Станіслаў ЦВІРКО.

Тут мае родныя пагоркі,
Рачулка пасярод сяла,
А ў лясочку шчэбет звонкі
Гучыць ад ранку да цямна.
Лужок пахучы маніць пчолак,
Курлыча на балоце журавель,
Салоўка заспявае надвячорак
Нібыта дзеткам калыбель.
А ў начы няма гамонкі,
Усё прыснула ў цёмны час.
Здаецца, усе на свеце зоркі
Яскрава свецяць дзеля нас.
Тут хатка, дзе я нарадзіўся
І вырас на матуліных руках,
Душою, сэрцам прытуліўся
Да краю, што квітнее ў вяках.
Комментарии