Home

Слава працы

Только достоверные новости Копыльщины

Слава працы

Слава працы

Загадки усадьбы Пуково

17.11.2024
kamasmolyskaya-pukava-carkva-3908-1400616582_b1 Известный белорусский писатель и краевед ХІХ века Павел Шпилевский пишет: «Пуков – небольшая деревня, с церковью, окружена болотами, из коих многие впадают в р. Случь. Близ Пуково немало застенков с самыми характерными названиями, носящими следы древностей». Путешественник ХІХ века отмечает особый старосветский колорит этого живописного местечка на Копыльщине. Местные жители дивное название своей деревни связывают с каким-то богатым паном по фамилии Пук. С точки зрения топонимики Пуково действительно принадлежит к группе названий, образованных от имен собственных. Но исторические документы знакомят нас с другими персонами. В ХVI – XVII вв. история Пуково, как и всей копыльской земли, была связана с именами князей Олельков и Радзивиллов. В ХІХ веке Пуково переходит роду Наркевичей-Иодко. Усадьбу купили Онуфрий Матвеев и Петронела (из рода Забелов) Наркевичи-Иодко. После их смерти все имущество осталось в наследство сыновьям Александру, Фоме и Валерьяну. В 1846 году братья оформили «раздельную запись», исходя из чего усадьба Пуково вместе с фальварком Лопухи (современное Дунаево) осталась за надворным советником Фомой Онуфриевичем Наркевичем-Иодко. С этого момента имение стремительно растет. Оно станет родовой усадьбой для одной из ветвей дворянского рода Наркевичей-Иодко. Строительство усадьбы началось в 1846 году молодым помещиком Фомой-Михаилом Наркевичем-Иодко. Остатки усадьбы, которые сохранились до нашего времени, включают усадебный дом, парковый павильон, хозяйственные постройки, сад. Это историко-культурная ценность ІІІ категории, включенная в Государственный список Республики Беларусь, охраняется государством. В 1920 году усадьба была национализирована. Сохранившийся акт приемки дает представление о размахе усадьбы, которая включала господский дом из 13 комнат и оранжереи, официну, два деревянных дома для рабочих на 4 и 5 квартир, каменный дом для рабочих из трех комнат и подвала, два сарая для свиней, сарай для домашней скотины с двумя квартирами для работников, каменную коптильню, здание для конной мельницы, ледовню с колодцем, каменный парник с двумя котлами и печами, сарай для собак, сарай для возов, два сеновала, стайню с квартирой, свинарник на 6 отделений, склеп для картофеля, парник для скотины с котлом, три колодца с крышками, гумно, церковь св. Георгия 1857 года постройки. Фома-Михаил Наркевич-Иодко умер 24 марта 1886 года в звании отставного полковника российских войск, оставив Пуково сыну Ксаверию-Леону, а Лопухи – Людвигу-Александру. Это подтверждает и генеологическая база знаний. Ксаверий-Леон построил на местном кладбище недалеко от церкви часовню-усыпальницу. Впоследствии она должна была стать родовой для пуковской линии рода Наркевичей-Иодко. В 2014 году произошло интересное событие: нашлась надмогильная доска с надписью на польском языке, где хорошо прочитывается: Томаш Наркевич-Иодко 4.04.1810 – 24.03.1886. Эту доску обнаружили в уже почти исчезнувшей с карты нашего района д. Кисели (близ д. Сунаи) на попелище дома, где проживала семья Юруц. Она служила подом в печи и была размещена надписью вниз. Сразу хочется выразить слова благодарности Николаю Васильевичу Давидовскому из Слуцка, Александру Святославовичу Новику из Солигорска, сообщившим в музей о находке. Кто же такой Томаш Наркевич-Иодко? Как поясняет краевед, исследователь биографии и научной деятельности Наркевичей-Иодко Владимир Николаевич Киселев, Фома-Михаил Наркевич-Иодко мог иметь еще имя польское Томаш, но ему нельзя было его афишировать в силу своего высокого воинского положения отставного полковника российской армии. Загадок много. Почему на доске только одно имя? Отыщутся ли следы родовой усыпальницы на пуковском кладбище? Ведь доска должна найти свое достойное место. Усадьба Пуково и сегодня будоражит умы исследователей и туристов, хранит много легенд, которые подтверждает сеть разветвленных подземных камер для хранения овощей, фруктов, мяса (и сегодня там можно увидеть крюки на стенах). Этот подземный «город» дает основание местным жителям говорить о существовании некого таинственного хода, который будто бы вел от усадьбы через окрестные деревни прямо к самому дальнему лесу. В 1964 году д. Пуково была переименована в д. Комсомольская, но по соседству с ней и сегодня существует поселок на месте усадьбы Наркевичей-Иодко, который носит историческое название Пуково. Валентина ШУРАКОВА, директор Копыльского районного краеведческого музея

Особый интерес вызвала презентация газеты «Мінская праўда»

17.11.2024
Все самое важное и интересное, все политические, культурные, социальные события отражает «Мінская праўда». Поэтому официальные лица, в числе которых заместитель Премьер-министра Беларуси Игорь Петришенко, министр информации Владимир Перцов, глава Миноблисполкома Александр Турчин и председатель Копыльского райисполкома Сергей Пилищик, не смогли обойти стороной площадку, которую организовало информационное агентство «Минская правда». Издание сегодня имеет свои отличительные черты на рынке средств массовой информации и продолжает разносторонне развиваться, адаптируясь под требования времени и аудитории. Генеральный директор Лариса Коршун рассказала об особенностях выпуска газеты, о новых и перспективных развивающихся направлениях медиахолдинга. По ее словам, отличительная особенность газеты — это крупные заголовки, фотографии и карикатуры, острые темы и фельетоны, то есть все, что сегодня актуально. Татьяна БОХАН

Стихия затронула крылом

17.11.2024
1362582900 На прошлым тыдні ў нашай краіне некалькі разоў аб’яўляўся аранжавы ўзровень небяспекі. Над большасцю раёнаў праносіўся моцны вецер з парывамі да 15-18 м/с, месцамі — да 20 і больш. Людзі падчас стыхіі не пацярпелі, але напалохаць яна змагла многіх. Чаго толькі варта бура ў Салігорску, якую назвалі чорнай: дзень раптоўна стаў ноччу, штармавы вецер прынёс у горад клубы пылу, пяску, смецця, а потым паліўся брудны дождж. На шчасце, капылянам перажыць такія жахі не давялося, аднак стыхія захапіла сваім крылом і наш раён. Паводле інфармацыі, атрыманай РАНС з раёна электрасетак, у выніку моцнага ветру 13 красавіка ўзнікалі праблемы з забеспячэннем электраэнергіяй у вв. Вялешына, Вошкаты, Аргелаўшчына і Каменка Капыльскага, а таксама ў вв. Страхіні і Талмачава Бучацінскага сельсаветаў. Рамонтна-аднаўленчыя работы праведзены брыгадай Капыльскага РЭС. Закранула стыхія і сельскагаспадарчыя аб’екты. Так, пашкоджаны дахі на МТК «Быстрыца» і агароднінасховішчы ў в. Блеўчыцы ААТ «Ціміразеўскі», на МТФ «Рымашы» і «Лоцвіны», на сенасховішчы і цялятніку ў в. Лоцвіны РСУП «Бабоўня». Аднаўленне аб’ектаў запланавана на бліжэйшы час. У сувязі з такімі ўмовамі надвор’я Міністэрства па надзвычайных сітуацыях заклікае прыбраць з балконаў рэчы, якія можа здуць, шчыльна зачыніць вокны і форткі, не стаяць пад дрэвамі і не паркаваць пад імі машыны, а таксама ні ў якім выпадку не падыходзіць да абарваных правадоў, паваленых дрэў і іншых небяспечных прадметаў. Сяргей КОЗЕЛ

Увлекательная поездка

17.11.2024
30.06_myzey Учащиеся 8 «А» и 9 «Б» классов СШ №2 г. Копыля совершили интересную поездку в музеи г. Минска. Она состоялась в рамках мероприятий, посвященных 70-летию Великой Победы, по инициативе классных руководителей Т. М. Рашкевич и В. Н. Сенькевич. После обзорного знакомства со столицей нашей Родины мы отправились на артиллерийскую базу вооружения, где заместитель начальника базы по идеологической работе подполковник А. Г. Крисковец провел увлекательную экскурсию по музею оружия. В музее представлены образцы стрелкового оружия разных стран и времен, начиная от Первой мировой войны и до наших дней. Мы были первыми представителями района, кто посетил это учреждение. И хочется верить, что многие наши сверстники побывают там, потому что это незабываемо и остается на всю жизнь. Затем мы посетили Государственный музей военной истории Республики Беларусь. В его пяти залах с огромным интересом знакомились с образованием вооруженной организации государства на территории Республики Беларусь. Напоследок мы посетили Музей авиационной техники под открытым небом на базе Минского аэроклуба ДОСААФ имени дважды Героя Советского Союза Сергея Грицевца. Нам удалось не только посмотреть, но даже и войти в авиационные экспонаты, посидеть в них, надеть высотно-компенсирующий комбинезон и кислородную маску, то есть полностью ощутить себя пилотом. Всем ребятам очень понравилось, и даже преподаватели были в восторге. Огромное спасибо за увлекательную поездку хотим сказать председателю Копыльской РОС ДОСААФ А. И. Касинскому и нашим классным руководителям. Елизавета ПЕТРЕНКО, учащаяся 8 «А» класса СШ №2 г. Копыля

В Копыле прошел районный смотр-конкурс, посвященный 70-летию Великой Победы

17.11.2024
- «Мы гэтай памяцi верныя» Пад такой назвай на Капыльшчыне прайшоў раённы агляд-конкурс тэматычных канцэртных праграм, прысвечаны 70-годдзю Перамогі савецкага народа ў Вялікай Айчыннай вайне. Асноўнай мэтай агляду-конкурсу з’яўлялася актывізацыя творчага патэнцыялу калектываў аматарскай творчасці напярэдадні вялікага свята Перамогі, далучэнне да аматарскай творчасці ўсіх груп насельніцтва. У аглядзе прынялі ўдзел больш за 500 самадзейных артыстаў клубных устаноў раёна. Правядзенне гэтага мерапрыемства прынесла станоўчыя вынікі: актывізавала работу клубных устаноў, дало магчымасць выявіць новых таленавітых удзельнікаў і далучыць іх да работы клубных устаноў, павысіла мастацкі ўзровень калектываў і папоўніла праграмы новым рэпертуарам. Трэба адзначыць, што многія выступленні  калектываў вызначаліся разнастайнасцю выбару форм і прыёмаў рэалізацыі творчых праграм, выкарыстаннем новага літаратурнага і музычнага матэрыялу, рэжысёрскіх прыёмаў у пастаноўцы праграм, сродкаў мастацкага афармлення праграм (святла, музыкі, мізансцэн). [caption id="attachment_40157" align="aligncenter" width="580"]Калектыў з Навасёлкаўскага СДК Калектыў з Навасёлкаўскага СДК[/caption] Разам з тым пры распрацоўцы сцэнарыя многія клубныя работнікі выкарыстоўвалі прыём кампіляцыі літаратурнага матэрыялу, падчас вырываючы асобныя кускі з кантэксту, у выніку чаго гублялася ідэя праграмы і сюжэт. Усе кіраўнікі калектываў з адказнасцю аднесліся да арганізацыі агляду-конкурсу. Паколькі праграмы былі тэматычнымі  (з выкарыстаннем элементаў тэатралізацыі), то падбор канцэртных нумароў павінен быў адпавядаць выбранай тэме. У рэпертуары калектываў гучалі творы ваенных гадоў і сучасных аўтараў. Найбольш цікавымі і змястоўнымі на думку журы сталі тэматычныя праграмы «Наказ з далёкіх дзён» (Цімкавіцкі СДК), «Про любовь и про войну, про Победу и весну» (Лоцвінскі цэнтр аматарскай творчасці), «Теплее на фронте от ласковых писем» (Навасёлкаўскі СДК), «На прывале» (Семежаўскі ЦКіВЧ), «Песни, опаленные войной» (Жыліхаўскі СДК), «Мы этой памяти свято верны» (Бучацінскі СДК). Кожная з іх мела адметныя  рысы. Напрыклад, праграма Цімкавіцкага СДК адрознівалася паслядоўнасцю сюжэта, высокім мастацкім узроўнем, артыстызмам, сцэнічнай культурай самадзейных артыстаў. Яркім выкананнем песні  «Прадедушка» запомнілася ўдзельніца калектыву сольных спеваў Дар’я Дзямідчык, жаночы вакальны ансамбль з песняй «Гары, касцёр», лірычны дуэт Веранікі Шахлевіч і Святланы Шчукінай з песняй «Плачет белая береза». Праўдзівасцю вобраза Васіля Цёркіна быў адметны ўдзельнік калектыву мастацкага слова Бучацінскага СДК Юрый Сініца. Выдатнымі вакальнымі і акцёрскімі данымі валодаюць удзельнікі мастацкага аматарскага калектыву Жыліхаўскага СДК. Песні ваенных гадоў у выкананні Дзмітрыя Макарчука і Сяргея Бародзіча прагучалі па-новаму і з’явіліся жывым напамінам пра вайну. З асаблівай адказнасцю да падрыхтоўкі конкурснай  праграмы падышлі работнікі Семежаўскага цэнтра культуры  і вольнага часу. У праграме «На прывале» было задзейнічана каля 25 артыстаў. Кожны з іх ведаў сваю задачу і змог перадаць атмасферу салдацкага прывала. Цікава, жыва, з гумарам прайшла праграма Лоцвінскага цэнтра аматарскай творчасці. Калектыў гэтай установы працуе стабільна і кожны раз здзіўляе новымі творчымі ідэямі. Заслугоўвае ўвагі тэматычная канцэртная праграма «Знай, я чакаю цябе» Скабінскага клуба-бібліятэкі з-за выдатнай акцёрскай ігры Паўла Юшкевіча, Дзіяны Бузук, Дзіяны Кеух, Вікторыі Зяблавай, Яўгена Есмана, Паўла Лінніка, Вадзіма Дарашэвіча, Рамана Нагорнага, Яны Засімовіч, Маргарыты Хает. Удалае спалучэнне тэксту, музыкі і песеннага рэпертуару цалкам раскрыла тэму літаратурна-музычнай кампазіцыі «Теплее на фронте от ласковых писем», якую паказаў калектыў аматарскай творчасці Навасёлкаўскага СДК. [caption id="attachment_40158" align="aligncenter" width="580"]Г. Дрожжа (Лоцвінскі ЦАТ) Г. Дрожжа (Лоцвінскі ЦАТ)[/caption] Хочацца адзначыць работу па развіцці аматарскай творчасці загадчыцы Новадоктаравіцкага сельскага клуба Таццяны Шайпак, дырэктара Ванелевіцкага цэнтра культуры і вольнага часу Аляксандра Ешукова, работнікаў Ляшнянскага клуба-бібліятэкі Ліліі Шчытко і Марыны Рудзені, дырэктара Песачанскага ЦКіВЧ Любові Карповіч. 27 лютага на сцэне раённага Цэнтра культуры прайшоў заключны канцэрт раённага агляду з удзелам лепшых самадзейных артыстаў і канцэртных нумароў. Для гледачоў гэта мерапрыемства стала значнай падзеяй у жыцці. На канцэрце прысутнічалі ветэраны вайны і працы, школьнікі, моладзь. Ніхто не застаўся раўнадушным да таго, што адбывалася на сцэне. [caption id="attachment_40159" align="aligncenter" width="580"]Выступаюць удзельнікі мастацкай самадзейнасці Скабінскага клуба-бібліятэкі Выступаюць удзельнікі мастацкай самадзейнасці Скабінскага клуба-бібліятэкі[/caption] Журы падвяло вынікі па наступных намінацыях: за паўнату раскрыцця тэмы канцэртнай праграмы адзначаны  аматарскі калектыў Навасёлкаўскага СДК (дырэктар Н. В. Клыга); за лепшую рэжысуру канцэрт-най праграмы адзначаны Семежаўскі ЦкіВЧ (дырэктар Т. У. Шаура, мастацкія кіраўнікі Ю. М. Стрэлкіна і В. І. Гацілава); за высокі мастацкі ўзровень канцэртных нумароў і сцэнічную культуру — Цімкавіцкі СДК (дырэктар С. А. Лазоўская, мастацкі кіраўнік В. Я. Шахлевіч); за выразнасць і артыстычнасць асобных нумароў канцэртнай праграмы — Лоцвінскі цэнтр аматарскай творчасці (дырэктар У. В. Дрожжа, мастацкі кіраўнік Г. В. Дрожжа, кіраўнік гуртка В. А. Шыманская); за высокі мастацкі ўзровень выканання галоўных роляў у канцэртнай праграме — Скабінскі клуб-бібліятэка (загадчыца І. М. Бохан, кіраўнік гуртка М. У. Дарашэвіч). Валянціна ЗАРАМБОЎСКАЯ, мастацкі кіраўнік РЦК; Юрый АПАНОВІЧ, рэжысёр РЦК Фота Паўла ШЭІНА
Страница 4540 из 4641