Жыхары Капыльскага сельсавета, ды і іншых, не здзіўляюцца, калі да іх у дамы вялікай групай прыходзяць прадстаўнікі ўлады, сацыяльнай службы, МНС, энерганагляду, міліцыі, грамадскасці, медыкі.
– На жаль, не ўсе клапоцяцца пра ўласную бяспеку, – тлумачыць Віталь Мароз, спецыяліст Капыльскага сельвыканкама і сакратар назіральнай камісіі пры выканкаме. – І тым самым ставяць пад пагрозу сваё жыццё і тых, хто побач: членаў сям’і, сваякоў, суседзяў. Менавіта для прадухілення надзвычайных сітуацый і гібелі людзей у агні і ад іншых знешніх прычын пры сельвыканкаме працуе назіральная камісія, якая кожны тыдзень абследуе дамы вяскоўцаў.
[caption id="attachment_94683" align="aligncenter" width="840"]
Члены назіральнай камісіі гутараць з мнагадзетнай маці Таццянай Шоляк[/caption]
На тэрыторыі сельсавета дваццаць населеных пунктаў, звыш 2300 чалавек насельніцтва. Больш за трыста з іх – пражываюць адзінока, 27 – поўнасцю адзінокія. За гэтай катэгорыяй людзей, а таксама за сем’ямі, якія знаходзяцца ў сацыяльна небяспечным становішчы, назіральная камісія «назірае» з асаблівай прыхільнасцю. У гэтым годзе ўжо абследаваны 1159 домаўладанняў. На жаль, нягледзячы на гэта, на тэрыторыі сельсавета здарыліся тры пажары, у агні загінулі людзі.
– Большасць загінулых упарта ігнаравалі правілы пажарнай бяспекі, не прыслухоўваліся да просьб назіральнай камісіі, парушалі нормы паводзін у быце, – адзначае спецыяліст Капыльскага РАНС Андрэй Мацейка. – Мы ж не проста абследуем жыллё, каб пераканацца ў яго бяспецы, але і праводзім растлумачальную работу, дапамагаем вырашаць набалелыя праблемы.
У ходзе чарговага рэйду ў в. Дусаеўшчына члены камісіі надавалі ўвагу фактарам, якія ўплываюць на бяспеку пражывання грамадзян, правяралі спраўнасць аўтаномных пажарных апавяшчальнікаў, праводкі, пячнога ацяплення, прапаноўвалі пажылым людзям дапамогу ад тэрытарыяльнага цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва. Таксама, заходзячы ў дамы, у абавязковым парадку з жыхарамі праводзіліся інструктажы па правілах пажарнай бяспекі і ўручаліся памяткі.
Людзі на з’яўленне ў доме такой прадстаўнічай «дэлегацыі» звычайна рэагуюць станоўча. Вядома ж, не ўсе сустракаюць назіральную камісію з распрасцёртымі абдымкамі. Тыя, хто вядзе асацыяльны лад жыцця, часта абураюцца, калі нехта прыходзіць у дом і пачынае правяраць стан жылля і задаваць «нязручныя» пытанні. Але ў камісіі ёсць адпаведныя паўнамоцтвы.
– Жыллё людзей, якія вядуць асацыяльны лад жыцця, трэба правяраць у першую чаргу, – лічыць Андрэй Мацейка. – Як паказвае статыстыка, большасць загінулых у пажарах – нецвярозыя. Але ахвярай агню можа стаць любы. Таму мы патрабуем ад грамадзян, каб яны абавязкова ўсталёўвалі аўтаномныя пажарныя апавяшчальнікі. І падчас назіральных камісій правяраем наяўнасць гэтых прыбораў.
І ў цэлым у дачыненні да апавяшчальнікаў ёсць заўвагі. Напрыклад, некаторыя жыхары, пачуўшы частае «папіскванне» прыбора і лічачы гэта паломкай, проста здымаюць яго. Між тым гэты гук сігналізуе пра тое, што пара замяніць батарэйку.
– У тым, што падобныя праверкі патрэбныя, сумнення няма: яны ўсё ж прымушаюць жыхароў задумацца аб асабістай бяспецы і бяспецы блізкіх, – рэзюмаваў Віталь Мароз. – Такім чынам, назіральныя камісіі – гэта эфектыўны і незатратны спосаб папярэдзіць як сацыяльныя, так і бытавыя праблемы. Бо кожны дарослы і дзеяздольны грамадзянін павінен у першую чаргу сам клапаціцца аб уласным дабрабыце і бяспецы.
Сяргей КОЗЕЛ
Теплой искренней улыбкой Анастасия Александровна встречает нас в освещенном солнцем классе. Навстречу устремляются шесть пар детских глаз и громких «Здравствуйте!». На вопрос, нравится ли им ходить в школу, ребята дружно отвечают «Да!!!» На вопрос «Почему?» тут же дополняют: «У нас учительница добрая!». Анастасия Александровна смущенно улыбается, а в чуть позже прозвучавшем рассказе объясняет, почему выбрала стезю педагога:
– Учитель… Только вдумайтесь в это слово. Как по мне, так оно говорит о чем-то великом и важном в жизни каждого человека.
Вспоминая школьные годы, когда я только-только перешагнула порог Каменской школы, как сегодня вижу встречу со своей первой учительницей Марией Федоровной Скриган. И со временем этот человек стал для меня второй мамой. Как, впрочем, и для каждого из нас, маленьких, жаждущих новых знаний и открытий, первоклашек. Это было так волнительно: первый учитель, первый урок, первый учебник и первый листок… Все было таким новым и неизведанным. И столько красочных, ярких и незабываемых впечатлений, которые навсегда останутся в моем сердце!
Вот и я с самого детства решила, что стану таким человеком для маленьких детишек, которые, как и я когда-то, переступят порог школы впервые. И четыре года я буду вести их по лестнице знаний.
Я ни на секунду не сомневаюсь в выборе своей профессии. Помню тот первый день, когда я вошла в класс, и меня встретили семь ребятишек, в глазах которых светились затаенное ожидание и искорки улыбок. И вроде я ничего еще не сделала, а мальчики и девочки уже любят и готовы верить всему, что ты скажешь. Это был четвертый, выпускной, класс. Мы учились вместе с детьми. Сегодня я работаю с первоклашками. Их всего шестеро. Но каждый – это целый мир. И опять-таки, мы учимся вместе. А еще мне помогает мой наставник – также учитель начальных классов Галина Александровна Зайцева, настоящий профессионал и мастер своего дела.
Да, пусть опыт у меня не совсем большой, но с каждым днем в профессии я убеждаюсь в том, сколько новых возможностей открывает профессия учителя. Говорят, что счастливый ребенок может быть только у счастливых родителей, а счастливый и успешный ученик – только у счастливого и успешного учителя. Значит, и мне надо быть не только умной, но еще и счастливой.
Уверена, что быть настоящим успешным учителем – значит уметь общаться с детьми, видеть мир их глазами, быть с ними на равных, стать частичкой их жизни, другом, который в любую минуту сможет подсказать, воодушевить, увлечь, поддержать, заинтересовать. Поэтому с уверенностью говорю: быть учителем – это моя жизнь, это мой путь.
Диана ТКАЧЕНКО 
Температура воздуха ночью будет колебаться от плюс 11 до плюс 13 градусов. Днем воздух прогреется до 16-18 градусов.
Павел ШЕИН 
