Семежаўскі ЦКіВЧ[/caption]
Кампетэнтнае журы ацэньвае выканальніцкае майстэрства і сцэнічную культуру, выкарыстанне мясцовых традыцый і асаблівасцей музычных твораў, выкананне ўсіх умоў агляду-конкурсу. Рабіць канчатковыя вынікі пакуль яшчэ рана, яны будуць падведзены пасля выступлення ўсіх калектываў. Аднак варта сказаць, што літаральна кожная ўстанова культуры вызначаецца своеасаблівым падыходам да раскрыцця тэмы выступлення, мясцовых талентаў, прадстаўляючы на суд гледачоў і журы арыгінальныя творчыя справаздачы.
[caption id="attachment_39211" align="aligncenter" width="580"]
Пацейкаўскі СДК[/caption]
У адзін з вечароў на сцэне раённага Цэнтра культуры на працягу амаль чатырох гадзін свае тэматычныя праграмы прадстаўлялі шэсць клубных устаноў раёна. Адразу трэба адзначыць, што яны былі прасякнуты патрыятызмам і вярнулі гледачоў у падзеі ваеннага ліхалецця.
[caption id="attachment_39212" align="aligncenter" width="580"]
Скабінскі сельскі клуб-бібліятэка[/caption]
Прыемна, што ва ўсіх літаратурна-музычных кампазіцыях акрамя работнікаў культуры прымалі ўдзел і самыя актыўныя ўдзельнікі мастацкай самадзейнасці розных узростаў. Увесь вечар са сцэны гучалі песні ваенных гадоў, амаль у кожнай праграме было ўзгадана пра пачатак вайны і радасць ад доўгачаканай перамогі.
[caption id="attachment_39213" align="aligncenter" width="580"]
Лоцвінскі цэнтр аматарскай творчасці[/caption]
Напрыклад, самадзейныя артысты з Семежаўскага цэнтра культуры і вольнага часу ў сваёй кампазіцыі расказалі пра тое, якія падзеі адбываліся падчас зацішша ў ваенны час на прывале. Выпускны баль, першыя дні вайны, мінута маўчання, ушанаванне ветэранаў — усё гэта было адзначана ў выступленні прадстаўнікоў Пацейкаўскага СДК. «Ведай, я цябе чакаю» — такі лейтматыў інсцэніроўкі, якую прадставіў Скабінскі сельскі клуб-бібліятэка. Яна вызначалася прыгожай беларускай мовай, успамінамі бабулі па фотаздымках, якія знайшлі ўнукі ў старым альбоме… Пра тое, як дапамагала песня на вайне, паказалі ўдзельнікі мастацкай самадзейнасці з Лоцвінскага цэнтра аматарскай творчасці. Як і павінна быць, іх прадстаўленне вызначалася высокім рэжысёрскім падыходам, ды і без нотак весялосці тут не абышлося. Выступленне Ляшнянскага сельскага клуба-бібліятэкі было адметна папуры з песень ваенных гадоў. А вось кампазіцыя Навасёлкаўскага СДК заклікала берагчы франтавыя пісьмы.
[caption id="attachment_39214" align="aligncenter" width="580"]
Ляшнянскі сельскі клуб-бібліятэка[/caption]
Гэта толькі адзін дзень агляду, наперадзе — выступленне іншых калектываў і падвядзенне вынікаў.
[caption id="attachment_39215" align="aligncenter" width="580"]
У. Острыкаў (Навасёлкаўскі СДК)[/caption]
Сяргей КОЗЕЛ
Фота Паўла ШЭІНА 
Александр Додь[/caption]
— Нашей технике уже около десяти лет, — рассказывает Александр Додь. — А работает на результат, как новая. Главное — бережно относиться, вовремя ремонтировать, перед каждым сезоном осмотр проводить. Да и стимул есть — зарплата достойная.
Работать прошедшей осенью пришлось больше двух месяцев изо дня в день 12-часовыми сменами. Как родной стал комбайн, смеется Александр Константинович — человек огромной выдержки, трудолюбивый и ответственный.
Мужчину поддерживает семья: любимая жена Наталья и двое детей — Юрий и Татьяна. Домочадцы понимают, что глава семейства выполняет сложную, но очень важную работу, поэтому все хлопоты по хозяйству безо всякого принуждения зачастую делят между собой. А хозяйство у семьи немалое: кролики, корова, конь и другая живность.
Кстати, помимо уборки свеклы мужчины занимаются и другой работой в сельхозпредприятии. Александр Додь летом убирает зерновые культуры, а в остальное время садится за штурвал погрузчика «Амкодор». Михаил Волчок трудится водителем в хозяйстве. Таким образом, благодаря накопленному опыту и ответственному отношению к делу, мужчины могут справиться с любой сельскохозяйственной работой.
Кристина ЖОГОЛЬ 
Каждый населенный пункт, начиная от Песочного и заканчивая Стариной, обслуживается Копыльским РЭСом, и каждая поломка устраняется быстро и качественно. Вячеслав Фобиянович с 2001 года посвятил себя этой ответственной профессии. Вместе со своей бригадой по ремонту уличного освещения они настраивают в разных местах Копыльщины осветительные системы. Порой, когда случаются чрезвычайные ситуации, зависимые от опасных погодных аномальных условий, приходится выезжать и на экстренные вызовы.
Работа, как признается Вячеслав Крепский, бывает разной сложности, но в любом случае ему очень нравится здесь трудиться. И не только потому, что он связан с энергетикой, но и за тот факт, что за годы работы сложился слаженный коллектив.
«После окончания техникума работал в разных организациях, связанных непосредственно с энергоснабжением, – рассказывает Вячеслав Фобиянович. – Но остался здесь. И ни капли не жалею».
Павел ШЕИН 
Аўтаматызацыя, хуткасць адказаў на пытанні карыстальнікаў — такія патрабаванні да сучаснай бібліятэкі. Бібліятэка і карыстальнік заўсёды партнёры, але цяпер гэта новы, вышэйшы узровень. «Мы стараемся, каб нашы бібліятэкі ішлі не толькі ў нагу з часам, але і абганялі яго. Усе нашы ўстановы маюць доступ у інтэрнэт, карыстаюцца электроннымі каталогамі рэспубліканскіх бібліятэк, ёсць не толькі традыцыйныя, але і электронныя кнігі, — адзначае Таццяна Серая. — Сёння мы ганарымся электроннай краязнаўчай базай даных, працягваецца перавод у лічбавы фармат краязнаўчых матэрыялаў. Асноўная тэндэнцыя ў жыцці нашых устаноў — актыўнае ўкараненне інфармацыйных тэхналогій, ад камплектавання фондаў да бібліяграфічнай апрацоўкі, аказанне паслуг у віртуальным рэжыме».
Акрамя таго, сацыякультурны вектар бібліятэчных устаноў заключаецца ў арганізацыі і рабоце над праектамі, праграмамі. Сярод іх — па духоўным адраджэнні «Будуем храм у душах», краязнаўчы «Я раскажу пра дзіўны край, што мне свяцей усіх святынь», дзіцячыя «Вместе с книгой мы растем», «Вучымся, чытаем, гуляем». Працягваецца работа над мэтавай праграмай «Вы не адны, пакуль мы з вамі», праводзяцца акцыі «Чтение — лучшее развлечение», «Моладзь чытае» (да Года моладзі) і іншыя.
«Мы ганарымся і любім нашы ўстановы, нашых чытачоў, — падкрэслівае Таццяна Серая. — Вельмі радуемся, што бібліятэка з’яўляецца тым месцам, куды прыходзяць людзі па навіны, парады і дапамогу. Пры гэтым імкнёмся, каб кожная наша ўстанова мела сваю выключнасць і непаўторнасць».
Сяргей КОЗЕЛ
Фота Паўла ШЭІНА 
Главными объектами в последние годы становились, конечно же, дома в сельской местности. Добротные коттеджи украсили такие населенные пункты, как Старица, Русаки, Быстрица, Жилихово, Новые Докторовичи и многие другие. Понятно, что в строительстве каменщику 4-го разряда Валентину Гапановичу, как и многим другим его коллегам, пришлось не только укладывать кирпичи, но и примерить на себя профессии штукатура, плотника, кровельщика. Кроме того, что строили жилье, трудились и на возведении объектов социальной сферы, в сельском хозяйстве — клюшечников, молочнотоварных ферм, сенажно-силосных траншей.
Если трудишься на совесть да с огоньком, обязательно придет и признание, уверен строитель. Следует уточнить, что ровно десять лет назад имя Валентина Гапановича уже было занесено на районную Доску почета. Кроме того, строитель за успехи, достигнутые в своей работе, неоднократно был удостоен и благодарностей от администрации родного предприятия.
Сергей ЛАЗОВСКИЙ
Фото автора 
