Вітаючы прысутных, намеснік галоўнага рэдактара рэдакцыі газеты «Слава працы» Дзіяна ТКАЧЭНКА адзначыла:
– Заканчваецца яшчэ адзін год. Для нас, работнікаў СМІ, гэта своеасаблівы перыяд падвядзення вынікаў і час ставіць новыя задачы. Працягваецца падпіска ў тым ліку і на раённую газету. І арганізацыя дыялогавай пляцоўкі менавіта ў нашай рэдакцыі дазваляе абмеркаваць некаторыя актуальныя, вострыя і канкрэтныя пытанні чытачоў газеты.
[caption id="attachment_109119" align="aligncenter" width="400"]
■ Дзіяна Ткачэнка[/caption]
– Удзельнікі маюць магчымасць выказаць свой пункт гледжання на развіццё раённай прэсы, унесці заўвагі і прапановы. Рэдакцыя не пакіне іх без увагі, уся інфармацыя будзе старанна прааналізавана і стане добрай падказкай у далейшай працы.
Адкрываючы дыялогавую пляцоўку, мадэратар мерапрыемства, загадчык аддзела па асноўнай дзейнасці рэдакцыі Таццяна БОХАН, прапанавала прысутным актыўна ўключацца ў размову. Яна адзначыла, што раённая газета – гэта першае, што бярэ мясцовы жыхар у рукі, каб пазнаёміцца з актуальнай інфармацыяй пра свой рэгіён.
[caption id="attachment_109118" align="aligncenter" width="400"]
■ Таццяна Бохан[/caption]
– Толькі за бягучы год рэдакцыя раённай газеты атрымала ад чытачоў і пазаштатных аўтараў 1104 лісты, з якіх 821 – апублікаваны. З намі дзеляцца сваімі ўражаннямі пра розныя падзеі ў жыцці, знаёмяць нас з цікавымі людзьмі раёна, расказваюць пра жыццё школ, патрыятызм і любоў да родных мясцін. Нас лічаць чацвёртай уладай, бо хто, калі не СМІ, з'яўляюцца сувязным звяном паміж людзьмі і ўладай. А каб была зваротная сувязь з чытачамі, журналісты «СП» імкнуцца разнастаіць тэматыку публікацый, пашыраючы праблемна-тэматычны дыяпазон. Як вынік – у рэдакцыю паступаюць званкі з просьбамі дапамагчы. Жыхары звяртаюць увагу на розныя праблемы, якія ёсць у горадзе і раёне. Часта паведамленні становяцца інфармацыйнымі падставамі для напісання крытычных матэрыялаў.
З раёнкай па жыцці ідзе намеснік дырэктара СШ № 2 г. Капыля Таццяна КОЛАС, якая, дарэчы, добрасумленна правяла анкетаванне сярод настаўнікаў, каб даведацца іх меркаванне:
– «Слава працы» – гэта брэнд Капыльшчыны. Калі гаварыць пра педагагічны калектыў нашай школы, то мы з задавальненнем чытаем і абмяркоўваем раённыя навіны. «СП» уражвае сваіх чытачоў разнастайнасцю матэрыялаў. Асаблівую зацікаўленасць настаўнікаў выклікаюць такія матэрыялы, як «Капыльшчына літаратурная» і на гістарычную тэматыку, артыкулы па здаровым ладзе жыцця, пра цікавыя лёсы людзей. Допісы мы актыўна выкарыстоўваем на класных гадзінах і падчас інфармацыйна-адукацыйнага праекта «ШАГ».
[caption id="attachment_109117" align="aligncenter" width="400"]
■ Таццяна Колас[/caption]
– Радуе і тое, што газета падтрымлівае сувязь са школай: друкуе інфармацыі пра нашы поспехі. Сярод пажаданняў ад маіх калег – увядзенне новай рубрыкі «Мама, пачытай». Пад ёй могуць друкавацца прытчы ці жыццёвыя гісторыі, якія б дзеці абмяркоўвалі разам з бацькамі, яшчэ – палемічныя, маральна-этычныя артыкулы, якія таксама маглі б служыць асновай для фарміравання маральных якасцей падрастаючага пакалення. І вось такая прапанова – больш друкаваць матэрыялаў на беларускай мове.
– Адкрываючы свежы нумар «Слава працы», я, перш за ўсё, шукаю ў ім імёны калег, сяброў і знаёмых, каб даведацца пра іх поспехі і дасягненні, — дзеліцца старшыня прафкама Капыльскага філіяла ААТ «Слуцкі сыраробны камбінат» Уладзімір ДАМАШЭВІЧ. – Вельмі падабаюцца артыкулы на гістарычную тэму. Цікава прачытаць свежую інфармацыю пра тое, як і чым жыве сельская гаспадарка, пра дасягненні раённых арганізацый, пра моладзь і ветэранаў, як гаворыцца, з першых вуснаў. Як чалавек, які вядзе здаровы лад жыцця, лічу, што ў раёнцы мала спартыўных навін.
[caption id="attachment_109116" align="aligncenter" width="400"]
■ Уладзімір Дамашэвіч[/caption]
Сваё меркаванне выказала вядучы спецыяліст РА РГА «Белая Русь» Зоя ДАЙНЯК:
– Вядома, як грамадзянін і як жыхар раёна я супрацоўнічаю з рэдакцыяй. Газета з кожным годам становіцца больш цікавай у плане зместу і афармлення, яна з'яўляецца надзейнай крыніцай інфармацыі. Сярод прапаноў – увядзенне новых рубрык, напрыклад, «Сямейны псіхолаг», «Накіпела!», а таксама друкаванне гараскопаў, сканвордаў ці красвордаў. Неяк на прапанову прачытаць твор у электроннай кнізе 15-гадовы ўнук адказаў: «Хачу папяровы варыянт кнігі, яна пахне бібліятэкай!» А гэта значыць, што друкаванае слова, за якім крыецца не толькі інфармацыйны паток навін, але і захоўваецца спадчына нашых продкаў, будзе жыць!
[caption id="attachment_109121" align="aligncenter" width="400"]
■ Зоя Дайняк[/caption]
пра тое, што раённая газета дапамагае нашай моладзі ў захаванні гістарычнай памяці, прысутным расказаў член ГА «Беларускі саюз журналістаў» Барыс ДЗЕНІСЮК:
– У многіх артыкулах «СП» прасочваецца пераемнасць, вернасць баявым і працоўным традыцыям старэйшых пакаленняў. Рэпартажы пра аўта- і велапрабегі, увекавечванне памяці загінуўшых у гады вайны, урокі мужнасці, а таксама артыкулы пра ветэранаў вайны і працы, работнікаў адукацыі і культуры, вайскоўцаў, простых працаўнікоў – гэта не толькі тэма агульнай адукаванасці, але і выхаванне павагі да людзей розных прафесій, да дасягненняў краіны, неабходнасці пераймання вопыту з мэтай далейшага выкарыстання яго на карысць Радзімы.
[caption id="attachment_109120" align="aligncenter" width="400"]
■ Барыс Дзенісюк[/caption]
– Лічу, што родная «СП» уносіць вялікі ўклад у фарміраванне, развіццё і распаўсюджванне патрыятычных ідэй сярод моладзі, што ў будучыні дапаможа пабудаваць моцную і квітнеючую дзяржаву.
Пра развіццё інтэрнэт-рэсурсу расказаў яго рэдактар Павел ШЭІН:
– Адзначу, што для развіцця рэгіянальных СМІ ў інтэрнэце створаны ўсе ўмовы. Акрамя таго, што ў «СП» ёсць свой сайт, раённыя навіны чытаюць у «Аднакласніках», «Інстаграме», «Фэйсбуку», цяпер і ў «Тэлеграме».
[caption id="attachment_109114" align="aligncenter" width="400"]
■ Павел Шэін[/caption]
– Узроставая катэгорыя чытачоў такая: большая частка – ад 25 да 34 гадоў, затым 35-44 і 45-54 гадоў. А яшчэ «СП» карыстаецца папулярнасцю не толькі ў мясцовых жыхароў, але і далёка за межамі раёна. Сярод іх – Расія, ЗША, Ірландыя, Казахстан, Украіна, Германія і Польшча.
Вынік дыялогавай пляцоўкі падвяла галоўны спецыяліст аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі райвыканкама Алена КАРПЯЛЕНЯ:
[caption id="attachment_109111" align="aligncenter" width="400"]
■ Алена Карпяленя[/caption]
– Мясцовая прэса заўсёды будзе запатрабаванай пры наяўнасці разнастайных па жанрах матэрыялаў, выкарыстанні рэдакцыямі новых формаў работы, актыўным узаемадзеянні з чытачамі. Самае галоўнае – гэта жывая аўдыторыя. Непасрэдна да сваіх чытачоў раёнка даносіць аб'ектыўную, праўдзівую і кампетэнтную інфармацыю. А значыць, мы не страцім сваіх падпісчыкаў.
Замест эпілога
Мы ўважліва выслухалі кожнага ўдзельніка пляцоўкі і вельмі ўдзячны ім за карысныя заўвагі і прапановы. Але гэта невялікая частка нашай аўдыторыі. Таму запрашаем да дыялогу ўсіх неабыякавых. Свае прапановы наконт таго, чаго не хапае раённай газеце «Слава працы», можаце пакінуць на нашым тэлеграм-канале https://t.me/chatslavapracy, на сайце газеты або даслаць звычайны ліст у канверце. Спадзяёмся, што верных падпісчыкаў і пазаштатных аўтараў у «Слава працы» будзе яшчэ больш, бо хто, калі не раёнка, пазнаёміць з рэальнай карцінай дня і лепшымі працаўнікамі. Верым, што разам мы зробім нашу газету яшчэ больш цікавай і запатрабаванай, а наша журналісцкае слова будзе служыць стварэнню дабра і справядлівасці.
Таццяна БОХАН 
■ Несмотря на то, что Евгений родился в Клецке, где позже и зарегистрировался как ИП, успешно развивает свой бизнес на Копыльщине[/caption]
Евгений Леонидович родом из Клецка. В Копыле нашел свою любимую и остался на родине супруги. Непродолжительное время работал в Клецком ЖКХ слесарем-ремонтником, после – пять лет у частного предпринимателя на изготовлении памятников. На то время с производством гранитных изделий он еще не был знаком. Немного спустя решил заняться своим делом в ритуальной сфере и, конечно же, благоустройством мест захоронений «под ключ». Жена Татьяна полностью поддержала, и это его еще больше подстегнуло и подбодрило, ведь поддержка родных – главное в любом начинании.
Евгений Леонидович отметил, что все, кто выбрал бизнес по производству и продаже памятников, в большей степени ранее и вовсе не подозревал о своей будущей специальности. Среди сотрудников «памятных» фирм встречаются экономисты, педагоги, музыканты и многие другие. Это такая же работа, как и всякая другая, например, продавца или водителя.
[caption id="attachment_109103" align="aligncenter" width="840"]
■ Выставочная модель. Памятники такого образца изготавливает ИП Яворский Е.Л.[/caption]
– И как бы печально это ни звучало, но «памятный» рынок в последнее время значительно расширился, – комментирует индивидуальный предприниматель. – Особенно в период коронавирусной инфекции, когда пандемия не щадит никого, а спрос на ритуальные услуги значительно возрос, в том числе и на изготовление памятников, благоустройство и ограждение мест захоронения. Я всегда сочувствую и соболезную каждому, кто обращается за услугой. Считаю, что необходимо относиться по-человечески и учитывать все пожелания клиента.
Индивидуальный предприниматель Евгений Яворский также обращает внимание и на социальный статус клиента. К примеру, если же это бабушка или пенсионерка, либо мать, воспитывающая ребенка-инвалида, он всегда входит в положение и делает скидку. В обязательном порядке консультирует, как лучше сделать, чтобы не было накладно и вышло более экономно. Но экономно не подразумевает дешево. Все закупается и изготавливается из высококачественного материала.
– Я работаю не в угоду себе, а прежде всего для людей, чтобы они были довольны и ценой, и качеством проделанной работы. Это моя репутация, которую должен заработать. А благодарность людей – и есть результат моей работы, – уверен молодой человек.
– Мне очень понравилось отношение Евгения, а именно его индивидуальный подход, – говорит клиент индивидуального предпринимателя Екатерина Шабуневич. – Сегодня важным аспектом в общении между людьми является человечность. А у него этого не отнять. О прекрасно проделанной работе и ее качестве можно говорить долго. Я поражена его внимательностью и подходом к деталям. Если что-то могла упустить, Евгений сразу подсказывал и помогал, за что ему огромное спасибо!
Как и положено, при получении заказа Евгений Яворский предварительно на личном транспорте вместе с клиентом отправляется к месту, где будет находиться захоронение. Фотографирует, снимает замеры, осматривает местность, нужно ли срезать кусты, ветки деревьев. Кстати, Евгений Леонидович это делает абсолютно бесплатно. Дальше, уже на его рабочем месте, обсуждаются все остальные моменты: подбор плитки, ее размер и цвет, надгробная плита, ограда, декоративные вазы и другое. Согласовывается эскиз и художественное оформление памятника. Из разнообразия предложенных плит клиент также может попросить изготовить свой вариант, даже по фотографии. Отметим, что индивидуальный предприниматель Евгений Яворский работает исключительно с гранитом. Ведь гранитные памятники прочные и долговечные, что отлично подходит для нанесения портрета и текстов, и еще они легко переносят перепады температур.
Евгений Леонидович работает без обеда и выходных. И если режим работы установлен с 9.00 до 18.00, все равно никому не откажет и в другое время. Позвонить ему можно по номеру (8-029) 860-88-68 и в Viber. Павильон находится на новом рынке по адресу: г. Копыль, ул. Заозерная 2-я.
Полезный адрес: (8-029) 860-88-68 и в Viber. Павильон находится на новом рынке: г. Копыль, ул. Заозерная 2-я.– Мне могут позвонить и в 6 утра, и в 8 вечера, может, и позже. Это работа. Мне хочется помогать людям и делать все возможное, чтобы порадовать желаемым результатом. Наталья ДАВЫДЕНКО
Как следует из статьи, отрицание геноцида белорусского народа, содержащееся в публичном выступлении, либо в печатном или публично демонстрирующемся произведении, либо в средствах массовой информации, либо в информации, размещенной в глобальной компьютерной сети Интернет, иной сети электросвязи общего пользования или выделенной сети электросвязи, наказывается арестом, или ограничением свободы на срок до пяти лет, или лишением свободы на тот же срок.
Максимальное наказание за отрицание геноцида белорусского народа в проекте закона предлагается установить до 10 лет лишения свободы. Кроме этого, когда закон вступит в силу, Генпрокуратура должна принять дополнительные меры по всестороннему, полному и объективному исследованию обстоятельств геноцида белорусского народа, установлению лиц, причастных к его совершению, и их уголовному преследованию. Совмин должен будет постоянно принимать меры по увековечению памяти жертв геноцида белорусского народа, признанию и осуждению геноцида белорусского народа на международном уровне, а также по просвещению граждан в данной области. Закон вступит в силу через десять дней после его официального опубликования.
