14 кастрычніка 2012 г. на базе рэгіянальнага цэнтра вуснагістарычных даследаванняў ДУА “Слабадакучынская сярэдняя школа” пры падтрымцы Прадстаўніцтва зарэгістраванага аб’яднання “Deutscher Volkshochschul-Verband e. V.” (ФРГ) і ДУА “Мінскі абласны інстытут развіцця адукацыі” прайшоў семінар “Літаратурная Капыльшчына: мінулае і сучаснасць”.
Эпіграфам мерапрыемства сталі словы з верша былой настаўніцы Пацейкаўскай СШ Галіны Іванаўны Салавей:
[caption id="attachment_22301" align="alignright" width="300" caption="Алесь Марціновіч"]
[/caption]
Нам трэба прыгожа пражыць
і памерці —
Каб кожны сказаў: “Я пражыў
нездарма”,
У гісторыі нашай, каб след свой
не сцерці,
Другога й жадання няма!
У семінары прынялі ўдзел Алесь Марціновіч і Леаніда Падвойская — члены Саюза пісьменнікаў Рэспублікі Беларусь; Мікалай Майсюк, Любоў Мотуз, Ядвіга Малевіч, Вікторыя Матусевіч, Вікторыя Коршук, Рэната Калпак — самадзейныя паэты Капыльшчыны; Святлана Кубрак, Вадзім Салавей, Святлана Астрэйка і аўтар гэтых радкоў — настаўнікі Капыльскага раёна з вопытам работы па вуснагістарычнай тэматыцы.
Тэатралізаванае прадстаўленне з паказам прэзентацый забяспечылі вучні гуртка “Юныя экскурсаводы” ДУА “Пацейкаўская СШ” (кіраўнік Вадзім Салавей). Леаніда Падвойская азнаёміла аўдыторыю вучняў і настаўнікаў з кнігай “Предтечи Зверя. Максим”. Аўтар характарызуе жанр сваіх твораў як “фэнэкшн”, падкрэсліваючы, што падзеі ў яе дэтэктывах адбываюцца ў вельмі падобным, але ж не ў нашым свеце.
Алесь Марціновіч (аўтар кнігі “Ля Каменкі бруістай”) пабываў ва ўсіх кутках нашай сінявокай Беларусі, абышоў краіну ўздоўж і ўпоперак. Многія дзесяцігоддзі Аляксандр Андрэевіч раскрывае нацыянальную гісторыю праз асобы знакамітых беларусаў. “Любіце кнігу! Беражыце роднае слова”, — пажадаў прысутным знакаміты пісьменнік.
З вершамі аб роднай зямлі выступіў Мікалай Майсюк, настаўнік матэматыкі ДУА “Капыльская дапаможная школа-інтэрнат”. ”Натхненне на паэтычную творчасць дае мне капыльская радзімая зямля”, — адзначыў наш зямляк. Тэму Радзімы вершам “Я безмерно горжусь родной Беларусью” прадоўжыла Вікторыя Коршук, вучаніца 9 класа ДУА “Слабадакучынская СШ”. Вікторыя прысвячае свае радкі школе, сябрам, маме.
Вікторыя Матусевіч, бухгалтар ААТ “П-з “Дусаеўшчына”, удзельнік абласнога злёту маладых паэтаў, піша пра каханне, чалавечую дабрыню і адкрытасць. Ядвіга Малевіч доўгія гады працавала фельчарам на Дзяржынскім ФАПе. ”Пішу вершы даўно і ў парыве натхнення”, — запэўнівае паэтка. Ядвіга Генрыхаўна расказала пра свой зборнік вершаў “Жыццёвыя напевы”. Вершы нараджаліся ў час выканання свайго прафесійнага абавязку, калі спяшалася да хворых людзей і ведала, што яе чакаюць. Фельчару прыхо-дзілася пераадольваць непагадзь. Таму і ўзнікалі наступныя творы: “Стан душы”, “Лясная крыніца”, “Наша жыццё” і іншыя.
[caption id="attachment_22305" align="aligncenter" width="443" caption="Удзельнікі семінара"]
[/caption]
Любоў Мотуз знаходзіцца на заслужаным адпачынку з 1993 г. Пачала пісаць вершы і вучыць англійскую мову з 50-ці гадоў, калі ўжо выраслі дзеці і з’явіліся ўнукі. Вершы прысвячае прыродзе, жывёлам і птушкам, дзецям і новым захапленням.
Мне сын сказал: не обижайся, мама.
Наукой уж доказано давно,
Будь ты усидчивой, упрямой —
Не выучишь английский все равно!
Менавіта гэтым вершам аўтар пераконвае, што ўзрост не перашкода для творчасці.
Госці наведалі школьны музей імя І. С. Трацэўскага, у якім члены клуба “Патрыёты Радзімы” правялі краязнаўчую гасцёўню, прысвечаную 113-гадавіне з дня нараджэння пісьменніка Адама Бабарэкі.
У ходзе абмеркавання былі закрануты праблемы сучаснай паэзіі і прозы, магчымасці падтрымкі маладых паэтаў Капыльшчыны, творцаў старэйшага ўзросту, вызначаны перспектывы для развіцця вуснагістарычных даследаванняў у адукацыі дарослых. Удзельнікі дыскусіі дамовіліся праводзіць рэгіянальныя тэматычныя сустрэчы з навучэнцамі школ, педагагічнымі калектывамі і асабліва з членамі ветэранскіх арганізацый.
Людзі, якія знаходзяцца на пенсіі, павінны адчуваць сваю значнасць у грамадстве. Іх вопыт, веды запатрабаваны і сёння. Неабходна спрыяць развіццю і перадачы творчых дасягненняў моладзі. І, самае галоўнае, мы павінны стварыць ўсе ўмовы, каб старэйшае пакаленне жыло ў радасці і настроі, адзначылі ўдзельнікі сустрэчы.
У канцы семінара была наведана яшчэ адна адметнасць вёскі — мемарыяльны камень–знак у гонар 300-годдзя вёскі і 100-годдзя школы.
Барыс ДЗЕНІСЮК,
намеснік дырэктара Слабадакучынскай СШ па вучэбна-выхаваўчай рабоце, кіраўнік рэгіянальнага рэсурснага цэнтра вуснагістарычных даследаванняў.
Комментарии