У Слабада-Кучынскай СШ вучыліся восем будучых воінаў-інтэрнацыяналістаў. Сярод іх — Уладзімір Серы (сябры празвалі яго Кабулам).
[caption id="attachment_74248" align="aligncenter" width="580"]
■ Здымак на памяць. Афганістан[/caption]
Дзяцінства Уладзіміра Сяргеевіча прайшло ў вёсцы Слабада-Кучынка. Сам з мнагадзетнай сям’і (яшчэ тры браты), бацькі працавалі ў саўгасе «Крыніца». У 1982 годзе скончыў восем класаў, затым атрымаў спецыяльнасць газаэлектразваршчыка ў Уздзенскім СПТВ № 210.
Значны ўплыў у падрыхтоўцы да арміі аказаў настаўнік фізічнага выхавання Аляксандр Канавальчык. Моцны юнак пастаянна выступаў за каманду школы па лёгкай атлетыцы, лыжных гонках і футболе. 7 лістапада 1985 года Уладзімір Серы прызваны Капыльскім РВК у рады Савецкай Арміі. Спачатку трапіў у вучэбку ўрадавай сувязі (г. Варонеж). З мая 1986 года служба прадоўжылася ў ДРА. 15 навабранцаў толькі ў самалёце Ташкент – Кабул даведаліся, у якой краіне прыйдзецца служыць. А перад гэтым была размова ў асабовым аддзеле. Адказнікаў несці абавязак за межамі СССР не было.
[caption id="attachment_74249" align="alignleft" width="300"]
■ Уладзімір Серы[/caption]
...Зрабіўшы першы крок на зямлю Афганістана, маладыя салдаты адразу былі ўражаны гарамі з белымі шапкамі снегу. Хутка праехалі па вуліцах экзатычнай сталіцы і апынуліся ў прыгарадзе, дзе размяшчалася абкружаная калючым дротам в/ч 26153. У казарме стаяла гарачая ад высокай тэмпературы паветра вада ў бачках (з вярблюджымі калючкамі). Ва ўмывальніках — вада з хлёркай. Асабістую біклагу з вадой меў кожны. Да ўсяго прыходзілася прывыкаць. Улетку — страшэнная спёка, што не дакрануцца да жалеза, пыл ад пясчаных бур забіваў усе складкі адзення і вочы. Былі і выпадкі дызентэрыі. Калі атрымоўвалі новае абмундзіраванне, вымочвалі ў вадзе з хлёркай, каб надаць белы колер (менш прыцягвала сонечныя промні).
[caption id="attachment_74250" align="alignright" width="239"]
■ Уладзімір падчас службы ў Кабуле[/caption]
У падраздзяленні займаліся рамонтам ваеннай тэхнікі (у асноўным КамАЗаў), якую дастаўлялі пасля абстрэлаў, падрываў і баёў. Радавы Серы зварваў дзверы, кузавы, днішчы. Узмацнялі бамперы: абады з-пад колаў абцягвалі гумай з пакрышак і замацоўвалі спераду на аўтамашынах для змякчэння ўдараў.
Служба ў далёкай краіне трымала бацькоўскія сэрцы ў трывозе. У сваіх лістах да родных Уладзімір прасіў не хвалявацца, бо выконвае інтэрнацыянальны абавязак як і ўсе аднагодкі. Побач з ім землякі: аднакласнік Ігар Лазоўскі з Падгорцаў, Сяргей Салаўёў са Слуцка. Яго бабуля Браніслава Канстанцінаўна Серая з вёскі Лоцвіны, даведаўшыся, дзе знаходзіцца ўнук, звярнулася да камандавання з просьбай пераслаць абраз Божай Маці маладому воіну. Гэты амулет стаў для савецкага воіна непараўнальна нечым большым, чым усе атрыманыя знакі, падзякі і ўзнагароды. Святы лік ён трымаў у ваенным білеце побач з сэрцам 18 месяцаў і перадаў яго маладому салдату, які заняў яго месца на службе.
Запомнілася сустрэча новага 1987 года. Як па заказе выпаў снег. Хоць і растаў праз 20 хвілін, усе радаваліся як дзеці. У снежні таго ж года Уладзімір Серы звольніўся ў запас. Вяртаўся праз Ташкент і Маскву. Дамоў прыйшлося ехаць на таксі, таму што цягнік прыбыў позна ноччу ў Мінск. Папрасіў вадзіцеля правезці па вуліцах роднай вёскі, якая яму часта прыходзіла ў снах. Вось і сустрэча з маці. Пастукаў у дзверы.
— Хто там? — папытала маці Соф’я Міхайлаўна і не хацела пускаць начнога госця.
— Гэта Валодзя, Ваш сын.
— Мой сын у арміі! — знянацку не паверыла жанчына.
Затым з’явіліся слёзы радасці.
Праз 30 гадоў пасля службы ў Афганістане Уладзімір прыйшоў да высновы:
— Не шкадую, што служыў у арміі. Там яшчэ больш умацавалася любоў да Радзімы, якая цябе выхавала, навучыла паважаць людзей і цаніць простае мужчынскае сяброўства. Але гэта вайна не патрэбна была нашай краіне.
За выкананне свайго воінскага абавязку Уладзімір Серы адзначаны граматай Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР, медалём «Воіну-інтэрнацыяналісту ад удзячнага афганскага народа», юбілейнымі ўзнагародамі.
Барыс Дзенісюк,
член ГА «Беларускі саюз журналістаў»
Он собрал более пяти тысяч участников. Среди тех, кто встал на лыжи, — руководители и представители министерств и ведомств, вузов, а также профессиональные спортсмены. В этом году у «Минской лыжни» новый формат — участникам предложили пробежать 3 км с двумя огневыми рубежами. А для зрителей организаторы подготовили обширную культурно-развлекательную программу.
Президент Беларуси Александр Лукашенко в общении с журналистами во время «Минской лыжни» призвал активнее заниматься лыжным спортом. «Бегайте на лыжах. Эффективнее занятий лыжами нет ничего, это красота и здоровье», — сказал Глава государства.
Александр Лукашенко отметил, что в Беларуси к следующей зиме наладят производство хороших отечественных лыж, которые можно будет использовать для массового спорта и подготовки спортсменов, а для атлетов топ-уровня будет закупаться экипировка основных мировых производителей.
Он высказал уверенность, что ставка на развитие в Беларуси спорта и проведение в стране крупных международных спортивных соревнований приносит дивиденды. «Она не соразмерные дивиденды приносит, а чрезмерные дивиденды. Естественно, это все окупается», — сказал Глава государства.
Александр Лукашенко подчеркнул, что в первую очередь речь идет о формировании имиджа страны. «За это — имидж страны, пиар настоящий — сейчас платят сотни миллионов долларов», — отметил он. Президент в качестве примера привел прошедший недавно в Минске чемпионат Европы по фигурному катанию, участники которого смогли оценить гостеприимность и красоту Беларуси даже в зимнее время. «Дело не в этих копейках, которые мы затратим. Хотя и это важно, и в убытках мы никогда не были», — обратил внимание Глава государства.
БелТА 
Еженедельно (по субботам) облисполкомами, Минским городским и районными исполкомами прямые телефонные линии проводятся с 9 до 12 часов.
16 февраля 2019 года:
Леонид Михайлович БУРАК, заместитель председателя Копыльского районного исполнительного комитета, по телефону 55-5-66. 
Благодаря тем данным, которые собрал криминалист на месте преступления, в дальнейшем следствие по крупицам воссоздает общую картину преступления, которое было совершено. На основе найденных им следов и вещественных доказательств в дальнейшем при проведении экспертиз выявляются и обличаются преступники.
Овладеть профессией эксперта-криминалиста можно, обучаясь на следственно-экспертном факультете Академии МВД по специальности «судебные криминалистические экспертизы». Срок обучения — четыре года. Порядок приема в учреждение образования «Академия Министерства внутренних дел Республики Беларусь» на 2019 год размещен на сайте http://academy.mia.by.
В период обучения курсанты обеспечиваются бесплатным питанием и проживанием, форменным обмундированием, им выплачивается стипендия, имеется возможность заниматься спортом, развивать научные, познавательные и творческие способности. По окончании вуза курсантам присваивается специальное звание «лейтенант юстиции», гарантируется трудоустройство по месту жительства.
За более подробной информацией вы можете обратиться в Несвижский межрайонный отдел по адресу: г. Клецк, ул. Ленина, 5, телефоны для справок: (8-01793) 68-5-66, (8-029) 863-46-94.
Хотим обратить внимание, что срок подачи заявлений на оформление личных дел кандидатов — до 15 апреля 2019 года.
Сергей КОСТЮКЕВИЧ,
начальник Несвижского МРО ГКСЭ 
Если вам небезразлично состояние правопорядка в стране и волнует безопасность близких, если вы хотите приносить пользу обществу и помогать тем, кто в этом нуждается, — поступайте на службу в столичную милицию! Подробности по телефонам: 8 (017) 239-66-21, 8 (017) 239-66-12.
Андрей Паращук,
начальник УВД администрации Первомайского района г. Минска 
