У Касцёле не існуе традыцыі святкаваць дзень зямнога нараджэння святых. Звычайна святкуюць дзень іх нараджэння для вечнага жыцця (dies natalis), г.зн. дзень смерці. З гэтага правіла існуюць толькі два выключэнні — Найсвяцейшая Панна Марыя і св. Ян Хрысціцель. Касцёл святкуе іх дзень нараджэння як для нябеснага, так і для зямнога жыцця.
Бацька Панны Марыі насіў імя Яўхім і паходзіў з царскага роду Давіда, а Яе маці Ганна належала да сям’і святароў Іерусалімскага храма з роду Аарона. Яўхім і Ганна пражывалі ў горадзе Назарэт і былі людзьмі вельмі заможнымі і справядлівымі. Цяжкім выпрабаваннем для іх стала іх бяздзетнасць, што ў той час лічылася знакам Божага неўпадабання ці нават пакарання. Шмат выпрабаванняў прыйшлося зведаць праведным Яўхіму і Ганне. Яны няспынна малілі Бога аб дараванні нашчадкаў. Тым большай была іх радасць, калі, нарэшце, Гасподзь на старасці гадоў падарыў ім доўгачаканае дзіця — дзяўчынку, прызначаную ў будучыні стаць Маці Уцелаўлёнага Божага Сына.
Свята Нараджэння Найсвяцейшай Багародзіцы з’яўляецца адным з самых старажытных Багародзічных святаў. Згодна з палестынскім паданнем, маці імператара Канстанціна Алена пабудавала ў Іерусаліме храм Нараджэння Найсвяцейшай Панны Марыі ўжо ў першыя дзесяцігоддзі IV стагоддзя. З датай асвячэння гэтага храма — 8 верасня — звязана і датыроўка самога свята.
Падзеі, якія мы ўспамінаем святкуючы Нараджэнне Прасвятой Багародзіцы, адначасова і радасныя, і важныя з багаслоўскага пункту гледжання. Яны радасныя, паколькі ў свет прыходзіць найпрыгажэйшая дзяўчына — «сумленная херувім і слаўная без параўнання серафім». Яны тэалагічна важныя, паколькі апярэджваюць Яе Божае мацярынства — Мацярынства Той, з Якой «заззяла Сонца Праўды, Хрыстос Бог наш». Там, дзе ўжо ўзышла зара, хутка павінна з’явіцца і само сонца.
Комментарии