Уладзімір Выскварка падчас выступлення на семінары по ткацтве ручнікоў[/caption]
— Наша мэта — захаваць вёску, тое, што стваралася нашымі дзядамі і бацькамі. Селянін, які працуе на сваёй зямлі, забяспечвае прадуктамі сельскай гаспадаркі і сябе, і іншых грамадзян, тым самым прымнажае эканамічныя дасягненні дзяржавы, — лічыць дэпутат Выскварка. — А каб захаваць селяніна на зямлі, яму трэба стварыць дастойныя ўмовы жыцця.
І ў Семежаве яны ствараюцца. З года ў год аграгарадок становіцца больш прыгожым. Мясцовая ўлада разам з сельгаспрадпрыемствам, народнымі абраннікамі і жыхарамі прыкладаюць шмат намаганняў для добраўпарадкавання і азелянення населенага пункта. Напрыклад, у мінулым годзе абустроена дзіцячая пляцоўка, зносіліся старыя пабудовы, наводзіўся парадак на пустуючых сядзібах. Выступае Уладзімір Выскварка і адным з ініцыятараў правядзення суботнікаў, збірае грошы на будаўніцтва агароджы на грамадзянскіх могілках.
— Прыемна прайсці па населеным пункце, калі там чысціня і ўтульнасць. Некаму гэта падасца дробяззю ў параўнанні з больш сур’ёзнымі сучаснымі праблемамі. А я, наогул, лічу, што ў сельскім жыцці дробязей быць не павінна. Вёска — наш дом, і па яе знешнім выглядзе мяркуюць, якія мы гаспадары, — дзеліцца думкамі нераўнадушны прадстаўнік дэпутацкага корпуса.
Яшчэ адзін клопат вяскоўцаў, а значыць, і дэпутацкі таксама, — дарогі. Напрыклад, летась прыйшлося дабівацца вырашэння пытання рамонту вуліцы Новай у Семежаве.
Уладзімір Паўлавіч прымае актыўны ўдзел у абмеркаванні надзённых пытанняў, якія разглядаюцца на сесіях Савета дэпутатаў. Як педагога, яго цікавіць работа камісіі па справах непаўналетніх, назіральнай камісіі. Дэпутат праяўляе неабыякавасць да правядзення раённых акцый. Такіх як «Старасць без насілля», «Дапамажы пайсці вучыцца» і інш. Трэба адзначыць, што Уладзімір Паўлавіч акрамя таго ўзначальвае мясцовую ветэранскую арганізацыю, што дазваляе яшчэ лепш ведаць аднавяскоўцаў і цікавіцца іх праблемамі.
Сяргей КОЗЕЛ 
— Ірына Мікалаеўна, што зроблена сельвыканкамамі па добраўпарадкаванні за апошні час?
— Трэба адзначыць, што работы па добраўпарадкаванні ідуць амаль круглагадова. Таму зараз на парадку дня — абкошванне тэрыторый. Паўсюдна абкошваюцца населеныя пункты, і ўжо не адзін раз, бо надвор’е спрыяе росту травы. Працуюць касілкі і на дарогах. Вясковыя жыхары не толькі забяспечваюць выкананне патрабаванняў па ўтрыманні індывідуальнага жылля, але і наводзяць парадак на прылеглых тэрыторыях, абкошваюць безгаспадарныя дамы, якія знаходзяцца побач з іх сядзібамі. Зразумела, што такім чынам яны клапоцяцца ў першую чаргу аб сваіх інтарэсах, абараняюць свае зямельныя ўчасткі ад распаўсюджвання пустазелля. Але сустракаюцца выпадкі, калі насельніцтва трэба заклікаць ці нават угаворваць, каб навесці парадак. Многія людзі з разуменнем прымаюць да ведама заўвагі і адэкватна рэагуюць на іх, а многім нават не патрабуецца рабіць ніякіх заўваг: сапраўдны гаспадар заўсёды сам трымае сваю гаспадарку ў належным стане.
— Яшчэ адно няпростае пытанне, над якім пастаянна працуюць сельвыканкамы, — безгаспадарныя будынкі. Што робіцца ў гэтым напрамку?
— Мы працуем згодна з Указам № 357. Створаны спецыяльныя камісіі, якія прызнаюць дамы пустуючымі, безгаспадарнымі. Адна праблема — знайсці правапераемніка, другая — угаварыць яго знесці або прывесці ў належны стан дом. Не кожны гэта можа зрабіць па аб’ектыўных прычынах (сталы ўзрост, адсутнасць матэрыяльных сродкаў і г.д.), а хтосьці і проста не жадае ісці насустрач. Для таго, каб населеныя пункты мелі належны выгляд, работы прадаўжаюцца.
— Немалаважнае месца займае і добраўпарадкаван-не могілак. Некалькі слоў пра гэта.
— Работы актыўна вяліся за кошт суботнікаў, прыцягнення сродкаў і сіл насельніцтва, дзякуючы дапамозе актывістаў сельсаветаў. Зараз таксама праводзім іх абкошванне, ачышчаем ад смецця.
— Ірына Мікалаеўна, летась шмат увагі надавалася будаўніцтву і абустройству ў сельскіх населеных пунктах дзіцячых пляцовак. Ці прадоўжыцца гэта работа зараз?
— Безумоўна. Сёлета дзіцячыя пляцоўкі павінны з’явіцца ў Мажы, Н. Док-таравічах, Слабада-Кучынцы, Русаках, Бучаціне, Праснаках і іншых населеных пунктах.
— Дзякуй за размову. 
«При наступлении дня Пятидесятницы, все они были единодушно вместе. И внезапно сделался шум с неба, как бы от несущегося сильного ветра, и наполнился весь дом, где они находились.
И явились им разделяющиеся языки, как бы огненные, и почили по одному на каждом из них. И исполнились все Духа Святого и начали говорить на иных языках, как Дух давал им провещевать» Деяния /2, 1–4 /.
Апостолы получили не только дар языков, но и другие обещанные дары: «Именем Моим будут изгонять бесов… будут брать змей; и если что смертное выпьют, не повредит им; возложат руки на больных и они будут здоровы» /Марка 16, 17–18/. В Пятидесятницу Дух Святой излился затем, чтобы положить на земле начало Единой Святой Соборной Апостольской Церкви. Так Святой Дух сошел в один единственный день, в одном единственном месте только на учеников Христовых, и тем самым открыл на земле один единственный источник живой воды, призванный напоить всю жаждущую вселенную.
Вот какому великому источнику мы с вами причастны. И как в зерне, маленьком и невзрачном, содержится растение, так и после крещения, когда преемник Апостолов, епископ или священник, помазал нас Святым Миром со словами «Печать Дара Духа Святого», мы получили ту же благодать, что и Апостолы.
Оно в нас, это семя, полное животворящей силы; оно может всегда прорасти и принести плоды Духа, такие же, как и в Апостолах.
Священник Павел Корзун 
«Это было торжество ярких незабываемых впечатлений и сильных эмоций. Было все - радость, счастье и разочарование. Таков его величество спорт. Это был праздник дружбы и единения, жарких по накалу состязаний, сплотивших миллионы жителей Европы в одну большую семью. Но прежде всего мы подарили его себе - белорусам - как свидетельство наших возможностей и того, что мы горы можем свернуть. Но только тогда, когда мы вместе», - отметил Лукашенко.
Президент подчеркнул, что на протяжении десяти дней на минских аренах царила теплая атмосфера взаимоуважения, которую создавали жители и гости Беларуси - все, кто любит спорт, верит в силу олимпийской миссии, нацеленной на сохранение мира на земле.
Это поминовение совершается потому, что сошествием Святого Духа закончилось домостроительство спасения человека, а так как в этом спасении участвуют и усопшие, Святая Церковь, молясь в Пятидесятницу об оживотворении Святым Духом всех живущих, просит благодати Святого Духа и для усопших, чтобы они сподобились вечного блаженства.
Священник Павел Корзун 
