Быць побач з людзьмі, ведаць іх праблемы, па-першае, дазваляе дырэктарская пасада ў мясцовым сельгаспрадпрыемстве, а па-другое, тое, што са сваёй шматдзетнай сям’ёй ён пражывае ў гэтых мясцінах.
— Падзяліць абавязкі кіраўніка арганізацыі і дэпутата райсавета складана. Кіраўніку, праўда, значна прасцей вырашаць многія праблемы людзей, асабліва, калі ты чалавек адказны і нераўнадушны да таго, што хвалюе выбаршчыкаў, — расказвае пра народнага абранніка старшыня Капыльскага раённага Савета дэпутатаў Ірына Кісляк. — Выбаршчыкі Каменскай выбарчай акругі аказалі давер дырэктару сельгаспрадпрыемства і выбралі яго дэпутатам райсавета. Думаю, не пашкадавалі. Ён у адказ стараецца, чым можа, дапамагчы людзям.
Як вядома, адна з найбольш эфектыўных форм дзейнасці дэпутацкага корпуса — работа ў выбарчай акрузе, якая ўключае разгляд зваротаў грамадзян, асабісты прыём, правядзенне сустрэч з выбаршчыкамі. Гэты напрамак дэпутацкай дзейнасці, па перакананні Віталя Віктаравіча, найбольш складаны, патрабуе прыцягнення да вырашэння разглядаемых пытанняў спецыялістаў розных галін, і ў гэтым плане ёсць поўнае ўзаемаразуменне. Работа ў акрузе — гэта частка намаганняў дэпутата як прадстаўніка народа ў мясцовым Савеце, які ажыццяўляе функцыі дзяржаўнай улады.
Прыёмы грамадзян пераважна праводзяцца на працоўным месцы Віталя Платуна — у адміністрацыйным будынку ААТ «Праснакі», а вось сустрэчы — часцей па месцы працы ці жыхарства насельніцтва. Спектр пытанняў — разнастайны: ад спілоўвання дрэва, захавання сметніка да больш сур’ёзных. Напрыклад, як адзначыў Віталь Віктаравіч, быў зварот жыхароў в. Грывень наконт абустройства пляжа на вадаёме ў іх населеным пункце. Па-першае, гэта месца не ўключана ў спіс месц адпачынку раёна, таму купанне ў ім забаронена. А па-другое, вадаём знаходзіцца на балансе мясцовага сельгаспрадпрыемства, з’яўляецца тэхнічным і не можа выкарыстоўвацца ў якасці месца для масавага адпачынку людзей. А вось для рыбагадоўлі — магчыма (ёсць наконт гэтага ў Віталя Віктаравіча свае ідэі).
— Цеснае ўзаемаразуменне і супрацоўніцтва ў нас наладжана з Грозаўскім сельвыканкамам. Мы заўсёды падтрымліваем ініцыятывы адзін аднаго, — дзеліцца народны абраннік. — Калі гаварыць пра самыя маштабныя, то летась у аграгарадку Камень да свята вёскі ў цэнтры населенага пункта добраўпарадкавалі парк адпачынку, абустроілі дзіцячую пляцоўку. Дарэчы, сёлета яна павінна з’явіцца і ў Праснаках, толькі крыху «падгонім» уборачныя работы. Сёлета ў рамках мерапрыемстваў да 75-годдзя вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў па ініцыятыве работнікаў адміністрацыі ААТ «Праснакі» ў аграгарадку Камень правялі рамонт помніка загінуўшым у гады Вялікай Айчыннай вайны землякам: абнавілі памятную дошку, паклалі тратуарную плітку, вычысцілі прылеглую тэрыторыю ад хмызняку, устанавілі ліхтары. Словам, зрабілі ўсё, каб на памятнае месца было прыемна паглядзець. Шмат работы праводзім падчас суботнікаў на старых, закінутых сядзібах. Навесці парадак адразу нерэальна, таму расчышчаем кавалачак за кавалачкам. Галоўнае, каб зямля, на якой мы жывём, была чыстай і прыгожай, а людзі — максімальна шчаслівыя. А дзеля гэтага трэба не чакаць, а працаваць.
Сяргей КОЗЕЛ 
Безостановочно благоустраивается территория около магазина «Санта», который вот-вот откроет двери для своих покупателей.
Павел ШЕИН 
По общему намолоту лидируют Несвижский (100 886 тонн), Слуцкий (80 747 тонн), Копыльский (74 288), Клецкий (64 944 тонн), Солигорский (54 531 тонны).
На 2 августа по Копыльскому району убрано 59,9% при средней урожайности 36,9 ц/га. В лидерах среди хозяйств по убранным площадям ОАО «Семежево» (86% при средней урожайности 49,6 ц/га).
На сегодняшний день в районе 21 экипаж намолотил свыше 1000 тонн зерна. Самый высокий показатель у Александра Майсы и Сергея Семашко из ОАО «Тимирязевский», которые на комбайне «КЗС-1218» собрали 1338 тонн зерна. Отметим, что у ОАО «Семежево» 5 экипажей-тысячников, а это самое большое количество среди сельхозпредприятий района.
На отвозке зерна отлично показывают себя 26 водителей, перешагнувшие тысячный рубеж. Лидером среди них стал Андрей Провальский из ОАО «Семежево», который на МАЗ-551605 перевез 1464 тонны зерна. Именно в этом хозяйстве, а также в ОАО «Пионер-Агро», рекордное количество водителей-тысячников – в каждом по 6 человек.
Павел ШЕИН 
За это время изменилось многое ― от названия до методов воспитания. Но сохранилась та атмосфера, за которую ребята так любят детский образовательно-оздоровительный центр. В свое время многие копыляне также побывали в «Зубренке». И этой чести удостаивались лишь те учащиеся, кто достиг высоких показателей в учебной и общественной работе.
С теплотой вспоминает свою смену заведующая нотариальной конторой Копыльского района Виктория ВАБИЩЕВИЧ:
— В пионерский лагерь «Зубренок» попала, когда училась в 8-м классе, а это 1984 год. Приехала туда вместе с подругой Оксаной Кацнельсон (в девичестве Якобчук). Несмотря на то, что попали в разные отряды, это не смогло омрачить наш отдых. Помню первый день ― знакомство, а потом концерт, где я играла на фортепиано. Свободного времени у нас почти не было. Каждый день всегда насыщен различными мероприятиями: спортивные состязания, конкурсы, концерты, дискотеки, кинофильмы. Время, проведенное в пионерском лагере, невозможно забыть, ведь каждая смена в «Зубренке» ― это маленькая жизнь, проживая которую мы становимся чуточку лучше, учимся быть добрее и человечнее. До сих пор помню тогдашних друзей, вожатых, ведь это было незабываемое время, полное новых знакомств и впечатлений.
Побывать в НДЦ «Зубренок» удалось и учащейся СШ № 3 г. Копыля Ксении ПАНАСИК:
— Мечту помогла осуществить газета «Переходный возраст» осенью 2018 года. Очутилась я в смене «Пресс-перспектива», куда съехались участники республиканского конкурса «Свежий ветер» ― юные журналисты со всех уголков страны. Смена была очень яркой и насыщенной. Отдыхать было некогда, все были заняты работой. Ребятам удалось поучаствовать в следующих мероприятиях: конкурс видео- и радиоэфиров, конкурс «Вектор на будущее». Особенно интересно было побывать на экскурсиях, которые были организованы для участников смены: на факультете журналистики БГУ, а также в Белтелерадиокомпании и Национальном пресс-центре Республики Беларусь. Студенты показали ребятам не только аудитории и студии, но и попытались донести особенную атмосферу творчества и свободы, царящую на факультете. Далее мы отправились в Белтелерадиокомпанию ― место, в котором мечтает побывать каждый человек, причастный к журналистскому делу. Ребята посетили музей белорусского телевидения, прогулялись по студиям, познакомились с сотрудниками и получили действительно яркие эмоции. Мы узнали не только о теоретических основах проведения пресс-конференции, но и сами ее смоделировали. Юнкоры очень открытые личности, с ними очень приятно общаться. «Зубренок» — страна детства, в которой должен побывать каждый. Именно там можно найти множество друзей. Этот отдых я не забуду никогда.
Татьяна БОХАН 
