В ходе проверки внимание прокурорских работников обратил на себя материал проверки, проведенной Копыльским РОВД по факту дачи жителем агрогородка Семежево Копыльского района заведомо ложных показаний.
Как следует из материалов проверки, житель агрогородка Семежево, будучи допрошенным в ходе предварительного следствия в качестве свидетеля по уголовному делу по обвинению гражданки В., пояснил, что он по просьбе обвиняемой по месту ее жительства производил строительные работы, за что она производила оплату.
Также он, будучи предупрежденным об уголовной ответственности по ст. 401 УК Республики Беларусь (заведомо ложное показание) и допрошенным в ходе судебного следствия в качестве свидетеля, изначально подтвердил свои показания, данные на стадии предварительного расследования, однако впоследствии пояснил, что в действительности помощь обвиняемой в проведении строительных работ не оказывал, а об указанных событиях знает лишь со слов своего дяди, дав таким образом заведомо ложные показания при рассмотрении уголовного дела в суде и производстве предварительного следствия.
По результатам проверки УИМ Копыльского РОВД вынесено постановление об отказе в возбуждении уголовного дела на основании п. 2 ч. 1 ст. 29 УПК Республики Беларусь в связи с тем, что показания жителя аг. Семежево Копыльского района не повлияли на исход уголовного дела в отношении гражданки В.
По результатам прокурорской проверки в отношении лжесвидетеля прокуратурой района возбуждено уголовное дело по признакам состава преступления, предусмотренного ч. 1 ст. 401 УК Республики Беларусь (заведомо ложный донос о совершении преступления), поскольку состав преступления, предусмотренный данной статьей, является формальным и не требует наступления каких-либо последствий. После предварительного расследования, проведенного прокуратурой Копыльского района, уголовное дело направлено в суд Копыльского района.
Приговором суда Копыльского района житель агрогородка Семежево Копыльского района признан виновным в заведомо ложном показании свидетеля при рассмотрении уголовного дела в суде и производстве предварительного следствия, и на основании ч. 1 ст. 401 УК Республики Беларусь ему назначено наказание в виде штрафа в размере тридцати базовых величин (765 рублей).
Александр ВАВРЕНЮК,
заместитель прокурора Копыльского района, младший советник юстиции 
На Копыльщине запланированы информационно-пропаганди-стские мероприятия, призванные убедить население отказаться от курения. В учреждениях образования, культуры, спорта и туризма, в правоохранительных органах пройдут круглые столы, семинары и совещания по вопросам профилактики табакокурения, онкологических заболеваний с привлечением представителей организаций здравоохранения.
Отделом по киновидеообслуживанию населения Копыльского района КУП «Миноблкиновидеопрокат» рекомендовано организовать трансляции видеороликов по профилактике вредных привычек перед основными киносеансами. Руководителям организаций и учреждений всех форм собственности поручено объявить территории своих организаций и учреждений зонами, свободными от курения, а также предусмотреть меры морального и материального стимулирования работников, отказавшихся от курения и ведущих здоровый образ жизни.
С целью акцентирования внимания населения на вреде табакокурения подготовлены информационно-образовательные материалы, памятки и листовки, которые распространяются среди населения, в организациях здравоохранения, учреждениях образования, магазинах, отделениях почтовой связи, сельисполкомах и др. Запланированы также культурно-массовые, физкультурно-оздоровительные мероприятия для населения, а также трансляции видеороликов на мониторах в организациях и учреждениях, на объектах общественного питания.
Пройдут также дни открытой информации, консультирование населения в учреждениях здравоохранения. Будет организована работа телефонов по вопросам профилактики табакокурения: в УЗ «Копыльская ЦРБ» по телефону 51-7-62, в ГУ «Копыльский рай-ЦГЭ» — 23-6-79.
Задача организаторов акции — помочь сделать выбор в пользу отказа от курения. Поэтому трансляция информации о проведении акции и профилактике табакокурения размещена на бегущей строке районного центра культуры.
Татьяна БОХАН 
Очередной профсоюзный прием граждан и юридических лиц будет проводиться 30 мая 2019 г. с 11.00 до 13.00 в Копыльском районе газоснабжения по адресу: г. Копыль, ул. Заводская, 2; с 13.30 до 15.30 - в Копыльском районном объединении профсоюзов по адресу: г. Копыль, ул. М. Горького, 1, к. 39.
Прием будет проводить главный правовой инспектор труда Минской областной организации Белорусского профсоюза работников леса и природопользования Татьяна Николаевна Горнаева.
Предварительно записаться на прием можно по телефону Копыльского районного объединения профсоюзов 51-2-31. 
Ваш зямляк, мой дзядзька Жураўскі Міхаіл Часлававіч быў вялікім савецкім патрыётам. Амаль ужо няма ў жывых тых, хто ведаў Міхаіла Часлававіча. Але тыя, хто яшчэ жывы і пры памяці, а гэта ў асноўным родзічы, заўсёды ў размовах гавораць аб ім як аб надзвычай смелым і адданым Радзіме, а яна, вядома, была савецкай, чалавеку…
Шчыра яшчэ раз дзякую і віншую з надыходзячым святам — 75-годдзем вызвалення нашай цудоўнай Беларусі.
З павагай — прафесар-гісторык Аляксандр Пятруннікаў,
г. Баранавічы 
Я расказала пра воінаў-афганцаў маёй вёскі Дусаеўшчына, якія нарадзіліся і жылі тут. Юнакі рознага ўзросту. Трое з пяці свядома выбралі сабе ваенную прафесію.
Вайцяховіч Валянцін Паўлавіч. Невысокага росту, заўсёды прыветлівы, з усмешкай. Памятаю, захварэў на ангіну, была высокая тэмпература. Маці Ліна Паўлаўна звярнулася за медыцынскай дапамогай. Як ён баяўся ін’екцыі! А вось вывучыцца на ваеннага лётчыка не пабаяўся! Два гады ён, камандзір верталёта МІ-3, выконвае свае баявыя заданні ў гарах Афганістана. Душманы збіваюць самалёт, у якім быў капітан Вайцяховіч… Я не забуду той дзень, калі прывезлі труну. На ўсё сяло чуліся крык і плач матулі і бацькі. Плакалі родныя, плакала ўся вёска. У 26 гадоў кавалер ордэна Чырвонай Зоркі… пасмяротна.
Палкоўнік запасу Баранчык Аляксандр Уладзіміравіч з дзяцінства ганарыўся сваім бацькам, які ваяваў у час Вялікай Айчыннай вайны на фронце, папаў у плен, уцёк — і зноў на фронт. Аляксандр закончыў з добрымі адзнакамі Дзяржынскую васьмігодку, пасля сярэднюю школу № 2 г. Капыля. У 1971 годзе паступіў у Ленінградскае вышэйшае каманднае вучылішча. З кастрычніка 1980-га па кастрычнік 1982-га праходзіў службу ў Афганістане на пасадзе камандзіра роты ў г. Шынданце. 12 медалёў ацанілі гераізм палкоўніка.
Зяневіч Анатоль Уладзіміравіч. Яго бацька таксама ваяваў на фронце, атрымаў раненне ў галаву. Анатоль закончыў тыя ж школы і ваеннае вучылішча, што і яго сусед Аляксандр Баранчык. Прайшоў праз пекла Афганістана. Жыў у Маскве. Пра цяперашні лёс невядома.
Зарэцкі Сяргей Анатольевіч увесь армейскі перыяд прысылаў пісьмы, у якіх паведамляў аб роўных днях, без трывогі. А праслужыўшы з чэрвеня 1985-га па лістапад 1986-га на пагранічнай заставе ў мотаманеўранай групе ў Афганістане, вярнуўся з пасівелымі скронямі. Бацька, калі даведаўся аб сапраўдным становішчы, абняў і сказаў: «Галоўнае, ты вярнуўся, сынок. Галоўнае, ты жывы». Зараз Сяргей Анатольевіч жыве з сям’ёй у вёсцы Аножкі. І часта наведвае ўжо аўдавелую маму, якая знаходзіцца ў старэйшай сястры ў Дусаеўшчыне.
Няма ўжо ў жывых Бердніка Анатоля Аляксандравіча. У бацькоў іх было чатыры сыны і дачушка. Працавалі як пчолы: і дзеці, і бацькі. Страшны кацёл Афгана «абліў» і яго агнём. Роўна год, з мая 1981-га па май 1982-га, намеснік камандзіра разведгрупы, старшы сяржант выконвае свой воінскі абавязак у Афганістане.
Кажуць, што ў мужчын больш трывалыя нервы. Не, яны перагараюць, тлеючы ў маўчанні, а правільней — у маўклівым перажыванні. І хто, як не бацька, разумее ўсю армейскую кашу, якую пакаштаваў сам. Хапіла і іншых прычын для разважання ўсім прысутным.
Старшыня Капыльскага сельвыканкама Вольга Купрыенка:
— Слова «афганец» у нашай краіне набыло асаблівы сэнс. Нашы хлопцы ў той час, выконваючы воінскі абавязак, дэманстравалі бяспрыкладную мужнасць і сілу духу. Мы памятаем загінуўшых і выказваем пачуццё глыбокай павагі і ўдзячнасці іх бацькам. Усім, хто вярнуўся дадому, жадаем здароўя, асабістага шчасця, мірнага неба на доўгія гады.
Старшыня пярвічнай ветэранскай арганізацыі аддзялення «Дусаеўшчына» ААТ «Скабін» Часлава Грыгаровіч:
— Усяго ў Афганістане ваявалі 16 жыхароў Капыльскага сельсавета, загінулі — двое, памерлі — шасцёра чалавек.
Ужо вырасла новае пакаленне беларусаў, якое, на шчасце, не ведае, што такое вайна. Хочацца сказаць нашаму маладому пакаленню: «У жыцці заўсёды ёсць месца подзвігу, нават у мірны час, бярыце прыклад з годных мужчын».
Загадчык бібліятэкі-клуба Галіна Сінюк пазнаёміла прысутных з краязнаўчымі матэрыяламі аб воінах-афганцах.
Ядвіга МАЛЕВІЧ, в. Дусаеўшчына 
