Дзіцячую школу мастацтваў і музычнае вучылішча). Добра вядомы аматарам душэўнай песні дуэт братоў Канаплянікаў — Льва і Барыса, якія на працягу многіх гадоў з’яўляюцца ўпрыгажэннем шматлікіх канцэртаў. Дарэчы, захапленне бардаўскай песняй — гэта асобная, вельмі прыемная старонка ў жыцці Льва Канапляніка. І ўвогуле складваецца такое ўражанне, што любая справа, за якую бярэцца гэты надзвычай таленавіты, тонкі і інтэлігентны чалавек, асуджана на поспех, таму што робіцца яна ад усёй душы.
Маргарыта САКОВІЧ
Фота Крысціны ЖОГАЛЬ 
Так і ідзе ён па жыцці: старанна працуе над рэалізацыяй пастаўленых задач. Нядаўна Уладзімір Рудакоўскі стаў лаўрэатам звання «Чалавек года Міншчыны-2018». Пра гэта ён, вядома, не марыў, але для таго, каб ААТ «Старыца-Агра» дасягнула высокіх вытворчых паказчыкаў, яго дырэктар амаль за 15 гадоў працы ў сельгас-прадпрыемстве паспеў ажыццявіць не адну сваю мэту… А дапамагалі яму, безумоўна, спецыялісты і працаўнікі сельгаспрадпрыемства. За ўвесь гэты час Уладзімір Анатольевіч зарэкамендаваў сябе як дысцыплінаваны, ініцыятыўны кіраўнік, які ведае сельскагаспадарчую вытворчасць і валодае высокімі арганізатарскімі здольнасцямі. Ён адрозніваецца ўменнем бачыць перспектыву развіцця аграпрамысловага комплексу і ў няпростых сацыяльна-эканамічных умовах дабівацца найбольшых поспехаў пры мінімальных матэрыяльных выдатках. Нездарма сельгаспрадпрыемства, якое ён узначальвае, добра вядома не толькі ў нашым раёне, вобласці, рэспубліцы, але нават і за яе межамі. За шматгадовую добрасумленную працу ў аграпрамысловым комплексе, асабісты ўклад у развіццё сельскагаспадарчай вытворчасці Капыльскага раёна ў лютым 2013 года У.А. Рудакоўскі ўзнагароджаны медалём «За працоўныя заслугі».
Уладзімір Анатольевіч пра сваю любімую працу можа расказваць бясконца. Ён не любіць сядзець у кабінеце, большую частку працоўнага часу праводзіць на фермах, палях, сустракаючыся з працаўнікамі. І ўвогуле з усім насельніцтвам, якое ў сваю чаргу вельмі давярае яму. Невыпадкова Рудакоўскі неаднойчы выбіраўся дэлегатам Усебеларускага народнага сходу, дэпутатам Мінскага абласнога і Капыльскага раённага Саветаў дэпутатаў. Вырашаць набалелыя пытанні землякоў ён імкнецца незалежна ад графіка прыёму, да кожнага знаходзіць свой падыход.
А яшчэ Уладзімір Анатольевіч любіць сваю малую радзіму. Нарадзіўся ён у Роспах, што на мяжы з Уздзенскім раёнам. Сімвалічна, што з нядаўняга часу землі, на якіх размешчана родная вёсачка, уваходзяць у склад сельгаспрадпрыемства, што ён узначальвае. Таму магчымасць пабываць у мілых сэрцу мясцінах бывае амаль кожны дзень. Любоў да зямлі маладому чалавеку прывілі бацькі: Анатоль Ануфрыевіч працаваў брыгадзірам мясцовай паляводчай брыгады, а Леаніда Фёдараўна прысвяціла сябе навучанню дзяцей у Мрочкаўскай пачатковай школе. Землі, дзе жыла сям’я Рудакоўскіх, былі забалочаны. Таму ў юнага Валодзі з’явілася думка што-небудзь зрабіць для іх паляпшэння. Ён прымае рашэнне паступаць на факультэт гідрамеліярацыі Беларускай сельгасакадэміі. Пасля заканчэння малады спецыяліст вяртаецца на Капыльшчыну. Працаваў майстрам, прарабам, галоўным інжынерам, а потым і дырэктарам ПМК-11, якая займалася меліярацыяй. Затым нейкі перыяд — начальнікам упраўлення па сельскай гаспадарцы і харчаванні райвыканкама. І вось з 2004-га ўзначальвае ААТ «Старыца-Агра».
Званне «Чалавек года Міншчыны-2018» Уладзімір Рудакоўскі нясе горда. Ён успрыняў яго як высокі давер. Яго ўзнёслы настрой падтрымалі жонка Наталля Віктараўна, сыны Уладзімір і Аляксандр з жонкамі Алёнай і Марыяй. Радуюцца за поспехі любага дзядулі шасцёра ўнукаў: Піліп, Уладзімір, Ангеліна, Аліна, Таццяна і Паліна.
Сяргей КОЗЕЛ 
