На тэрыторыі Цімкавіцкага сельсавета налічваецца 30 населеных пунктаў, пражывае каля 3600 чалавек. Вядома, ахапіць іх усіх толькі работнікам сельвыканкама немагчыма. Таму на дапамогу заўсёды прыходзіць мясцовы актыў: старэйшыны і дэпутаты.
Калі маленькія населеныя пункты, напрыклад, такія як Раёк ці Калоўка, курыруюць прадстаўнікі мясцовага самакіравання суседніх больш буйных населеных пунктаў, то ў аграгарадку Цімкавічы даводзіцца працаваць нават двум старэйшынам. Ды і выбарчыя акругі пасля аптымізацыі сельсаветаў значна павялічыліся: калі раней у іх уваходзіла 60-70 чалавек, то зараз каля 200.
— Актыў мясцовай улады — нашы своеасаблівыя вочы і вушы, — з жартам адзначае старшыня Цімкавіцкага сельвыканкама Алена Острыкава. — Усе праблемы і прапановы, што ўзнікаюць на месцы, яны даносяць да нас. А мы разам з імі і з прыцягненнем сельгаспрадпрыемстваў імкнёмся іх вырашыць.
Вядома ж, немагчыма назваць усе іх імёны, але Алена Острыкава вылучыла самы касцяк. Сярод тых, хто з’яўляецца, так бы мовіць, ветэранамі гэтай справы — старэйшына в. Рачкевічы Сяргей Вайтовіч, у в. Комсічы гэтым таксама займаецца былы старшыня сельвыканкама Аляксандр Салодкі, у аграгарадку Цімкавічы — старшыня пярвічнай ветэранскай арганізацыі Зоя Лявар, у Заракаўцах — былы землеўпарадкавальнік Леанід Траццяк. Карыстаецца аўтарытэтам аднавяскоўцаў і старэйшына вёскі Вялікая Раёўка Ганна Лупанос, значную дапамогу якой аказваюць таксама загадчыца бібліятэкі-клуба Наталля Новік і загадчыца ФАПа Святлана Пашчэня. Хвалюецца пра людзей адзінокіх, пра тых, хто трапіў у няпростае становішча, неабыякава адносіцца да пытанняў добраўпарадкавання, праяўляе высокія арганізатарскія здольнасці Сяргей Чаюк з вёскі Навасёлкі.
[caption id="attachment_38943" align="aligncenter" width="580"]
Міхаіл Іосіфавіч і Леакадзія Іванаўна Бычэнкі[/caption]
Аказвае значную дапамогу мясцовай уладзе ў навядзенні парадку ў родным населеным пункце, а таксама з’яўляецца яе надзейным памочнікам старэйшына в. Дзягцяныя Міхаіл Бычэнка. Напрыклад, мінулым летам разам з трыма землякамі — Аляксандрам Гайко, Уладзімірам Цімафеевым, Валерыем Станішэўскім — займаліся ўстаноўкай агароджы, спілоўваннем аварыйных дрэў на мясцовых могілках. Як адзначыў Міхаіл Іосіфавіч, рабочых рук у іх вёсцы не хапае, таму пенсіянеры не застаюцца ўбаку, тым больш, калі добраўпарадкоўваецца такое святое месца.
Міхаіл Бычэнка вярнуўся на сваю радзіму з Салігорска, дзе працаваў шахцёрам. Тут жа ўладкаваўся конюхам. Разам у бацькоўскую хату пераехала і яго жонка Леакадзія Іванаўна. Дарэчы, сёлета ў студзені дружная і ўзорная, як адзначаюць аднавяскоўцы, сям’я Бычэнкаў адзначыла сваё залатое вяселле. У ліку першых, хто іх павіншаваў, былі дзве дачкі і сын, а таксама іх сем’і. Вядома ж, шмат цёплых слоў у іх адрас прагучала і ад удзячных землякоў…
— Старэйшыны — нашы самыя першыя памочнікі, — падкрэслівае Алена Острыкава. — Я ганаруся тым, што ўсе яны адпавядаюць свайму статусу, а для мяне асабіста — яны вялікая падтрымка.
Сяргей КОЗЕЛ
Фота Паўла ШЭІНА
Комментарии