У вёску Асавец мы прыехалі да старэйшыны Алега Фёдаравіча Грабоўскага — надзейнага партнёра мясцовай улады, аўтарытэтнага, справядлівага і паважанага ўсімі чалавека. Калі гадоў шэсць таму паўстала пытанне пра тое, каму ўзначаліць сельскае самакіраванне, выбар упаў на яго. І ўвесь гэты час ён апраўдвае давер, адстойваючы інтарэсы аднавяскоўцаў і прымаючы непасрэдны ўдзел у вырашэнні надзённых пытанняў.
Асавец — вёсачка невялікая, але асабліва ажывае ўлетку, калі сюды вяртаюцца з горада карэнныя жыхары і дачнікі. Са сваімі прапановамі і праблемамі заўсёды звяртаюцца да Алега Фёдаравіча.
[caption id="attachment_50012" align="aligncenter" width="580"]
Алег Грабоўскі[/caption]
— Людзі ў нас добрыя, — гаворыць старэйшына, — калі трэба што, то ўсё робім гуртам. Ды і сельсавет дапамагае. Вось і агароджу на могілках паставілі (па спісе грошы сабралі). Дадам, што не толькі мясцовыя адгукаліся на просьбу, але і з іншых гарадоў землякі, у якіх тут пахаваны родныя, прывозілі ці перадавалі сродкі.
У гаспадарцы Алега Фёдаравіча ёсць на-дзейны памочнік — конь, які служыць не толькі для ўласных патрэб, але і аднавяскоўцам прыходзіць на дапамогу. Гаспадар яго ні для каго не шкадуе, усіх выручае. Ёсць таксама і трактар, але на ім ужо больш зяць упраўляецца. Не можа развітацца гаспадар і з матацыклам, з якім пасябраваў яшчэ тады, калі працаваў лесніком у Старыцкім лясніцтве, якому аддаў 32 гады.
Не забываюцца пра чалавека паважанага ўзросту яго дзеці і ўнукі: прыязджаюць кожныя выхадныя, дапамагаюць бацьку і дзядулю.
Сяргей КОЗЕЛ
Фота Паўла ШЭІНА
Комментарии